ดวงตาของเฉินชางเปล่งประกาย จางจื้อซินมีภารกิจให้เขา!
พรุ่งนี้และมะรืนนี้เป็นวันสุดสัปดาห์ จะมีภารกิจอะไรได้?
ตอนนี้ควรทำอย่างไร?
ประจบไง!
ถูกต้อง!
แล้วจะประจบอย่างไรล่ะ?
ต้องประจบให้ดี! ประจบให้ครอบคลุม รอบด้าน…ไร้ช่องโหว่!
เฉินชางรีบพูดขึ้นทันที “ผมไม่มีธุระอะไรครับ พรุ่งนี้กับมะรืนนี้ผมได้หยุดพอดี อาจารย์จางจะให้ผมช่วยอะไรหรือเปล่าครับ?”
จางจื้อซินยิ้ม “อืม มีงานนิดหน่อยจริงๆ พรุ่งนี้และมะรืนนี้ผมมีการผ่าตัดหลายเคส คาดว่าต้องการผู้ช่วยคนหนึ่ง ผมเห็นพื้นฐานของคุณค่อนข้างดี สนใจมาช่วยผมหรือเปล่าครับ? ดูแลเรื่องอาหารให้ด้วย หนึ่งวันสามร้อยหยวน!”
เฉินชางเบิกตากว้าง “หัวหน้าเฉิน คุณเห็นหรือเปล่า? อะไรที่เรียกว่าใจกว้าง อะไรที่เรียกว่าเถ้าแก่! เถ้าแก่จางใจกวางจริงๆ!”
เฉินปิ่งเซิงยิ้มเย็นชา “คุณมันพวกลืมบุญคุณจริงๆ พอเห็นเงินก็ตาโต ไสหัวไปซะ!”
เฉินชางหัวเราะ “หัวหน้า คุณวางใจเถอะ ความรักที่ผมมีต่อคุณลึกซึ้งไม่เปลี่ยนแปลงหรอก ผมไม่ขายคุณเพราะเงินเล็กน้อยแน่นอน ผมแค่จะตามเถ้าแก่จางไปกินข้าวมื้อใหญ่ รอให้ได้เงินกลับมาก่อนค่อยพาคุณไปล้างเท้า”
ในห้องผ่าตัดเต็มไปด้วยบรรยากาศครึกครื้น
[ติ๊ง! NPC ระดับกลางจางจื้อซินมอบหมายภารกิจ รายละเอียดภารกิจ: เป็นผู้ช่วยจางจื้อซินสองวัน
รางวัลหลังจากสำเร็จภารกิจ: 1. รางวัลพิเศษ 1 รายการ 2. เงิน 1000 หยวน]
เมื่อเฉินชางเห็นรางวัลภารกิจก็ชะงักไป!
รางวัลพิเศษคืออะไร?
แม้จะไม่รู้ว่ารางวัลพิเศษคืออะไร แต่เขารู้จักเงินหนึ่งพันหยวนแน่นอน
ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่นเลย เพียงแค่เงินหนึ่งพันหยวนก็ดึงดูดมากแล้ว เพียงพอที่จะทำให้เฉินชางลุ่มหลง!
เพลงนั้นร้องยังไงนะ?
เงินของคุณไหลเหมือนกับสายน้ำ เงินที่ถาโถมมาดังคลื่นทำให้ผมต้องผลักไสคุณ!
ตามติดแนบแน่น~~
คลื่นเงินตราห้อมล้อมคุณกับผม
……
……
วันต่อมา เฉินชางมาถึงสถานที่ที่จางจื้อซินบอกตั้งแต่เช้าตรู่
ที่นี่คือคลินิกเสริมความงามที่จางจื้อซินหุ้นกันเปิดกับเถ้าแก่หลายคน มีคอร์สไม่มากแต่ครอบคลุมเครื่องหน้าทั้งห้า เพียบพร้อมไปด้วยเครื่องมือต่างๆ ซึ่งเฉินชางถึงกับเรียกชื่อไม่ถูก
ข้างในมีน้องพยาบาลหลายคนกำลังยุ่งวุ่นวายกับการเตรียมตัว
ไม่กล่าวไม่ได้ว่าในองค์กรเอกชน บรรยากาศและหน้าตาของสถานพยาบาลช่างแตกต่างกับโรงพยาบาลรัฐมาก ยิ่งไปกว่านั้น ที่สำคัญที่สุดก็คือ…การออกแบบชุดของพยาบาลทุกคนที่นี่เติมเต็มความใฝ่ฝันที่ผู้ชายทุกคนมีต่อพยาบาลได้เลยทีเดียว!
ในขณะที่เฉินชางลอบสำรวจด้วยความพึงพอใจนั้นเอง…เขาก็อดทอดถอนใจขึ้นมาไม่ได้!
ทุนนิยมช่างชั่วร้าย ระบบเงินตราช่างโหดเหี้ยม…
[ติ๊ง! ภารกิจประจำวัน: เป็นผู้ช่วยในการศัลยกรรมดวงตาให้สำเร็จ 3 เคส (กรีดตาสองชั้น)
รางวัลที่จะได้รับหลังสำเร็จภารกิจ: 1.ค่าประสบการณ์ +100 แต้ม 2. เงิน 100 หยวน]
เฉินชางรีบกดรับด้วยความพึงพอใจ
มีเงินนี่มันดีจริงๆ!
พยาบาลสาวในชุดพยาบาลสีชมพูเห็นเฉินชางเดินเข้ามา คิดว่ามาทำอะไร จึงเข้าเดินเข้ามาถาม “คุณผู้ชายคะ มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าคะ?”
เฉินชางส่ายหน้า ในขณะที่กำลังจะตอบกลับนั้นเอง
เขาก็เห็นรถคันหนึ่งจอดลงหน้าประตู!
จางจื้อซินลงมาจากรถ
ว้าว!
เถ้าแก่จางขับรถได้เท่ชะมัด!
เมื่อเห็นรถโตโยต้าสุดเท่จอดแบบสุดเจ๋งอยู่บริเวณประตู เฉินชางก็รู้สึกเหมือนไม่ทันตั้งตัว!
คนที่ทำงานในโรงพยาบาลมีใครขับรถดีๆ บ้างล่ะ?
แต่ละคนขับรถธรรมดาราคาไม่เท่าไหร่ จะได้เห็นรถเท่ๆ และราคาแพงแบบนี้ที่นั่นได้อย่างไร?
แน่นอนว่าเฉินชางไม่ใช่คนที่ไม่เคยเห็นโลกภายนอก ที่ลานจอดรถของโรงพยาบาลก็ไม่ได้ขาดแคลนรถหรู แม้แต่โรลส์-รอยซ์ก็เคยเห็น
แต่ตอนที่เห็นจางจื้อซินลงมาจากรถอย่างมาดเท่ เฉินชางอดตกตะลึงไม่ได้
ยามปกติจางจื้อซินทำตัวติดดิน
อา นี่มัน…
ดูรวยจริงๆ!
อิจฉา!
เมื่อจางจื้อซินเห็นเฉินชางก็เดินยิ้มเข้ามา “มาแล้วเหรอ มาเช้าจังนะ”
เฉินชางรีบประจบประแจงขึ้นมาทันที “แน่นอนอยู่แล้วครับ เถ้าแก่จางมอบหมายงานให้ผม จะต้องพยายามให้เต็มที่ถึงจะถูก”
จางจื้อซินหัวเราะ “คุณเนี่ยนะ!”
“เสี่ยวหลาน หยิบเสื้อคลุมสีขาวตัวใหม่ให้หมอเฉินหน่อยครับ ผมเชิญเขามาช่วยงาน ใช่แล้ว ผมขอแนะนำให้ทุกคนรู้จักสักหน่อย นี่คือหมอเฉินจากแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลอันดับสองของจังหวัด ยังโสด ฮ่าๆ ทุกคนรีบคว้าโอกาสไว้นะครับ!”
พยาบาลสาวหลายคนพากันโค้งคำนับ “สวัสดีค่ะหมอเฉิน!”
เฉินชางรีบกุมหัวใจ เพราะในตอนที่พวกเธอก้มตัวทำให้ให้เห็น…ของพวกเธอ!
ระบบทุนนิยมช่างชั่วร้าย!
ระบบเงินตราช่างโหดเหี้ยม!
น่าอิจฉาจริงๆ…
จางจื้อซินเห็นภาพนี้จึงหัวเราะขึ้นมาด้วยความสนุกสนาน “เป็นไงครับ? สวยหรือเปล่า ผมทำเองทั้งนั้น!”
เฉินชางชะงักไป?
WTF?
บ้าบออะไรกัน?
ผู้หญิงหลายคนยืดอกขึ้นอย่างภาคภูมิใจ เฉินชางรู้สึกว่าลมหายใจของตนกระชั้นถี่ขึ้นหลายส่วน?
หรือว่านี่คือสิ่งที่เรียกว่า
อกสวยสร้างได้?
เป็นไปได้จริงๆ!
จู่ๆ เฉินชางก็พบข้อดีในการเป็นหมอศัลย์ฯ พอมีแฟนก็ทำได้ตามใจ ชอบแบบไหนก็ทำแบบนั้น…
ต่อให้คุณชอบผู้ชายก็ช่วยศัลยกรรมออกมาได้!
น่ากลัว!
น่าอิจฉา!
น่าริษยา!
และน่าคาดหวัง!
อารมณ์อันซับซ้อนหลากหลายหมุนวนอยู่ในสมองของเฉินชาง โจมตีขีดความอดทนของเขาไม่หยุดหย่อน
สาวน้อยที่ไฟหน้าใหญ่ที่สุดยิ้ม “ของฉันเป็นต้นฉบับนะคะ!”
เฉินชางสะดุ้งขึ้นมาทันที
จู่ๆ เขาก็พบว่าวันนี้เขาปล่อยไก่มากเกินไปแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น…
ก่อนออกจากบ้าน เถ้าแก่เฉินลืมกำชับเขาไปหรือเปล่าว่าผู้หญิงภายนอกล้วนเป็นแม่เสือ ดุร้ายมาก!
ไม่ทันไร บริเวณแผนกต้อนรับก็เต็มไปด้วยเสียงพูดคุยไพเราะประหนึ่งนกร้อง ครึกครื้นขึ้นมาทันที
อา คลินิกเอกชนนี่มันดีจริงๆ บรรยากาศแบบนี้…ยูนิฟอร์มแบบนี้…หน้าอกแบบนี้…
ชักอยากจะเข้าร่วมกับพวกเขาแล้วสิ!
จะต้องอบอุ่นมากแน่นอน
เขาเดินตามจางจื้อซินมาถึงออฟฟิศด้านข้าง เมื่อนั่งลงจางจื้อซินก็พูดขึ้นว่า “ความจริงแพทย์ด้านความงามไม่ได้ซับซ้อนอย่างที่คุณคิด ธรรมดามาก วันนี้คุณช่วยผมก็ดูให้มากเรียนรู้ให้มากนะครับ”
“ยิ่งไปกว่านั้น…พวกเราก็ขอพูดตามตรง ที่นี่ไม่เหมือนกับที่โรงพยาบาล พวกเราทำงาน พวกเราได้เงิน นอกจากส่วนที่ต้องจ่ายให้บริษัทแล้ว อย่างอื่นก็เป็นของตัวเอง”
“เหล่าเฉินชอบคุณมากนะครับ ไม่คิดปล่อยให้คุณกลับบ้านเดิมเพราะสาเหตุทางด้านค่าใช้จ่าย เขาคิดว่าคุณมีฝีมือดีถึงได้มาทักทายผม บอกให้ผมพาคุณไปด้วย”
เฉินชางเหวอไปแล้ว!
ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เหรอ?
หัวหน้าเฉินรักเขาจริงๆ
เฉินชางยิ้มกล่าวอย่างจริงใจว่า “ขอบคุณมากครับอาจารย์จาง”
จางจื้อซินหัวเราะ “ต่อไปถ้าคุณว่างก็รับงานได้โดยตรง ระยะนี้สิ่งสำคัญก็คือเรียนรู้เรื่องการกรีดตาสองชั้นไปก่อน เรียนรู้ไปทีละอย่าง จากนั้นผมจะหาคนมาสอบคุณ ให้คุณทดสอบใบประกอบวิชาชีพทางด้านศัลยกรรมความงาม ถึงตอนนั้นก็จะได้งานมากขึ้น”
“นอกจากนี้ผมก็รู้ระดับของคุณดี ถือว่าไม่เลวเลย พื้นฐานค่อนข้างแน่น อย่างอื่นผมอาจรับประกันให้คุณไม่ได้ แต่ถ้าคุณมาหนึ่งวัน ไม่ว่าคุณจะผ่าตัดหรือไม่ หนึ่งวันก็จะได้เงินขั้นต่ำสามร้อยหยวน ส่วนจะหาเงินได้เท่าไหร่ก็ต้องดูความสามารถของคุณเอง ถ้าคุณผ่าตัดตาสองชั้นได้ด้วยตัวคนเดียว หนึ่งเคสราคาห้าพันหยวน ผมให้คุณหนึ่งพันหยวนต่อเคส”
“ที่นี่ไม่ได้เป็นของผมคนเดียว ดังนั้นจึงมีหลายคนมาแบ่งเงิน รวมกับพวกเครื่องมืออุปกรณ์ทั้งหลายล้วนเป็นของชั้นดี แบ่งให้คุณได้พันหยวนก็นับว่าไม่น้อยแล้ว ส่วนเรื่องแหล่งลูกค้าคุณก็ไม่ต้องกังวล ทำงานของหมอไปก็พอ”
พูดถึงตรงนี้ จางจื้อซินก็ยืดตัวขึ้นจิบชา “ล้วนเป็นคนกันเองทั้งนั้น คุณก็รีบเริ่มงานให้เร็วหน่อย ต่อไปตอนผมมาผมจะโทรหาคุณโดยตรง คุณก็พยายามมาให้บ่อย ทำความคุ้นเคยให้เร็ว พัฒนาทักษะให้เร็ว!”
เมื่อเฉินชางได้ยินจำนวนเงินมากมายขนาดนี้ก็เริ่มหน้าแดงก่ำ เลือดในกายเหมือนจะไปรวมกันอยู่บนใบหน้า!
ก็เหมือนกับที่ทหารยอมตายเพื่อสหายรู้ใจ คนยากจนยอมเคารพผู้มอบเงินนั่นแหละ!
“ได้เลยครับ! อาจารย์จาง! ผมจะอุทิศชีวิตจนตัวตายเลยครับ!”
จางจื้อซินสำลักน้ำชาโดยพลัน “คุณนี่นะ ตายอะไรกัน ถ้าคุณตายเหล่าเฉินต้องหักคอผมแน่”
“ใช่แล้ว ผมสงสัยจริงๆ…เสี่ยวเฉิน คุณแซ่เดียวกับเหล่าเฉิน มีความสัมพันธ์อะไรกันหรือเปล่า?”
เฉินชางคิดอยู่นาน “ไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดนะครับ ผมเลือดกรุ๊ปโอ เขากรุ๊ปเอ แล้วก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบชายชาย…”
เมื่อพูดถึงตรงนี้เฉินชางก็ถามอย่างระมัดระวัง “เถ้าแก่จาง หรือว่าคุณ…หึง?”
จางจื้อซิน “พรวด!”
จางจื้อซินแทบกระอักเลือด ผมไปหึงเขาตั้งแต่เมื่อไหร่?