[ติ๊ง! ถุงนำโชคใบเล็ก ด้านในเป็นโลกไร้ขีดจํากัด! ข้อเสนอแนะ: ในถุงนำโชคบรรจุสิ่งมหัศจรรย์หลากหลายเอาไว้ หลังจากเปิดจะได้รับของหนึ่งอย่าง อาจเป็นอุปกรณ์ในตำนานหรืออาจเป็นเงิน ยิ่งเป็นของหายากยิ่งมีโอกาสได้รับต่ำ]
เฉินชางเข้าใจแล้ว นี่เป็นถุงเสี่ยงโชค อาจเปิดออกมาเป็นเงินหรือเป็นอุปกรณ์หายาก
แน่นอน เฉินชางคิดว่าคนหล่ออย่างเขาต้องมีโชคไม่แย่
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฉินชางจึงกดเปิด
[ติ๊ง! ยินดีกับด้วย คุณได้รับทักษะพิเศษ: ดวงตาแห่งความงาม!]
ดวงตาแห่งความงาม?!
ตอนนี้เฉินชางพบว่าในแถบคุณสมบัติของตนมีทักษะใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งช่อง
[ทักษะพิเศษ: ดวงตาแห่งความงาม
ดวงตาแห่งความงาม: ทักษะทำงานด้วยตัวเอง (เพิ่มระดับไม่ได้)]
[ดวงตาแห่งความงาม: ทักษะทำงานด้วยตัวเอง เหมาะสำหรับใช้ในการผ่าตัดศัลยกรรมความงาม เมื่อสวมทักษะนี้จะช่วยให้คุณจำลองลักษณะการศัลยกรรมแต่ละชนิดได้ ช่วยให้คุณวางแผนศัลยกรรมที่สมบูรณ์แบบมากขึ้น ออกแบบลักษณะที่สมบูรณ์ที่สุดออกมา
ข้อเสนอแนะ: นี่เป็นดวงตาของทูตสวรรค์ เขาใช้เพื่อค้นหาความงามในชีวิต เมื่อสวมใส่ทักษะนี้คุณจะกลายเป็นนักออกแบบความงาม]
เฉินชางตื่นตะลึง!
โอ้โห!
นี่มันทักษะเทพ!
โชคของฉันยอดเยี่ยมขนาดนี้เลยเหรอ!
สำหรับหมอศัลยกรรมความงามแล้ว ทักษะนี้ก็เหมือนกับการใส่สูตรโกง
ดวงตาแห่งความงามช่วยให้ตนวางแผนศัลยกรรมให้ลูกค้าได้ มันจะออกแบบและจำลองลักษณะที่สวยที่สุดออกมา
นี่มันทักษะเทพชัดๆ?
แบบนี้เท่ากับมอบพรสวรรค์ในด้านศัลยกรรมความงามให้ตนเลย
หากต้องการเป็นหมอศัลยกรรมความงามคนหนึ่งอาจจะง่ายดาย แต่หากต้องการเป็นหมอศัลยกรรมที่โดดเด่นและยอดเยี่ยมจะต้องมีทักษะอย่างหนึ่ง นั่นก็คือการแสวงหาความงาม
เขาจำเป็นต้องมีเซนส์ด้านความงามที่โดดเด่นเหนือคนอื่น ต้องวิเคราะห์ลักษณะเด่นบนใบหน้าของคุณและออกแบบรูปลักษณ์ที่เหมาะสมกับคุณมากที่สุดออกมานี่ก็เหมือนกับการออกแบบทรงผม
จู่ๆ เฉินชางก็รู้สึกว่าตนได้รับทักษะอัตโนมัติที่ทั้งแข็งแกร่งและน่าอัศจรรย์มาโดยไม่ได้ตั้งใจ
หึๆๆๆ…
ใจเย็นเข้าไว้!
แต่ว่า…
ใจเย็นไม่ไหวทำอย่างไรดี?
“ฮ่าๆๆๆๆ…ฮ่าๆๆ…”
เฉินชางอดหัวเราะอย่างบ้าคลั่งไม่ได้
“ความบ้าก็เป็นแค่ลักษณะอย่างหนึ่ง ความบ้า…”
“ปังๆๆ!” จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้เฉินชางเสียงสะดุด กระทั่งเสียงหลงเล็กน้อย…
“ใครครับ?” เฉินชางเดินไปหน้าประตู เอ่ยถามอย่างสงสัย
“ป้าเอง เจ้าของบ้าน ผลักประตู! ไม่สิ เปิดประตู!” เสียงนี้เป็นคุณป้าเจ้าของบ้านจริงๆ
เฉินชางพยักหน้าแล้วจึงเปิดประตู
ปีศาจร้ายหนักราวร้อยกว่ากิโลฯ ยืนหอบอยู่หน้าประตู เฉินชางพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณป้าครับ ทำไมวันนี้ถึงมีอารมณ์มาหาผมได้”
คุณป้าถอนใจ “เข้าไปพูดข้างในเถอะ”
เฉินชางมองคุณป้าที่หนักร้อยกว่ากิโลฯ ลังเลไปสามวินาที ตัดสินใจไม่ปิดประตูแล้วกัน…หากเธอหลงใหลในความหล่อเหลาของตนก็ยังตะโกนขอความช่วยเหลือได้
เมื่อเข้ามา คุณป้าก็เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ “เฉินชาง ป้ามีอะไรจะบอกเธอ”
เฉินชางยืนตัวตรง อดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปก้าวหนึ่ง “คุณป้าพูดมาเถอะครับ”
ไม่ใช่ว่าเฉินชางเกลียดคนอ้วน แต่รู้สึกว่า…นี่…นี่เป็นความหนักของโชคชะตาที่ทนรับไม่ไหว
คุณป้ากวักมือ “เข้ามาใกล้หน่อย มีอะไรจะให้”
พูดพลางรูดซิป
……
จากนั้นคุณป้าจึงหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งออกมาจากในกระเป๋าเสื้อ เปิดรูปขึ้นมาแล้วพูดว่า “ดูสิ”
เฉินชางมองดูเอกสารที่ปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือด้วยความสงสัย เบิกตากว้าง “เอกสารการรื้อถอน[1]?”
คุณป้าพยักหน้า “อืม ถ้ารื้อถอนแล้วเธอก็อยู่ที่นี่ได้ไม่นาน ช่วงนี้รีบหาที่อยู่ใหม่เถอะ”
เฉินชางทอดถอนใจ “ครับ”
คุณป้ามองเฉินชางด้วยความรู้สึกโศกเศร้า “เธอก็อย่าคิดถึงป้ามากเลย ป้าคิดว่าเด็กอย่างเธอก็ไม่เลว แต่เด็กเกินไป ไม่เหมาะกันหรอก”
เฉินชางตกใจแทบสิ้นสติ พยักหน้ารัวๆ “ครับ ป้าพูดถูกแล้ว!”
คุณป้ามองเฉินชางด้วยสายตาลึกล้ำ รู้นานแล้วว่าเด็กอย่างเธอสนใจฉัน
สายตาแบบนี้ทำให้เฉินชางหวาดกลัวจริงๆ
คุณป้าพูดต่อไป “เฮ้อ คราวนี้ป้าถูกรื้อถอนไปสิบห้อง แล้วยังมีร้านค้าด้านนอกอีกสองร้าน รวมค่าจัดหาอีกแปดล้านหยวน ถือว่าได้น้อยไปหน่อย ไม่คุ้มเลย”
“ตั้งแต่ลุงของเธอจากไป ผู้หญิงอย่างป้าก็ต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียว น่าอนาถจริงๆ”
“ตัวคนเดียวจัดการไม่ไหวเลย ป้าเป็นลูกสาวคนเดียว ลุงของเธอเป็นลูกชายคนเดียว เหนือพวกเรายังมีผู้อาวุโสอีกสี่คน จะถูกรื้อถอน เวนคืนห้อง ส่งคืนร้านค้า แล้วยังมีค่าจัดหาอีกหลายล้าน ป้าคนเดียวจัดการไม่ไหวจริงๆ”
เฉินชางสูดหายใจลึก แสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน!
คุณป้าครับ ถ้าคุณยังพูดต่อไปเกรงว่าผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ!
คุณป้าเจ้าของห้องไม่ได้พูดโกหก หมู่บ้านในเมืองแห่งนี้ แรกเริ่มเดิมทีคุณป้ามีบ้านอยู่สี่หลัง ตอนนั้นพ่อของคุณป้าเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน ครอบครัวไม่ได้มีอะไรมากมายแต่มีบ้านมาก ภายหลังเมื่อถูกกำหนดให้เป็นหมู่บ้านในเมืองจึงสร้างเป็นตึกใหญ่ห้าชั้นขึ้นไปที่เดิมเพื่อปล่อยเช่าทำธุรกิจ หลังจากแต่งงาน สามีก็เอามาเพิ่มอีกหลายตึก…
เมื่อเป็นแบบนี้จึงมีทั้งหมดเจ็ดแปดตึก…
การรื้อถอนครั้งนี้ทำให้เกิดเศรษฐีขึ้นมาแล้ว!
แต่ตอนนี้ตึกทั้งแปดของครอบครัวมีรายได้เดือนละหลายแสน หนึ่งปีก็เก็บค่าเช่าได้หลายล้าน
เฉินชางจ่ายค่าเช่าเดือนละเก้าร้อยหยวน หนึ่งชั้นมีทั้งหมดหกห้อง ทั้งตึกมีห้าชั้น
ถึงอย่างไรรอบๆ ก็ไม่มีที่อื่นที่ถูกขนาดนี้แล้ว
จู่ๆ คุณป้าก็กลอกตาไปมา “เสี่ยวเฉิน ตอนนี้เธอมีคนรักหรือยัง?”
เฉินชางส่ายหน้า แต่อยู่ดีๆ ก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงรีบพยักหน้า “คุณป้า ผมใกล้จะมีคนรักแล้วครับ!”
คุณป้าเจ้าของห้องชะงักไป ดูเหมือนจะไม่เชื่อ!
“เธอจนขนาดนี้มีใครเอาด้วยเหรอ?”
“อย่าก่อเรื่องเลย เด็กคนนี้นี่ สองปีมานี้ฉันเคยเห็นเธออยู่กับผู้หญิงที่ไหนกัน!”
เฉินชางรู้สึกหัวใจของตนกระตุกไปจังหวะหนึ่ง รู้สึกหัวใจบีบรัดจนเจ็บปวด
ตีคนไม่ตีหน้า เปิดโปงผู้อื่นไม่เปิดโปงข้อด้อย!
อย่ารังแกคนหนุ่มสาวสิ!
เมื่อพูดถึงตรงนี้ คุณป้าเจ้าของห้องก็หัวเราะ “ป้าแนะนำคนรักให้เธอดีไหม?”
เฉินชางกู่ร้องด้วยความรู้สึกอยุติธรรม ป้าครับ ผมคงรับไม่ไหวหรอก…
“ลูกสาวของป้ากำลังจะกลับมาจีนแล้ว อยากให้ป้าแนะนำให้เธอหน่อยหรือเปล่า นังหนูนี่วันๆ เอาแต่ขลุกอยู่ที่ประเทศเกาหลี คราวนี้ป้าจะต้องลากหล่อนกลับมาให้ได้ ป้าว่าเธอก็ไม่เลวเลยนะ นอกจากจนไปหน่อยก็ไม่มีข้อด้อยอะไร ซื่อสัตย์จริงใจกับคนอื่นแล้วยังเป็นหมออีก มีแต่ข้อดีทั้งนั้น ป้าชอบเธอ เธอว่าไง?”
เฉินชางส่ายหน้ารัว “ป้าครับ เจตนาดีของป้าผมขอรับไว้ด้วยใจแล้วกัน ขอบคุณมากนะครับ แต่ว่าผม…ผมอาจไม่ได้อยู่ที่อันหยาง ผมอาจจะอยู่ที่นี่อีกสักหลายปีแล้วกลับบ้านเก่า ผมเลี้ยงลูกสาวป้าไม่ไหวหรอก”
คุณป้าพูดออกมาอยากเปิดเผยตรงไปตรงมา “ฉันจะเลี้ยงพวกเธอเอง!”
เฉินชาง “…”
คุณป้าเจ้าของห้องพูดต่อไป “นี่ไม่ใช่เรื่องเลย เธอต้องพิชิตใจลูกสาวป้าให้ได้ ป้ามีห้องเช่าหลายสิบห้อง รวมถึงร้านค้าและค่าจัดหาอีก ไม่ใช่ว่าจะเป็นของเธอทั้งหมดเหรอ? คิดให้ดี!”
เฉินชางเริ่มคล้อยตาม มีเหตุผลจริงๆ!
มีแรงดึงดูดยิ่งใหญ่!
แต่ทันใดนั้นเฉินชางก็รีบเตือนตนเอง โบราณว่าลูกศิษย์มักเหนืออาจารย์
เขาจำได้ชัดเจนว่าครั้งแรกที่มาเช่าห้องนี้เคยพบกับผู้หญิงสูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร หนักหนึ่งร้อยเจ็ดสิบกิโลกรัม…
เมื่อนึกถึงพลังมหาศาลของการสืบทอดพันธุกรรมทางครอบครัว เฉินชางก็ต้องบ่นออกมา
การหาเงินนี่ไม่ง่ายเลยจริงๆ!
…………..