รวมมือกับท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ 3
“อันที่จริงเปิ่นจุนไม่ได้สนใจความลับของเจ้ามากนัก แต่สนใจกระบวนการระเบิดของเจ้ามากกว่า ยากนักที่จะได้พบตัวอย่างเช่นเจ้า หากเปิ่นจุนไม่ลองทดสอบคงไม่คลายใจ”
เชียนหลิงเชียนเหงื่อตกมองดูท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ม้วนแขนเสื้อขึ้นอย่างไม่อนาทรร้อนใจ รู้สึกรางๆ ว่าท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ดูเหมือนจะต่างไปจากปกติ
แต่ตอนนี้จิตใจเขาเปี่ยมไปด้วยความกริ่งเกรงต่อความตาย คิดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ เขาทำได้เพียงถอยหลังไป พยายามถอยไปสุดชีวิตพลางเอื้อนเอ่ยว่า “ข้าไม่อยากระเบิด…”
“อ่า มีเปิ่นจุนอยู่ที่นี่ด้วย เจ้าอาจจะไม่ระเบิด เปิ่นจะคิดหลายวิธีที่จะแก้คำสาปบนร่างเจ้า เจ้าอย่าได้ร้อนรน ให้เปิ่นจุนลองดูทีละอย่างเถอะ” ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เดินเข้ามา
“ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ ท่านอย่าเสี่ยงเลยขอรับ! คนผู้นั้นเคยบอกเอาไว้ หากข้าระเบิดอานุภาพจะร้ายแรงมาก! ผู้น้อยตายก็ไม่เสียดาย แต่ไม่อยากลากท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ลงหลุมไปด้วย” เชียนหลิงเทียนแทบจะร้องไห้แล้ว!
“ลากเปิ่นจุนลงหลุมไปด้วยหรือ?” ดวงตาท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ยกโค้งนิดๆ ทว่าแววตากลับเฉียบคม “เจ้ายังมีคุณสมบัติไม่พอ!”
เป็นครั้งแรกที่เขาได้ศึกษาสถานการณ์นี้อย่างจริงจัง ดังนั้นไม่สามารถรับประกันได้ว่าคนผู้นี้จะระเบิดหรือไม่ แต่ความสามารถในการป้องกันตนเองนั้นมีอยู่ อย่างมากก็แค่ทำให้อาคารหลังนี้ขึ้นไประเบิดบนฟ้าเท่านั้น
เมื่อท่านเทพศักดิ์สิทธิ์แผ่กลิ่นอายออกมา เชียนหลิงอวี่ก็ถูกกดข่มไม่กล้าขยับเขยื้อนทันที
มองเห็นท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เข้ามาใกล้ จู่ๆ สายตาเขาพลันมองไปยังด้านหลังท่านเทพศักดิ์สิทธิ์
ขณะเดียวกันท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ก็สัมผัสถึงอะไรบางอย่างได้ พอเหลียวมอง ร่างกายพลันแข็งทื่อเล็กน้อย!
กู้ซีจิ่วยืนอยู่ไม่ไกลจากด้านหลังเขา เห็นได้ชัดว่านางเพิ่งเคลื่อนย้ายเข้ามา ถึงแม้เท้าจะยืนมั่นคงแล้ว แต่กระโปรงที่สวมยังปลิวไสวอยู่
“เจ้ากลับมาทำไม?” น้ำเสียงท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ราบเรียบ ทว่าหัวใจกลับเต้นแรงนิดๆ นางมาเพื่อร่วมเป็นร่วมตายกับตนหรือ?
กู้ซีจิ่วผ่อนลมหายใจออกมานิดๆ เคราะห์ดี ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ยังไม่ได้เริ่ม!
“ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เจ้าคะ ซีจิ่วอาจมีวิธีทำให้เขาสารภาพความจริงออกมาได้โดยไม่ระเบิด” กู่ซีจิ่วเกรงว่าท่านเทพศักดิ์สิทธิ์จะไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรก็ไล่เธอออกไปทันที จึงรีบเปิดปากพูด
“วิธีใด?” ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ค่อยๆ ถอยไป ทำให้นางอยู่เคียงข้างตน พลางติดตั้งเขตแดนเล็กๆ รอบกายนางเงียบๆ
เชียนหลิงเทียนในตอนนี้ก็เหมือนระเบิดทำลายตัวเองขนาดใหญ่ สรุปคืออันตรายมาก ไม่รู้จะระเบิดขึ้นมายามใด
ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่เป็นไร แต่กู้ซีจิ่วนั้นไม่ได้ เธออ่อนแอเกินไป ถ้าไม่ดูแลให้ดี พอเกิดระเบิดเธอก็จะกระเด็นไป
อันที่จริงกู้ซีจิ่วเริ่มกลั่นกรองวิธีนี้ตั้งแต่ยามที่คนชุดเขียวเขียวผู้นั้นระเบิดแล้ว เพียงแต่ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างมาตลอด และไม่ได้หาเป้าหมายมาทดสอบ ตอนนี้เธออยากทดสอบดูยิ่งนัก
ดวงตาเธอมองไปที่ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ “ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เจ้าคะ ท่านคงมีวิชาที่ทำให้อุณหภูมิในร่างคนลดลงโลหิตไหลเวียนช้าลงใช่ไหมเจ้าคะ?”
ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์พยักหน้า “วิชาอรหันต์เยือกแข็ง ทำให้อุณหภูมิในร่างกายคนลดลงสององศา โลหิตไหลเวียนช้าลงครึ่งหนึ่ง”
นัยน์ตากู้ซีจิ่วทอประกาย “เช่นนั้นก็ดี!”
ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ยอดเยี่ยมที่สุด! วิชาพิสดารเช่นนี้เขาก็ยังใช้ได้สบายๆ!
ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์มองดวงตาที่เปล่งประกายของนาง ปากแดงระเรื่อยกยิ้มบางๆ จู่ๆ ก็รู้สึกว่าท่าทางเช่นนี้ของนางคุ้มค่าให้เขาเสี่ยงมากขึ้น!
“เจ้าคิดจะทำอะไร?” เขาถามตรงๆ
กู้ซีจิ่ววนรอบเชียนหลิงรอบหนึ่ง เชียนหลิงเทียนที่ถูกเธอวนรอบกายพลันขนลุกขึ้นมา!
อดไม่ได้จึงเอ่ยถาม “เจ้า…แม่หนูน้อยอย่างเจ้าจะไปรู้วิธีอะไรกัน? ท…ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ย่อมมีวิธีของตัวเอง!”
หากต้องลองจริงๆ เขายินดีปล่อยให้ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ลอง แบบนั้นเขายังพอมีความหวังว่าจะรอดชีวิตบ้าง
ถึงอย่างไรท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นท่านเทพที่มีประสบการณ์มากมาย ฝีมือล้ำเลิศไร้ผู้ใดเทียบเทียม วิธีของเขาต้องดีที่สุดแน่นอน
แต่แม่หนูน้อยคนนี้ดูแล้วอายุสิบกว่าปีเท่านั้น นางจะมีวิธีดีอันใดกัน? เขาไม่อยากเป็นหนูทดลองของนาง!