บทที่ 14 เด็กดื้อ
“เซียวหลิง โดดเรียนอีกแล้วสินะ!!”
ตอนที่เซียวเฟิงเปิดประตูเข้ามา เขาก็เจอเข้ากับเครื่องเกมขนาดพกพาวางอยู่บนโต๊ะกาแฟ ส่วนเจ้าตัวแสบก็กำลังหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟา ชายหนุ่มได้แต่ถอนหายใจกับภาพตรงหน้า ก่อนจะเอาเสื้อไปวางไว้ในห้องตัวเองแล้วจัดการเก็บพวกของกินเข้าไปในครัว
“ขี้บ่นจังเลย…”
เซียวหลิงตื่นขึ้นมาแล้วขยี้ตา เธอกำลังจะซ่อนเครื่องเกมพกพาไว้ใต้โซฟา แต่ในตอนนั้นเธอกลับทำจมูกฟุดฟิดแล้วก็หันไปจ้องเซียวเฟิง
“มีอะไรรึไง?” เซียวหลิงเดินเข้ามาหาเซียวเฟิงทันที ตอนนี้เขากำลังสวมผ้ากันเปื้อนและกำลังจะทำข้าวกลางวันอยู่
“ฉันได้กลิ่นน้ำหอมจากตัวพี่? นี่พี่ไปทำอะไรมากันแน่?” เธอเกาะพี่ตัวเองเหมือนลูกแมวและถาม หากแต่สีหน้าของเด็กหญิงกลับดูกดดันแบบแปลก ๆ
“ตอนเช้าก็บอกแล้วนี่ ว่าไปมีเรื่องมา”
เขาพูดเสร็จก็หันไปล้างผักทันที
“อย่ามาพูดมั่ว ๆ นะ! ไปมีเรื่องมาแล้วจะมีกลิ่นน้ำหอมผู้หญิงได้ไง?” เธอมองว่าพี่ชายของเธอกำลังโกหก จึงได้ทำเสียงจิ๊จ๊ะตามไรฟันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์
“ก็ตอนแรกไม่คิดว่าจะเป็นผู้หญิงน่ะสิ ตัวเธออาจจะมาโดนฉันตอนสู้กันก็ได้”
“หา? สู้กับผู้หญิงเนี่ยนะ? ไหนบอกว่าไม่ใช่เดทไง?!” เสียงของเซียวหลิงดังขึ้นเล็กน้อย
“ก็ไม่ใช่เดทไง แค่ไปต่อยกันเฉย ๆ แต่ฉันไม่ใช่คนที่จะชกผู้หญิงหรอกนะ”
“น่าสงสัย! นี่คิดจะเอาขนมมาล่อซื้อหนูงั้นเหรอ! แล้วจะไปอยู่กับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้สิ?!!” เด็กหญิงยังคงไม่เชื่อใจ
“เดี๋ยวนะ! ฉันออกไปแค่ 2 ชั่วโมงเอง ฉันจะไปทำอะไรได้เล่า?!!” เซียวเฟิงเริ่มที่จะปวดหัวขึ้นมาแล้ว
“หนูไม่เชื่อ! เอาเสื้อผ้ามาให้หนูดูหน่อย!”
“เฮ้ย! อย่ามาดึงกางเกงฉันนะ!” เซียวเฟิงพูดอยู่นานสองนานกว่าน้องสาวจะเชื่อ พลางคิดในใจว่ารู้งี้น่าจะระวังกว่านี้ ..นับวันเจ้าตัวเล็กของบ้านยิ่งจะหัวไวขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว !
หลังจากมื้อกลางวัน เขาก็มานั่งดูทีวีกับน้องสาวจนเธอผล็อยหลับไป จากนั้นชายหนุ่มจึงไปห้องของเขาแล้วเล่นเกมต่อ
“โฮกกกก!”
เขาเลือกที่จะมาโผล่ที่จุดเกิดของหมาป่าขนดำ และพอพวกหมาป่าเห็น พวกมันก็พุ่งเข้ามาโจมตีชายหนุ่มทันที ถ้าเป็นคนทั่ว ๆ ไป พวกเขาคงจะเลือกเกิดในจุดที่ปลอดภัยเพื่อลดโอกาสที่จะโดนซุ่มโจมตี แต่นั่นไม่ใช่ปัญหากับเซียวเฟิง พวกหมาป่าพวกนี้ถูกเขาจัดการอย่างง่ายดายด้วยคริติคอล
-128! คริติคอล!
มีคนจำนวนหนึ่งอยู่บริเวณนั้น พอพวกเขาเห็นภาพตรงหน้าก็ตะลึงไปตาม ๆ กัน หนึ่งในนั้นยืนมองจนโดนพวกหมาป่ากัดส่งไปเกิดใหม่คนหนึ่ง แต่เซียวเฟิงไม่ได้สนใจ ชายหนุ่มก้มเก็บพวกเหรียญทองแดงที่ดรอปมาแล้วจากไปทันที เขาตรวจสอบภารกิจของเขาแล้วพบว่าภารกิจส่วนตัวนั่นยังอยู่ จึงแปลว่าคนที่ชายหนุ่มต้องตามหานั้นยังไม่ตาย
เขารีบวิ่งเข้าไปในป่าส่วนที่ลึกเข้าไปอีก สิ่งที่อยู่ต้อนรับชายหนุ่มถัดจากพวกหมาป่าขนดำก็คือหมี รอบที่แล้วเขาเข้ามาที่นี่โดยไม่ได้ทำอะไร แต่ตอนนี้เซียวเฟิงมีสกิลสอดแนมแล้ว ทำให้เขาเห็นความสามารถของพวกมอนสเตอร์ได้
[สอดแนมระดับสูง]: สามารถรับรู้ข้อมูลของเป้าหมายที่มีเลเวลไม่สูงกว่าผู้ใช้ 15 เลเวล โดยจะได้ข้อมูลมากกว่าสกิลระดับกลาง
หมีโฉด
เลเวล: 7
ระดับ: ทั่วไป
พลังชีวิต: 100
พลังโจมตี: 20
พลังป้องกัน: 9
สกิล: [ฝ่ามือคลั่ง]
อธิบาย: สัตว์ป่าตามธรรมชาติ มีนิสัยดุร้าย
คุณลักษณะ: พลังป้องกันสูงแต่เชื่องช้า อ่อนแอต่อเวทมนตร์
สมชื่อจริง ๆ เจ๋งกว่าสกิลสอดแนมขั้นต้นแบบเทียบไม่ติดเลย เซียวเฟิงรู้สึกพึงพอใจมาก เขาเดินเข้าไปจัดการพวกหมี และถึงแม้พวกมันจะเป็นมอนสเตอร์ที่เก่งขึ้นมาอีกระดับ แต่มันก็ไม่สามารถต้านเขาไว้ได้นานเท่าไหร่
“เจ้าเด็กดื้อนั่นไปอยู่ไหนนะ?”
ชายหนุ่มมุ่งตรงไปยังเขตของพวกหมี แต่ก็ยังไม่พบอะไร ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่เดินหน้าต่อไป
ข้างหน้าเป็นเขตของมอนสเตอร์เลเวล 8 แล้ว แต่เขาก็ยังไม่พบอะไรอยู่ดี
“ไอ้บ้า!”
“บัดซบ!”
“หัวขโมย!!!”
“เอาชุดฉันคืนมานะ!”
เหมือนว่าไนท์ คูนเนอร์จะกลับมาออนไลน์แล้ว และเมื่อเธอเห็นว่าเซียวเฟิงออนไลน์ เธอก็รีบเร่งส่งข้อความมาหาเขาเต็มไปหมด ชายหนุ่มจึงทำการบล็อกเธอทันทีเพื่อตัดปัญหา
“ไม่มีใครเลยเหรอ?”
เขาเริ่มที่จะร้อนใจขึ้นมาแล้ว เพราะตอนนี้ชายหนุ่มเข้ามาถึงเขตของพวกลิงกระหายเลือดเลเวล 9 มันเป็นลิงยักษ์ที่มีดวงตาสีแดง สามารถโจมตีได้อย่างว่องไวและรุนแรง ขนาดว่าเขาโจมตีแรงมากก็ยังต้องฟาดตั้ง 3 ครั้งกว่ามันจะตาย และอีกปัญหา ก็คือพวกมันเกิดใหม่ค่อนข้างเร็วและมีจำนวนเยอะมาก ๆ ทำให้เขาไม่สามารถไปต่อได้แล้ว
ตอนนี้เขาอยู่ในส่วนลึกของป่าแล้ว จึงเป็นธรรมดาที่จะมองไม่เห็นผู้เล่นคนอื่น ๆ เลย แต่ทว่าแม้แต่ท้องฟ้าก็ยังถูกต้นไม้บังไปหมด ทำให้เขารู้สึกเหมือนยืนอยู่ในป่าตอนกลางคืนจนรู้สึกขนลุกไปหมด แต่ถึงจะแบบนั้น ทว่าเขาก็ยังไม่พบร่องรอยใด ๆ เลย …หรือเขาจะมาผิดทางกันนะ?
ชายหนุ่มวางแผนที่จะไปหาทางอื่นต่อ โดยระหว่างนั้นก็จัดการพวกลิงที่พุ่งเข้ามาหาเป็นระยะ ๆ แต่ในตอนที่เขาเก็บพวกเศษเหรียญอยู่ ก็ได้มีเสียงดังมาจากต้นไม้ด้านหลัง เขาหันกลับไปมองทันที และได้พบกับชายหนุ่มผมดำกำลังหน้าตาตื่นวิ่งมาทางตน
“ท่านนักรบ! ช่วยข้าด้วย!” ชื่อที่ลอยอยู่บนหัวของอีกฝ่ายเขียนคำว่าเสี่ยวหม่า เขาคือคนที่เซียวเฟิงกำลังตามหาอยู่นั่นเอง!!
“แฮ่!”
เสียงคำรามน่าขนลุกผสมกับเสียงโซ่ดังตามหลังอีกฝ่ายมา และไม่ว่ามันจะเป็นอะไร มันก็กำลังไล่ล่าชายผมดำตรงหน้าเซียวเฟิงนี่แหละ!
“มาทางนี้!”
ชายหนุ่มพุ่งออกมารับหน้าแทนเสี่ยวหม่าที่ไวราวกับกระต่ายวิ่งมาหลบข้างหลังเขา และถึงเสื้อผ้าจะขาดรุ่งริ่ง แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้บาดเจ็บอะไร ทว่ารอบตัวของเสี่ยวหม่ากลับเต็มไปด้วยควันสีดำซึ่งผิดปกติสุด ๆ
“ท่านนักรบ! เยี่ยมเลยที่ได้เจอท่าน ท่านช่วยพาข้ากลับไปที่หมู่บ้านที พ่อข้าต้องดีใจมากแน่ ๆ!” เสี่ยวหม่าพูดอย่างโอเวอร์แอคติ้ง “ไปเร็ว! ปีศาจกำลังไล่ตามข้ามาอยู่!”
“หลบไปก่อน”
เซียวเฟิงกระชับอาวุธในมือแล้วจ้องไปทางพุ่มไม้ ก่อนที่ไม่นานจะมีร่างเน่าเฟะที่มีโซ่ล่ามตามแขนขาพุ่งออกมา
ซอมบี้แห่งถ้ำลับ
เลเวล: 10
ระดับ: สูง
พลังชีวิต: 300
พลังโจมตี: 40
พลังป้องกัน: 18
สกิล: [พิษซากศพ] [แพร่เชื้อ]
อธิบาย: อดีตผู้พิทักษ์ถ้ำลับที่ถูกทำให้กลายเป็นซอมบี้ ทำให้เป็นศพแต่ถึงอย่างงั้นมันก็แข็งแกร่งมาก
คุณลักษณะ: โจมตีด้วยการแพร่เชื้อ ความเสียหายสูง หวาดกลัวแสงและไฟ
นอกจากจะเลเวลสูงกว่า 9 แล้ว! ยังเป็นมอนสเตอร์ระดับสูงด้วย!
เขาตะลึงในทันที เพราะสำหรับเกมนี้ ถ้าข้ามไปเขตแดนเลเวล 10 แล้ว นอกจากจะเข้าไปยังเมืองใหญ่ได้ พวกมอนสเตอร์ที่เลเวลสูงกว่า 10 ก็จะแข็งแกร่งมากขึ้นแบบก้าวกระโดด ส่วนพวกที่เลเวลต่ำกว่า 10 จะไม่ค่อยมีความสามารถที่ซ่อนเอาไว้มากมายนักนอกจากการหลบหลีกและคริติคอล แต่ตัวตรงหน้านี้ดูเหมือนจะต่างกันออกไปอย่างสิ้นเชิง
“แฮ่!”
ร่างตรงหน้าเน่าเฟะดูน่าสะอิดสะเอียน มันตัวใหญ่และรวดเร็วมาก ทันทีที่พ้นออกจากพุ่มไม้ก็เข้าโจมตีเซียวเฟิงทันที มันฟาดโซ่ที่ถูกล่ามเอาไว้ที่แขนเข้าใส่เซียวเฟิงเต็มแรง ระยะการโจมตีของสกิลนั้นยาวเกือบ ๆ 3 เมตร!
โครม !
เซียวเฟิงหลบการโจมตีได้แบบหวุดหวิด แต่หยดน้ำเน่าบนโซ่ที่เหวี่ยงพลาดก็ได้สาดกระเด็นโดนตัวของเซียวเฟิง “คุณถูกผลของสกิลพิษซากศพ พลังชีวิตของคุณจะลดลงวินาทีละ 5 หน่วยเป็นเวลา 10 วินาที” แถบสเตตัสของชายหนุ่มแสดงว่าเขาติดพิษเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทำให้ใบหน้าของเซียวเฟิงตึงในทันที เพราะนั่นเท่ากับว่าพลังชีวิตของเขาจะลดลงไป 50 หน่วยต่อการโดน 1 ครั้ง! และตอนนี้เขามีพลังชีวิตทั้งหมด 165 หรือก็คือลดลงไป 1 ใน 3 เลยน่ะสิ!
นี่น่ะเหรอพลังของมอนสเตอร์เลเวล 10 ! ผู้เล่นที่ยังไม่ได้ทำการเปลี่ยนคลาสมาสู้ไม่ไหวแน่! นี่เป็นที่ที่พวกเขาไม่ควรมาเลย!