อันหลินมาถึงยอดเขาหินนิลดำดังใจปรารถนาแล้ว ลำดับต่อไปเพียงแค่นั่งสมาธิกำหนดลมหายใจหนึ่งวัน พลังบงกชพสุธาของเขาก็จะสำเร็จ
หลิ่วเชียนฮ่วนเล่นเกมกับเขาบนยอดเขา หากกล่าวตามหลักแล้ว เขาไม่มีเวลานั่งสมาธิกำหนดลมหายใจเลย
แต่อย่าลืมสิว่า เพราะเหตุการณ์ท้องเสียในคราวนั้น อันหลินคิดค้นวิธีซึมซับพลังชีวิตของฟ้าดินในท่านั่งยองได้แล้ว
ที่จริงแล้วมันก็คือวิธีบำเพ็ญเพียรแบบยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว นั่งส้วมพลางบำเพ็ญเพียรเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เล่นเกมพร้อมกับบำเพ็ญเพียรไปด้วยก็เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเช่นกัน
ขอเพียงสภาพแวดล้อมเงียบสงบเพียงพอ และพละกำลังของเขาต้านทานได้ เช่นนั้นการกระตุ้นกำลังภายใน ก็จะไม่ใช่เรื่องยากลำบากอีกต่อไป
ด้วยเหตุนี้ อันหลินจึงเริ่มเล่นเกม พลางใช้ชีวิตซึมซับพลังปราณของฟ้าดินอย่างสบายใจ
เขาสามารถมองเห็นแถบความคืบหน้าของพลังบงกชพสุธาในระบบได้ มันกำลังเพิ่มขึ้นอย่างเชื่องช้า ตามกาลเวลาที่ผันผ่าน
ขอเพียงแถบความคืบหน้าเต็ม พลังบงกชพสุธาของเขาก็จะบรรลุขั้นหนึ่งได้สำเร็จ!
ระหว่างที่กำหนดลมหายใจ นอกจากพลังปราณฟ้าดินแล้ว เขายังสัมผัสได้ถึงพลังประหลาดบางอย่าง ซึ่งค่อยๆ ไหลออกจากยอดเขาหินนิลดำมาที่ตัวเขา หล่อหลอมร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง
อา ความรู้สึกแบบนี้ช่างสบายเหลือเกิน!
อันหลินแหงนหน้ามองฟ้า แอบอุทานในใจ จากนั้นเลือกลักซ์ในมือถือ
เขาอยากลองเล่นตัวละครลักซ์ในมือถือเครื่องนี้ดูว่า จะสมารถใช้ลำแสงสุดท้ายระเบิดป้อมปราการสามป้อมได้หรือไหม
แต่ช่างน่าเสียดาย เหมือนสกิลนั้นจะเป็นสกิลส่วนตัวของสาวน้อยนักเวทย์
ลักซ์เวอร์ชั่นด้อยคุณภาพของอันหลินประสบกับการถูกย่ำยี สิ้นสุดการแข่งขันตั้งแต่เกมเพิ่งเริ่มต้นได้แค่แปดนาที
ต่อมา เขาก็ยอมรับความจริง เริ่มเลือกฮีโร่ประเภทที่มีดาเมจแรง ในแต่ละตาพยายามส่งสาวน้อยนักเวทย์กลับจุดเกิดให้ได้หลายรอบ แบบนั้นเขาก็จะสามารถยืดลมหายใจเฮือกสุดท้ายได้นานขึ้นหน่อย
ด้วยเหตุนี้ ทุกครั้งที่การแข่งขันสิ้นสุดลง อันหลินจะสามารถสังหารนางได้สิบกว่าครั้ง ระยะเวลาของเกมก็จะยืดเป็นสิบนาทีขึ้นไป
หลิ่วเชียนฮ่วนถูกอันหลิน instant kill[1] ในเกมตลอดเวลา ก็เริ่มอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาบ้างแล้ว
นางทำแก้มป่อง มองอันหลินตาละห้อย ใบหน้างดงามแดงระเรื่อเล็กน้อย แลดูน่ารักเป็นอย่างยิ่ง
อันหลินเห็นดังนั้น ก็ขบคิดว่าต่อไปก็ยอมๆ นางสักหน่อยก็แล้วกัน อย่างไรเสียแพ้ชนะก็ไม่มีผลกระทบอะไรกับตัวเองแม้แต่นิด
แต่เขายังไม่ทันได้ทำเรื่องแบบนี้ หลิ่วเชียนฮ่วนก็โพล่งขึ้นแล้วว่า
“เจ้ารอข้าเดี๋ยว ข้าขออัพเดทเกมหน่อย!”
หา อัพเดทเกมงั้นเหรอ
อันหลินกะพริบตาปริบๆ สมองไม่ตอบสนอง
หลิ่วเชียนฮ่วนพูดจบ ก็กดอินเตอร์เฟสในมือถือขึ้นมา จากนั้นนิ้วมือประดุจหยกขาวก็เคลื่อนไหวบนมือถืออย่างรวดเร็ว ราวกับผีเสื้อกำลังโบยบิน กลายเป็นเงาลวงตา
เมื่อเห็นฉากนี้ อันหลินก็ตะลึงงัน
โอ้โห! ค่า APM[2] ถึงสองร้อยแล้วมั้ง!
ไม่สิ อาจจะทะลุสามร้อยแล้วก็ได้!
นางยังเป็นสาวน้อยนักเวทย์ที่เรารู้จักอยู่หรือเปล่า APM แซงเกมเมอร์มืออาชีพแล้ว!
ยิ่งไปกว่านั้น บนหน้าจอมือถือของนาง ปรากฏโค้ดยาวเป็นหางว่าว นางกำลังเขียนอยู่โปรแกรมหรือไง
นี่มันเป็นการอัพเดทเกมด้วยการลงมือจริงๆ ใช่ไหม!
…
ผ่านไปครู่ใหญ่ มือของหลิ่วเชียนฮ่วนก็หยุดลง
“ฟู่ สำเร็จแล้ว!”
นางพูดออกมาด้วยความดีใจ จากนั้นก็บีบนวดนิ้วมือเรียวยาวของตัวเอง ดูเหนื่อยล้าเล็กน้อย
อันหลินมองจนตัวชาแล้ว หากนักเขียนโปรแกรมเห็นภาพที่นางเขียนโค้ด ณ ตรงนั้นเลย ต้องตกใจจนปล่อยโฮแน่!
หลิ่วเชียนฮ่วนแชร์ไฟล์ให้อันหลินอัพเดทใหม่
หลังอัพเดทเสร็จสิ้นแล้ว ทั้งสองคนก็เริ่มเล่นลีกออฟเลเจนด์เวอร์ชั่นมือถืออีกครั้ง
คราวนี้นางเลือกกาเร็น คิดว่าคงตั้งใจจะออกไอเทมดูดเลือด ป้องกันกายภาพ จะได้ไม่ถูกอันหลิน instant kill อีก
อันหลินแปลกใจนิดหน่อย ที่นางไม่เลือกลักซ์ สาวน้อยนักเวทย์แล้ว เหมือนว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่นางใช้ตัวละครอื่น
ตอนนี้อันหลินเลือกผู้นำภาคีแห่งเงาแล้ว และเป็นแชมป์เปี้ยนสายแกงค์[3]ที่มีดาเมจแรงตัวหนึ่งเช่นกัน
ผู้นำภาคีออกจากจุดเกิดแล้ว จากนั้นมันก็เจอกาเร็นที่ถือดาบยาวสี่สิบเมตร…
กาเร็นออกไอเทมคริสตัลรูบี้ จากนั้นยืนอยู่ใต้ป้อมปราการของฝั่งตัวเอง ตวัดดาบฟันป้อมปราการของฝ่ายศัตรูไม่หยุด…
“คนอื่นบอกว่าดาบของกาเร็นยาวสี่สิบเมตร ข้ารู้สึกว่าชื่อไม่ตรงกับความจริง เป็นอย่างที่คิด แบบนี้สิถึงจะตรงกับความจริง” หลิ่วเชียนฮ่วนชี้แจงด้วยสีหน้าพึงพอใจ
มุมปากของอันหลินกระตุก จะให้เขาเล่นอย่างไรได้อีก
เขาอดทนให้ถึงเลเวลหกอย่างยากลำบาก กลับไปซื้อไอเทมดาเมจกายภาพทั้งหมด ตั้งใจว่าจะทุ่มหมดหน้าตักสักตั้ง
ขณะนั้นเอง หลิ่วเชียนฮ่วนก็พากย์เสียง ตะโกนลั่นว่า “เดมาเซีย![4]”
จากนั้น ดาบศักดิ์สิทธิ์สีทองยาวสี่สิบเมตรก็ลอยลงมาจากฟ้า ฟันผู้นำภาคีทันที
หน้าจอมือถือสาดแสงสีทองไปทั่ว หลังแสงทองดับลง ก็มืดสนิท…
ผู้นำภาคีแห่งเงาที่น่าสงสาร ถูกสังหารขณะที่กำลังซื้อไอเทมที่จุดเกิด!
“นี่เรียกว่าดาบพิพากษาแห่งเดมาเซีย ตัดหัวศัตรูได้แม้อยู่ไกลพันลี้!” หลิ่วเชียนฮ่วนอธิบาย
อันหลินพยักหน้าอย่างจริงจัง พูดเสริมว่า “กระบี่ยาวสี่สิบเมตร ระยะการโจมตีของสกิลอันติก็สมควรจะไปได้ไกล พลังโจมตีก็สมควรจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น! ศิษย์พี่หลิ่ว ท่านดัดแปลงได้สมเหตุสมผลยิ่งนัก!”
นัยน์ตาสีม่วงของหลิ่วเชียนฮ่วนเป็นประกาย พูดอย่างดีอกดีใจว่า “ใช้ได้นี่ มีแต่เจ้านี่แหละที่เข้าใจข้า!”
สุดท้าย การแข่งขันก็สิ้นสุดลง
ข้อมูลสถิติของอันหลินคือ จำนวนการฆ่า 0 จำนวนการเสียชีวิต 12 ครั้ง
เขารู้สึกว่าตั้งแต่เขาเล่นเกมลีกออฟเลเจนด์มา นี่เป็นสถิติที่แย่ที่สุดแล้ว
ไม่…เขาไม่ยอมรับว่านี่เป็นลีกออฟเลเจนด์!
แม้เขากับหลิ่วเชียนฮ่วนจะกำลัง PK[5] กัน เขาก็คิดว่าสิ่งที่เขากับหลิ่วเขียนฮ่วนเล่น ไม่ใช่เกมเดียวกันแน่นอน!
คู่ต่อสู้คนนี้ของอันหลิน ใช้โปรแกรมโกงไม่พอ ยังสร้างโปรแกรมโกงระหว่างเล่นอีกด้วย อยากถามว่าใครไม่กลัวบ้างเล่า
ม่านรัตติกาลค่อยๆ คืบคลานเข้ามา หลิ่วเชียนฮ่วยล้วงศาตราราตรีออกมา
ศาตราชิ้นนี้มีรูปร่างเป็นจานทรงกลม สามารถกระจายแสงสีขาวนวลกระจ่างได้ และมีกระแสอุ่นแผ่ซ่านอยู่บริเวณโดยรอบอีกด้วย เพื่อป้องกันความเหน็บหนาว
จากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มเล่นเกมอีกครั้ง สถิติของอันหลินในตอนนี้คือ สังหาร 0 ครั้ง เสียชีวิต 50 ครั้ง
เขาแพ้พ่ายจนด้านชาแล้ว ถูกย่ำยีด้วยลูกไม้ต่างๆ นานาของหลิ่วเชียนฮ่วน
บนจุดสูงสุดของยอดเขา สามารถมองเห็นดวงดาวพร่างพราวท่ามกลางท้องฟ้ายามราตรีได้อย่างชัดเจน
จันทราเต็มดวงลอยเด่นกลางนภา มองดูใหญ่โตมโหฬาร ราวกับอยู่ใกล้กับที่นี่มาก
มีเสียงระเบิดดังมาจากพื้นที่ที่ไกลห่างออกไปบ่อยครั้ง
และมีพลังเซียนหลากสีสัน ปรากฏให้เห็นเป็นครั้งคราว แต่งแต้มทิวทัศน์ในยามค่ำคืนอันมืดมิด
อันหลินกับหลิ่วเชียนฮ่วน เล่นเกมอยู่บนยอดเขาอย่างสบายใจ เมื่อเทียบกับนักเรียนคนอื่นๆ ที่เข้าร่วมศึกแห่งอิสรภาพแล้ว ช่างเป็นภาพที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน…
เมื่อถึงระดับพลังยุทธ์อย่างอันหลิน ร่างกายก็แข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่งแล้ว การอดหลับอดนอนวันหรือสองวัน สำหรับเขาแล้วไม่มีผลกระแทบอะไรมากนัก
จากนั้น เขาก็ถูกหลิ่วเชียนฮ่วนชวนเล่นเกมข้ามคืน
เที่ยงของวันถัดมา จู่ๆ ร่างกายของอันหลินก็ส่องแสงสีทองจางๆ ตั้งแต่หัวจรดเท้า
ต่อมา เส้นสีทองจำนวนนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้นบนผิวหนังของเขา ริ้วรอยเหล่านี่ก่อตัวเป็นลวดลายประหลาดอย่างยิ่ง เพียงชั่วพริบตา ริ้วรอยเหล่านี้กับแสงทองก็เริ่มเลือนหายไป
แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง หลิ่วเชียนฮ่วนล้วนเห็นประจักษ์แก่ตา
“สวรรค์ เจ้าเล่นเกมจนบรรลุแล้วหรือท่านเทพ ทำได้อย่างไรกัน!”
หลิ่วเชียนฮ่วนทำหน้าตะลึง ดวงตาสีม่วงมองอันหลินปริบๆ แทบจะมีดวงดาวผุดออกมาแล้ว
อันหลินไม่รู้จริงๆ ว่า ควรจะตอบคำถามไร้สาระของนางอย่างไร
พลังบงกชพสุธาของเขาบรรลุเป็นขั้นหนึ่งแล้วเมื่อครู่นี้นี่เอง ข้อมูลมากมายเกี่ยวกับพลังบงกชพสุธา เริ่มพรั่งพรูเข้ามาในสมองของเขา
นี่เป็นพลังที่สอดคล้องกับพลังฟ้าดิน ระยะแรกของการบำเพ็ญเพียรสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้แก่กายได้ และยังสามารถเพิ่มอานุภาพของวิชาเซียนธาตุดินได้อีกด้วย
เช่นหมัดสะเทือนขุนเขาของอันหลิน ระบบมีแจ้งเตือนว่า อานุภาพของมันเพิ่มขึ้นเท่าตัวแล้ว!
“ข้ารู้สึกได้ว่า ความแข็งแกร่งของร่างกายเจ้าเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก อีกอย่างพลังงานในตัวเจ้า ก็เปลี่ยนเป็นทรงพลังขึ้นไม่น้อยเลย…” ดวงตาของหลิ่วเชียนฮ่วนเป็นประกายขึ้นทันที
นางจับมืออันหลินไว้ พูดอย่างตื่นเต้นว่า “พลังที่แข็งแกร่งได้แม้จะเล่นเกม เจ้าสอนข้าหน่อยได้ไหม”
หากนางได้เรียนวิชานี้ เช่นนั้นต่อไปนางก็ไม่ต้องสิ้นเปลืองเวลาบำเพ็ญเพียรเพราะจดจ่อกับเกมอีกแล้ว!
นี่เป็นวิชาที่แม้ฝันนางก็อยากเรียน!
อันหลินระอาใจ เขามีพลังที่ทำให้แข็งแกร่งขึ้นด้วยการพึ่งพาเกมที่ไหนกัน…
แต่ทว่า จู่ๆ เขาก็เกิดปิ๊งไอเดียขึ้นมา
“เอ่อ… ข้ามีวิชาที่สามารถเล่นเกมพร้อมกับซึมซับพลังปราณฟ้าดินไปด้วย เจ้าอยากเรียนหรือไม่” อันหลินเอ่ยปากถาม
“เอาสิ! เอาสิ!” หลิ่วเชียนฮ่วนพูดโดยไม่ต้องคิด
“แต่ข้ามีเงื่อนไขข้อหนึ่ง นั่นก็คือเมื่อข้าถ่ายทอดวิชานี้ให้เจ้าแล้ว เจ้าต้องปล่อยข้าไป!” อันหลินพูดต่อ
เขายังมีภารกิจของระบบที่ต้องทำให้สำเร็จ ไม่สามารถเล่นเกมอยู่ที่นี่ติดต่อกันสามวันได้
ความลังเลฉายบนใบหน้าของหลิ่วเชียนฮ่วน แต่ท้ายที่สุด นางก็ยอมรับเงื่อนไขของอันหลิน
ระหว่างปลากับอุ้งตีนหมี[6] อย่างไรเสียอุ้งตีนหมีก็สำคัญกว่า!
จะเป็นอะไรไป ต่อไปค่อยใช้อุ้งตีนหมีจับปลาตัวนี้กลับมาใหม่ก็สิ้นเรื่อง…
……………………
[1] Instant kill หมายถึง ตายแบบทันที
[2] APM หรือ active per minute หมายถึงจำนวนครั้งทั้งหมดในการออกคำสั่งของผู้เล่นในหนึ่งนาที
[3] แกงค์ หรือ Gank คือ การซุ่มโจมตี
[4] เดมาเซีย คือ อาณาจักรหนึ่งที่กาเร็นอาศัยอยู่ กาเร็นจะตะโกนว่า ‘เดมาเซีย’ เพื่อปล่อยพลัง GarenR หรือ พลังแห่งเดมาเซีย
[5] PK หรือ Player kill คือ การฆ่าตัวละครในเกม
[6] ปลากับอุ้งตีนมือ อุปมาว่า จำต้องเลือกสิ่งใดสิ่งหนึ่ง