ตอนที่ 32 ฟักไข่
เช้าวันต่อมาวัตถุดิบต่าง ๆ ถูกเตรียมจนพร้อมและวางเอาไว้ที่ห้องลับที่มีคนนำทางหวังเย่าเข้าไป
หวังเย่าเอาหินเทอร์โรซอร์ไฟออกมาและครุ่นคิดอยู่สักพัก เขาคิดลังเลว่าจะทำให้ภารกิจนี้ดูเหมือนทำยาก หรือทำให้มันเสร็จในทันทีดี ?
“ระบบ วัตถุดิบพร้อมหมดแล้ว แกช่วยฉันฟักไข่นี้ให้ที”
ตอนนั้นเองหวังเย่าก็รู้สึกเวียนหัวขึ้นมา เพราะเลือดของเขากว่า 500 มิลลิลิตรถูกสูบไปจากตัวจนทำให้เขาหน้าซีดเชียวจนแทบจะเป็นลมล้มไป
เลือดนี้ไม่เหมือนเลือดทั่วไป แต่เป็นเลือดที่ไหลออกมาจากหัวใจ แค่เพียงเล็กน้อยก็เพียงพอที่จะทำให้เขาหัวใจวายได้ แต่โชคดีที่ร่างกายของเขาแข็งแรงแล้ว
วัตถุดิบอื่น ๆ ที่อยู่บนโต๊ะพร้อมกับเลือดถูกไข่สูบเข้าไปในทันที
จากนั้นไข่ก็เริ่มสั่นไหวขึ้นมาจนทำให้โต๊ะที่วางนั้นถึงกับสั่นไหวไปด้วย
หวังเย่ามองไปที่ไข่ใบนั้น แต่ก็พบว่ามันไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เกิดขึ้นเลย เขาถึงกับคิดว่าขั้นตอนที่เขาทำมีบางอย่างผิดพลาดไปหรือเปล่า
แต่พอเวลาผ่านไป 3 นาทีไข่นั้นก็เริ่มขยับอีกครั้ง การสั่นของมันแรงขึ้นจนทำให้เปลือกไข่เริ่มเปราะบาง ราวกับว่าเทอร์โรซอร์ไฟด้านในได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมา
สุดท้ายเปลือกไข่ก็เริ่มโปร่งใสพร้อมกับมีแสงบาง ๆ ส่องประกายออกมา แสงนี้ดูบริสุทธิ์ไม่มีอะไรปนเปื้อน
ไข่ที่แต่เดิมดูเป็นไข่ทั่วไป แต่ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยพลังชีวิต มันสั่นไหวรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่ามีบางอย่างจะทะลวงออกมาจากไข่
หวังเย่าเห็นแบบนั้นก็วางใจขึ้นมา ดูเหมือนว่าระบบจะเชื่อใจได้ ตราบใดที่อยู่ในความสามารถของมัน มันก็จะไม่มีปัญหาอะไร
แต่เขาเหมือนโดนหลอกเพราะทุกครั้งที่ระบบช่วยเขานั้น เขาต้องใช้เลือดของตัวเองไม่ก็ของการ์ฟีลด์
ก่อนหน้านี้เขาได้ใช้เลือดของการ์ฟีลด์ หลังจากที่ดึงเลือดของมันออกมา เลือดกลับไม่ได้ถูกใช้ในการวิวัฒนาการสัตว์อสูร แต่ราวกับถูกระบบเก็บเอาไป
แต่ครั้งนี้เมื่อเลือดของเขาถูกใช้ในการวิวัฒนาการสัตว์อสูร ถ้าเขายังไม่ได้ผลลัพธ์อะไรกลับมา มันคงน่าอายน่าดู
ราวกับระบบรู้ความคิดของโฮสต์ มันจึงมีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น
****
แจ้งเตือน : ครั้งนี้ระบบได้ดึงเลือดของโฮสต์มา 500 มิลลิลิตร ครึ่งหนึ่งเก็บเอาไว้ ส่วนอีกครึ่งใช้สำหรับฟักไข่
****
“ฮ่ะ” หวังเย่าพูดอะไรไม่ออก ไม่แปลกเลยที่เขาจะรู้สึกว่าเลือดที่ใช้กับไข่นี้ดูมีปริมาณน้อยกว่าที่คิด
แต่ทำไมต้องใช้เลือดของเขาด้วย ? มันต่างกันยังไงระหว่างเลือดสัตว์อสูรกับเลือดของเขา ?
แต่จู่ ๆ ตอนนั้นไข่เริ่มกลิ้งไปมา ชัดแล้วว่าสิ่งมีชีวิตด้านในนั้นแข็งแกร่งมากขึ้น และไม่ต้องการจะอยู่ด้านในอีกต่อไป สัตว์ที่อยู่ในนั้นเริ่มดิ้นรนที่จะออกจากไข่ !
หวังเย่ารออยู่นานกว่า 10 นาที ตอนที่กำลังคิดว่าเขาทำภารกิจล้มเหลวอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงแตกของเปลือกไข่ดังขึ้น
รอยร้าวลามไปทั่วเปลือกไข่ราวกับใยแมงมุม
แต่สุดท้ายก็มีจะงอยปากสีขาวโผล่ออกมา จากนั้นตัวของมันก็มุดออกมา ดวงตากลมโตสองข้าง, ทั้งตัวถูกปกคลุมด้วยขนสีแดง ไม่ว่าจะเป็นปีกรวมไปถึงขาเล็ก ๆ 2 ข้าง และแขนสั้น ๆ 2 ข้างที่แกว่งไปมา
ทันทีที่มันโผล่ออกมา มันก็เบิกตากว้างและมองไปรอบ ๆ ห้อง ก่อนจะมองไปที่หวังเย่าซึ่งอยู่ข้าง ๆ และพุ่งไปที่ท้องของเขาทันทีทันใด
หวังเย่าอ้าปากค้าง มันคงคิดว่าเขาเป็นแม่ของมัน
ในฐานะคนแรกที่มันเห็น รวมถึงเลือดของหวังเย่าที่ถูกใช้ไป มันจึงเกิดความผูกพันทางสายเลือดขึ้นมา
โชคดีที่เทอร์โรซอร์ไฟตัวนี้เกิดหิวขึ้นมา มันจึงรีบกลับไปกินเปลือกไข่ของตัวเองทันที
หวังเย่าไม่ได้สนใจมันและหันไปมองหินสีเทาในกระเป๋าของเขาต่อ เขาเอามันออกมาก่อนจะเริ่มเทน้ำผลไม้ต่าง ๆ ที่เตรียมมาลงไปที่หินก้อนนั้น
ทันทีที่หินดูดซับน้ำผลไม้ สีของมันก็หม่นลง และไม่ได้มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ราวกับว่าเป็นแค่หินธรรมดา
แต่ตอนที่เขากำลังสงสัยอยู่นั้น จู่ ๆ ร่างกายของเขาก็เซขึ้นมา ตอนนั้นเองที่เขารู้สึกว่าเลือดในตัวเหมือนโดนดึงไปอีกครั้ง หน้าของเขาซีดขาวราวกับกระดาษในทันที
“ไหนบอกว่ามันไม่ได้ใช้เลือดไง ? ” หวังเย่าอยากจะด่าไปจนถึงบรรพบุรุษของระบบที่หลอกลวงเขา แต่เขาอ่อนแรงและรู้สึกอึดอัด เขาจึงได้แต่เงียบเอาไว้
ฝนเลือดกระจายไปทั่วหินก่อนจะย้อมน้ำผลไม้ต่าง ๆ ให้เป็นสีแดง
ระดับน้ำค่อย ๆ ลดลงอย่างช้า ๆ เดาว่ามันต้องใช้เวลาในการดูดซับประมาณ 2-3 ชั่วโมงถึงจะได้
หวังเย่าไม่อาจจะอดทนรอต่อไปได้ เขาต้องหาอาหารมาเพิ่มพลังให้กับร่างกาย เขาต้องกินอาหารมื้อใหญ่
เขาเปิดประตูออกพร้อมกับให้พนักงานเข้ามาในห้องก่อนจะบอกว่าภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว
พนักงานแปลกใจทันทีที่ได้ยินแบบนั้น นี่คือภารกิจที่อยู่มาเกือบปีแต่ไม่มีใครทำสำเร็จ แต่เขากลับใช้เวลาไม่ถึง 30 นาทีก็ทำสำเร็จได้….มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ
แต่เมื่อเห็นสภาพของหวังเย่าที่ยืนตั้งตรงไม่ได้พร้อมกับตัวที่สั่นและน้ำเสียงที่อ่อนแรง เขาก็ไม่กล้ารอช้าและรีบออกจากห้องไปทันที
ไม่กี่นาทีต่อมาชายชราก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับมองไปยังเทอร์โรซอร์ไฟที่เกิดใหม่ที่กำลังเลียปากของมันอยู่
“โอ้ ฟักได้จริง ๆ ด้วย” ชายชราเอ่ยชมออกมา “ฉันจะรีบไปบอกฝ่ายภารกิจทันที”
จากนั้นเขาก็มองไปที่หวังเย่า เมื่อเห็นสภาพของหวังเย่าแปลกไป เขาก็ได้พูดขึ้น “น้องแปดเทพ สภาพของนายดูไม่ดีเท่าไหร่นะ” สรรพนามที่เขาใช้เปลี่ยนไปทันที
หวังเย่าพยักหน้าและพูดขึ้น “ครั้งนี้ฉันใช้พลังไปเยอะ รบกวนคุณช่วยเตรียมอาหารบำรุงเลือดให้ฉันที”
ชายชราพยักหน้าก่อนจะทำการโทรศัพท์ทันที “อาเฟย บอกให้พ่อครัวหลี่ทำอาหารบำรุงเลือด เร็วเข้า รีบทำให้เสร็จแล้วไปส่งที่ห้องอาหาร ฉันอยากเลี้ยงแขกคนพิเศษสักหน่อย”
“น้องแปดเทพ นายรอสักครู่ เราไปนั่งรอข้างนอกกันดีกว่า” ชายชราเสนอขึ้นมา
หวังเย่ามองไปที่กล่องเหล็กที่ใส่หินเอาไว้ มันค่อย ๆ ดูดซับน้ำเข้าไปอย่างช้า ๆ จากนั้นเขาจึงพยักหน้าตกลง
ห้องลับถูกปิดลงอีกครั้ง
หวังเย่านั้นได้แต่นอนอยู่บนโซฟาไม่อาจจะทำอะไรได้ เมื่อคนอื่นเห็นแบบนั้นก็ไม่กล้าที่จะรบกวนเขา
ไม่นานเย่เหยียนก็มาถึง เขาอยากจะเข้าไปคุยกับหวังเย่า แต่ก็ถูกชายชราหยุดเอาไว้ก่อน
ผ่านไป 20 นาที อาหารก็ถูกนำมาส่งที่ห้องอาหาร ตอนนั้นเองที่หวังเย่าได้ตื่นขึ้นมาและกินอาหารเข้าไปราวกับคนที่หิวโซ
ทันทีที่ทานอาหารถูกกลืนลงไป สีหน้าของเขาก็ค่อย ๆ ดีขึ้น ร่างกายของเขาร้อนผ่าว ไขกระดูกเหมือนจะทำงานขึ้นมา บางทีมันอาจจะสร้างเม็ดเลือดอยู่ ? หลังจากที่กินเสร็จ เสี่ยวเว่ยก็เอาถังน้ำและผ้าเข้ามา เพื่อมาล้างมือให้กับเขาทันที
“ฮ่าฮ่า…หัวหน้าเจี๋ย ฉันมาแล้ว เร็วเข้า รีบเอาเทอร์โรซอร์ไฟของฉันมาให้ดูที”
ตอนนั้นเองกลับมีเสียงหัวเราะดังขึ้นพร้อมกับชายวัยกลางคนที่สวมหน้ากากรูปดาบเดินเข้ามา
ชายชราเข้าไปต้อนรับทันที “ดาบ คุณนี่โชคดีจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะตลาดมืดมีแปดเทพอยู่ เกรงว่าเทอร์โรซอร์ไฟของคุณคงอยู่ที่นี่ไปอีกสิบปีแน่ ๆ คงไม่มีใครทำให้มันฟักออกมาได้”
ชายที่มีนามว่าดาบหันไปมอง ก่อนจะเห็นเงาร่างหนึ่งกำลังนั่งเช็ดมืออย่างเงียบ ๆ อยู่ในห้องอาหาร เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ตัวตนของเขานั้นนับว่าสำคัญและสูงส่ง แต่ไม่นึกเลยว่าจะถูกคนอื่นมองข้ามเช่นนี้
แต่ชายที่ชื่อว่าแปดเทพดูเหมือนจะโดดเด่น จนเย่เหยียนและชายชราถึงกับต้องเคารพ เขาจึงเอ่ยปากทักทายหวังเย่าก่อน “งั้นต้องขอบคุณ คุณแปดเทพด้วย”