บทที่ 35 นักล่าเงินรางวัล (ตอนต้น)
“เลี้ยงข้าว”
ซูชือรีบเขย่าแขนซูเย่และพูดว่า “นายได้เงินรางวัลมาตั้ง 3,000 หยวน ต้องเลี้ยงข้าวพวกเรานะเว้ย!”
“ได้สิ แต่ขอให้ฉันตอบคำถามรอบต่อไปเสร็จก่อนนะ”
ซูเย่ว่า…
ซูชือปล่อยมือออกจากแขนของเพื่อนร่วมห้องทันที ในใจอดนึกชื่นชมไม่ได้ว่า
ให้ตายสิ บอกให้เลี้ยงข้าวก็รับปากว่าจะเลี้ยงง่าย ๆ แบบนี้เลยหรือ ทำไมซูเย่ถึงเป็นคนดีแบบนี้นะ!
เมื่อการแข่งขันตอบคำถามรอบที่ 2 จบลง
ผู้เข้าแข่งขันทุกคนต่างก็อยากรู้ว่าใครกันที่เป็นผู้ตอบคำถามได้ถูกต้องทั้งหมด
เมื่อกดเข้าไปดูในรายชื่อผู้ชนะ พวกเขาก็เห็นชื่อของบัญชีผู้ใช้งาน 9 คน และคนที่อยู่บนตำแหน่งสูงสุดก็มีชื่อว่า “คนเก็บขยะ”
ต่อท้ายด้วยตัวหนังสือสีแดงเขียนเอาไว้ว่า : ความแม่นยำ : 100%!
นั่นหมายความว่าเจ้าของชื่อผู้ใช้คนเก็บขยะเป็นคนที่ตอบคำถามได้เร็วมากที่สุดในจำนวนผู้ชนะทั้ง 9 คน
“สุดยอดเลย! ทั้งตอบเร็วและตอบถูกด้วย!”
“คนเก็บขยะ ชื่อนี้เหมือนเพิ่งเข้าเล่นเกมเป็นครั้งแรกเลยนะ แต่กลับตอบคำถามได้ถูกหมดทุกข้อ เก่งมาก!” ผู้คนจำนวนมากลงมือพิมพ์ความคิดเห็นผ่านทางหน้าจอด้วยความชื่นชม
และในระหว่างที่ทุกคนกำลังตื่นเต้นกันอยู่นั้น การแข่งขันตอบคำถามรอบที่ 3 ก็เริ่มขึ้น
คำถามแรกมีอยู่ว่า
“เมนู “ไก่ 3 ถ้วย” มีองค์ประกอบหลักอยู่ด้วยกัน 3 อย่างคือ เหล้าจีน 1 ถ้วย น้ำตาล 1 ถ้วย และอย่างสุดท้ายคืออะไรอีก 1 ถ้วย?”
“ข้อ A: น้ำส้มสายชู ข้อ B: น้ำมันพริก ข้อ C: ซอสพริก ข้อ D: ซอสถั่วเหลือง”
เมื่อจินฟานกับซูชือเห็นคำถามนี้ พวกเขาก็วางโทรศัพท์ลงโดยทันที
พวกเขาจะไปรู้ได้อย่างไร?
ไก่ 3 ถ้วยกับผีน่ะสิ!
ทั้งสองหนุ่มหันมามองหน้าซูเย่
ซูเย่กดเลือกคำตอบข้อ D
“ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!”
เสียงแจ้งเตือนคำตอบที่ถูกต้องดังขึ้นจากโทรศัพท์ของซูเย่อีกครั้ง
สองหนุ่มได้ยินเสียงนี้อีกแล้ว
ซูชือกับจินฟานหันมองหน้ากันและพูดอะไรไม่ออก ทำไมคำถามที่ยากเหลือเกินในสายตาของพวกเขา กลับกลายเป็นคำถามแสนง่ายในสายตาของซูเย่
พวกเขาไม่คิดเลยว่าช่องว่างระหว่างตนเองกับซูเย่จะห่างชั้นกันมากถึงขนาดนี้
“เทศกาลใดจะจัดขึ้นวันที่ 15 ของเดือนตรุษจีน?”
“ข้อ A: เทศกาลโคมไฟ ข้อ B: เทศกาลกราบไหว้วิญญาณบรรพบุรุษ ข้อ C: เทศกาลเชิดมังกร”
ซูเย่จิ้มไปที่ข้อ A
คำถามที่ 3 ผ่านไป คำถามที่ 4 ผ่านไป
ซูเย่ยังคงตอบคำถามได้อย่างง่ายดาย
ซูชือกับจินฟานฟังเสียงสัญญาณแสดงความยินดีจากโทรศัพท์มือถือของเพื่อนร่วมห้องครั้งแล้วครั้งเล่า มันทำให้พวกเขานึกท้อใจในความโง่เขลาของตนเอง
จินฟานหันมามองหน้าซูชือและส่งข้อความบอกในมือถือว่า “วันพรุ่งนี้เรามาลอกคำตอบของซูเย่กัน
ดีกว่า”
ซูชือพยักหน้าเห็นด้วย ถ้าพวกเขาตอบตามซูเย่ก็ต้องถูกหมดทุกข้อเหมือนกัน
คำถามข้อที่ 5
“ในการ์ตูนเรื่อง “บากิ” พ่อของบากิมีชื่อว่าอะไร?”
“ข้อ A: วากาบายาชิ เก็นโซ ข้อ B: ฮันมะ ยูจิโร่ ข้อ C: ฮิเดโตชิ นากาตะ”
ซูชือกับจินฟานต้องหยิบโทรศัพท์มือถือกลับขึ้นมามองหน้าจออีกครั้งด้วยความพิศวงงงงวย
นี่มันเป็นคำถามประเภทไหนกันแน่
“อยู่ดี ๆ ก็ถามเรื่องการ์ตูนซะงั้น ใครมันจะไปตอบได้ คนที่จัดเรียงคำถามพวกนี้ คงไม่เหลือความเป็นคนอยู่อีกแล้วแน่ ๆ”
แต่อย่างไรก็ตาม
เสียงพูดของพวกเขายังไม่ทันจางหาย
“ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!”
เสียงแจ้งเตือนว่าเป็นคำตอบที่ถูกต้องก็ดังขึ้นอีกครั้ง
ซูชือพูดอะไรไม่ออก
จินฟานก็อยู่ในอาการตกตะลึงเช่นเดียวกัน
พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากหันมามองหน้าซูเย่ด้วยความชื่นชมหมดหัวใจ
เวลาผ่านไปซูเย่ตอบคำถามข้อที่ 6 และข้อที่ 7 ได้อย่างรวดเร็วเช่นเคย
มาถึงคำถามข้อที่ 8
“ชื่อเรียกเต็มๆ ของแผ่น CD – R คืออะไร?”
“ข้อ A: Computer Disc Recordable ข้อ B: Compact Disc Recordable”
เมื่อเห็นคำถามข้อนี้ ซูชือกับจินฟานก็ยิ่งพูดไม่ออกหนักกว่าเดิม
“ใครเป็นคนคิดคำถามวะ มันจะมากเกินไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เด็กที่เรียนสายคอมจะรู้ไหมวะเนี่ย?”
“ซูเย่ นายรู้หรือเปล่าว่าชื่อเต็ม ๆ ของมันคืออะไร?”
จินฟานถามด้วยความสงสัย
“ฉันก็ต้องรู้อยู่แล้ว”
ซูเย่พยักหน้าตอบรับเหมือนไม่มีสิ่งใดสำคัญ ก่อนจะกดเลือกคำตอบข้อ B
หลังจากนั้นเสียงสัญญาณแจ้งเตือนว่าเป็นคำตอบที่ถูกต้องก็ดังขึ้น
“สุดยอดเลยว่ะเพื่อน”
จินฟานเลียริมฝีปากที่แห้งผากและพูดออกมาได้เพียงประโยคนั้น
“นายนี่มันโคตรสุดยอดเลย”
ซูชือก็ยกนิ้วโป้งชื่นชมด้วยความจริงใจเช่นกัน
ซูเย่ตอบคำถามข้อที่ 9 ได้อย่างรวดเร็ว
“มาถึงคำถามข้อสุดท้ายแล้ว”
ซูชือมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความตื่นเต้น “อยากรู้จริง ๆ ว่าจะเป็นคำถามที่โหดขนาดไหน”
“คำถามข้อสุดท้ายมันต้องไม่ง่ายอยู่แล้ว”
จินฟานบีบไหล่ให้กำลังใจซูเย่
เพียงพูดจบ คำถามข้อที่ 10 ก็ปรากฏบนหน้าจอ
“โจวจื่อรั่ว หนึ่งในตัวละครเอกจากนวนิยายกำลังภายในระดับตำนานเรื่องดาบมังกรหยก มีมารดาแซ่อะไร?”
“ข้อ A: แซ่โจว ข้อ B: แซ่จ้าว ข้อ C: แซ่เสว่ ข้อ D: แซ่สวี”
เป็นอีกครั้งที่จินฟานกับซูชือพูดอะไรไม่ออก ใบหน้าของพวกเขากระตุกด้วยความเดือดดาล
สองหนุ่มรู้ดีอยู่แล้วว่าคำถามข้อสุดท้ายมันต้องไม่ง่าย แต่พวกเขาไม่คิดเลยว่ามันจะยากถึงขนาดนี้!
ใครจะไปจำชื่อแซ่ของมารดาของโจวจื่อรั่วกัน?
พวกเขารู้เพียงอย่างเดียวว่าบิดาของโจวจื่อรั่วต้องมีแซ่โจวแน่นอน!
“น้ำในทะเลสาบที่กว้างใหญ่ ยังไม่มากเท่าน้ำตาของฉันที่ไหลในหัวใจเพราะคิดถึงเธอ…”
อยู่ดี ๆ ซูชือก็ฮัมเพลงออกมาด้วยอารมณ์ความรู้สึกสุดเศร้า แต่ในทันใดนั้น เขาก็หยุดชะงักและตบเข่าฉาด อุทานออกมาว่า “ฉันจำได้แล้ว นี่เป็นเนื้อร้องจากเพลงรอคอยรักพันปี!”
จินฟานมองหน้าเพื่อนสนิทอย่างเอือมระอา ก่อนจะหันหน้ามาหาซูเย่และพูดด้วยน้ำเสียงปลอบใจ “ถ้านายตอบไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ นี่เป็นคำถามที่ไม่ควรมีใครตอบได้อยู่แล้ว”
“ถ้ามีใครตอบถูกนะ ฉันจะยอมยืนกลับหัวกิน…”
ซูชือพูดยังไม่ทันจบ
“ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!”
เสียงแจ้งเตือนคำตอบที่ถูกต้องดังขึ้น ซูชืออ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก เขาทำได้เพียงมองหน้าจอโทรศัพท์ของซูเย่ด้วยความไม่อยากเชื่อ
“นายว่าจะกินอะไรนะ?” ซูเย่หันมายิ้มให้กับซูชือ
ซูชือรีบหลบสายตา พร้อมกับตอบรับขำ ๆ ว่า “กินของที่นายจะเลี้ยงพวกเราไง!”
จากนั้น ซูชือก็มองลำดับคะแนนผู้ชนะ และผู้ที่ครอบครองตำแหน่งอันดับหนึ่งก็ยังคงเป็น “คนเก็บขยะ” อยู่เช่นเดิม
ในตอนแรก จินฟานกับซูชือตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก แต่วินาทีต่อมาเมื่อรู้สึกตัว ทั้งสองหนุ่มก็ต้องกระโดดตัวโยนพร้อมกันด้วยความดีใจ
“พระเจ้าช่วย!” ทั้งสองคนอุทานขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ
“รีบดูเร็ว รอบนี้ได้เงินรางวัลเท่าไหร่?”
จินฟานพูดด้วยความกระตือรือร้น
“นั่นสิ นายเป็นคนเดียวที่ตอบถูกเลยมั้ง น่าจะได้เงินรางวัลเต็มจำนวนเลยนะเว้ย”
ซูชือรีบตรวจสอบผลการแข่งขัน
ในอีกไม่กี่อึดใจต่อมา บนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของซูเย่ก็แสดงข้อความแจ้งเตือนว่า เงินรางวัลที่เขาได้รับในการแข่งขันรอบนี้ มีจำนวนทั้งสิ้น 30,000 หยวน!
ซูชือดวงตาเป็นประกายวาววับ เขย่าแขนซูเย่เหมือนเด็ก ๆ “นายสัญญาแล้วนะว่าจะเลี้ยงข้าวพวกเรา” เขาทวงสัญญากับเพื่อนรัก
“ใช่” จินฟานเอนตัวเข้ามาด้วยความตื่นเต้น วันนี้ช่างเป็นวันที่ดีสำหรับเขาจริง ๆ
“ไม่มีปัญหา”
ซูเย่พูดพร้อมกับกดถอนเงินและโอนเข้าบัญชีธนาคารของเขา ก่อนถามว่า “พวกนายอยากกินอะไร?”
“ปีกไก่ตุ๋นน้ำแดงดีไหม?” ซูชือรีบบอกเมนูโปรดของเขาทันที
จินฟานรีบปฏิเสธทันที “มันจะไปอิ่มได้ไง หม้อไฟชุดใหญ่ดีกว่า”
…