บทที่ 34 เฉียนโตวโตวคือหญิงแกร่ง
ทุกคนได้รับค่าประสบการณ์จำนวนมาก และของที่ดรอปมาเต็มไปหมด เพราะคงถือได้ว่าจระเข้ตัวนี้น่าจะเป็นบอสที่เก่งที่สุดในหมู่บ้านเริ่มต้นไปแล้ว
“ว้าว! พวกเราจะรวยกันแล้ว!” เฉียนโตวโตวรีบวิ่งเข้ามาด้วยแววตาที่เปล่งประกาย เธอรีบเก็บเหรียญทองทั้งหมดแต่แล้วก็ทำสีหน้าเศร้าออกมา
“ไม่นะ! กระเป๋าเต็ม เก็บของไม่ได้แล้ว!” เธอเก็บของมาตั้งแต่เมื่อคืน และตอนนี้ก็กลางวันแล้ว กระเป๋ากว่า 50 ช่องของเธอจึงเต็มหมดทุกช่อง หญิงสาวเลยเก็บได้แค่เหรียญเงิน
แต่เจ๋าซือกลับดีใจที่เธอเก็บของบนพื้นนั่นไม่ได้ เขาเองก็รีบวิ่งเข้ามาร่วมวงด้วย “โว้ว! เสื้อระดับน้ำเงิน! โว้ว! ตำราสกิล!”
คนที่เหลือรีบเข้ามาเลือกไอเทมของตัวเองกันบนพื้น นอกจากเงินที่บอสตัวนี้ดรอปมาแล้ว ก็ยังมีอุปกรณ์อีก 4 ชิ้น ของสามอย่างนั้นเป็นของระดับเขียว และอีกชิ้นเป็นระดับน้ำเงิน
เกราะหนังหนา
คุณภาพ: เขียว
ประเภทของสวมใส่: เสื้อหนัง
เลเวล: 9
ข้อจำกัดของสวมใส่: ค่าความว่องไวของผู้เล่นจะต้องไม่ต่ำกว่า 27!
คุณสมบัติ:
พลังป้องกัน: 4 – 5
ค่าความว่องไว: +6
ค่าความแข็งแกร่ง: +5
รองเท้าหนัง
คุณภาพ: เขียว
ประเภทของสวมใส่: รองเท้าหนัง
เลเวล: 9
ข้อจำกัดของสวมใส่: ค่าความว่องไวของผู้เล่นจะต้องไม่ต่ำกว่า 27
คุณสมบัติ:
ค่าความว่องไว: +6
ค่าความแข็งแกร่ง: +5
ความเร็วเคลื่อนที่: +10%
หมวกหนัง
คุณภาพ: เขียว
ประเภทของสวมใส่: หมวกหนัง
เลเวล: 9
ข้อจำกัดของสวมใส่: ค่าความว่องไวของผู้เล่นจะต้องไม่ต่ำกว่า 27!
คุณสมบัติ:
พลังป้องกัน: 4–5
ค่าความว่องไว: +6
ค่าความแข็งแกร่ง: +5
มีแต่อุปกรณ์เลเวล 9 ทั้งนั้นเลย แม้ว่าบางอันจะมีคุณภาพไม่ดีเท่าของระดับเขียว แต่ก็ยังเทียบเท่าชุดราชาหมาป่า ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังมีของระดับน้ำเงินอีก
ธนูเขี้ยวยักษ์
คุณภาพ: น้ำเงิน
ประเภทของสวมใส่: ธนูยาว
เลเวล: 9
ข้อจำกัดของสวมใส่: อาชีพนักธนู
คุณสมบัติ:
พลังป้องกัน: 9-10
ค่าความว่องไว: +10
ค่าความแข็งแกร่ง: +8
ค่าความทนทาน: +8
ค่าสถานะนั้นค่อนข้างดีพอตัว เจ๋าซือเองถึงกับตะลึง นอกจากนี้ก็ยังมีตำราสกิลอีกด้วย
[โจมตีหนัก!]
ความต้องการ: คลาสนักรบ
คำอธิบาย: เหวี่ยงอาวุธด้วยพละกำลังทั้งหมด เพื่อทำการโจมตีอย่างหนักหน่วงเป็นความเสียหาย 150% ของพลังโจมตี คูลดาวน์ 15 วินาที และเลเวลสูงสุดของสกิลคือ 3
“ตำราสกิลนักรบ!”
เถียซูถูกดึงดูดด้วยหน้าปกของมัน สกิลพวกนี้ถือว่ามีค่ามาก ๆ สำหรับผู้เล่นเริ่มต้น เพราะในหมู่บ้านเริ่มต้นแห่งนี้ ผู้เล่นแต่ละคนสามารถเรียนรู้สกิลได้แค่ที่เลเวล 5 และ 10 เท่านั้น ถ้าเกิดว่ามีสกิลอื่น ๆ มาเพิ่มมันจะช่วยเสริมพลังให้ตัวผู้เล่นมากยิ่งขึ้น และเพราะแบบนี้… พวกเขาถึงต้องจัดแจงไอเทมให้ดีที่สุด!
“เอามันไปขายกันเถอะ แล้วแบ่งเงินกัน คิดว่าไง? แน่นอนว่าฉันไม่เอาส่วนแบ่งหรอกพวกนายเอาไปเลย” เฉียนโตวโตวยื่นข้อเสนอมา ในตอนนี้ตำราสกิลสามารถขายได้ราคาสูงมาก ถ้าเธอขายจะต้องขายดีเป็นเทน้ำเทท่าแน่ ๆ
“อืม ก็คงจะต้องเป็นอย่างนั้นล่ะนะ…” คู่นิโคลัสดูจะลังเลใจ พวกเขาจับต้องไปที่ตำราสกิลและของระดับน้ำเงินอย่างธนูเขี้ยวยักษ์ด้วยความปรารถนา
ทว่าถึงจะอยากได้ แต่ก็บอกได้ยากว่าจะเลือกอะไรดี เพราะคนที่สร้างความเสียหายให้กับบอสมากที่สุดคือเซียวเฟิง ไม่เช่นนั้นพวกเขาไม่สามารถทนรับการโจมตีจากมันได้ขนาดนี้แน่ ๆ ทว่าของพวกนี้ก็ไม่เหมาะกับเซียวเฟิงเหมือนกัน จึงเป็นการตัดสินใจที่ยากเอามาก ๆ
“อืม ถ้างั้นเอาของพวกนั้นไปเถอะ ฉันไม่สนใจหรอก”
ชายหนุ่มไม่สนใจของพวกนี้เลย เพราะเขาใช้มันไม่ได้อยู่แล้ว เกราะหนังนั่นก็เอาไว้เพิ่มค่าความว่องไว แถมตำราสกิลก็เหมาะกับนักรบอย่างเถียซูเพราะเขาเป็นคลาสนักรบคนเดียวของปาร์ตี้นี้
“นายพูดจริงปะเนี่ย?” เจ๋าซือตะลึงกับคำพูดนั้น
“ไม่ได้หรอก พวกเราฆ่าเจ้านี่ไม่ได้ถ้าไม่มีนาย นายต้องได้รับอะไรบ้างสิ” เถียซูปฏิเสธอย่างไม่ลังเล
“ลูกพี่อย่าพูดเล่นสิ รู้ไหมว่าตำราขายได้เท่าไหร่? อย่างน้อยก็ 100 ทองเลยนะ!” เฉียนโตวโตวกอดแขนเซียวเฟิงแน่น
ชายหนุ่มส่ายหัวอย่างขำขัน “ของพวกนั้นก็ให้พวกที่ต้องการไปสิ ฉันใส่ไม่ได้หรอก”
“นายพูดถูก แต่ของพวกนี้มันมีค่ามากเกินไป” เจ๋าซือเกาหัวด้วยความงุนงง แต่เถียซูกลับเป็นคนที่ซื่อตรง
“งั้นพวกนายไม่อยากได้มันเหรอ?” เซียวเฟิงยิ้มให้
“แน่นอนว่าอยากได้ แต่ถ้าไม่มีนายพวกเราก็ล้มจระเข้ตัวนี้ไม่ได้หรอก ไหนนายจะช่วยสอนเทคนิคการเล่นให้อีก ดังนั้นของพวกนี้ควรจะเป็นของนาย”
เจ๋าซือบอกกับเขาแบบนั้น ถึงตัวเขาจะอยากได้ธนูนั่นมากก็ตาม แต่ก็ละอายใจเกินกว่าที่จะเก็บมันไปได้
“อืม ถ้าอย่างนั้นในเมื่อของพวกนี้เป็นของฉันทั้งหมด งั้นฉันก็ยกให้พวกนายก็แล้วกัน” ชายหนุ่มพูดออกมา
เซียวเฟิงเป็นคนจริงใจ ทำให้นิโคลัสทั้งสองหันมามองหน้ากันก่อนที่จะฝืนตัวเองให้หยิบตำราสกิลขึ้นมาพร้อมกับธนูยักษ์
“นายเอาเกราะหนังทั้งสามไปเถอะ อย่างน้อยก็ยังช่วยเพิ่มค่าสถานะให้นาย” เจ๋าซือพูดและหยิบอาวุธกับตำราสกิลไป โดยที่ปล่อยเครื่องป้องกันทั้งสามชิ้นนั้นให้กับเซียวเฟิง
“ฉันมีชุดที่ดีกว่านี้แล้ว พวกนายเอาไปใส่เถอะ” ชายหนุ่มปฏิเสธอีกครั้ง เขาถอดชุดแฟชั่นออก และให้พวกเขาเห็นเกราะราชาหมาป่า และหมวกหมาป่าที่น่าหวาดกลัว
“ว้าว! ของระดับน้ำเงิน! แถมนายยังมีทั้งเซตของมันอีก”
เฉียนโตวโตวรู้อยู่แล้วจึงไม่ได้แปลกใจอะไรมาก แต่พวกนิโคลัสถึงกับตะลึงไป
“ฉันว่าแล้ว ค่าสถานะตัวของนายมันสูงกว่าปกติ และตอนแรกก็ไม่คิดหรอกว่านายจะใส่ชุดแฟชั่นอยู่” เถียซูส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น
“ถ้างั้นก็เอาชุดพวกนั้นไปเถอะ” เซียวเฟิงใส่ชุดแฟชั่นกลับไปตามเดิม
“ว้าว นายนี่เก่งสมคำร่ำลือจริง ๆ แต่พวกเราไม่แบ่งของให้นายไม่ได้หรอก และถ้าเป็นแบบนั้นจริง งั้นพวกเราก็จะจ่ายเงินซื้อจากนายเอง” เถียซูคิดแบบนั้นและพูดออกมา
“ถ้านายยืนยันคำนั้น ฉันจะไม่เก็บเลเวลกับพวกนายแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเฉียนโตวโตวเองก็คอยเก็บของพวกนี้ให้ตลอดเวลา พวกนายไม่มีเงินแน่ ๆ เพราะฉะนั้นเธอได้ส่วนแบ่งไปแล้วล่ะ”
ได้ยินแบบนั้นพวกนิโคลัสก็หยุดพูดถึงเรื่องส่วนแบ่ง และมองเซียวเฟิงในด้านที่ดีขึ้น
“นายเป็นพี่ใหญ่ของฉันตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเลย! ฉันจะตามนายไปทุกที่!”
“หยุดพูดแล้วไปเก็บเลเวลกัน นายจะใส่ของพวกนั้นได้หลังจากที่เวล 9 แล้ว” เซียวเฟิงเมินเจ๋าซือที่กำลังกู่ร้องอย่างเปรมสุข
“ถ้างั้น ไปกันเลย! ฮ่า ๆ ๆ ๆ ของเทพจ๋าฉันมาแล้ว!” เจ๋าซือไม่พูดพร่ำทำเพลงรีบไปเก็บเลเวลต่อทันที ตรงนี้จึงเหลือแค่เฉียนโตวโตวและเซียวเฟิง หญิงสาวถอนหายใจออกมา “ลูกพี่นี่ใจดีชะมัดเลยนะ”
“มันก็แค่ของดรอปจากบอสตัวเล็ก ๆ เอง ถ้าเธอไม่มองข้ามมันแล้วจะกลายเป็นสุดยอดแม่ค้าได้ยังไง?”
“แน่นอน! ฉันจะเป็นแม่ค้าผู้ยิ่งใหญ่แห่งเกมนี้ ของพวกนั้นมันก็แค่ของไร้ค่า!”เฉียนโตวโตวตื่นเต้นที่ได้ยินแบบนั้น เธอกำหมัดแน่นและตะโกนออกมา
“กระเป๋าฉันก็เต็มแล้วด้วย ก็เลยว่าจะไปจัดของสักหน่อย เดี๋ยวฉันจะกลับมานะ!” กระเป๋าของเฉียนโตวโตวแน่นเอี๊ยดตามที่บอก และเธอไม่สามารถยัดอะไรเข้าไปได้อีก ซึ่งมันทรมานมากสำหรับเธอที่ต้องทนมองดูไอเทมที่ดรอปอยู่ตรงหน้าแต่ไม่สามารถเก็บมันมาได้
“ถ้างั้นเดี๋ยวฉันไปส่ง” เซียวเฟิงบอกกับเธอ ถึงเฉียนโตวโตวจะเลเวล 5 แล้ว แต่ชุดที่เธอใส่ก็ยังเป็นชุดเริ่มต้นอยู่ และไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้แน่ ๆ ถ้าไม่มีคนช่วย
“ไม่เอา ฉันไม่ได้อ่อนแอแบบนั้นน่า เข้าใจ๋?” เฉียนโตวโตวรีบวิ่งเข้าไปยังฝูงพวกซอมบี้ถ้ำ
“พวกนาย หลบไปเดี๋ยวนี้!”
หญิงสาววิ่งผ่านทั้งสองคนไปก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัวเสียอีก เธอลากพวกฝูงซอมบี้มากับเธอด้วย แล้วก็โดนพวกมันรุมตีจนตาย เฉียนโตวโตวตายก่อนที่เซียวเฟิงจะฮีลเธอทันเสียอีก แม้แต่เถียซูก็ไม่สามารถทนต่อความเสียหายของมอนสเตอร์เยอะเป็นฝูงแบบนั้นได้
“เดี๋ยวฉันไปเกิดใหม่แป๊บหนึ่ง นั่นเร็วกว่าเยอะเลย อย่าลืมเก็บไอเทมที่ตกไว้ให้ด้วยล่ะ”
“โว้ว โคตรใจกล้าเลย”
เจ๋าซือปาดเหงื่อเบา ๆ พอคิดว่าตัวเองพึ่งคุยกับเธอไปเมื่อครู่ก็เริ่มสั่นกลัว ทางด้านเซียวเฟิงและเถียซูเองก็พยักหน้าเห็นด้วย เถียซูมีสกิลใหม่แล้วซึ่งช่วยเขาได้มาก แถมพวกเขาทั้งสองเริ่มที่จะชำนาญเทคนิคที่เซียวเฟิงสอนมากขึ้นแล้ว ดังนั้นพวกมอนสเตอร์ระดับนี้จึงไม่คณามือพวกเขาอีกต่อไป
——
ขณะนี้เป็นเวลาเที่ยงตรง หลังจากที่พวกเขาฆ่าพวกซอมบี้ทั้งหมดไป เซียวเฟิงก็อัพเลเวลเป็นเลเวล 9 ในที่สุด!
“ขอแสดงความยินดีด้วย! คุณเลเวลอัพเป็น 9 แล้ว และได้ค่าสถานะ 1 แต้ม!”