พวกเขาสรุปเนื้อหาเกมฐานทัพกลางทะเลกันอย่างรวดเร็ว
ภายในสัปดาห์เดียว แบบร่างสำหรับตัวเกมส่วนใหญ่เสร็จสมบูรณ์ตามที่คาดไว้ หวงซื่อปั๋วรับผิดชอบคุมโปรเจ็กต์นี้ เมื่อไหร่ที่เขาเห็นส่วนไหนผิดไปจากคอนเซ็ปต์ที่เปาซวี่วางเอาไว้ พวกเขาจะแก้ไขทันที
ขณะเดียวกัน ทีมออกแบบก็เริ่มสร้างเกมตัวต้นแบบโดยใช้เครื่องมือพัฒนาเกม
เนื่องจากพวกเขาใช้เทมเพลตที่ใช้กันทั่วไป กระบวนการในช่วงเริ่มแรกจึงเป็นไปอย่างราบรื่น แต่ก็ยังต้องปรับแต่งให้ตรงกับที่หวงซื่อปั๋วกับเปาซวี่วางเอาไว้
ทีมงานภาพได้รับมอบหมายให้ติดต่อนักวาดบนเว็บไซต์รวมทรัพยากรเพื่อประสานงานเรื่องทรัพยากรงานภาพตามที่กำหนด
พวกเขาเตรียมเทมเพลตซอมบี้และทหารรับจ้างที่ใช้กันทั่วไป รวมถึงภาพเด็กหญิงอย่างรวดเร็ว
ภาพของเด็กหญิงเป็นจุดสำคัญ ทีมงานภาพจากเถิงต๋าจึงต้องวิ่งวุ่นประสานงานกันไปมาระหว่างฝั่งนักวาดที่จ้างมาและฝั่งหวงซื่อปั๋วกับเปาซวี่
เรื่องงานภาพเด็กหญิงมีคนรับผิดชอบแค่สามคน คนแรกคือนักออกแบบคอนเซ็ปต์ซึ่งรับผิดชอบเรื่องงานภาพ อีกคนรับผิดชอบเรื่องโมเดลตัวละคร ส่วนคนสุดท้ายรับผิดชอบเรื่องการเคลื่อนไหว แต่ละคนมีขอบเขตงานของตัวเอง
จากผังงานทั้งหมด เด็กหญิงเป็นตัวละครที่ลงทุนไปมากที่สุดในตัวเกม
ในเนื้อเรื่องบางส่วน การเคลื่อนไหวและสีหน้าของเด็กหญิงต้องสั่งทำพิเศษ เห็นได้ชัดว่าทุ่มงบลงส่วนนี้ไม่อั้น
แต่ก็แน่นอนว่าทั้งหมดก็ต้องอยู่ในงบที่วางไว้
ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะเกมระดับ AAA[1] ของต่างประเทศมักจะมีตัวละครหลักหลายตัว แต่ละตัวสร้างขึ้นโดยใช้มาตรฐานเดียวกัน แต่เกมฐานทัพกลางทะเลมีแค่เด็กหญิงเพียงตัวละครเดียว ทำให้ยังคุมงบประมาณได้
ถ้าพวกเขาไปเจองานภาพที่ดีกว่าเดิม หวงซื่อปั๋วก็จะไปรายงานเผยเชียนทันที
บอสเผยยกนิ้วโป้งให้ทุกครั้ง ซึ่งหมายความว่าให้ซื้อได้เลย!
ตอนแรกหวงซื่อปั๋วรู้สึกไม่สบายใจ เพราะสงสัยว่าการเพิ่มงบประมาณขึ้นเรื่อยๆ แบบนี้จะดีจริงๆ หรือ
ถ้าเป็นที่บริษัทอื่นคงโดนเจ้านายด่ายับไปแล้ว!
จากเจ็ดแสนหยวนเป็นหนึ่งล้านสองแสนหยวน แล้วขยับไปเป็นหนึ่งล้านห้าแสนหยวน…
ถ้าเป็นที่อื่น หวงซื่อปั๋วจะต้องโดนตราหน้าว่าเป็นคนที่วางแผนและคุมเรื่องงบประมาณได้ห่วยแตก
แต่ที่บริษัทเถิงต๋า นอกจากบอสเผยจะไม่ได้ดุด่าแล้ว ยังนึกพอใจเสียด้วยซ้ำ!
หวงซื่อปั๋วรู้สึกซาบซึ้งใจในความแตกต่างนี้!
ทำไมฉันถึงโง่แบบนี้ บอสเผยเชื่อใจฉันสุดๆ…
เขาทำไปทั้งหมดก็เพราะใจรัก ไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทน!
ถ้าทำเกมออกมาไม่ดี ฉันคงทำให้บอสต้องผิดหวังแน่!
…
พริบตาเดียวก็สิ้นเดือนแล้ว
วันนี้คือวันศุกร์ที่ 29 เดือนพฤศจิกายน
สำหรับหวงซื่อปั๋ว วันนี้ก็เหมือนวันธรรมดาทั่วไป
ตอนนี้ งานของเขาเสร็จเกือบหมดแล้ว การออกแบบก็เสร็จสมบูรณ์ รายละเอียดต่างๆ จัดทำกันอย่างถูกต้องเหมาะสม ทรัพยากรอื่นๆ ในเกมก็เริ่มสร้างกันแล้ว
ในฐานะหัวหน้าฝ่ายวางแผน หวงซื่อปั๋วไม่ต้องจัดการเรื่องต่างๆ อย่างการใช้เครื่องมือพัฒนาเกมเอง เขามีลูกน้อยคอยจัดการในส่วนนี้ให้
หน้าที่ของเขาคือดูแลทุกคนในทีมออกแบบ และคอยตรวจดูว่างานแต่ละส่วนมีความคืบหน้าหรือเปล่า
เทียบกับการร่างแบบแล้ว งานนี้ง่ายกว่ามาก ทำให้หวงซื่อปั๋วไม่ต้องทำงานล่วงเวลาไปพักหนึ่ง
พอมีกำลังคนและกำลังทรัพย์ที่พอเพียง งานก็คืบหน้าไปตามกำหนด ไม่จำเป็นต้องทำงานล่วงเวลา
หวงซื่อปั๋วไม่เคยรู้เลยว่าการทำงานจะรื่นเริงใจและผ่อนคลายได้ขนาดนี้
ติ๊ง!
โทรศัพท์เขาดัง
พอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นข้อความแจ้งเตือนเงินเข้า!
“หา วันนี้วันที่ 29 ไม่ใช่เหรอ”
หวงซื่อปั๋วงงไปหมด
บริษัทส่วนใหญ่มักจะจ่ายเงินเดือนของเดือนนี้ในเดือนถัดไป
บริษัทที่จ่ายเงินเดือนทุกวันที่ 5 นั้นถือว่าดีมากๆ แล้ว
บริษัทที่แย่หน่อยมักจะออกเงินเดือนล่าช้าไปเป็นช่วงกลางเดือนหรือปลายเดือน ซึ่งก็เหมือนกับถือเงินเดือนพนักงานไว้ ถ้ามีการลาออกก็จะหักค่านู่นค่านี่ไป ถือเป็นการกระทำอันแสนน่ารังเกียจ
ดังนั้นบริษัทที่จ่ายเงินเดือนก่อนวันที่ 5 ของทุกเดือนจึงถือว่าเป็นบริษัทที่ดีล้นเหลือ
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่หวงซื่อปั๋วพบบริษัทที่จ่ายเงินเดือนภายในเดือนนั้นเลย!
“มียอดโอนเข้าบัญชี XXX จำนวน 5,375.8 หยวน เวลา 11:09 วันที่ 29 เดือนพฤศจิกายน [ธนาคาร XX]”
หวงซื่อปั๋วตะลึงงันไป
เงินเดือนที่ได้มามีอะไรแปลกๆ
เขาจำได้ว่าตนเองเริ่มงานประมาณวันที่ 5 เดือนพฤศจิกายน ซึ่งทำงานมายังไม่ครบเดือนเลย
ฐานเงินเดือนอยู่ที่สี่พันหยวนต่อเดือน หักภาษี ค่าประกันชีวิต ค่าเช่าที่พักแล้ว เงินเดือนเขาน่าจะต่ำกว่าสี่พันหยวนเล็กน้อย!
ทำไมยอดเข้ามากกว่าห้าพันหยวนได้!
ถึงจะยังงุนงง แต่หวงซื่อปั๋วก็รู้ว่าเป็นเรื่องไม่เหมาะที่จะไปถามเรื่องเล็กน้อยแบบนี้กับบอสเผย เขาจึงเลือกไปถามเลขาซินแทน
เมื่อพบเธอ เขาก็ถามข้อสงสัยทันที
ซินไห่ลู่ยิ้มอย่างสุภาพ “ค่ะ ยอดถูกต้องแล้วค่ะ เป็นยอดหลังรวมค่าล่วงเวลา”
“ค่าล่วงเวลาเหรอครับ” หวงซื่อปั๋วยิ่งงงเข้าไปใหญ่
ซินไห่ลู่พยักหน้า “ใช่ค่ะ ไม่ใช่แค่คุณนะคะ ทุกคนในบริษัทได้ค่าล่วงเวลาหมด คุณน่าจะทำงานล่วงเวลาให้บริษัทไปประมาณห้าสิบชั่วโมงใช่ไหมคะ พอคำนวณตามเรต 1.5 เท่าจากเงินเดือนรายชั่วโมง หักค่าประกันชีวิต ค่าเช่าที่พัก และภาษี ยอดจะเท่าที่เข้าในบัญชีค่ะ”
หวงซื่อปั๋วอ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก
ค่าล่วงเวลาที่ไม่เคยมีอยู่จริง!
แถมยังได้ชั่วโมงละ 1.5 เท่าอีก!
สำหรับบริษัทเกมแล้ว ไม่เคยมีการจ่ายเงินค่าล่วงเวลาเลย
ไม่ใช่แค่ตอนนี้ แม้แต่ในอนาคตอีกสิบปีข้างหน้า ค่าล่วงเวลายังเป็นอะไรที่พบได้ยากมากในอุตสาหกรรมส่วนใหญ่
ไม่ใช่แค่นั้น
บริษัทส่วนใหญ่มักจะคำนวณค่าล่วงเวลาจากเงินค่าแรงรายชั่วโมงที่ต่ำที่สุด เหมือนกับที่ใช้คำนวณเงินค่าประกันกับค่าเช่าที่พัก พวกเขามักมีทางให้หลบเลี่ยงเสมอ!
แต่ที่บริษัทเถิงต๋าไม่ใช่แบบนั้น! พนักงานแต่ละคนได้ค่าล่วงเวลาตามอัตราค่าแรงของตนเอง!
พูดง่ายๆ คือ พวกเขาได้ค่าล่วงเวลาเยอะขึ้น!
ดูหวงซื่อปั๋วเป็นตัวอย่าง ฐานเงินเดือนของเขาอยู่ที่เดือนละสี่พันหยวน คำนวณจากเวลาทำงานยี่สิบวันต่อเดือน วันละแปดชั่วโมง เงินค่าแรงรายชั่วโมงจะอยู่ที่ยี่สิบห้าหยวน ค่าล่วงเวลาของเขาจะอยู่ที่ 37.5 หยวนต่อชั่วโมง
หลังจากคำนวณจำนวนชั่วโมงที่ทำงานล่วงเวลาของหวงซื่อปั๋วเสร็จ ยอดรวมทั้งหมดจะเอาไปหักค่าประกันชีวิต ค่าเช่าที่พัก และภาษี และได้เป็นยอดที่โอนเข้าบัญชีของเขา
เป็นการคำนวณค่าแรงอย่างตรงไปตรงมา!
หวงซื่อปั๋วไม่เคยเจอบริษัทที่จิตใจดีขนาดนี้มาก่อน ไม่สิ เขาไม่เคยได้ยินเลยด้วยซ้ำว่ามีบริษัทแบบนี้อยู่!
หลังจากกลับไปที่โต๊ะทำงาน หวงซื่อปั๋วใช้เวลาอยู่พักใหญ่ในการสงบจิตสงบใจ
แสดงว่าบอสเผยรู้เรื่องทั้งหมด!
เขารู้ว่าพวกเราทำงานล่วงเวลากัน! ถึงจะขัดคำสั่งที่บอสเคยสั่งไว้ แต่บอสก็ไม่ได้ว่าอะไรพวกเรา แถมยังให้ค่าล่วงเวลาเพิ่มจากเงินเดือนอีก!
หวงซื่อปั๋วรู้สึกอบอุ่นในหัวใจจนน้ำตาปริ่ม
เขาซาบซึ้งใจมาก!
บอสเผยคือบอสที่ดีที่สุดในโลก!
…
ด้านเผยเชียน เขาไม่ได้รู้เลยว่าเหล่าพนักงานซาบซึ้งใจแค่ไหนที่ได้ค่าล่วงเวลา
เขากำลังปวดหัวกับปัญหาของตัวเอง
ทำไมถึงผลาญเงินทุนระบบให้หมดเกลี้ยงไม่ได้สักทีนะ!
ที่เขาเลือกจ่ายเงินเดือนตอนสิ้นเดือนก็เพราะระบบจะสรุปบัญชีตอนต้นเดือนหน้า
เผยเชียนต้องจ่ายเงินเดือนให้พนักงานก่อนการสรุปบัญชีแต่ละครั้ง ไม่อย่างนั้น เขาจะมีเงินจำนวนมากเก็บไว้โดยไม่จำเป็น ซึ่งไม่ได้เอื้อกับการผลาญเงินทุนระบบของเขาเลย!
…………………….
[1] เกมฟอร์มยักษ์ทุนหนา