ผ่านไปสักพักตัวเอกก็ได้สติ
เขาพบว่าตัวเองยังอยู่ในห้องเดิม นอนอยู่ข้างกองศพของสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์
แต่สภาพร่างกายของเขาดีขึ้นกว่าเดิมมาก อาการไม่พึงประสงค์จากไวรัสที่ได้รับมาหายไปแล้ว
เด็กหญิงคนหนึ่งซ่อนตัวอยู่หลังตู้ เธอจ้องมายังตัวเอกด้วยความสงสัยและระแวดระวัง
ตัวเอกพยายามสื่อสารกับเด็กหญิงด้วยภาษาต่างๆ เขาพบว่าเด็กหญิงเหมือนจะเข้าใจภาษาจีน แต่ไม่สามารถตอบอะไรกลับมาได้ เธอชี้ที่ปากจากนั้นก็โบกมือ
“อ้าว เธอพูดไม่ได้นี่นา เด็กคนนี้เป็นตัวละครในเนื้อเรื่องรึเปล่านะ” เฉินชาสงสัย
เนื้อเรื่องดำเนินต่อไป
ตัวเอกลุกยืนขึ้นแล้วเดินไปหาเด็กหญิงด้วยท่าทีเป็นมิตร พยายามจะสื่อสารกับเธอ หลังจากนั้นเขาก็พบว่าเด็กหญิงเป็นคนช่วยเขาไว้
เด็กหญิงหยิบเข็มฉีดยาพิเศษออกมาให้ตัวเอกดู เข็มที่ว่าน่าจะเป็นอุปกรณ์พิเศษที่นักวิทยาศาสตร์ในฐานทัพพัฒนาขึ้น สามารถใช้ดูดเลือดและฉีดของเหลวเข้าไปในร่างกายได้
ตัวเอกพบว่าเลือดของเด็กหญิงช่วยยับยั้งไวรัสและช่วยชีวิตเขาไว้ ทำให้เขาไม่ได้กลายพันธุ์เป็นซอมบี้!
เด็กหญิงพาตัวเอกไปยังห้องทดลองใกล้ๆ สภาพในห้องเละเทะไปหมด ดูเหมือนว่าจะเกิดการต่อสู้ดุเดือดขึ้นที่นี่ ทั่วห้องคลุ้งไปด้วยกลิ่นฉุนจมูก หลังจากสวมหน้ากากกันแก๊สที่หยิบมาจากศพทหารใกล้ๆ ตัวเอกจึงกล้าเข้าไปในห้องทดลอง
ตัวเอกรับรู้เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในที่แห่งนี้จากเอกสารในห้องทดลองรวมถึงสภาพของฐานทัพจ
ร่างกายของเด็กหญิงมีภูมิคุ้มกันไวรัส เลือดของเธอสามารถต้านเชื้อไวรัสได้ หลังจากเชื้อไวรัสแพร่ระบาดในฐานทัพ ทหารรับจ้างกลุ่มหนึ่งก็ได้รับมอบหมายให้พาเด็กหญิงหนีออกจากห้องทดลอง
ทว่าพวกเขาโดนซอมบี้โจมตีระหว่างปฏิบัติภารกิจ ระหว่างที่กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด กลุ่มทหารรับจ้างก็ปล่อยแก๊สพิษเพื่อจัดการเหล่าซอมบี้ โชคร้ายที่ซอมบี้มีจำนวนมากเกินกว่าที่กลุ่มทหารรับจ้างจะรับมือได้ไหว พวกเขาจึงต้องจบชีวิตลงในท้ายที่สุด
จากนั้นฝูงซอมบี้ที่รวมตัวอยู่ในฐานทัพตั้งแต่แรกและกลุ่มทหารรับจ้างที่กลายพันธุ์เป็นซอมบี้ก็โดนแก๊สพิษปลิดชีวิต
อุปกรณ์ในห้องทดลองเสียหาย ไม่สามารถใช้งานได้ เด็กหญิงหลบหนีไปได้ ภูมิคุ้มกันในร่างกายเธอสามารถต้านไวรัสและแก๊สพิษได้ นอกจากนี้เลือดของเธอยังใช้รักษาคนที่ติดเชื้อได้ด้วย
แต่การจะทำแบบนั้นได้ต้องใช้เครื่องมือเฉพาะ ซึ่งก็คือเข็มฉีดยาแบบพิเศษที่เด็กหญิงยื่นให้ดู เข็มที่ว่าใช้ได้เพียงครั้งเดียว และต้องโยนทิ้งหลังจากใช้เสร็จ
ด้วยเหตุนี้ตัวเอกจึงพาเด็กหญิงออกค้นหาทางหลบหนีจากฐานทัพแห่งนี้ไปด้วยกัน
ระหว่างนั้นเฉินชาพบอุปสรรคมากมายยิ่งกว่าเก่า
แผนที่เริ่มซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ บางครั้งเฉินชาต้องแก้ปริศนาง่ายๆ ก่อนถึงจะเดินหน้าต่อไปได้
สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ต่างๆ รับมือได้ยากยิ่งขึ้น ซอมบี้บางกลุ่มมีความสามารถพิเศษหลังจากกลายพันธุ์ ไม่ว่าจะเป็น การเคลื่อนที่ที่รวดเร็ว หลอดเลือดที่เพิ่มจากเดิมหลายเท่าตัว และความสามารถในการล่องหนได้เล็กน้อย อาวุธของเหล่าทหารรับจ้างเองก็โหดขึ้น และจำนวนของคนเหล่านี้ก็เยอะขึ้น
นอกจากจะต้องรับมือศัตรูแล้ว เฉินชายังต้องคอยหาไอเทมต่างๆ ในแผนที่และคำนวณกระสุนให้เพียงพอต่อการใช้งาน
นอกจากกระสุนกับเครื่องมือปฐมพยาบาลแล้ว ตัวเอกยังต้องตามหาเข็มฉีดยาแบบพิเศษด้วย
เลือดของเด็กหญิงไม่ได้ช่วยต้านไวรัสซอมบี้ได้ถาวร ถ้าตัวเอกโดนกัดอีกก็จะได้รับเชื้อมาใหม่ เมื่อเป็นแบบนั้น เขาก็ต้องได้รับการถ่ายเลือดจากเด็กหญิง
ถ้าไม่มีเข็มฉีดยา เด็กหญิงก็ไม่สามารถถ่ายเลือดตัวเองให้ตัวเอกได้
นอกจากนั้นเฉินชายังต้องการเด็กหญิงเพื่อช่วยในส่วนอื่นๆ
ถึงเด็กหญิงจะไม่ได้มีทักษะการต่อสู้อะไรมาก แต่เธอก็สามารถช่วยเรื่องอื่นๆ ได้ เช่น ต้องให้เด็กหญิงช่วยตัวเอกแก้ปริศนาในบางจุด เพราะเธอตัวเล็ก คล่องแคล่วว่องไว และมีภูมิต้านทานแก๊สพิษและเชื้อไวรัส เลือดของเธอช่วยแก้สถานะผิดปกติที่เกิดจากเชื้อไวรัสและฟื้นฟูพลังของตัวเอกได้
ตอนที่ไม่ได้สู้ เด็กหญิงยังช่วยผู้เล่นหาไอเทมใช้งานที่ซ่อนอยู่ตามฉากได้ด้วย
เด็กหญิงสามารถสัมผัสได้ว่ามีซอมบี้อยู่ใกล้ๆ ถ้าจู่ๆ เด็กหญิงหาที่ซ่อนระหว่างทางแสดงว่าการต่อสู้ใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว
ระหว่างสู้ เฉินชารู้สึกว่าเด็กหญิงส่งผลต่อความรู้สึกของเขามาก
เขาจะรู้สึกภูมิใจมากเมื่อสามารถผ่านอุปสรรคไปพร้อมเด็กหญิงได้
ถ้าเด็กหญิงโดนซอมบี้ล้อม เขาจะเป็นกังวลใจมาก และอยากจะไปช่วยเธอให้ได้ทันที
เฉินชาเศร้าใจมากเมื่อเห็นเด็กหญิงร่างกายอ่อนแอลงหลังจากถ่ายเลือดให้ตัวเอก เขาจะโทษตัวเองที่โง่เง่าและหวังว่าจะไม่โดนกัดระหว่างสู้อีก
…
เฉินชาติดเกมนี้โดยไม่รู้ตัว
ว่ากันตามตรง เกมฐานทัพกลางทะเลไม่สามารถเทียบชั้นเกม AAA ของต่างประเทศบางเกมได้ในหลายๆ จุด เช่น คุณภาพของตัวเกม (รวมถึงกราฟิก โมเดลตัวละคร การเคลื่อนไหว และรายละเอียดอื่นๆ) และความซับซ้อนของเนื้อเรื่อง
ถึงอย่างนั้นเฉินชาก็ยังติดใจเกมนี้อยู่ดี เขารู้สึกว่าเกมนี้แตกต่างจากเกม AAA ของต่างประเทศ
ตัวเอกเป็นชายชาวจีนจากกองกำลังพิเศษที่แฝงตัวเข้าไปในฐานทัพขององค์กรข้ามชาติเพื่อสืบหาความจริง ถึงจะพูดได้หลายภาษา แต่เขาก็มักพูดกับตัวเองเป็นภาษาจีนบ่อยๆ ในช่วงพักและตอนที่สื่อสารกับเด็กหญิง ทำให้เฉินชารู้สึกเข้าถึงเกมมากๆ
เป็นปกติที่ผู้เล่นจะรู้สึกมีอารมณ์ร่วมกับตัวเกมเมื่อตัวเอกเป็นคนชาติเดียวกัน อีกอย่างถ้าพูดกันอย่างไม่ลำเอียง เกมผลิตในประเทศแต่สามารถสร้างเนื้อเรื่องได้ยอดเยี่ยมขนาดนี้ก็ถือว่าสุดยอดมากแล้ว!
แม้แต่เกม Counter Strike กับเกมกระสุนเพชฌฆาตยังไม่กล้าใส่เนื้อเรื่องเข้ามาในเกมเลย!
ถึงโหมดเนื้อเรื่องของเกมฐานทัพกลางทะเลจะด้อยกว่าเกม AAA คลาสสิกของต่างประเทศบางเกมเพราะมีทรัพยากรไม่เพียงพอ แต่คุณภาพก็ไม่ได้ห่างชั้นกันมาก อาจบอกได้ว่าคุณภาพดีเยี่ยมเลยถ้าเทียบกับเกมที่ผลิตในประเทศ ทีมผู้พัฒนาเกมนี้ควรได้คะแนนเต็มสิบให้สมกับที่ลงแรงไป!
นอกจากนี้ถึงเนื้อเรื่องเกมจะไม่ค่อยซับซ้อนก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เพราะมันมีองค์ประกอบสำคัญอยู่ครบถ้วน!
อุปสรรคในเกมออกแบบมาสมเหตุสมผล มีอาวุธกับศัตรูที่หลากหลาย และความยากของเกมรวมถึงอุปสรรคก็อยู่ในระดับที่พอเหมาะ
องค์ประกอบที่ยอดเยี่ยมที่สุดของเกมคือเด็กหญิง เธอเป็นตัวชูโรงตลอดทั้งเนื้อเรื่อง!
ถ้าไม่มีเด็กหญิง ก็คงไม่สามารถเรียกโหมดนี้ว่าโหมดเนื้อเรื่องได้ ควรเปลี่ยนไปเรียกว่า ‘โหมดไร้จุดสิ้นสุด’ มากกว่า เพราะนอกจากนั้นแล้วก็มีแค่อุปสรรคกับการประมือกับซอมบี้และทหารรับจ้าง ไหนล่ะเนื้อเรื่อง
แต่พอมีเด็กหญิงเพิ่มเข้ามา เนื้อเรื่องก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที!
เหมือนเป็นการเพิ่มจิตวิญญาณเข้าไปในการยิงปืนแสนน่าเบื่อหน่าย นั่นก็เพราะผู้เล่นมีอารมณ์ร่วมไปกับเกมจริงๆ!
มีแค่เกมที่สอดประสานกับจิตใจของผู้เล่นเท่านั้นถึงจะถือว่าเป็น ‘เกมที่มีเนื้อเรื่อง’!
ช่วงท้ายของเกม ตัวเอกฝ่าฟันอุปสรรคขึ้นไปถึงชั้นบนสุดของฐานทัพกลางทะเล เขาล้มบอสสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์และขึ้นเฮลิคอปเตอร์ออกจากที่แห่งนี้ไป
พอขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์ ตัวเอกก็กดปุ่มระบบ ควันระเบิดทรงเห็ดพุ่งขึ้นฟ้าเหนือฐานทัพกลางทะเล การทดลองไวรัสชั่วร้าย สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์อันแสนน่าสะพรึงกลัว ทหารรับจ้างกระหายเงิน และเหล่าผู้บริหารองค์กรข้ามชาติ…โดนกลบฝังอยู่ใต้ทะเล
ขณะที่ตัวเอกกำลังขับเฮลิคอปเตอร์ กล้องก็โฟกัสไปที่เด็กหญิง
เธอหลับใหลอยู่เงียบๆ ใต้เสื้อคลุมของตัวเอก
ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่กำลังลับฟ้า เหนือน่านน้ำปั่นป่วนจากแรงระเบิด ตัวเอกบินจากไปพร้อมเด็กหญิง โหมดเนื้อเรื่องจบลง
รายชื่อผู้พัฒนาเกมปรากฏบนหน้าจอ เฉินชาแปลกใจเมื่อได้พบว่าทีมผู้ผลิตมีกันทั้งหมดแค่หกสิบกว่าคน!
ในหกสิบกว่ารายชื่อนี้ มีแค่ประมาณยี่สิบกว่าคนที่เป็นทีมค้นคว้าและออกแบบของบริษัทเถิงต๋า ที่เหลือเป็นพนักงานจากบริษัทนอกอื่นๆ ที่ทางเถิงต๋าจ้างมา มีทั้งทีมออกแบบโมเดลตัวละคร ทีมออกแบบระบบเกม ทีมนักพากย์ นักแต่งเพลงกับเสียงประกอบ และอื่นๆ
ถึงอย่างนั้นเฉินชาก็ยังคงตื่นตะลึง เขาไม่คิดว่าคนจำนวนแค่นี้จะสามารถสร้างเนื้อเรื่องออกมาได้ตราตรึงใจขนาดนี้
จริงๆ แล้วถ้านึกย้อนดูดีๆ เนื้อเรื่องไม่ได้มีการทุ่มทรัพยากรลงไปมากเท่าไหร่ ตัวละครที่น่าจดจำมีแค่เด็กหญิงเท่านั้น
แต่เนื้อเรื่องของเกมฐานทัพกลางทะเลก็เป็นสิ่งที่ตราตรึงใจมาก แสดงให้เห็นว่าทีมผู้พัฒนามีความสามารถมากแค่ไหน!
เฉินชาอึ้งกิมกี่ ต้องใช้เวลาอยู่พักใหญ่กว่าจะหาย
ตอนแรกเขาคิดว่าบริษัทนี้จะต้องอับอายขายหน้ามากแน่ๆ ที่ทำโหมดเนื้อเรื่องออกมา เขาไม่ได้คาดหวังเลยว่าบริษัทที่ว่าจะมีความสามารถมากขนาดนี้!
…………….