บทที่ 50
มันเป็นความผิดของคนอื่นจริงเหรอ?
ทุกคนตกตะลึง
คุณย่าเองก็ตกใจ เธอถาม “เกิดอะไรขึ้น คุณลินด์ท?”
จีเซลล์ไม่ได้ตอบ เธอเพียงแค่ยิ้มอ่อน แล้วหันไปมองวิลเลียม
เมื่อได้ยินว่าจีเซลล์กำลังจะตรวจสอบ วิลเลียมยังคิดว่าตัวเองยังอาจจะโชคดี
แต่หลังจากจีเซลล์หันมามองเขา เขารู้แล้วว่าเขากำลังงานเข้า
จีเซลล์หันไปพูดทางประตู “เข้ามาข้างใน ทั้งสามคนเลย!”
แทบจะในทันที เจ้าหน้าที่หลังเวทีสามคนก็เดินคอตกเข้ามา
เมื่อเขาเห็นทั้งสาม ความคิดของวิลเลียมปั่นป่วนทันที เขาตะลึง แต่ยังพยายามทำตัวปกติ
จีเซลล์กล่าวกับทั้งสาม “บอกความจริงไป!”
เมื่อจีเซลล์สั่ง หนึ่งในพวกเขาก็มองขึ้นมาและมองกวาดไปทั่วห้อง จากนั้นสายตาของเขาก็ไปหยุดอยู่ที่วิลเลียม “นั่นเขา นั่นคือคุณวิลเลียม ลินดัน ที่สั่งให้เราทำครับ”
อีกคนก็กล่าวเสริม หลังจากที่กลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ “ใช่ครับ เขามอบเงินให้พวกเราทั้งสามมาก้อนใหญ่และให้พวกเราทำให้เอียร์มอนิเตอร์ของคุณลินด์ทมีปัญหา และจะให้เงินเพิ่มอีกหลังจากงานเสร็จสิ้น!”
คนที่สามไม่ได้พูด แต่เขาพยักหน้า และจ้องไปที่วิลเลียม
อะไรนะ?
มันคือวิลเลียม?
เมื่อได้ยินคำพูดของทั้งสาม ทุกคนพลันตกตะลึง ใบหน้าของวิลเลียมเองก็กระวนกระวายเช่นกัน
สีหน้าของวิลเลียมแดงขึ้น เขาสบถออกมา “เ-ี่ยไรวะ!” แต่เมื่อเห็นสีหน้าจีเซลล์ เขาก็กลืนคำพูดลงไป
วิลเลียมหยาบคายเสมอ ยังไงก็ตาม เขาพยายามเก็บมันไว้เมื่อเห็นจีเซลล์อยู่ด้วย เธอเป็นตัวแทนของ บริษัท แพลทินัม
“พวกแกสามตัว อย่ามาใส่ความฉันง่าย ๆ นะ พวกแกรู้ไหมฉันเป็นใคร? แกคิดถึงผลที่ตามมารึยัง?” เขาพยายามที่จะไม่สบถออกมาอีกครั้ง พร้อมกับจ้องพวกเขาด้วยความดุร้าย
ท่าทางอันชั่วร้ายของเขานั้นค่อนข้างดูน่าขนลุก
ในตอนนั้นเอง คุณย่าแห่งตระกูลลินดันก็เดินเข้ามาและกล่าว “เรื่องนี้ร้ายแรงมาก พวกเธอควรคิดให้ดี มันเป็นเขาจริง ๆ หรือที่สั่งให้พวกเธอทำ?”
แม้ว่าจีเซลล์จะเป็นคนที่บอกเอง แต่คุณย่าก็ยังปฏิเสธที่จะเชื่อว่าวิลเลียมจะทำอะไรแบบนี้ได้
เมื่อเห็นใบหน้าอันชั่วร้ายของวิลเลียม ด้วยกันกับแรงกดดันที่มาจากคุณย่าแห่งตระกูลลินดัน เจ้าหน้าที่หลังเวทีทั้งสามมองหน้ากันด้วยความกังวล
เพื่อที่จะบอกความจริง พวกเขาทำให้วิลเลียมไม่ชอบใจ
ยังไงก็ตาม มันก็ไม่มีทางแย่ไปกว่าการทำให้เฟลิกซ์ เบลคลีย์ ไม่ชอบใจแน่! ใครจะไปกล้ายั่วเฟลิกซ์?
“ผมมีหลักฐาน!”
หนึ่งในทั้งสามเปิดปากพูด และอีกอสงคนที่เหลือก็หยิบมือถือออกมาพร้อมกัน
“ผมมีบันทึกรายการเงินโอนจากคุณลินดันมาที่บัญชีผมในมือถือ”
“ผมด้วย ผมยังไม่ได้ใช้มันสักเซ็นต์เดียวเลย!”
ว้าว!
เมื่อมีหลักฐานแสดงต่อหน้าทุกคน พวกเขาจึงต้องยอมเชื่อ ทันใดนั้น ทั้งห้องพลันตกอยู่ในความโกลาหลทันที
ใบหน้าของคุณย่าพลั่นเขียวคล้ํา เธอโมโหจนตัวสั่นเทา เธอชี้ไปที่วิลเลี่ยมแล้วกล่าว “วิลเลี่ยม เธอ… เธอ… ทําไมเธอทําแบบนี้?” วิลเลียมอ้าปากค้าง แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ ในตอนนั้น ใบหน้าอันชั่วร้ายของวิลเลียมพลันสลายไป เขาเหมือนลูกโป่งถูกปล่อยลม ร่างของเขาค่อย ๆ ทรุดลงไปบนพื้น ลิลี ผู้รู้สึกกังวลใจตลอดมา ในที่สุดก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก “คุณลินด์ท นี่เป็นเพราะการสั่งสอนที่ไม่ดีของฉัน จากปัญหาในครั้งนี้ คุณคิดว่าอย่างไร…” คุณย่าโกรธจนแทบเป็นลมในขณะที่เธอมองไปที่จีเซลล์ด้วยความรู้สึกผิด แม้แต่ในตอนนี้ คุณย่าก็ยังพยายามจะขอโทษแทนวิลเลียม แม้ว่าวิลเลียมจะทําผิดครั้งใหญ่ เขาก็ยังเป็นหลานคนโปรดอยู่ดี จีเซลล์ยังคงสุขุม แต่เธอนั้นไม่มีความคิดที่จะเมตตา “เหตุการณ์ครั้งนี้ชัดเจน ไม่ว่าจะยังไง ปัญหานี้ก็เกิดขึ้นเพราะตระกูลลินดันของคุณ คุณมีสิทธิ์ที่จะตัดสินเอง แต่อย่าได้ทําให้ฉันผิดหวังกับการตัดสินนัก” คุณย่าพยักหน้าด้วยความอับอาย เธอหันไปมองวิลเลียมด้วยความโกรธ “หลานทําให้ย่าผิดหวัง ย่าคาดหวังในตัวหลานมาตลอด แต่หลังจากนี้ หลานจะไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับบริษัทอีก หลานถูกกักบริเวณครึ่งปี อยู่แต่ในบ้าน” วิลเลียมร้องขอความเมตตา “คุณย่า อย่า…. ผมผิดไปแล้ว” คุณย่าเมินเขา แล้วยิ้มให้จีเซลล์ “คุณลินด์ท คุณพอใจกับการตัดสินนี้ไหมคะ?” จีเซลล์ไม่ตอบ แต่เธอมองไปที่แคร์ริลแทน