“คุณเป็นใคร? ใครให้คุณเข้ามา?”
ตอนที่เธอจ้องมองรองเท้าแตะคู่นี้อย่างควบคุมอารมณ์ได้ยากแล้วนั้น จู่ๆทางด้านหลังก็มีเสียงดุๆของใครคนหนึ่งดังขึ้นมา
เส้นหมี่ได้ยินแล้ว ถึงได้ตื่นขึ้นมาจากภวังค์นี้
“อา? ฉันเป็น….ฉันเป็นคนที่จะมาดูอาการของท่านประธานของพวกคุณค่ะ ตอนนี้เขาอยู่ในบ้านไหม?”
เธอรีบเก็บอารมณ์ของตัวเองไป หลังจากนั้นก็หันมามองคนที่ปรากฏตัวขึ้นมาทางด้านหลังเธอ
เป็นคนรับใช้คนหนึ่ง อายุประมาณสี่สิบกว่าปี เวลานี้ หลังจากที่เห็นเส้นหมี่เข้ามาโดยพลการแล้ว สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปดูแย่ขึ้นมา
“จะมาดูอาการของคุณผู้ชายเรา? ทำไมฉันถึงไม่ได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย?”
“อา? ไม่เลยเหรอคะ? ฉันคือคนที่ผู้ช่วยที่บริษัทคุณผู้ชายของพวกคุณเรียกให้มา เขาไม่ได้บอกพวกคุณเหรอ? ถ้าไม่อย่างนั้น คุณลองไปถามคุณผู้ชายของคุณก่อนก็ได้ค่ะ เขาคงจะรู้”
เส้นหมี่รีบหยิบยกเคมีขึ้นมา
แต่ คนรับใช้คนนี้ก็ยังคงมีท่าทางไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด จนกระทั่งไม่นานนัก คนที่อยู่ข้างบนก็ได้ยินการความเคลื่อนไหวทางด้านล่าง จึงออกมา
“เส้นหมี่? ใครให้คุณมา?”
แสนรักยืนอยู่ตรงบันได เส้นผมยังคงเปียกชื้นอยู่ ร่างสูงและยืดตรงสวมเพียงชุดอยู่บ้านทั่วๆไปเท่านั้น เสื้อผ้าฝ้ายคอวีสีเทาอ่อน ด้านล่างเป็นกางเกงลำลองสีขาว เขาดูมีความรู้สึกเกียจคร้านและว่างแบบนั้น
แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อพลังของทายาทตระกูลผู้สูงศักดิ์ที่แพร่กระจายออกมาจากภายในของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว
เส้นหมี่มองผู้ชายคนที่ออกมาแล้ว ก็รู้สึกอึ้งไป : “ผู้ช่วยเคค่ะ ไม่ใช่ว่าเขาบอกว่าคุณต้องการจะให้ฉันมารักษาอาการของคุณเหรอ?”
“เค? เส้นหมี่ เขาโกหกก็ต้องมีระดับหน่อยหรือเปล่า? คุณรู้สึกว่าจะเป็นไปได้อย่างนั้นหรือที่ผมจะออกคำสั่งแบบนี้?”
ใครก็คิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้อ้าปากมาก็จะปฏิเสธแล้ว อีกทั้ง เป็นเพราะ “คำโกหก”ของเส้นหมี่ เดิมทีใบหน้าหล่อเหลาที่ไม่ได้มีสีเลือดฝาดอยู่แล้วนั้น ก็มีความโหดร้ายปรากฏขึ้นมาทันที
เส้นหมี่รู้สึกงุนงง
ไม่ใช่สิ เคมีมาหาเธอแล้วพูดกับเธอจริงๆ เมื่อครู่นี้เขายังมาส่งเธออีกด้วย
ไม่สิ ถ้าหากเป็นเจตนารมณ์ของผู้ชายคนนี้จริงๆ ถ้าอย่างนั้นตอนที่เพิ่งเข้ามา ผู้ช่วยคนนี้ก็คงไม่ให้เธอเข้ามาคนเดียวอยู่แล้ว ดังนั้นเธอถูกเขาหลอกแล้วจริงๆอย่างนั้นเหรอ?!!
เส้นหมี่รู้สึกตกใจขึ้นมาทันที
“ทำไม? โดนผมเปิดโปงแล้ว?พูดไม่ออกเลยอย่างนั้นเหรอ?”
แสนรักเห็นอาการที่แสดงออกมาของเธอแล้ว ในดวงตาที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็นคู่นั้นของเขา มีความเยาะเย้ยเพิ่มขึ้นมาอีกด้วย แล้วก้าวเท้าเดินลงมาจากข้างบน
เส้นหมี่ : “…….”
ความสับสนวุ่นวายที่เกิดขึ้นในทันทีนี้ ทำให้เธอถอยหลังไปอย่างไม่สามารถควบคุมได้
“คุณ…เดี๋ยวก่อนนะ คุณใจเย็นๆแล้วฟังฉันก่อน เรื่องนี้เคมีมาหาฉันจริงๆ เขาบอกว่าคุณสลบไปตอนที่อยู่บนเรือ และยังถูกส่งมาที่โรงพยาบาล ให้ฉันมาดูคุณ ดังนั้น ในเมื่อฉันมาแล้ว ทางที่ดีที่สุดคือพวกเราใจเย็นๆและอย่าโมโหจะดีกว่านะคะ ให้ฉันดูคุณหน่อยนะ?”
เธอพยายามอดทนกับความวู่วามที่อยากจะหนีออกไปเลยแบบนั้นเอาไว้ เป็นฝ่ายเอ่ยถึงเรื่องการตรวจและรักษาให้เขาขึ้นมา
ถึงอย่างไรเรื่องราวก็เป็นแบบนี้ไปแล้ว นั่นก็เพื่อต่อไปจะสามารถมีโอกาสได้เจอลูกชาย เธอจึงอดทนเอาไว้ เคมีพูดถูก เพียงแค่เธอทำสำเร็จ บางทีผู้ชายหมาๆคนนี้ก็จะยินยอมจริงๆก็ได้
แต่คิดไม่ถึง เพิ่งจะสิ้นเสียงเธอนั้น คนสารเลวคนนี้จะหัวเราะเยาะออกมา!
“ให้คุณดูอย่างนั้นหรอ? ผมไม่ชอบตัวเองที่ใช้ชีวิตอย่างน่าหงุดหงิดแล้ว? เส้นหมี่ ผมจะบอกคุณให้นะ ในใจคุณกำลังคิดอะไรอยู่ ผมรู้ คุณอยากจะให้ผมตายเร็วหน่อย หลังจากนั้นก็แย่งตัวลูกไป ผมบอกคุณให้ ว่าคุณฝันไปแล้ว!”
คนห่วยๆนี่ไม่คิดว่าจะฉลาดเหมือนกัน!
ในที่สุดเส้นหมี่ก็รู้สึกโมโหจนหัวเราะออมา : “ไม่ค่ะ คุณพูดผิดแล้ว ฉันไม่ได้จะแย่งลูกชายไป ฉันต้องการจะเป็นผู้ควบคุมอำนาจอยู่เบื้องหลัง! แย่งไปมากก็ไม่น่าสนใจสิคะ คุณตายแล้ว ลูกชายของฉันก็สามารถที่จะสืบทอดตำแหน่งคุณต่อได้ ฉันไม่เป็นราชินีดีๆ พาตัวเขาไปนั่นสมองฉันก็มีปัญหาแล้วล่ะ?”
“เส้นหมี่!!คุณพูดอะไรน่ะ? คุณพูดอีกครั้งสิ?!!”
คำพูดนี้เป็นการแหย่รังแตนแล้ว แทบจะในทันทีที่ความอาฆาตที่รุนแรงพุ่งออกมาจากร่างของชายคนนี้ ใบหน้าเคร่งขรึมเหมือนปกคลุมไปด้วยเมฆดำอย่างน่ากลัว
ดูเหมือนกับว่าในช่วงเวลาต่อมา เพียงแค่เส้นหมี่พูดประโยคที่ไม่น่าฟังออกมาอีก เขาก็จะฉีกเธอออกเป็นชิ้นๆเลยอย่างไรอย่างนั้น
แต่เวลานี้เส้นหมี่ก็ถูกเขายั่วยุด้วยเช่นกัน เขาให้เธอพูด เธอก็พูดออกมาจริงๆ!
“ฉันพูดผิดเหรอคะ? ฉันบอกว่าฉันจะช่วยรักษาอาการป่วยของคุณให้ แต่คุณกลับบอกว่าฉันต้องการชีวิตคุณ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็พูดไปตามคำพูดของคุณมันผิดอะไรอีกกัน? ฉันจะบอกคุณให้นะ ถ้าหากไม่ใช่ว่าฉันเห็นว่าคุณเป็นพ่อของลูก ฉันไม่อยากให้เขาต้องมาไว้ทุกข์ให้กับพ่อแม่ที่ตายไปตั้งแต่เด็กแบบนี้หรอกนะ คุณขอร้องฉัน ฉันก็จะไม่ช่วยรักษาคุณด้วยซ้ำ!”
“…….”
ในห้องโถงใหญ่นี้ ในที่สุดก็เงียบสงัดลงแล้ว!
เหมือนกับความมืดที่สุดก่อนที่จะฟ้าสว่าง แล้วก็เหมือนกับความสงบก่อนพายุฝนกระหน่ำจะมา เวลานี้ บรรยากาศที่นี่ น่ากลัวมากจริงๆจนแม้กระทั่งขนหัวลุกซู่ชาไปหมด
น่ากลัวเกินไปแล้ว!
สรุปแล้วนี่คือใครกันแน่? ถึงได้กล้ามาเสียงดังแบบนี้กับคุณผู้ชาย ก่อนหน้านี้ตอนที่คุณแป้งร่ำมา ล้วนแต่ไม่กล้าทำแบบนี้ มาถึงที่นี่ก็มักจะเอาใจคุณผู้ชาย
ผู้หญิงคนนี้มีสิทธิอะไรกันแน่?!!
คนรับใช้ที่ปรากฏตัวขึ้นมาตรงนี้ก่อน รู้สึกทนไม่ไหวอยู่เล็กน้อย อยากจะแอบย่องออกไปซ่อนตัวไว้
“ทำอะไรกันอยู่ฮะ?”
ทุกคนในสวนดอกไม้คฤหาสน์ล้วนแต่คิดว่าคืนนี้จะต้องมีการนองเลือดอย่างแน่นอน
แล้วทันใดนั้นเอง ก็มีร่างเล็กๆปรากฏตัวขึ้นทางด้านบน!