บทที่ 65
เดรกยิ้มแล้วกล่าว “น้องชายของหลาน แจ็คสัน กำลังจะแต่งงานพรุ่งนี้ ลุงมาบอกหลานเพื่อที่หลานจะได้มาที่งานแต่งในวันพรุ่งนี้”
‘อะไรนะ?!’
แดร์ริลประหลาดใจและดีใจที่ได้ยินแบบนั้น เขาแทบจะกระโดดออกจากเก้าอี้
“แน่นอน ผมจะไปที่นั่นวันพรุ่งนี้เช้า” แดร์ริลตอบสนองทันทีและวางสายลง เขาอธิบายไม่ถูกเลยว่าเขาดีใจแค่ไหนที่ได้ยินเรื่องนี้
ใช่ มันคือข่าวดีมาก ต้องยอมรับเลย มันไม่ใช่แค่ข่าวดี แต่เป็นโอกาสที่เปี่ยวสุขด้วย
แจ็คสันเป็นน้องชายของเขา ทั้งคู่ห่างกันสองปี
อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับเขา เขาโตมาในบ้านของตระกูลดาร์บี้ และเป็นลูกเลี้ยงของเดรก แจ็คสันนั้นสนิทกับแดร์ริลที่สุดในตระกูลดาร์บี้
เมื่อตระกูลไล่แดร์ริลออกมา แจ็คสันรีบกลับบ้านจากมหาวิทยาลัยเพื่อสนับสนุนเขา
แจ็คสันเองก็เป็นลูกบุญธรรม เพราะฉะนั้น เขาจึงไม่มีสิทธิ์ออกเสียงในตระกูลดาร์บี้ ดังนั้น จึงไม่มีใครฟังเขา
แดร์ริลเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจเสมอ
เขาจะเตรียมของขวัญสุดยิ่งใหญ่และเข้าร่วมงานแต่งแน่ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
เช้าวันต่อมา แดร์ริลขับรถกลับสู่เขตของตระกูลดาร์บี้
แดร์ริลสวมสูทที่ใช้สำหรับร่วมงานแต่งงานโดยเฉพาะและให้เพิร์ลเตรียมของขวัญให้ในเวลาเดียวกัน
ในตอนนั้น แดร์ริลสดชื่นมาก เขามีความสุขในหัวใจและยินดียิ่งกว่างานแต่งของตัวเอง
ณ คฤหาสน์ริมทะเลในตงไห่
รถหรูมากมายจอดอยู่ด้านนอกคฤหาสน์ การตกแต่งภายในของคฤหาสน์เต็มไปด้วยแสงสี มันดูเต็มไปด้วยชีวิตชีวาราวกับเทศกาล
งานแต่งงานของแจ็คสันนั้นมีระดับอย่างมาก คนสำคัญและมีอิทธพลแทบทุกคนในเมืองตงไห่ได้รับเชิญมางานนี้
ทุกคนสวมสูท และของขวัญที่พวกเขานำมาก็เช่น แจกันเคลือบสีน้ำเงินที่สลักลายมังกร, ถ้วยชามสมัยราชวงศ์หมิงฝังทองคำ, รูปวาดและอักษรวิจิตรชื่อดัง และบางคนก็ใช้เงินสดก้อนใหญ๋เป็นของขวัญ
ในขณะเดียวกัน แจ็คสันที่สวมชุดเจ้าบ่าวนั้นกำลังต้อนรับแขกอยู่ที่ทางเข้าพร้อมกับเจ้าสาวของเขา รีเบคก้า ซง
“พี่รอง!”
ทันทีที่เขาเห็นแดร์ริลลงมาจากรถ แจ็คสันก็ยิ้มแล้ววิ่งเข้าไปกอดแดร์ริลทันที
“รีเบคก้า นี่พี่ชายคนที่สองของผมเอง แดร์ริลที่ผมเคยพูดให้คุณฟัง เร็วเข้า! เรียกเขาพี่รองสิ”
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่รอง!” รีเบคก้ายิ้มและกล่าวอย่างสุภาพ
แดร์ริลพยักหน้า เขามองที่แจ็คสันและรีเบคก้า
มันก็นานแล้วตั้งแต่ที่เขาเห็นแจ็คสันครั้งสุดท้าย เขาสังเกตได้ว่าน้องชายของเขาหล่อเหล่าขึ้นมามากทีเดียว แม้ว่าแดร์ริลจะเพิ่งเคยพบน้องสะใภ้ของเขา รีเบคก้า เป็นครั้งแรก เขาก็บอกได้เลยว่าเธอเป็นสตรีที่อบอุ่นและอ่อนโยน
“แจ็คสัน น้องโตขึ้นมากเลยนะ” แดร์ริลจับไหล่เขา ดวงตาของเขาแดงเล็กน้อย เขามองดูเด็กคนนี้เติบโตมา มันถึงเวลาที่เขาสมควรจะได้แต่งงานเสียที เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน
“นี่คือของขวัญจากพี่” แดร์ริลหัวเราะแล้วส่งของขวัญให้น้องชาย
มีคนมากมายในห้องโถง เดรกสวมสูท และกำลังพูดคุยกับแขก เขามีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า
พี่ชายคนโตของเขา ฟลอเรียน และพี่สะใภ้ของเขา ยูมิ กริฟฟ์ ยืนถัดจากเขา ทั้งคู่แต่งตัวดูดี
เมื่อเดรกเห็นแดร์ริล เขาก็เดินเข้ามาหาแล้วทักทายชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม “แดร์ริล หลานมาแล้ว”
แดร์ริลพยักหน้า ในขณะที่เขากำลังจะพูด ก็มีบางคนโผล่ออกมาจากข้าง ๆ
“ว้าว นั่นมันลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลลินดันไม่ใช่เหรอ?”
มันคือพี่สะใภ้ของเขา ยูมิ
เธอสวมเลกกิ้งสีดําซึ่งอวดทรวดทรงอันเซ็กซี่ของเธอ แคร์ริลอยากจะหัวเราะ คนรอบ ๆ พวกเขายิ้มเมื่อมองไปที่แดร์ริลอย่างสุขุม เมื่อพวกเขาได้ยินคําว่า “ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านอื่น แดร์ริลขมวดคิ้ว แม้ว่ายูมิจะเป็นหญิงที่งดงาม แต่เธอนิสัยแย่มาก ในตอนที่เขาอยู่ในตระกูลดาร์บี้ เธอมักจะหาเรื่องตอแยเขาเสมอ เธอมักจะบอกว่าเขานั้นเทียบไม่ได้กับพี่ชายของเขา ฟลอเรียน ดังนั้น เขาจึงไม่ควรจะดูแลบริษัทของครอบครัว และที่เขาถูกเตะออกจากตระกูลก็เป็นเพราะเธอเสียมด้วย อย่างไรก็ตาม เขายิ้ม แม้ว่าทุกคนจะตัดสินเขาไปแล้ว เขาเมินยูมิ ยูมิขมวดคิ้ว เธอรู้แล้วว่าแดร์ริลคิดอย่างไรกับเธอ “แกมันก็แค่หมวไร้บ้านตอนที่ตระกูลเตะแกออก แกแม้แต่วิ่งไปหาพวกลินดันและยอมเป็นลูกเขยเขา ตอนนี้แกกลับมาด้วยท่าทางเหมือนหมา แกคิดว่าแกเป็นใครเหรอ?” คําพูดของเธอเต็มไปด้วยการดูถูกและเหยียดหยาม เดรกขมวดคิ้วแล้วเดินไปหายูมิก่อนจะกระซิบ “หยุดเดี๋ยวนี้เนี่มันงานแต่งนะ” แจ็คสันทนไม่ได้อีกต่อไป เขาเดินออกมา “พี่สะใภ้ คุณพูดแบบนี้กับพีรองได้อย่างไร? พี่รองถูกขับออกจากตระกูลเพราะเขาซื้อหุ้นของบริษัทน้ํามัน แล้วก็ปรากฏว่าพรองเลือกได้ถูกต้อง ตอนนี้หุ้นน้ํามันได้ทวีคูณ…” ยูมิโพล่งออกมาอย่างเย้ยหยัน “นั้นมันก็แค่โชคดี” ทุกคนรอบ ๆ พวกเขาหัวเราะคิกคัก