บทที่ 67
เชลลีขมวดคิ้วในขณะที่พยายามเพ่งมองแดร์ริล “คุณคือ…”
ก่อนที่แดร์ริลจะได้ตอบ เสียงก็ดังออกมาจากฝูงชน “หมอนั่นเป็นลูกเขยของตระกูลลินดัน เขาก็แค่ของเล่นของผู้หญิง ไม่ต้องสนใจเขาหรอก ผู้อำนวยการซัลลิแวน”
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”
เมื่อสิ้นเสียงนั้น ฝูงชนพลันระเบิดเสียงหัสเราะสนั่น
แดร์ริลเมินการเยาะเย้ยของกลุ่มคน แล้วกล่าว “ถูกต้อง ผมคือแดร์ริล และแจ็คสัน เจ้าของงานแต่งวันนี้ คือน้องชายผม”
เชลลีกะพริบตาแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเฉยเมย “คุณเคยเรียนแพทย์มาก่อนเหรอ?”
แดร์ริลส่ายหัว
“แดร์ริล แกทำอะไรของแก? ผู้อำนวยการซัลลิแวนก็บอกแล้วว่าให้ส่งเธอไปโรงพยาบาล แกจะทำให้เรื่องวุ่นวายทำไม? แกรู้เหรอว่าต้องรักษาเธออย่างไร? ถ้าแกหาที่ตาย ก็อย่าลากพวกเราดาร์บี้ลงไปด้วย” ยูมิยืนขึ้นแล้วชี้ไปที่แดร์ริล
คำพูดของยูมิแสดงอย่างชัดเจนว่าเธอแยกแดร์ริลออกจากตระกูลดาร์บี้
แอ๊บบี้คือนายหญิง มีคนนับพันทำงานอยู่ภายใต้เธอในบริษัทรักษาความปลอดภัยของเธอ และน้องชายของเธอ แบรนดอน นั้นยิ่งกว่าเจ้าพ่อที่ไม่ควรยุ่งด้วย
ถ้าเกิดอะไรขึ้น เดรกไม่ใช่แค่คนเดียวที่ซวย คนทั้งตระกูลดาร์บี้จะมีปัญหาด้วยเช่นกัน
เดรกขมวดคิ้ว “แดร์ริล อย่าทำให้เรื่องวุ่นวายเลย”
แดร์ริลส่ายหัวแล้วจ้องเขา เป็นเชิงว่าไม่ต้องกังวล
ในตอนนั้นเอง เชลลีก็หัวเราะ “แดร์ริล คุณไม่เคยเรียนแพทย์ แต่คุณยังอวดดีอีกเหรอ? คุณกังขาในทักษะการแพทย์ของฉันเหรอ?”
หลังจากตรวจดูอาการของแอ๊บบี้ เชลลีใช้ประสบการณ์การรักษานานนับปีของเธอวินิจฉัยว่ามันคืออาการป่วยเฉียบพลัน วิธีที่ดีที่สุดคือการพาเธอไปโรงพยาบาล
ในขณะเดียวกัน เจ้าคนน่าสมเพชตรงหน้าแอ๊บบี้ ผู้ซึ่งไม่เคยเรียนแพทย์ กล้าเถียงอย่างหน้าไม่อาย นี่มันน่าขำจริง ๆ
แดร์ริลยิ้มออกมาจาง ๆ เขาชี้ไปที่กระจกแปดด้านที่แขวนบนกำแพง “จริง ๆ แล้วประธานแอ๊บบี้ไม่ได้ป่วยเลย เธอแค่ถูกรบกวนจากวิญญาณร้าย”
แดร์ริลพูดต่อด้วยความมั่นใจ “ตำแหน่งของคฤหาสน์แห่งนี้ ในทางฮวงจุ้ย มันดีมาก มีแหล่งน้ำและขุนเขารายล้อม เป็นจุดที่เฟื่องฟู แต่การแขวนกระจกแปดด้านนั้นทำให้ทุกอย่างยุ่งเหยิงและดึงดูดพลังงานด้านลบ มันง่ายมากที่จะดึงดูดวิญญาณร้าย”
แดร์ริลกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย “ทันทีที่เรานำกระจกแปดด้านออกไป แล้วนำประธานกายไปที่บ่อข้างนอก พลังวารีจากบ่อน้ำจะชะล้างจิตวิญญาณของเธอ หลังจากนั้นประธานกายจะหายดี”
ฮวงจุ้ย?
ถูกรังควานโดยวิญญาณร้าย?
หลังจากได้ยินการอธิบายของแดร์ริล ฝูงชนนิ่งอึ้งทันที
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
ในตอนนั้น ใครบางคนหัวเราะขึ้น และทันใดนั้นทั้งสถานที่ก็ฮือฮาทันที!
“นี่มันเพ้อเจ้อสุด ๆ ไปเลย! อย่างนั้นนายก็จะบอกว่าประธานกายเป็นลมเพราะกระจกแปดด้าน?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า นายก็แค่โกหกตอแ-ล!”
“นี่แกกลายเป็นไอ้งั่งตั้งแต่ไปเป็นลูกเขยคนอื่นเหรอ!? ฮ่าฮ่าฮ่า!”
คนมากมายล้อเลียนเขา และมีบางคนกล่าวกับเดรก “คุณดาร์บี้ นี่หลานของคุณกลายเป็นลูกเขยคนอื่นจนเป็นบ้าเลยเหรอ?”
ฝูงชนหัวเราะดังลั่นอีกครั้ง หลังจากได้ยินคำกล่าวนั้น
ท่าทางของเดรกเริ่มเปลี่ยนแปลง เขารู้สึกอับอายมาก เขาไม่เคยถูกเย้ยหยันมากขนาดนี้ในฐานะที่เป็นหัวหน้าตระกูลดาร์บี้ที่น่าภาคภูมิ
*************************************
ยูมิก็หัวเราะแล้วชี้ไปที่แคร์ริล ดุด่าเขา “หุบปากของแกซะ แกรู้ไหมว่ากระจกแปดด้านนั้นได้มายังไง? นั้นเป็นสิ่งประดิษฐ์จากราชวงศ์ซ่ง นักประเมินระดับปรมาจารณ์บอกว่ามันสามารถปัดป้องสิ่งชั่วร้ายได้ พี่ชายของแกสังมันมาจากพ่อค้าวัตถุโบราณในราคาสูง มันควรจะเป็นของขวัญวันแต่งงานของแจ็คสัน เพื่ออวยพรให้เขามีสุขภาพแข็งแรงและโชคดี แต่แกจะให้เอามันลงแบบนี้เหรอ?” แดร์ริสไม่แม้แต่จะมองยูมิ “มันก็ไม่แย่นัก แต่จุดที่วางมันน่ะ ผิด” “แก…” เมื่อเห็นแดร์ริลยังคงมั่นใจกับความคิดตัวเองหน้าอกของยูมิกระเพื่อมและกําลังจะตะโกนใส่แคร์ริล ตระกูลดาร์บี้เถียงกันเองไปมา และแขกที่เหลือก็กําลังสนุกกับความบันปวนนี้ เชลลีถอนหายใจแล้วมองไปที่เดรก “คุณดาร์บีในฐานะหมอ ฉันได้แนะนําคุณไปแล้ว คุณจะทําอย่างไร ฉันปล่อยให้ตระกูลดาร์บี้ตัดสินใจ ถ้าเกิดมีอะไรเกิดขึ้นกับประธานภายในตอนสุดท้าย ฉันไม่ขอรับผิดชอบ” หลังจากจบคําของเธอ เชลลีก็หลบไปข้างหลัง เดรกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ตอนแรก เดรกคิดว่าแคร์ริลเพียงแค่พูดจาไร้สาระ แต่เมื่อพิจารณาดูดี ๆ เขาค่อนข้างมั่นใจว่าแคร์ริลไม่ใช่คนที่ทําอะไรไม่คิด ไม่ว่าจะอย่างไร เขาก็ยังเป็นสมาชิกตระกูลดาร์บี้ และดูเหมือนว่าแอ็บบี้จะมีปัญหา เขาจึงไม่อาจปฏิเสธความสัมพันธ์ตระกูลได้ เดรกไตร่ตรองในใจ เขาลังเลอยู่ขณะหนึ่งก่อนจะตัดสินใจ ในตอนนั้นเองที่แจ็คสันเดินเข้ามาหาแคร์ริลอย่างอึดอัดและพูด “พี่รอง ผมว่าเราควรพาประธานกายไปโรงพยาบาลนะครับพี่” แดร์ริลยิ้มอ่อน ๆ แล้วมองแจ็คสัน “น้องก็ไม่เชื่อพี่เหรอ?”