บทที่ 106 ยมทูตมาแล้ว[รีไรท์]
ทุกคนตกใจกลัว!
ผู้ชายผิวดำที่มีรูปร่างสูงใหญ่ดูแข็งแรงและสูง 2 เมตร ในที่สุดก็ถูกคนที่แรงน้อยชกจนศีรษะลอย นี่เป็นเรื่องที่น่าสยดสยองเกินไป ยากที่จะเชื่อจริง ๆ
สมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าทองคำล้วนสิ้นหวังแต่ไม่นานก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบ ในมือของพวกเขาทุกคนล้วนเคยฆ่าคนมามากมายนับไม่ถ้วน และพวกเขาก็นับว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในการฆ่าอยู่เหมือนกัน
ศีรษะของแฮงค์หันขึ้นฟ้า ดวงตายังคงเบิกกว้างจ้องมองไปข้างหน้า ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่รู้ว่าตัวเองได้ตายไปแล้ว ไม่อย่างนั้นสีหน้าของเขาจะต้องมีความหวาดกลัวแน่นอน
สิ่งเหล่านี้ล้วนไม่สำคัญ ที่สำคัญคือบาดแผลของแฮงค์ราวกับมีดที่หั่นลงไปบนเต้าหู้อย่างราบรื่นและประณีต แค่มองก็รู้ว่าเป็นคมมีดที่ถูกประดิษฐ์ขึ้นมา ไม่ว่าหมัดของคนจะรุนแรงมากและทำให้สมองระเบิดได้ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างบาดแผลแบบนี้ขึ้นมาและเป็นไปไม่ได้โลเวสจะมีคมมีดแบบนี้
ถ้างั้นเป็นใครกัน?
ดวงตา 10 กว่าคู่ของสมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าทองคำกวาดตามองไปยังตัวประกัน 100 กว่าคนเพื่อจะตามหาว่าใครกันที่ฆ่าแฮงค์
พวกเขารีบจับปืนแน่นและใส่กระสุนปืนเตรียมป้องกัน เพราะว่าการใช้มีดฟันศีรษะของคนมันไม่ง่าย ต้องใช้ความแข็งแรงและความสามารถของข้อมือที่แข็งแกร่งมาก
พวกเขาแน่ใจว่าฆาตกรซ่อนตัวอยู่ในหมู่ตัวประกันเพราะว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ พวกเขารู้สึกว่าฆาตกรฆ่าแฮงค์ด้วยการลอบโจมตีในขณะที่พวกเขาทุกคนเฝ้าดูการต่อสู้ของแฮงค์และโลเวสอยู่
แต่การโจมตีเกิดขึ้นได้อย่างไร? ฆ่าได้อย่างไร? พวกเขาคิดไม่ออก พวกเขาเป็นนักเลงที่มีแขนขาที่พัฒนามาเป็นนักฆ่า ไม่ใช่นักแก้ปัญหา
ตัวประกัน 100 กว่าคนทั้งหมดก็มีสีหน้าหวาดกลัว ร่างกายสั่นเทาเห็นได้ชัดว่าตกใจกลัว ไม่สามารถระบุได้ว่าใครกันที่เป็นฆาตกร บนอินเทอร์เน็ตเองก็เกิดความวุ่นวายขึ้นเช่นกัน! เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ได้ถูกส่งต่อไปยังโลกภายนอกแล้ว
“ตายก็ดี ขอบคุณพระเจ้าที่ฆ่าสัตว์เดรัจฉานนี่!”
“คนดำเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต่ำต้อยไร้ยางอายที่สุดในโลก ฆ่าได้ก็ดี”
“นี่คือกรรมตามสนอง ยมทูตมาแล้ว พวกนายดูรอยแผลบนคอของเขาสิ ราบเรียบขนาดนี้ ใช่คมดาบของยมทูตหรือเปล่านะ?”
ตอนที่แฮงค์เริ่มเหยียดหยามโดเรีย บนอินเทอร์เน็ตก็ส่งเสียงด่าจนแทบอยากจะให้เขาตาย ตอนนี้แฮงค์ได้ตายจริง ๆ แล้ว และตายอย่างน่าเวทนา ถูกประหารโดยการตัดศีรษะ ทำให้บนอินเทอร์เน็ตส่งเสียงร้องดีใจ
เห็นได้ชัดว่าผู้ชายกำลังรังแกผู้หญิง
ในทางกลับกัน บนอินเทอร์เน็ตก็คอมเมนต์เกี่ยวกับโลเวสอย่างดีว่าเป็นลูกผู้ชายจริง ๆ
……
“ดูพวกนี้ดี ๆ ฉันจะไปหาหัวหน้า” มีสมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าทองคำพูดขึ้น หลังจากทุกคนเห็นด้วย เขาก็มุ่งหน้าไปยังทิศทางที่หมาป่าเลือดเดินออกไป
สถานการณ์ในตอนนี้เงียบสงัด สมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าทองคำกลัวว่าศีรษะตัวเองจู่ ๆ จะตกลงมา ทุกคนจับปืนเตรียมป้องกันตัวเหมือนเผชิญหน้ากับศึกใหญ่
ตัวประกันไม่กล้าส่งเสียงเลยแม้แต่น้อย พวกเขารู้ว่าผู้ก่อการร้ายที่ถือปืนล้อมรอบอยู่กำลังรู้สึกคอขาดบาดตาย ถ้าหากว่าไม่ระวังและพูดสะเทือนจิตใจพวกเขา รับประกันได้ว่าลูกกระสุนปืนจะยิงออกมาแน่นอน
“แกร๊ก!”
เสียงกิ่งไม้แห้งแตกหัก
ถ้าหากว่าอยู่ในช่วงเวลาปกติ เสียงแบบนี้ที่มักเกิดในป่าลึกก็ไม่อาจทำให้ใครคิดอะไรได้ แต่ตอนนี้เสียงนั้นกลับทะลุแสบแก้วหูเป็นพิเศษ ในใจทุกคนรู้สึกหวาดกลัวจนตัวสั่น
พรึบ!
ปากกระบอกปืนทุกตัวก็เล็งเป้าไปยังทิศทางที่มีเสียงออกมา ดวงตาของทุกคนหดตัวลงอย่างรุนแรง สีหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง
ใน 10 กว่าเมตรมีเงาคนหนึ่งที่ตอนนี้ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบ ๆ ไม่มีใครรู้ว่าชายคนนั้นปรากฏตัวตอนไหน และไม่รู้ว่ายืนอยู่ตรงนั้นมานานเท่าไหร่แล้ว?
ผมสีดำที่อยู่บนหน้าผากถูกลมพัดขึ้นเล็กน้อย ปรากฏดวงตาที่แวววาวเหมือนดวงดาวยามค่ำคืน มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับความรู้สึกที่เมินเฉยกับโลกใบนี้ เสื้อผ้าก็พลิ้วไหวไปตามสายลมและเต็มไปด้วยกลิ่นอายที่เลือนราง
“พี่ฉู่ชวิ๋น!”
ถางโร้วส่งเสียงดีใจและแปลกใจอย่างมาก ทำลายบรรยากาศที่เงียบสงบ ฉู่ชวิ๋นผู้ชายที่กระโดดลงจากเฮลิคอปเตอร์ในสายตาของทุกคน
เขายังมีชีวิตอยู่!
ในเวลานี้ บนอินเทอร์เน็ตก็เริ่มคึกคักแล้ว
“พระเจ้า เขาเป็นเซียนเหรอ? กระโดดลงมาจากอากาศที่สูง 100 กว่าเมตร คาดไม่ถึงว่าจะยังมีชีวิตอยู่ ปาฏิหาริย์เกินไปแล้ว” บนอินเทอร์เน็ตก็มีคนคอมเมนต์แบบนี้ออกมา
“นี่มันไม่สามารถอธิบายปาฏิหาริย์เรื่องนี้ได้ กระโดดลงมาจากกลางอากาศที่สูง 100 กว่าเมตรและไม่ได้รับบาดเจ็บเลย เขาแข็งแกร่งจริง ๆ ฉันกล้าพูดได้เลยว่าเขาเป็นนักรบตะวันออกที่ทรงพลัง” ใครบางคนในโลกตะวันตกแสดงความคิดเห็น
“เด็กหนุ่มคนนี้เก่งกาจมากจนเป็นพลตรีเลยเหรอ?” มีคนแสดงความคิดเห็นออกมา
……
สนามบินหยุนกุ้ย กระต่ายหยกกะพริบดวงตาที่แดงก่ำที่ผ่านการร้องไห้มาจ้องมองไปยังคนที่อยู่ในภาพแล้วยิ้มพร้อมน้ำตา
“ผมรู้แล้วว่านายท่านจะต้องไม่เป็นอะไร” สีหน้าของโม่ซิงเหอผ่อนคลายลง
ลิงทองคำมองไปยังเขาและเบะปาก ไม่รู้ว่าเมื่อกี้ใครโกรธมากจนเกือบจะบินไปหากันนะ?
มังกรเขียวและคนอื่น ๆ ก็สะดุ้งตกใจและดีใจปนไปด้วย ด้านตระกูลฮวา ผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูเยือกเย็นได้จางหายไปราวกับกระแสน้ำ
“ฉันรู้อยู่แล้ว บนโลกนี้ไม่มีใครสามารถทำร้ายคุณได้” ฮวาชิงหวู่พึมพำขณะจ้องมองไปยังคนที่อยู่ในภาพอย่างหลงใหล
ในเวลานี้ คนที่เป็นห่วงฉู่ชวิ๋นก็ถอนหายใจสบาย ๆ ได้แล้ว มีเพียงแค่บ้านที่หรูหราอยู่ในเมืองปักกิ่งหลังหนึ่งเท่านั้น หน้าจอขนาดใหญ่บนผนังถูกเปลี่ยนด้วยของใหม่
ชายหนุ่มรับโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงที่สดใสและอารมณ์ดี ระหว่างนั้นเขาก็หันไปกวาดสายตามองหน้าจอขนาดใหญ่ สายตาก็หยุดชะงักทันที ใบหน้าที่ยิ้มแย้มเมื่อกี้ก็แข็งตัว
“เป็นไปไม่ได้….” ปากของชายหนุ่มคนนั้นพึมพำออกมาเองและส่ายหัว เขาปาโทรศัพท์ทิ้งทันที
เพล้ง!
หน้าจอขนาดใหญ่ที่พึ่งจะเปลี่ยนไม่ถึงครึ่งชั่วโมงชำรุดอีกครั้ง
“ฉู่ชวิ๋น ทำไมแกถึงยังมีชีวิตอยู่!?” ชายหนุ่มตวาดออกมาอย่างบ้าคลั่ง สีหน้าบิดเบี้ยว
หน้าจอขนาดใหญ่ถูกทุบจนแตกแล้วแต่โทรศัพท์ไม่เป็นไร และยังคงมีคนพูดภาษาทางฝั่งตะวันตกอยู่
เพล้ง!
โต๊ะน้ำชาถูกชายหนุ่มเตะจนพลิกคว่ำ ทำให้เสียงที่ดังออกมาจากในโทรศัพท์เงียบลง
“ฉู่ชวิ๋น ทำไมแกถึงยังมีชีวิตอยู่ ทำไมแกไม่ตาย?” เสียงของชายหนุ่มที่แหบแห้ง ถ้าฟังดี ๆ จะรู้ว่าในน้ำเสียงนั้นของเขาเต็มไปด้วยความกลัว
เพล้ง!
ชุดถ้วยคริสตัลราคาแพงหรูหราถูกทุบแตกละเอียด ชายหนุ่มตวาดร้องไปด้วยและทุบข้าวของอย่างบ้าคลั่ง
……
……
ดวงตาหลายคู่นับไม่ถ้วนจ้องมองไปยังภาพที่ถ่ายทอดสดอยู่
“หยุด”
สมาชิกของกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าทองคำก็ตะโกนออกมา หลังจากที่ฉู่ชวิ๋นยกมือขึ้นข้างเดียว เขาก็ก้าวเท้าไปข้างหน้าอย่างสบาย ๆ เหมือนเดินเล่นในสวน
คนที่ดูการถ่ายทอดสดอย่างตั้งใจก็ใจเต้นระทึก กลัวว่าคนของกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าทองคำจะลั่นไกใส่เขา ระยะห่างที่ใกล้ขนาดนี้ เป็นเซียนก็หลบไม่ได้เหมือนกัน และคิดแบบไหนก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ มีสมาชิกคนหนึ่งของกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าทองคำลั่นไกไปแล้ว
ผู้ชายที่ตกลงมาจากอากาศที่สูง 100 กว่าเมตร การรับมือกับคนแบบนี้ต้องลงมือก่อนถึงจะได้ผล จะว่าไปแล้วคำสั่งที่พวกเขาได้รับก็คือฆ่าฉู่ชวิ๋น ดังนั้นสมาชิกคนหนึ่งก็ลั่นไกออกมาอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย
ใบหน้าของเขาก็แสยะยิ้ม ระยะห่างใกล้ขนาดนี้ไม่ถึง 10 เมตร ที่เขาเล็งเป้าคือกลางหน้าผากฉู่ชวิ๋น โดนแบบนี้ตายแน่นอน
ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นภาพศีรษะของฉู่ชวิ๋นระเบิด
ปัง!
เสียงปืนดังก้อง
สีหน้าที่ยิ้มแย้มของสมาชิกคนนี้ก็แข็งตัว เพราะว่าตอนที่เขาลั่นไกปืนนั้นเป้าหมายก็หายไปทันที ต่อมา เขารู้สึกว่ามีมือบีบเข้าที่คอหอย และเสียงที่เขาได้ยินช่วงสุดท้ายคือเสียงคอของตัวเองที่แตกหัก
”แกร๊ก”
โครม!
ศพล้มลงไปที่พื้นอย่างแรง คอของเขาก้มลงต่ำอยู่อย่างหมดแรง ทุก ๆ คนตกใจจนลืมปฏิกิริยาโต้ตอบ ไวเกินไปแล้วพวกเขาเห็นเพียงแค่ฉู่ชวิ๋นที่ปรากฏอยู่ด้านข้างของสมาชิกหมาป่าทองคำที่ตายไปแล้ว หลังจากนั้นก็บิดคอของเขา
บนอินเทอร์เน็ตก็เงียบไปชั่วขณะ ผ่านไปไม่นานถึงจะมีคนถามขึ้นมา
“พวกคุณเห็นเขาไหมว่าทำไมถึงไปอยู่ตรงหน้าสมาชิกหมาป่าทองคำคนนั้นได้?”
“เห็นไม่ชัดเลย รู้สึกเหมือนหายตัวได้”
“ไม่เข้าใจก็อย่าพูดมั่ว ความเร็วของพลตรีฉู่ไวเกินไป สมาชิกหมาป่าทองคำคนนั้นไม่มีโอกาสโต้ตอบ ก็เลยถูกฆ่าอย่างรวดเร็วเท่านั้นเอง”
“คอมเมนต์ข้างบน ตามที่ฉันเห็น ฉู่ชวิ๋นก็คือเทพเซียน ที่เขาใช้เมื่อกี้ก็คือทักษะความชำนาญของวิชาเทพเซียน เซียนฉู่ โปรดคุกเข่า….”
เงาของฉู่ชวิ๋นไวมาก เลนส์กล้องจับไว้ไม่ทันแต่กลับทำให้บนอินเทอร์เน็ตเกิดความวุ่นวายได้
……
“ฆ่ามัน…”
ในที่สุดสมาชิกของกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าทองคำก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบ และพากันร้องตะโกนแถมยังลั่นไกปืนอย่างบ้าคลั่ง
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
เสียงปืนและลูกกระสุนที่รวมตัวกันดังขึ้นมาอย่างแน่นหนา ต้นไม้ที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ถูกโจมตีไปด้วย ใบไม้ปลิวว่อน
ฉู่ชวิ๋นกลายเป็นแสงและพุ่งตัวออกไป
“แกร๊ก!”
สมาชิกหมาป่าทองคำคนหนึ่งล้มลง ศีรษะก้มต่ำลงอย่างไร้เรี่ยวแรง ต่อมาเสียง ‘แกร๊ก’ ก็ทยอยดังเข้ามาในหูอย่างไม่ขาดสาย เกิดศพล้มลงอย่างต่อเนื่อง
ทันทีทันใดนั้น สมาชิกของกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าทองคำ 10 กว่าคนก็ตายลงไป พวกเขาเหมือนกันหมด ทุกคนถูกฉู่ชวิ๋นหักคอ สีหน้าของฉู่ชวิ๋นเงียบสงบ แม้แต่ลมหายใจก็ยังไม่เคยเปลี่ยนไป
ราวกับคนอ่อนแอปะทะกับราชา ไม่ต้องใช้แรงต่อต้านเลยสักนิดเดียว ช่วงเวลาสั้น ๆ สถานการณ์ก็เงียบสงบลง ต่อมาก็ส่งเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจ
ตัวประกันก็น้ำตาไหลกอดกัน พวกเขารอดแล้ว!
“พี่ฉู่ชวิ๋น”
แม้แต่ถางโร้วก็ลืมฐานะที่เป็นดาราของตัวเองแล้ว ไอดอลอะไรนั้นก็ไม่ต้องการ เธอพุ่งตัวเข้าไปกอดฉู่ชวิ๋นเหมือนเด็กน้อย ริมฝีปากสีแดงที่อวบอิ่มอ่อนนุ่มก็จูบลงไปบนหน้าของฉู่ชวิ๋น
“ฉันรู้ว่าพี่ฉู่ชวิ๋นไม่มีทางเป็นอะไรแน่นอน พี่จะต้องกลับมาช่วยฉัน ฉันรู้ ฉันเชื่อ…” ถางโร้วกอดฉู่ชวิ๋นแน่นมากและไม่ละมือไปไหน
เมื่อกี้ตอนที่ฆ่า ฉู่ชวิ๋นตัดสินใจฆ่าอย่างเด็ดเดี่ยว ตอนนั้นเขาอาจหาญมากแต่เวลานี้กลับเหมือนหุ่นกระบอกที่ทำตัวอะไรไม่ถูก
“ขอบคุณนายพลฉู่” ตัวประกัน 100 กว่าคนก็ส่งเสียงขอบคุณออกมาพร้อมกัน
สีหน้าที่เงียบสงบของฉู่ชวิ๋นในที่สุดก็ปรากฏสีหน้าอื่น นั้นก็คือสีหน้างงงวย ไม่ต้องรอให้เขาเข้าใจ โลเวสที่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดเดินเข้ามาพร้อมโดเรียที่ประคองเขาอยู่ ทั้งสองที่เป็นสมาชิกราชวงศ์ได้ทำการเคารพฉู่ชวิ๋น
“ขอบคุณนายพลฉู่ ได้ยินมาตลอดว่ากองทัพบกของจีนคือกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลก วันนี้ได้เห็นแล้วชื่อเสียงสมคำร่ำลือจริง ๆ!” โลเวสพูด
ฉู่ชวิ๋นไม่เข้าใจ ถางโร้วเลยช่วยเขาแปล ฉู่ชวิ๋นยิ่งงงงวย เขาไปเป็นทหารในกองทัพตั้งแต่เมื่อไหร่?
โลเวสก็พูดต่อ ถางโร้วก็แปลให้เขา ประมาณความหมายก็คือเขาเลื่อมใสฉู่ชวิ๋นมาก ฉู่ชวิ๋นคือคนที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขาเคยพบ อยากจะให้ฉู่ชวิ๋นเป็นแขกมาพระราชสำนักประเทศเอฟ
ฉู่ชวิ๋นมองไปยังเขาและตบไหล่เบา ๆ การแสดงออกของโลเวสก่อนหน้านี้ได้อยู่ในสายตาของเขาหมดแล้ว และฉู่ชวิ๋นก็พูดขึ้นมาอย่างจริงจังว่า “คุณเป็นนักรบผู้กล้า”
ฉู่ชวิ๋นรู้ว่าในประเทศเอฟ นักรบผู้กล้าคือคำสรรเสริญที่สูงที่สุดของผู้ชาย เห็นได้ชัดว่าโลเวสคิดไม่ถึงว่าฉู่ชวิ๋นจะพูดชื่นชมเขา เขาตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก
……
ณ ลานบ้านโบราณในจีน
ชายชราท่าทางใจดี หรือก็คือหัวหน้าอันดับ1 ลูบถ้วยชาในมือ ชาในแก้วเย็นแล้ว เขาก้มลงไปดื่มอย่างไม่สนใจเพื่อปกปิดความรู้สึกผิดหวังในดวงตาของเขา
ในความคิดของเขา ฝีมือของฉู่ชวิ๋นนั้นแย่กว่าที่เขาคาดไว้มาก
ชายชราขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้ว่าหัวหน้าอันดับ1 จะปกปิดความรู้สึกได้ดีมากแค่ไหน แต่กลับหลบสายตาของเขาไม่พ้น หัวหน้าอันดับ1 เงยหน้าขึ้นก็เจอกับสายตาของชายชราพอดี ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัดวางตัวไม่ถูก
“เขากำลังซ่อนพลังเอาไว้” ชายชราพูดขึ้นเบา ๆ
หัวหน้าอันดับ1 ตกตะลึงเล็กน้อย หลังจากนั้นถึงจะมีปฏิกิริยาโต้ตอบกลับมา “ความหมายของผู้อาวุโสมังกรก็คือพลังของเขาไม่หยุดอยู่แค่นี้?”
ชายชรามองผ่านหัวหน้าอันดับ1 ก่อนและมองไปที่มุมมืดของประตูที่มีกลิ่นอายที่น่ากลัวสองแบบปรากฏ เพียงแต่ว่าคนทั่วไปไม่ได้รู้สึกถึงมัน
“ถ้าหากว่าคนอย่างฉู่ชวิ๋นอยากจะฆ่าพวกเขา เพียงแค่ตวัดมือครั้งเดียวเท่านั้นก็พอแล้ว” ชายชราพูดเบา ๆ
ดวงตาของหัวหน้าอันดับ1 เบิกกว้างขึ้นมาทันที สีหน้าเต็มไปด้วยความสะดุ้งตกใจ ในเวลานี้เขายั้งสติตัวเองไม่อยู่ พวกเขาที่ชายชราพูดถึงก็คือผู้ชายสองคนที่มีหน้าที่ปกป้องหน้าประตูอยู่อย่างลับ ๆ
สองคนนี้เป็นถึงขั้นปรมาจารย์!
แค่เดินออกไปข้างนอกก็สามารถเคลื่อนย้ายภูเขา จัดตั้งนิกายได้แล้ว แน่นอนว่าหัวหน้าอันดับ1จะไม่สงสัยในคำพูดของชายชรา
แค่นี้มันก็น่ากลัวเกินไปแล้ว เพียงการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวก็ฆ่าปรมาจารย์ถึง 2 คนได้แล้ว มันน่ากลัวเกินไป!