บทที่ 98 ประธานาธิบดีโฮบ่ามาโกรธเกรี้ยว Ink Stone_Fantasy
สู้กันอย่างดุเดือดมากว่าครึ่งชั่วโมง เย่เทียนเฉินและซิลลี่ต่างก็ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยไม่ร้ายแรงอะไร ทั้งสองโจมตีกันอย่างรุนแรง ทั้งหมัดทั้งเท้าแลกเปลี่ยนกันอุตลุด ฆ่าฟันสู้รบกันอย่างร้ายกาจ
ตอนที่พวกเขาทั้งสองหยุดมือ คฤหาสน์สองฝากฝั่งของเมืองชีคไม่มีหลังไหนเลยที่จะอยู่ในสภาพดี หากไม่ใช่ถูกคมมีดสายลมของซิลลี่ฟันจนแยก ก็ถูกเย่เทียนเฉินซัดจนพัง เมืองชีคที่เพิ่งจะได้รับการพัฒนานับว่าพังทลายลงแล้ว
“ไม่นึกเลยว่าแกจะร้ายกาจขนาดนี้ ฉันดูถูกชาวตะวันออกอย่างพวกแกเกินไปจริงๆ” ซิลลี่กล่าวยิ้มๆ มีอาการหอบอยู่บ้าง มองไปยังเย่เทียนเฉินพลางเช็ดเลือดที่มุมปาก
เย่เทียนเฉินไม่ได้รับคำ ทำเพียงหยิบบุหรี่มวนหนึ่งออกมาจากบริเวณอก โยนไปให้ซิลลี่ แล้วจุดขึ้นให้ตนเองมวนหนึ่ง คาบไว้ในปากพลางสูบเข้าไปก่อนจะกล่าวอย่างไม่แยแสว่า “เดิมทีฉันคิดว่าหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศMจะมียอดฝีมืออยู่ ไม่คิดเลยว่าจะทำให้ฉันผิดหวัง!”
ซิลลี่ได้ยินคำพูดของเย่เทียนเฉินก็อดไม่ได้ที่จะชะงักไปชั่วครู่ พลันโกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน คิดว่าเย่เทียนเฉินคนนี้พูดจาใหญ่โตโอหัง เพราะการต่อสู้อันดุเดือดเมื่อสักครู่นี้ เย่เทียนเฉินก็ไม่ได้ได้เปรียบตนเอง ไหล่ซ้ายของเขาก็ถูกตนต่อยไปหมัดหนึ่ง กล่าวได้ว่าการต่อสู้เมื่อสักครู่นี้แสดงให้เห็นถึงพลังการสู้รบ ทั้งคู่ต่างมีฝีมือพอๆ กัน
“คนหนุ่มพูดจาใหญ่โต ระวังจะตายอย่างอนาถ” ซิลลี่กล่าวอย่างโหดเหี้ยม
“ลงมือเต็มที่มาเถอะ ฉันรู้ว่าแกยังออมแรงไว้…” เย่เทียนเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ดูท่าทางแกจะเก่งจริงๆ สินะ งั้นฉันจะทำให้แกได้เห็นถึงความสามารถที่แท้จริงของราชาแห่งความโหดเหี้ยมอย่างฉัน”
ได้ยินคำพูดของเย่เทียนเฉิน ซิลลี่ก็ค่อนข้างตกใจ เนื่องจากตั้งแต่เริ้มเขาก็ไม่ได้ลงมือเต็มที่จริงๆ ยังปิดซ่อนความสามารถเอาไว้สองส่วน ทั้งนี้ก็เพื่ออยากจะชั่งน้ำหนักดูเสียหน่อยว่าเย่เทียนเฉินแข็งแกร่งขนาดไหน จึงเหลือพลังสุดท้ายเอาไว้ใช้กำจัดเย่เทียนเฉิน คิดไม่ถึงว่าเย่เทียนเฉินจะมองออก
“แบบนี้แหละดีที่สุดแล้ว แต่ฉันขอบอกแกไว้หน่อยว่า ฉันเองก็ไม่ได้ลงมือเต็มที่…” เย่เทียนเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“อะไรนะ? แกก็ไม่ได้ลงมือเต็มที่? ฮ่าๆๆๆ อย่ามาทำให้ฉันขำตายน่ะ แกไม่ใช่คู่มือของฉัน”
“มาเถอะ ให้พวกเรารู้กันไปให้ชัดๆเลยว่าแกที่เป็นราชาแห่งความโหดเหี้ยมของประเทศM หรือฉันที่เป็นปีศาจตะวันออก ใครจะแข็งแกร่งกว่ากัน”
ลงมืออีกครั้ง ซิลลี่ก็ไม่ได้ออมแรงแม้แต่น้อย ทั้งกำลังและความเร็วเพิ่มขึ้นจนถึงบีดจำกัด พุ่งเข้าใส่เย่เทียนเฉิน ส่วนเย่เทียนเฉินนั้น หมัดทั้งสองปกคลุมไปด้วยพลังของผู้มีพลังพิเศษระดับจอมราชัน เตรียมจะจัดการซิลลี่ เนื่องจากพวกหลิ่วหรูเหมยไปจากเมืองชีคเกือยหนึ่งชั่วโมงแล้ว หากระหว่างทางเจอการซุ่มโจมตีอะไรขึ้นมา เกรงว่าแค่พวกหย่งชุนไท่ไม่กี่คนจะไม่อาจคุ้มครองหลิ่วหรูเหมยขึ้นเฮลิคอปเตอร์ได้อย่างราบรื่น
ฝ่ามือทั้งสี่ปะทะกัน แย่เทียนเฉินและซิลลี่ต่างก็จับฝีมือของอีกฝ่ายแน่น กลายเป็นการวัดกำลังไปแล้ว ทันใดนั้น ดวงตาทั้งสองของซิลลี่ก็กลายเป็นสีแดงเลือด เกิดเป็นลำแสงสีเลือดพุ่งออกมาสองสายเข้าใส่ศีรษะของเย่เทียนเฉิน แกนพลังพิเศษในสมองของเย่เทียนเฉินหมุนวนด้วยความเร็วสูง สร้างเป็นโล่พลังบริเวณศีรษะ มีชื่อว่าโล่พลังพิเศษ เป็นวิชาพลังพิเศษทีมีพลังป้องกันอันแข็งแกร่งวิชาหนึ่ง เพื่อป้องกันการโจมตีที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
ซิลลี่นึกว่าการโจมตีอย่างฉับพลันจะสามารถฆ่าเย่เทียนเฉินได้ คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะสามารถป้องกันลำแสงสีแดงแปลกๆ ที่ปล่อยออกจากดวงตาทั้งสองของเขาได้ ขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกว่าตนเองราวกับกำลังบินอยู่ก็มิปาน
“ฮ่า!” เย่เทียนเฉินตะเบ็งเสียงดัง โยนซิลลี่ที่หนักกว่าเขาหลายสิบจินกระเด็นออกไปในอากาศสูงเกือบเมตร
ฉัวะ!
หมัดลอยไปในอากาศ เย่เทียนเฉินโจมตีไปยังบริเวณท้องของซิลลี่ ซิลลี่ที่อยู่กลางอากาศไม่มีทางหลบได้ ทำได้เพียงรับหมัดนี้ไปเต็มๆ ยังไม่ทันให้เขาได้ตอบสนองอะไร เย่เทียนเฉินก็พุ่งขึ้นไป สองหมัดที่คละเคล้าไปด้วยพลังพิเศษอันเข้มข้นโจมตีออกไปไม่ขาดตอน เพียงพริบตาก็ต่อยออกไปหนึ่งร้อยสามสิบแปดหมัด หมัดสุดท้ายต่อยเข้าที่หน้าผากของซิลลี่จนกระดูกคอหัก ตัวคนถูกต่อยจนกระเด็นออกไป
ตกลงมาแน่นิ่งกับพื้น เย่เทียนเฉินมองซิลลี่ที่ถูกต่อยจนตาย อดไม่ได้ที่จะนับถือความแข็งแกร่งของคนคนนี้อยู่ในใจ ตั้งแต่ที่ขอบเขตพลังของเขายกระดับไปถึงระดับจอมราชัน นี่เป็นครั้งแรกที่ลงมือเต็มที่ ขาดก็แต่ไม่ได้ใช้เคล็ดวิชาออกไป
เย่เทียนเฉินไม่ได้หยุดนิ่ง ด้วยกังวลว่าพวกหลิ่วหรูเหมยจะพบกับความยุ่งยากจึงรีบขี่มอเตอร์ไซด์ไปจากเมืองชีคด้วยความเร็วสูง หลังจากที่เขาจากไปแล้ว ผู้มีพลังพิเศษทั้งหมดภายในเมืองชีค รวมไปถึงซิลลี่ที่เป็นรองหัวหน้าหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศM ทั้งหมดเก้าคนล้วนถูกฆ่าตาย
ณ เวลานี้ ที่อาคารบริหารในรัฐวอชิงตันท่ามกลางทำเนียบขาว ประธานาธิบดีโฮบาม่านั่งอยู่ในห้องทำงานด้วยใบหน้ามืดครึ้ม เนื่องจากเมื่อสักครู่นี้เขาเพิ่งได้รับรายงานว่าภารกิจของหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษล้มเหลวแล้ว ผู้มีพลังพิเศษแปดคนถูกฆ่าตายทั้งหมด
“เศษสวะ ปัญญาอ่อน ไอ้พวกโง่ ซิลลี่ยังคิดอยากจะเป็นหัวหน้าอีก ตอนนี้แม้แต่ชีวิตก็หายไปแล้ว อัปยศ นี่คือความอัปยศสูงสุดที่ประเทศMของฉันได้รับจากการประมือกับตะวันออกในช่วงหลายปีมานี้!” ประธานาธิบดีโฮบาม่าตะโกนลั่นพลางปัดสิ่งของบนโต๊ะอย่างแรง
“ท่านประธานาธิบดี นายพลจากเขตสิบห้ามาถึงแล้ว!” เลขาที่ยืนอยู่ข้างๆ เพิ่งจะเคยเห็นประธานาธิบดีโฮบาม่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนนี้
“ให้เขาเข้ามา!” ประธานาธิบดีโฮบาม่าสงบสติอารมณ์เล็กน้อยพลางกล่าว
ไม่นาน นายพลหัวล้านคนหนึ่ง อายุประมาณห้าสิบกว่าปี ใบหน้าเข้มขรึมจริงจังเดินเข้ามา เมื่อเดินมาถึงเบื้องหน้าของประธานาธิบดีโฮบาม่าก็ทำวันธยาหัตย์ครั้งหนึ่ง แล้วจึงกล่าวเสียงดังว่า “ท่านประธานาธิบดี มีคำสั่งอะไรครับ?”
“บีช เรื่องราวในครั้งนี้ ผมเชื่อว่าคุณเองก็ได้ยินมาแล้ว พวกเราทำการแลกเปลี่ยนข้อมูลลับกัยตะวันออก ไม่คิดว่าพวกจะมันหนีไปได้ เพิ่งจะได้รับข่าวมาว่า หน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษพ่ายแพ้ เก้าคนรวมซิลลี่แล้ว ถูกฆ่าตายกันหมด!” ตอนที่โฮบาม่ากล่าว ต่างก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน โกรธเกรี้ยวจนปวดฟันไปหมด
บีชเป็นนายพลเขตสิบห้าของประเทศM เป็นผู้บัญชาการกองทัพชั้นยอดขตสิบห้า บางทีทหารของกองทัพชั้นยอดเหล่านี้ ความสามารถแต่คนละอาจจะไม่สามารถสู้สมาชิกหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษได้ แต่พวกเขามีระเบียบวินัยและความเป็นระบบที่เข้มงวด ที่สำคัญที่สุดคือมีอาวุธหนักที่มีอานุภาพร้ายแรง
ก่อนมาบีชก็รู้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้แล้ว ดังนั้นจึงวางภารกิจทางการทหารในมือทั้งหมดไว้แล้วรีบมาในทันที ครั้งนี้ประเทศMและประเทศจีนได้ทำการแลกเปลี่ยนข้อมูลลับกัน เบื้องหน้าดูเหมือนทั้งสองฝ่ายจะไม่ได้ให้ความสำคัญมากนัก วางตัวเรียบเฉยเป็นอย่างมาก แต่ความจริงตรึงเครียดยิ่งนัก กล่าวให้ชัดเจนก็คือ ต่างก็ไม่อยากให้อีกฝ่ายได้รับข้อมูลลับที่แท้จริงไป และให้ฝ่ายตัวเองได้ข้อมูลมา ดังนั้นในทางลับประธานาธิบดีโฮบาม่าก็ไม่ได้ใจดี สั่งให้ลูกน้องไปว่าจ้างกลุ่มทหารรับจ้างมารโลหิต ไหนเลยจะรู้ว่าทหารของกลุ่มทหารรับจ้างมารโลหิตทั้งหมดจะย่อยยับ กระทั่งหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษก็พ่ายแพ้ นี่ทำให้เขาคิดไม่ถึงจริงๆ จึงโกรธถึงขีดสุด
“ผมได้ข่าวมาแล้วครับ ทั้งเป็นเป็นฝีมือของชายคนหนึ่งที่ถูกเรียกว่าปีศาจตะวันออก ผมจะหาเขาออกมาให้ได้ จะฉีกศพออกเป็นชิ้นๆ” บีชกล่าวอย่างโหดเหี้ยม
“ชายตะวันออกคนนี้ยังไงก็ต้องฆ่าให้ได้ อย่าปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไป เขามีชีวิตไปหนึ่งวัน ก็จะทำให้รัฐบาลประเทศMของผมต้องอับอายไปหนึ่งวัน ที่สำคัญก็คือนำข้อมูลเทคโนโลยีนิวเคลียร์กลับมาให้ได้ ตะวันออกในตอนนี้รุ่งเรืองขึ้นแล้ว หากให้พวกเยาได้รับข้อมูลเทคโนโลยีนิวเคลียร์ที่สำคัญไปอีก อาวุธนิวเคลียร์ของพวกเขาก็จะยิ่งล้ำหน้า ถึงตอนนั้นประเทศMของเราก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่คับฟ้าอีกแล้ว!” ประธานาธิบดีโฮบาม่ากล่าวพลางกำหมัดแน่น
“ครับ!” บีชกล่าวรับคำสั่ง
“อีกอย่าง เรื่องนี้ต้องทำเงียบๆ ไม่ต้องเผยแพร่ออกไป ผมจะยอมเสียหน้าไม่ได้” โฮบาม่าถอนหายใจพลางกล่าว
บีชพยักหน้า ออกไปจากทำเนียบขาวด้วยท่าทางเข้มงวดเช่นเดิม เขารู้ว่าเรื่องนี้ร้ายแรงมาก มิฉะนั้นประธานาธิบดีโฮบาม่าที่ดูสุภาพอ่อนโยนมาโดยตลอดคงไม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนนี้
จินตนาการได้เลยว่า ชายชาวตะวันออกคนหนึ่ง มาถึงรัฐวอชิงตันประเทศM ทำลายกลุ่มทหารรับจ้างมารโลหิต ฆ่าคนของหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษไปเกือบสิบคนซึ่งในนั้นมีซิลลี่ที่เป็นรองหัวหน้าอยู่ด้วย นี่คือความอัปยศของประเทศM นับว่าเป็นการโจมตีอันร้ายแรงต่อรัฐบาลประเทศM ที่สำคัญก็คือความรู้ของพวกเขาไม่สมดุลแล้ว ตลอดมาล้วนมีเพียงประเทศMที่รังแกประเทศอื่น แต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยมีใครกล้ารังแกพวกเขาเช่นนี้
ถูกชายตะวันออกคนหนึ่งบุกมาสร้างเรื่องถึงรัฐวอชิงตัน นี่แสดงให้เห็นถึงความไร้สามารถของรัฐบาลประเทศM โฮบาม่าจะไม่โกรธได้อย่างไร? ส่วนบีชเป็นนายพลเขตสิบห้า มีหน้าที่คุ้มครองรักษาความสงบเรียบร้อยของรัฐวอชิงตัน ใบหน้าของเขาก็ไร้ซึ่งราศี ที่สำคัญก็คือถ้ายังปล่อยให้เย่เทียนเฉินก่อเรื่องในวอชิงตันต่อไป จะต้องส่งผลต่อความนิยมในใจของประชาชนที่มีต่อประธานาธิบดีโฮบาม่า หากว่าได้รับผลกระทบเช่นนี้จริงๆ เกรงว่าประธานาธิบดีโฮบาม่าจะเป็นคนแรกที่ลงมีดกับเขา
เดินออกมาจากทำเนียบขาว บีชก็มองกองกำลังทหารที่ยืนอยู่เบื้องหน้าเขา คนเหล่านี้ต่างก็เป็นลูกน้องชั้นยอดทั้งหมด เขาเองก็ต้องใจร้าย ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องฆ่าเย่เทียนเฉิน ไม่อาจปล่อยให้พวกหลิ่วหรูเหมยนำข้อมูลลับของเทคโนโลยีนิวเคลียร์กลับไปได้ ต่อให้ต้องปิดวอชิงตันก็ต้องหาเย่เทียนเฉินให้พบและหยุดพวกหลิ่วหรูเหมยไว้ให้ได้
“ตอนนี้ ผมขอสั่งให้กองกำลังชั้นยอดของเขตสิบห้าทั้งหมดออกเคลื่อนไหว ปิดวอชิงตันทั้งรัฐ หาชายชาวตะวันออกคนนั้นออกมาให้ได้ และฆ่าเขาซะ นอกจากนี้จะต้องหยุดคนตะวันออกกลุ่มนั้นที่มาทำการแลกเปลี่ยนข้อมูลไว้ หากพวกเขากล้าต่อต้าน ก็ฆ่าให้ตายทั้งหมด!” บีชกล่าวเสียงเข้ม
“ครับผม!”
“เรื่องนี้ให้ปฏิบัติอย่างเงียบๆ ให้ทุกคนเปลี่ยนไปสวมชุดลายพรางธรรมดาทั่วไป เพื่อไม่ให้ประชาชนตื่นตระหนก”
บีชคิดครู่หนึ่ง ประธานาธิบดีโฮบาม่ากำชับมาเป็นพิเศษว่าจะต้องปฏิบัติการอย่างเป็นความลับ เพื่อไม่ให้ข่าวลือกระขายออกไป และหลีกเลี่ยงการถูกผู้คนเยาะเย้ยจนส่งผลกระทบต่อบารมีของประธานาธิบดีโฮบาม่า ดังนั้นจึงให้ทหารใต้บังคัญบัญชาของตนทุกคนเปลี่ยนไปสวมชุดทหารลายพรางทั่วไป ไม่ให้ผู้คนมองออก
นอกจากนี้หากว่าถูกประชาชนพบเห็นว่าทหารเขตสิบห้าทั้งหมดออกปฏิบัติการ ปิดล็อคทั้งรัฐวอชิงตัน จะต้องก่อให้เกิดความวุ่นวายอย่างแน่นอน และจะถูกสื่อต่างชาติให้ความสนใจ ถึงตอนนั้นรัฐบาลประเทศMต้องปวดหัวเป็นแน่
ตอนนี้ เย่เทียนเฉินยังคงขับมอเตอร์ไซด์ตามไปยังสถานที่ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ที่พวกหลิ่วหรูเหมยจะไป เขามักจะมีลางสังกรณ์ไม่ค่อยดีนัก ครั้งนี้หากต้องการให้หลิ่วหรูเหมยนำข้อมูลลับกลับประเทศไปอย่างราบรื่น เกรงว่าจะต้องจ่ายค่าตอบแทนออกไป แน่นอนว่า เขายังมีอีกเรื่องที่อยากไปทำ นั่นก็คือไปพบประธานาธิบดีโฮบาม่าที่ทำเนียบขาว พูดคุบปรึกษากับเขาสักเรื่อง!
……………………………………………………….