บทที่ 105 ปะทะโทมัส (ส่วนที่สอง) Ink Stone_Fantasy
เมื่อลงมือก็ออกแรงปล่อยหมัดที่แฝงไว้ด้วยพลังพิเศษขอบเขตจอมราชันไปยังโทมัส ยังไม่ทันถึงเบื้องหน้าของโทมัส ก็รู้สึกได้ถึงอากาศที่ถูกแรงสั่นสะเทือนจนเกิดการสั่นไหว ทำให้โทมัสตกตะลึง
ตู้ม!
โทมัสหลบหมัดของเย่เทียนเฉินที่ต่อยผ่านอากาศมาได้ หมัดที่มีพลังพิเศษอันมหาศาลทะลวงผ่านอากาศไปโดนบ่อน้ำด้านหลังโทมัส พลันเกิดเป็นหยาดน้ำสาดกระเซ็นเต็มท้องฟ้า
มือขวาของโทมัสคว้าหยาดน้ำที่ร่วงหล่นดั่งสายฝน ค่อยๆ กระตุ้นพลังพิเศษในร่างกายไปยังกลางฝ่ามือ เปลี่ยนหยาดน้ำเป็นแท่งน้ำแข็งอันแหลมคม ยิงพุ่งไปยังเย่เทียนเฉิน
ฉึกๆๆ!
แท่งน้ำแข็งที่ดูราวกับมีดปลายแหลมล้วนปักลงไปยังม่านพลังแห่งแสงที่เย่เทียนเฉินกางออกมา ในช่วงยุคสิ้นโลก เย่เทียนเฉินให้ความสำคัญกับการป้องกันมาก ยอดฝีมือที่แท้จริงคนหนึ่ง ไม่เพียงจะต้องมีพลังโจมตีที่รุนแรง แต่ยังต้องมีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งด้วย มิฉะนั้นหากเผชิญหน้ากับยอดฝีมือแห่งยุคที่แท้จริงคงไม่มีทางรอดชีวิต
ฉัวะ!
ฉัวะ!
เย่เทียนเฉินโต้กลับ สองมือแผ่ออก พลังพิเศษก่อร่างเป็นมีดเล่มใหญ่สองเล่มฟันไปยังโทมัส โทมัสไม่กล้าฝืนรับ ทำได้เพียงเอนตัวไปข้างหลังเพื่อหลบมีดเล่มใหญ่ทั้งสอง ในขณะเดียวกันก็พุ่งไปยังเย่เทียนเฉินด้วยความเร็วสูง
ณ เวลานี้ โทมัสไม่มีตรงไหนที่เหมือนกับชายชราวัยเจ็ดสิบเลย การเคลื่อนไหวยังคล่องแคล่วปราดเปรียวซะยิ่งกว่าชายอายุยี่สิบกว่าโดยสิ้นเชิง หลบไม่กี่ครั้งก็ใกล้ถึงตัวเย่เทียนเฉิน โดยไม่มีการเคลื่อนไหวที่เกินความจำเป็นสักนิด สองมือต่อยออกไปไม่หยุด มุ่งโจมตีไปยังเย่เทียนเฉิน หมัดมีพลังที่เกิดจากความแข็งแกร่งและความนุ่มนวลที่ผสานกันอย่างลงตัว เป็นหมัดที่พิสดาลเป็นอย่างมาก บีบให้เย่เทียนเฉินทำได้เพียงแค่ตั้งรับจนถอยหลัง ไร้ทางตอบโต้
“หึ โทมัสไม่เสียทีที่เป็นหัวหน้าหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศM ชายชาวตะวันออกคนนี้ไม่ใช่คู่มือของเขา ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย” โฮบาม่ามองเหตุการณ์ด้านล่างตึก พูดพลางยิ้มเย็นชา
“ท่านประธานาธิบดีครับ ท่านวางใจได้ โทมัสจะต้องฆ่าเขาได้แน่นอน ปีศาจตะวันออกจะไม่มีทางได้ไปจากวอชิงตันโดยเด็ดขาด” บีชพูดด้วยความมั่นใจ
ในความเป็นจริงนั้น โฮบาม่าและบีชต่างเห็นเพียงสถานการณ์ภายนอกเท่านั้น ไม่ได้เห็นถึงปัญหาที่แท้จริง เกรงว่าคนที่สามารถมองได้ถึงความตื้นลึกหนาบางของสถานการณ์จะมีแค่โทมัสคนเดียวเท่านั้น เขาลงมือเต็มกำลังแล้ว ใช้ทั้งพลังและความเร็วสูงสุดโจมตีเย่เทียนเฉิน แม้จะยับยั้งเย่เทียนเฉินไว้ได้จนทำให้เขาไม่อาจโต้ตอบ แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ไม่สามารถทำให้เย่เทียนเฉินบาดเจ็บได้เลย ทำให้โทมัสรู้สึกหวาดหวั่นอยู่บ้าง
โทมัสไม่ใช่คนหลงระเริง อยู่มาจนถึงอายุปูนนี้แล้ว ผ่านช่วงเวลาแห่งความหลงระเริงไปตั้งนานแล้ว ด้านฝีมือของตนเอง เขายังได้จัดอันดับไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้วด้วย ในประเทศM หลายคนคิดว่าเขาผู้ซึ่งมีฐานะเป็นหัวหน้าหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศM อย่างน้อยฝีมือก็สามารถจัดอยู่ในสามอันดับแรกได้ แต่ความจริงโทมัสคาดการ์ว่าอย่างมากที่สุดตนก็สามารถเข้าสู่ห้าอันดับแรกได้เพียงเท่านั้น
แต่ต่อให้ฝีมือของตนเองไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดในประเทศM ก็มีน้อยคนที่จะสามารถประมือกับตนได้ โดยเฉพาะคนหนุ่มเช่นชาวตะวันออกตรงหน้านี้ ไม่รู้ว่าฝีมือของเขาแข็งแกร่งขนาดไหน นี่เป็นคนหนุ่มที่ลึกล้ำไม่อาจหยั่งคนหนึ่ง โทมัสได้แต่วินิจฉัยไปเช่นนี้
ตู้มๆ!
สองหมัดปะทะกัน เย่เทียนเฉินถูกซัดจนถอยหลังไม่หยุด ในใจของเขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก รู้สึกนับถือในฝีมือของชายชราคนนี้ ตนเองไม่ได้ดูเบาโทมัสและไม่ได้ลำพองใจ เมื่อลงมือก็รีดเร้นความสามารถทั้งหมดของขอบเขตจอมราชันออกมา แต่ก็ยังไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่ได้เปรียบ ทั้งยังถูกโทมัสโจมตีกดดันจนต้องถอย ความสามารถของชายชราคนนี้อย่างน้อยก็ต้องอยู่ในขอบเขตจอมราชัน มิฉะนั้นคงไม่มีอานุภาพเช่นนี้
เมื่อถอยจนถอยต่อไปไม่ได้ เย่เทียนเฉินก็ทำได้เพียงใช้สองหมัดโจมตี ปะทะกับหมัดทั้งสองของโทมัสอย่างรุนแรง ทั้งสองต่างถอยไปคนละสามก้าว มองอีกฝ่ายอย่างจริงจัง ต่างมีรู้สึกว่าได้เจอศัตรูตัวฉกาจเข้าให้แล้ว
“พ่อหนุ่ม คุณเก่งมาก” จู่ๆ โทมัสก็ผ่อนคลายลง กล่าวพลางมองเย่เทียนเฉินด้วยรอยยิ้ม
“ไม่เสียทีที่เป็นหัวหน้าหน่วยสืบราชการลับแห่งประเทศM โฮบาม่าช่างโชคดีจริงๆ เลย!” เย่เทียนเฉินพูดยิ้มๆ
โทมัสมองเย่เทียนเฉินแวบหนึ่ง ชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะหันไปหยิบไม้เท้าที่วางไว้ข้างๆ เขายืนข้างบ่อน้ำแล้วพูดว่า “แก่แล้ว ไม่มีประโยชน์ซะแล้ว ผมยังมีอีกกระบวนท่าหนึ่ง ถ้าหากคุณสามารถรับได้ เรื่องนี้ผมจะไม่ยุ่งอีก แล้วก็ยุ่งไม่ได้ด้วย!”
“ไม่จริงมั้ง ยังเหลือกระบวนท่าอีกเหรอ?” เย่เทียนเฉินอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความประหลาดใจ
“ลองดูหน่อยถอะ ด้วยความสามารถของคุณคงจะรับไว้ได้” โทมัสพูดยิ้มๆ
“แล้วถ้ารับไม่ได้ล่ะ?” เย่เทียนเฉินถามด้วยรอยยิ้มยั่วเย้า
“งั้นก็จะกลายเป็นฝนเลือดกองหนึ่ง…”
การต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือไม่ได้เป็นการต่อสู้ถึงขั้นเป็นตายหรือต้องพูดจารุนแรงใส่กันอย่างที่ใครหลายคนจินตนาการ มันไม่ใช่สิ่งจำเป็น คนที่ไปถึงขอบเขตนั้นแล้ว ไม่ว่าจะเป็นความสามารถหรือจิตใจต่างก็ไม่ใช่อะไรที่คนธรรมดาจะเข้าใจได้ กล่าวให้ชัดเจนก็คือ การต่อสู้ถึงขั้นเป็นตายจริงๆ นั้นไม่มีใครได้ประโยชน์ หลายครั้งที่ไม่จำเป็นต้องถึงขั้นนั้น หลังจากที่รู้แพ้รู้ชนะแล้ว ผู้แพ้ย่อมรู้ดีว่าควรจะทำอย่างไร
เย่เทียนเฉินไม่ตอบ แต่กลับรวบรวมสมาธิทั้งหมด เพราะโทมัสเพิ่งจะพูดจบก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว เขายืนอยู่ข้างบ่อน้ำ ใช้ไม้เท้าในมือขวาวาดวงแสงกลางอากาศราวกับเป็นไม้คทา โทมัสวางไม้เท้าไว้ด้านหนึ่ง มือทั้งสองประกบเข้าด้วยกันแล้วประทับไปยังวงแสง
ครืน!
พื้นดินสั่นไหวไปทั่วทั้งสวนดอกไม้ อากาศก็ราวกับถูกสั่นสะเทือน เย่เทียนเฉินรู้สึกว่าตนเองแทบจะยืนไม่อยู่ การผันผวนของพลังพิเศษอันรุนแรงปกคลุมไปทั่วทั้งสวน เย่เทียนเฉินเห็นดังนั้นก็ตกตะลึงจนปากอ้าตาค้าง ขอบเขตพลังพิเศษของชายชราโทมัสคนนี้อยู่ราวๆ ระดับจอมราชันแน่นอน และใกล้จะทะลวงไปถึงระดับจักรพรรดิแล้วด้วย มิฉะนั้นคงไม่อาจปลดปล่อยพลังพิเศษออกมามากมายเช่นนี้ได้
โทมัสขมวดคิ้วแน่น ไม่ได้มองเย่เทียนเฉินด้วยรอยยิ้มอันเปี่ยมไปด้ววยความอ่อนโยนตั้งนานแล้ว ตัวเขาราวกับมังกรยักษ์ที่แก่ชราตัวหนึ่ง แต่ละย่างก้าวไม่อาจจะฟื้นคืนได้ตลอดไป กลิ่นอายความโหดเหี้ยมบนร่างคละคลุ้งออกมา น้ำที่อยู่ภายในบ่อน้ำข้างกายของเขาสั่นสะเทือนไม่หยุด ส่วนน้ำพุนั้นถูกระเบิดไปตั้งนานแล้วในตอนที่เย่เทียนเฉินและโทมัสสู้กัน ดูเหมือนว่าโทมัสจะใช้วงแสงนั้นในการควบคุมน้ำในบ่อ
เมื่อโฮบาม่าและบีชที่ยืนอยู่บนอาคารของทำเนียบขาวได้เห็นฉากนี้ก็ทั้งตกตะลึงทั้งยินดี ตกตะลึงที่โทมัสผู้เป็นหัวหน้าหน่วยสืบราชการลับพลังพิเศษแห่งประเทศM นับเป็นยอดฝีมือแห่งยุคที่แท้จริง วิธีการของผู้มีพลังพิเศษทำให้ผู้คนไม่กล้าจินตนาการ ที่ยินดีก็คือ เคล็ดวิชาพลังพิเศษที่แข็งแกร่งเช่นนี้ เย่เทียนเฉินปีศาจตะวันออกคนนี้จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย
เดิมทีเมื่อสักครู่นี้เห็นว่าการโหมโจมตีอันเหนือกว่าของโทมัส ซัดจนเย่เทียนเฉินต้องล่าถอยอย่างต่อเนื่อง กระทั่งไม่มีเรี่ยวแรงที่จะโจมตีกลับ โฮบาม่าและบีชก็คิดว่าเย่เทียนเฉินจะต้องตายอย่างแน่นอน ไหนเลยจะรู้ว่าเย่เทียนเฉินจะโจมตีโต้ตอบไปได้อย่างแข็งกร้าว ปะทะกับหมัดทั้งสองของโทมัสอย่างรุนแรง นี่ทำให้โฮบาม่าและบีชสิ้นหวัง โกรธจนปวดฟันไปหมด
“บีช ให้คนไปจัดเตรียมอาหารเย็นหรูๆ ให้เต็มโต๊ะทันที ผมจะรับรองคุณโทมัสดีๆ สักหน่อย อย่าลืมเปิดเหล้าที่ดีที่สุดมาด้วยขวดหนึ่ง…” โฮบาม่ากล่าวด้วยรอยยิ้มลำพองใจ
“ครับ ผมจะไปเตรียมการทันที จะให้เรียกสาวผมบรอนด์มาเป็นเพื่อนสักหน่อยไหมครับ?” บีชพูดพลางยิ้มอย่างหื่นกระหาย
เป็นสิ่งที่ผู้คนไม่ทราบอีกเช่นกันว่า สิ่งที่โฮบาม่าผู้เป็นประธานาธิบดีประเทศMผู้นี้ชอบที่สุดก็คือสาวผมบรอนด์ ดูเหมือนว่าทุกคืนจะต้องหาสาวผมบรอนด์ชั้นยอดมานอนเป็นเพื่อน แน่นอนว่าเรื่องนี้ คนธรรมดาจะไปรู้ที่ไหนกัน? ขนาดบุคคลระดับสูงหลายคนในประเทศMก็ไม่แน่ว่าจะรู้ นี่นับเป็นความลับในหมู่ความลับอย่างแท้จริง
“แน่นอน เพียงแต่ไม่รู้ว่าคุณโทมัสจะชอบรึเปล่า!” โฮบาม่าเองก็ยิ้มอย่างหื่นกระหายขึ้นมาบ้าง
ซู่ม!
ทันใดนั้น จู่ๆ ก็ปรากฏเสียงร้องของมังกรขึ้น ดังสนั่นจนหูของทุกคนแทบจะสูญเสียการได้ยิน สองมือของเย่เทียนเฉินปิดหูของตน เขาถูกปรากฏการณ์ตรงหน้าทำให้อึ้งไปแล้ว น้ำในบ่อน้ำข้างกายของโทมัสกลายสภาพเป็นเสาน้ำขนาดมหึมาเสาหนึ่งพุ่งทะลุผ่านวงแสงในอากาศ ปรากฏเป็นมังกรวารีตัวเขื่องขึ้นมาตัวหนึ่ง คำรามใส่เย่เทียนเฉินจนอากาศสั่นไหว
“ที่แท้คุณก็เป็นผู้มีพลังสายวารีนี่เอง!” เย่เทียนเฉินมองมังกรวารีในอากาศแวบหนึ่ง แล้วจึงพูดออกมาทั้งยังจ้องมองโทมัสอย่างจริงจัง
“ให้ผมดูความสามารถทั้งหมดของคุณหน่อยเถอะ ผมรู้ว่าคุณยังไม่ได้ลงมือเต็มที่” โทมัสเอ่ยอย่างรู้สึกชื่นชมเย่เทียนเฉิน
สองหมัดของเย่เทียนเฉินกำแน่น พลังความสามารถทั้งหมดในขอบเขตจอมราชันพลันพลุ่งพล่านขึ้นมา เมื่อต้องเผชิญหน้ากับมังกรวารีที่โทมัสใช้พลังพิเศษอันมหาศาลสร้างขึ้นมาตัวนี้ เขาไม่กล้าลำพองใจเลยแม้แต่น้อย จากการต่อสู้เมื่อสักครู่ ขอบเขตพลังของโทมัสไม่ด้อยไปกว่าเขาอย่างแน่นอน เมื่อมังกรวารีตัวนี้เริ่มเคลื่อนไหวเข้าโจมตี เป็นไปได้ว่าจะมีพลานุภาพถึงขั้นทลายฟ้า ต้องระมัดระวังไว้ให้ดี
โฮก!
มังกรวารีพุ่งเข้าจู่โจมเย่เทียนเฉินโดยตรง เย่เทียนเฉินถอยหลังไปสองก้าว ในมือขวาปรากฏดาบแสงขึ้นเล่มหนึ่ง เขาพุ่งสุดตัว ใช้ดาบฟันลงไปที่ศีรษะของมังกรวารี
ซ่า!
หยาดน้ำสาดกระเซ็น ศีรษะอันมหึมาของมังกรวารีถูกเย่เทียนเฉินตัดในดาบเดียว แต่ก็ก่อตัวเป็นหัวมังกรอันใหม่ในพริบตา และยังคงพุ่งเข้าหาเย่เทียนเฉินโดยที่อานุภาพอันรุนแรงไม่ลดลงเลย
ตู้ม!
มังกรวารีกลืนเย่เทียนเฉินลงไป จากนั้นมังกรวารีทั้งตัวก็ระเบิดออก ละอองน้ำอันหนาแน่นปกคลุมเย่เทียนเฉิน มุมปากของโทมัสปรากฏรอยยิ้มออกมา นี่เป็นเคล็ดวิชาพลังพิเศษที่รุนแรงที่สุดที่เขาผู้ซึ่งเป็นผู้มีพลังพิเศษสายวารีสามารถใช้ได้ในปัจจุบัน ใช้มังกรวารีกลืนคู่ต่อสู้เข้าไปทั้งเป็น และใช้น้ำทุกหยดที่แฝงไปด้วยพลังพิเศษอันแข็งแกร่งบดขยี้เลือดเนื้อและกระดูกของศัตรู ทำให้กลายเป็นฝนเลือด
“น่าเสียดายผู้มีพรสวรรค์ ผมไม่อยากจะฆ่าคุณเลยจริงๆ…” โทมัสพูดพลางส่ายหน้า
เมื่อกล่าวจบ โทมัสก็หมุนตัวเดินไป เขาใช้เคล็ดวิชามังกรวารีอันแข็งแกร่งออกไปแล้ว มันสำเร็จแล้ว แต่ไหนแต่ไรมา คนที่โดนท่านี้เข้าไปไม่เคยมีใครรอดชีวิตมาได้ ชั่วชีวิตนี้โทมัสใช้วิชานี้ไปเพียงสองครั้งเท่านั้น รวมกับครั้งนี้ที่ใช้กับเย่เทียนเฉินก็เป็นครั้งที่สาม
“โทมัส วิชามังกรวารีของคุณยังฆ่าผมไม่ได้หรอก!” เสียงของเย่เทียนเฉินที่เต็มไปด้วยความเคร่งขรึมดังขึ้นท่ามกลางกำแพงวารี
“ท่าทางคุณจะเก่งมากจริงๆ!”
ขณะที่โทมัสกล่าว เปลือกไม้ภายนอกของไม้เท้าในมือขวาก็ปริแตก เผยให้เห็นดาบยาวอันคมกริบขึ้นเล่มหนึ่ง เป็นดาบที่บางมาก บางพอๆ กับดาบที่ใช้ในการแข่งขันฟันดาบ
คิดไม่ถึงว่าภายในไม้เท้าจะมีอาวุธอยู่ นี่เป็นอาวุธสังหารอย่างสุดท้ายของโทมัส แทบจะทันทีที่ดาบปรากฏ เขาก็พุ่งเข้าใส่เย่เทียนเฉินที่ถูกปกคลุมไว้ด้วยกำแพงวารี ด้วยต้องการจะแทงทะลุเขาให้ตาย
………………………..