ในตอนนี้มีคนดูไลฟ์ของดูมส์เดย์ก็อดมากกว่า 30 ล้านคนแล้ว พวกเขามาดูเพราะความโด่งดังแต่ไม่รู้ว่ามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น นอกจากผู้เล่นเพียงบางส่วนเท่านั้น…
“เขามาแล้ว ดูเหมือนว่ากำลังจะเริ่มแล้วล่ะ” ดูมส์เดย์ก็อดพูดขึ้น เขามองประตูเมืองด้วยรอยยิ้มที่แสนเย็นชา นับว่าเป็นการซุ่มโจมตีที่ได้ผลดีเยี่ยม แม้จะเป็นการตัดสินใจอย่างไม่ทันคาดคิดแต่มันก็คุ้มค่าเพราะมันจะเป็นการแสดงอำนาจของกิลด์ไปในตัว
เพื่อฆ่าเซียวเฟิง…เขาถึงพากองทัพของเขามามากกว่าสองหมื่นคน!
อันที่จริงจะพามามากกว่านี้ก็ได้แต่มันก็ไม่ได้อะไรมากนักเพราะว่าจำนวนคนขนาดนี้ก็มากพอจนบังให้คนดูไลฟ์มองไม่เห็นอะไรแล้ว
ดูมส์เดย์ก็อดและคนอื่น ๆ ยืนรอเซียวเฟิงอยู่ในตำแหน่งของตัวเองห่างจากประตูเมืองออกมาหน่อยหนึ่ง ซึ่งทันทีที่เป้าหมายเดินออกมา เขาก็หน้าซีดเผือดทันที…
เขาเห็นกลุ่มคนจำนวนมากกำลังเดินตามเซียวเฟิงออกมาเต็มไปหมด!
ดูมส์เดย์ก็อดตื่นตระหนกจนต้องหันไปถามคนในกิลด์ “ไหนว่ามันมาคนเดียวไงวะ? แล้วไอ้พวกนั้นมันคืออะไร?”
“พวกนั้นเป็นแค่ NPC ที่ติดตามหมอนั่นไปทำภารกิจก็เท่านั้นเอง…” หนึ่งในสมาชิกกิลด์ตอบกลับมา
“NPC?” ดูมส์เดย์ก็อดถึงกับตกตะลึงและหันไปมองพวกเขาและพบว่ามันเป็นอย่างที่บอกจริง ๆ เขายังคงจำวันที่ถูก NPC จับขังในคุกได้อยู่!
ในเวลานี้เขาไม่หวาดกลัวพวก NPC อีกต่อไป…เพราะพวกนั้นไม่มีอำนาจในการโจมตีผู้เล่นที่อยู่นอกเมือง ต่อให้จะมีจำนวนมากขนาดนี้ก็ตาม
“เอาจริงดิ๊?! ดูมส์เดย์ก็อดอยากจะฆ่ามาสเตอร์ฮีลเลอร์ขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“บ้าไปแล้ว! ดูมส์เดย์ก็อดกล้าดียังไงถึงอยากฆ่าผู้เล่นที่เก่งที่สุดของเขตเรากัน?!”
“ดูมส์เดย์ก็อด! ไอ้กร๊วก!”
ข้อความแชทเด้งขึ้นรัว ๆ ทุกคนในแชทมองเห็นเซียวเฟิงอยู่ในตำแหน่งของอาร์คบิชอปและทำให้รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาได้ในทันที…
ผู้ชมทั้งหมดเข้าใจการไลฟ์สดในครั้งนี้แล้ว เป้าหมายหลักของกิลด์ดูมส์เดย์ลีกคือการกำจัดเซียวเฟิง ผู้เล่นที่เก่งที่สุดของเขตฮัวเซียนี่เอง!
ทุกคนจึงรีบพากันเข้ามาดูไลฟ์ทันที…
“มาเริ่มกันเถอะ” ดูมส์เดย์ก็อดรอไม่ไหวแล้ว เขากลัวว่าจะเกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นอีกหากยังชักช้าไปมากกว่านี้ หรือไม่ก็หากเซียวเฟิงหนีไปได้การไลฟ์ครั้งนี้จะทำให้เขากลายเป็นตัวตลก…
ด้านนอกเมืองเป็นทุ่งหญ้ากว้างและสวยงาม แต่ในตอนนี้เต็มไปด้วยผู้เล่นที่มากันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง ดูมส์เดย์ก็อดวางแผนเอาไว้ว่าจะให้คนของเขาเข้าไปตัดเส้นทางหนีของเซียวเฟิง แต่ด้วยปริมาณคนขนาดนี้ก็ทำให้การเข้าไปก็ยากแล้ว
ในเวลาเดียวกันนั้นเซียวเฟิงก็ได้รับแจ้งเตือนว่าเข้าสู่สถานะต่อสู้และไม่สามารถใช้ไอเทมเพื่อหนีได้ นี่คือสกิลของพวกฮันเตอร์ที่ใช้เพื่อบังคับเป้าหมายให้เข้าสู่สถานะต่อสู้…
ชายหนุ่มเดินไปแล้วก็ตะลึงมาก เขาพบว่ามีผู้เล่นกว่าสองหมื่นคนกำลังล้อมตัวเขาไว้อยู่!
เซียวเฟิงหยุดเดินและยืนมองพวกเขาด้วยความประหลาดใจโดยที่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงดีเช่นเดียวกับผู้ติดตามของเขา
จากนั้นดูมส์เดย์ก็อดก็ก้าวออกมาประจันหน้ากับเซียวเฟิงด้วยความเย่อหยิ่งที่แฝงไปด้วยความแค้น ผู้ชมในไลฟ์ของเขาก็เห็นภาพเดียวกัน
“โอ้ นายนี่เองทำไมพาคนมาเยอะแบบนี้ล่ะ? จะฆ่าฉันเหรอ?”เซียวเฟิงถามขึ้นมาตรงๆ
“แน่นอน หวังว่าแกจะได้รู้นะว่าถ้าทำตัวเป็นศัตรูกับกิลด์ดูมส์เดย์ลีกจะมีจุดจบยังไง…” ดูมส์เดย์ก็อดโบกมือให้ผู้เล่นทั้งหมดวิ่งเข้าใส่เป้าหมาย
“นายน่าจะอยู่ในคุกนี่นา ทำไมออกมาเร็วจัง?” เซียวเฟิงถามด้วยความสงสัยแล้วหันไปมองทหารของเมือง
“คือว่า… ท่านอาร์คบิชอป… พวกเราได้รับคำสั่งให้ปล่อยตัวพวกเขา…” หัวหน้าทหารตอบกลับด้วยความหวาดหวั่น ชัดเจนเลยว่าเขารับสินบนมา
“หุบปาก! ฉันจะฆ่าแกในวันนี้รวมไปถึงคนที่ต่อต้านดูมส์เดย์ลีกด้วย!” ดูมส์เดย์ก็อดตะโกนลั่น เขาจ่ายเงินไปเยอะมากเพื่อให้พวก NPC ปล่อยตัวเขาออกมา
“ฉันรู้ว่าแกเป็นผู้เล่นระดับท็อปของเขตนี้ แต่แกรับมือกับผู้เล่นกว่าสองหมื่นคนไม่ได้หรอก ความโอหังของแกจะต้องจบลงในวันนี้ นี่แหละคือการประกาศศักดาของกิลด์ดูมส์เดย์ลีก! ฉันจะไม่หยุดจนกว่าแกจะกลับไปหมู่บ้านแรก!”
ดูมส์เดย์ก็อดประกาศกร้าวและกองทัพของเขาก็พุ่งเข้าใกล้เซียวเฟิงทันที โชคดีที่มี NPC รายล้อมตัวเขาอยู่ไม่งั้นน่าจะโดนโจมตีไปแล้ว…
กองทัพของพวกดูมส์เดย์ไม่สนใจพวกผู้เล่นด้วยกันเองอยู่แล้ว พวกเขาระวังแต่ NPC ที่เผลอจะโดนลูกหลงมากกว่า
สงครามที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้ทำให้ผู้ชมและผู้เล่นทุกคนต่างตกตะลึงอย่างบอกไม่ถูก
ผู้ติดตามเซียวเฟิงเริ่มรู้ตัวว่ากำลังจะเกิดอันตรายจึงได้พากันถอยหนี และกลายเป็นคนที่ขวางทางหนีของเซียวเฟิงซะเอง
“ช้าก่อน! มาสู้กันวันอื่นได้ไหม?” เซียวเฟิงโบกมือแล้วถอดหน้ากากออก
“หา? แกกลัวรึไง?” ดูมส์เดย์เย้ยหยัน
“ไม่ใช่แบบนั้น แต่ฉันมีภารกิจที่ต้องทำน่ะ คราวหน้าจะสู้ให้ถึงน้ำถึงเนื้อแน่นอน เพราะงั้นวันนี้ขอล่ะ” ชายหนุ่มถามด้วยความจริงใจ เขาไม่กลัวพวกดูมส์เดย์อยู่แล้ว เขามีอุปกรณ์ระดับทองที่สร้างความเสียหายระยะไกลและยังรอบตัวได้อีกด้วย
แต่เขาอยากจะสู้กันวันอื่นเพราะอยากจะสั่งสอนคนพวกนี้ให้รู้จักเข็ดหลาบซะบ้าง หากสู้กันตอนนี้พวก NPC ก็จะเข้ามาช่วยและจะทำให้เซียวเฟิงหมดโอกาสสั่งสอนแบบ ‘ใ ก ล้ ชิ ด’
“ไม่มีทาง! ไม่มีใครช่วยแกได้ในตอนนี้อีกแล้วล่ะ!” ดูมส์เดย์ก็อดปฏิเสธคำขอนี้ ห่าฝนธนูมากมายพุ่งเข้าใส่เซียวเฟิงเช่นเดียวกันกับพวกนักเวทที่เริ่มร่ายเวท
“ให้ตายสิ… ทำไมต้องทำให้ปัญหามันบานปลายด้วยนะ?” เซียวเฟิงถอนหายใจแล้วหันกลับมาโบกมือให้กับกองทัพของเขา “ฆ่าพวกเขาเลย”
“ปกป้องท่านอาร์คบิชอป!”
“ฆ่าพวกที่กล้าจะสังหารท่านอาร์คบิชอป!”
พวกทหารวิ่งออกมาข้างหน้าและเอาตัวเองเป็นโล่กำบังให้เซียวเฟิง พร้อมทั้งวิ่งออกไปจัดการพวกผู้เล่นดูมส์เดย์ลีก
สีหน้าของดูมส์เดย์ก็ซีดลงเมื่อเห็นว่ากองทัพของตัวเองกำลังถูกฆ่า และมันก็สายเกินกว่าที่จะถอนตัวแล้ว…
NPC 500 ตัว กับผู้เล่น 20000 คนปะทะกัน แม้จะมีจำนวนที่น้อยกว่าแต่ NPC ก็มีเลเวลกับอุปกรณ์ที่สูงกว่าผู้เล่นหลายเท่าตัว
NPC เหล่านี้เหมือนกับเสือที่รอขย้ำหมาป่าผอมโซ และเมื่อได้รับคำสั่งมาพวกเขาก็ฆ่าไม่เลี้ยง
สงครามระหว่างกิลด์ดูมส์เดย์ลีกกับเซียวเฟิงกลายเป็นความวุ่นวายทันที
ผู้ชมได้มีโอกาสเห็น NPC ไล่ฆ่าผู้เล่นอย่างโหดร้าย พวกดูมส์เดย์หนีตายกันไปคนละทิศทาง
“ทำไม NPC ถึงฆ่าผู้เล่นแบบนั้นล่ะ?” ดูมส์เดย์ก็อดมองภาพเหล่านี้ด้วยความไม่เชื่อ
“บอกแล้วไงว่าฉันมีภารกิจที่ต้องพาพวกนี้ไปส่งก่อน ทำไมถึงได้ไม่เชื่อกันเลยน้า…” เซียวเฟิงถอนหายใจเพราะเขาไม่ได้ทำการโจมตีเลยสักนิดเดียว
ในเวลานี้หลายคนไม่มีใครคิดเลยว่าเซียวเฟิงจะทำภารกิจคุ้มกัน NPC อยู่
“ถอยก่อน!” ดูมส์เดย์ก็อดตะโกน แผนของเขาล้มเหลวไม่เป็นท่า ผู้เล่นจำนวนกว่าพันคนถูกฆ่าไปด้วยเหล่า NPC
พวกดูมส์เดย์รีบถอนกันอย่างแตกตื่นและโดน NPC ไล่ตามจับอย่างไม่ปราณี
ความวุ่นวาย การฆ่าฟัน ความพ่ายแพ้อย่างน่าอดสูถูกถ่ายทอดสดให้กับผู้ชมกว่า 50 ล้านคนได้เห็นเป็นประจักษ์!