“ประธานโม่กำลังขอให้ผมเล่นบทพระรองอย่างนั้นหรือครับ” หวงฝู่ซั่วเอ่ยถามว่าน้ำเสียงไม่เชื่อหูพลางชี้มาที่ตัวเองขณะกำลังนั่งอยู่ในห้องประชุมของไห่รุ่ย “ผมเนี่ยนะ? พระรอง?”
“ผมได้เห็นผลงานที่ผ่านมาของคุณแล้ว ผมตัดสินใจมอบบทนี้ให้คุณหลังจากวิเคราะห์ทักษะทางการแสดงของคุณแล้ว” โม่ถิงกล่าวด้วยบุคลิกที่สมกับได้ชื่อว่าเป็นราชาแห่งวงการบันเทิงขณะเจรจาต่อรองกับหวงฝู่ซั่ว “คุณอาจจะเคยแสดงบทพระเอกมาก่อน แต่คุณคิดว่าตัวเองมีความสามารถถึงจุดนั้นแล้วจริงๆ อย่างงั้นเหรอ”
“ประธานโม่ ทุกคนในวงการนี้ต่างก็รู้กันทั้งนั้นว่าผม คุณชายน้อยหวงฝู่คนนี้ จะแสดงก็ต่อเมื่อมีอารมณ์เท่านั้น ผมไม่ค่อยชินกับลักษณะการพูดแบบนี้ของคุณสักเท่าไหร่” หวงฝู่ซั่วเป็นชายที่มีความหล่อเหลา เขาเป็นคนแบบที่สามารถดึงดูดคนที่พบเจอได้ด้วยการสบตาเพียงครั้งเดียว แต่ด้วยการเปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอกอย่างเร็วๆ เขาก็สามารถให้ความรู้สึกราวกับเป็นคนละคนได้แล้ว นี่คือเครื่องพิสูจน์ว่าเขาสามารถปรับเปลี่ยนได้มากแค่ไหน แต่ถึงกระนั้น ทัศนคติของเขาก็… “ผมไม่อยากเล่นบทขยะแบบนี้”
“คุณเข้าวงการตอนอายุสิบเจ็ด ตอนนั้นคุณยังเป็นเด็กหนุ่มนิสัยดี แต่เพราะตกอยู่ภายใต้ข่าวฉาวมากมาย อาชีพของคุณถึงได้ชะงักไปหลายต่อหลายครั้ง ในตอนนั้นมีผู้หญิงคนนั้นที่คอยให้กำลังใจคุณมากมาย แต่ท้ายที่สุดผู้หญิงคนนั้นก็ทอดทิ้งคุณไป นับตั้งแต่นั้นคุณก็เลยสร้างภาพลักษณ์ให้ตัวเองกลายเป็นคนเล่นตัวแบบนี้…
“คุณไม่สงสัยบ้างเหรอว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงทิ้งคุณไป”
หวงฝู่ซั่วได้ยินเช่นนั้น ก็ละทิ้งท่าทีไม่แยแสอะไรของเขาไปในทันทีแล้วก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย “ผมรู้แล้วว่าไห่รุ่ยเป็นพวกชอบขุดคุ้ยเรื่องส่วนตัวของคนอื่นสินะ”
“สุดท้ายผู้หญิงคนนั้นไปมีความสัมพันธ์กับนักร้องคนหนึ่ง แต่นักร้องคนนั้นมีชื่อเสียงเพียงเล็กน้อยเท่านั้นและถูกลืมไปอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเธอจึงทำแท้ง บินไปต่างประเทศและเลือกที่จะแต่งงานกับนักแสดงที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในฮอลลีวูด”
“ไร้มารยาทสิ้นดี!” หวงฝู่ซั่วต่อว่า
“ผมดูการออดิชั่นของคุณแล้ว มันออกมาดีมาก เอาละ คุณจะเซ็นสัญญากับเราหรือเปล่า” โม่ถิงเปลี่ยนเรื่องด้วยท่าทีสงบนิ่ง “ผมรู้ว่าคุณอยากจะถามคำถามพวกนี้กับผู้หญิงคนนั้นและดึงความสนใจจากเธอ นั่นคือเหตุผลที่คุณแสดงอย่างจริงจังมาก แต่น่าเสียดายที่สถานะของผู้หญิงคนนั้นสูงเกินว่าที่คุณจะเอื้อมถึง ไห่รุ่ยกำลังให้โอกาสนั้นกับคุณนะ ถ้าเราประกาศว่าคุณเป็นสมาชิกคนใหม่ในทีมนักแสดงของ ‘หวงเฟยยอดสตรี’ ผมรับประกันได้ว่าไป๋อวี๋จะต้องมองคุณในมุมใหม่อย่างแน่นอน”
“คุณคิดว่าผมต้องการแบบนั้นหรือไง” หวงฝู่ซั่วพูดเย้ย
“คุณอาจจะไม่ต้องการ แต่คุณสามารถเปลี่ยนไปต่อหน้าผู้หญิงคนนั้นแล้วทำให้เธอรู้สึกสำนึกได้”
“เราจะทำอย่างที่คุณพูดได้จริงหรือไง”
“ผมมั่นใจว่าคุณรู้ดีเรื่องที่ไป๋อวี๋พยายามหาเรื่องภรรยาของผมอย่างเปิดเผย” โม่ถิงพูดอย่างตรงไปตรงมา “คุณคิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะรู้สึกยังไงถ้ารู้ว่าอดีตคนรักที่ครั้งหนึ่งเธอเคยทอดทิ้ง สุดท้ายกลับมาแสดงร่วมกับศัตรูของตัวเอง”
มันต้องเป็นเรื่องน่าสะใจมากแน่
หวงฝู่ซั่วกำลังเริ่มคล้อยตาม
แม้เขาจะเติบโตขึ้นมากแล้ว แต่ก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรหากนานๆ ทีเขาจะทำตัวเป็นเด็กเสียบ้าง
“แล้วผมจะยังพูดอะไรได้อีก ตกลง ผมจะเซ็นสัญญากับคุณ… ผมหวังจะได้ร่วมงานที่น่าสนุกนะประธานโม่” หวงฝู่ซั่วกลับสู่สภาวะสบายๆ อันเป็นปกติของเขาอีกครั้ง ในอดีตถังหนิงเคยเจอคนมากมาย แต่วิธีที่จะอธิบายคนอย่างหวงฝู่ซั่วได้ดีที่สุดคงเป็นเรื่องที่ทุกคนต่างมีความลับที่ไม่อาจพูดออกมาได้ และความลับเหล่านั้นเป็นดังเสี้ยนหนามที่ทิ่มแทงลึกอยู่ภายในใจของคนเหล่านั้น
คนคนนั้นอาจคิดว่าเสี้ยนหนามเหล่านั้นเป็นสิ่งเล็กน้อยและไม่มีความสำคัญพอจะสร้างความเสียหายร้ายแรงอะไรได้ แต่ทันทีที่มีใครมาคนมาสะกิด ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นก็เกินกว่าจะทานทนได้
สำหรับบางคนสุดท้ายต้องได้รับการเยียวยาจากคนอื่น ยกตัวอย่างเช่นถังหนิง
แต่คนส่วนใหญ่ยังคงต้องแบกความเจ็บปวดนี้ต่อไป…
…
“ฉันได้ยินมาว่าคุณเซ็นสัญญากับหวงฝู่ซั่วแล้วใช่ไหม” ถังหนิงถามระหว่างการทานมื้อค่ำ “คุณยืนยันเรื่องนี้แล้วงั้นเหรอคะ”
“อือฮึ” โม่ถิงพยักหน้า
ถังหนิงก้มหน้าลง นี่อาจเป็นครั้งแรกที่โม่ถิงทำการตัดสินใจโดยไม่ปรึกษาเธอ
“แต่ฉันไม่คิดว่าหวงฝู่ซั่วจะแสดงบทพระเอกได้ ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องข่าวฉาวของเขาหรอกนะคะ แต่ฉันกังวลเรื่องการแสดงของเขามากกว่า…” แม้ถังหนิงจะพยายามควบคุมตัวเอง แต่ก็ไม่อาจเก็บความคิดในใจเอาไว้ได้ “คุณไม่คิดว่าคุณตัดสินใจเรื่องนี้เร็วไปหน่อยงั้นเหรอคะ”
ทันทีที่โม่ถิงได้ยินเช่นนั้น เขาหยุดกินและดึงถังหนิงมาหาเขาก่อนจะวางเธอลงบนตัก “คุณคิดว่าคุณเป็นคนเดียวที่รู้ และคิดว่าผมไม่ได้นึกถึงเรื่องพวกนี้งั้นเหรอ เพราะผมรู้ไงว่าเขายังไม่ถึงขั้นนั้น ผมถึงเลือกที่จะให้เซ็นสัญญากับเขาในบทพระรองไงละ เด็กโง่”
“บทพระรอง?” ในที่สุดถังหนิงก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบหลังจากอึ้งไปชั่วครู่หนึ่ง
“ผมเลือกเขาเพราะเขาเป็นรักแรกของไป๋อวี๋และถูกไป๋อวี๋ทิ้ง ในเมื่อไป๋อวี๋หยิ่งผยองนัก มาดูกันว่าเธอจะหน้าด้านพอมาดึงตัวหวงฝู่ซั่วไหม” โม่ถิงกล่าวด้วยน้ำเสียงจ้องจะแก้แค้นอย่างถึงที่สุด นี่แหละโม่ถิง โม่ถิงที่ชั่วร้าย ตราบใดที่ยังมีคนพยายามจะรังแกถังหนิง เขาจะหาทางโต้ตอบคนพวกนั้น แม้ว่าครั้งนี้ลู่เช่อจะสมควรเป็นคนที่ได้รับเครดิตก็ตามที
ถังหนิงเข้าใจเจตนาของโม่ถิงได้ในทันทีและหยิกไปที่ต้นขาของเขา “ฉันไม่รู้จะทำยังไงกับคุณเลยจริงๆ แล้วแบบนี้จะเอายังไงกับบทพระเอกล่ะคะ”
“สำหรับบทที่สำคัญแบบนั้น ให้เป็นความลับเอาไว้เปิดเผยตอนท้ายสุดครับ”
“ก็ได้ คุณกำลังทำให้ฉันอยากรู้แทบบ้าสินะ” พูดจบถังหนิงก็อยากจะลุกขึ้นยืนแต่โม่ถิงกอดรอบเอวของเธอไว้แน่นและพูดอ้อนด้วยน้ำเสียงแหบต่ำ “อย่าไปนะ…”
“หืม?” ถังหนิงรู้สึกงุนงง
“ผมว่าผมไม่เคยทำกับคุณบนโต๊ะอาหารมาก่อนใช่ไหม” โม่ถิงพูดขึ้นพลางเงยหน้าอันหล่อเหลาของเขาขึ้นมา
คราวนี้ถังหนิงอึ้งอย่างแท้จริง…
“ฉันชดเชยที่ติดคุณไว้หมดแล้วนะ”
“ไม่ คราวนี้เป็นตาผมที่ต้องชดเชยให้คุณ…” โม่ถิงกล่าวก่อนจะยกตัวถังหนิงขึ้นนั่งบนโต๊ะอาหารโดยไม่สนใจสิ่งอื่นใดอีก ในเวลานี้สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงการได้หลอมรวมจิตวิญญาณเป็นหนึ่งเดียวกับถังหนิง เขานึกสงสัยว่าผู้หญิงที่น่าพิศวงแบบนี้มีอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร ผู้หญิงที่ทำให้เขารักเธอมากขึ้นทุกวัน ผู้หญิงที่เขาอยากจะครอบครองมากขึ้นและมากขึ้นไปอีก…
…
วันต่อมา ‘หวงเฟยยอดสตรี’ ก็มีสมาชิกเพิ่มขึ้นอย่างเป็นทางการและหวงฝู่ซั่วได้รับการยืนยันอย่างหนักแน่นถึงการรวมงานในครั้งนี้ อย่างไรก็ตาม ไห่รุ่ยไม่ได้ระบุว่าเขาจะรับบทอะไร
ดังนั้นผู้คนจึงอดไม่ได้ที่จะคาดการณ์ว่าเขาจะเล่นบทพระเอกของเรื่อง
บรรดาแฟนคลับของนิยายเรื่องนี้ไม่รู้ว่าจะเห็นด้วยหรือต่อต้านดี พวกเขาไม่สามารถต่อต้านได้อย่างเต็มปากเพราะหวงฝู่ซั่วหล่อมาก เขาดูดีในชุดแนวย้อนยุคและที่สำคัญที่สุดคือการแสดงของเขาไร้ที่ติ แต่พวกเขาไม่อาจยอมรับได้เพราะหวงฝู่ซั่วมีข่าวฉาวมากเกินไป กระนั้นก็ตาม แม้เขาจะมีความสัมพันธ์มามากมาย แต่เขาก็ไม่ใช่คนสำส่อนไม่เลือกหน้า
ทันทีที่ข่าวนี้ถูกเผยแพร่ คนที่ช็อกมากที่สุดแน่นอนว่าไม่ใช่บรรดาแฟนคลับ เพราะเป้าหมายของโม่ถิงไม่ใช่การโจมตีเหล่าแฟนๆ แต่เป็นการโจมตีไป๋อวี๋
และเป็นไปตามคาด เพราะไป๋อวี๋ถึงกับหน้าซีดทันทีที่ได้อ่านข่าวเรื่องนี้
หากเธอไม่ได้เห็นชื่อของหวงฝู่ซั่วตัวตาของเธอเอง เธออาจจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าครั้งหนึ่งเธอเคยมีประวัติกับผู้ชายคนนี้
ไห่รุ่ยได้หวงฝู่ซั่วมาแสดงบทพระเอกจริงๆ อย่างนั้นหรือ
หวงฝู่ซั่วเนี่ยนะ
เขามีดีขนาดนั้นเชียวหรือ
ไป๋อวี๋นึกสงสัยว่าไห่รุ่ยรู้เรื่องอะไรหรือเปล่า ถ้าไม่ แล้วทำไมเขาถึงเลือกหวงฝู่ซั่วแทนที่จะเป็นคนอื่น
เธอไม่เคยยอมรับว่าตัวเองเคยมีความสัมพันธ์กับหวงฝู่ซั่ว เธอมั่นใจว่าหากหวงฝู่ซั่วยังคงไม่เป็นที่รู้จักมากนัก สิ่งต่างๆ จะควบคุมได้ง่าย แต่หากเขาเกิดโด่งดังขึ้นมาและเปิดเผยว่าครั้งหนึ่งเธอเคยทอดทิ้งเขาไปเพราะความก้าวหน้าทางอาชีพแล้วละก็… เมื่อนั้น…