ตอนเช้า
“ฮัดชิ้ว!”
เผยเชียนจามระหว่างกำลังนั่งตากแอร์อยู่ในห้องทำงาน
“แปลกจัง แอร์ตกใส่เยอะเกินไปเหรอ”
เผยเชียนห่อตัวด้วยผ้าห่มผืนเล็ก ชายหนุ่มกดปิดซีรีส์ที่กำลังดูอยู่ ตั้งใจว่าจะงีบบนเก้าอี้ทำงานสักหน่อย
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ลู่หมิงเหลียงยืนอยู่ด้านนอก
“บอสเผยครับ ผมมีเรื่องมารายงาน”
เผยเชียนพยักหน้า “ว่ามาครับ”
ลู่หมิงเหลียงเห็นเผยเชียนที่กำลังห่อตัวด้วยผ้าห่มดูง่วงเหงาหาวนอนก็รู้สึกตื่นตันใจ
บอสเผยดูจะไม่สบายแต่ก็ไม่ยอมกลับบ้านไปพักผ่อน บอสอยู่ทำงานต่อเคียงข้างพวกเรา!
ไม่ว่าจะประสบความสำเร็จแค่ไหน ยังไงก็ต้องมีใจสู้อยู่เสมอ!
ลู่หมิงเหลียงกลัวว่าจะรบกวนการพักผ่อนของบอสเผยจึงรีบรายงาน
“อย่างแรกคือเรื่องอัปเดตใหม่ครับ
“ทุกอย่างเป็นไปตามแผน แต่ไม่รู้ทำไมพอออกประกาศเรื่องการขายอาวุธในตำนานชิ้นใหม่ ผู้เล่นก็ออกมาต่อต้านกันยกใหญ่เลยครับ
“บอสเผย เราควรเพิ่มจำนวนขายต่อเดือนอีกสักหน่อยไหมครับ สัก… ห้าพันชิ้น”
เผยเชียนส่ายหน้าอย่างแน่วแน่ “ไม่”
ห้าพันชิ้นต่อเดือนเหรอ
ล้อกันเล่นหรือเปล่า!
ห้าพันคูณแปดร้อยแปดสิบแปดได้เท่าไหร่ คำนวณเป็นไหม
เผยเชียนพูดหน้านิ่ง “ที่กำหนดไว้แบบนี้ก็เพราะให้มันเป็นจำนวนจำกัดไง ถ้าให้เข้าถึงกันได้ทั่วถึงจะเรียกว่าขายจำนวนจำกัดได้ยังไง
“ไม่ต้องสนใจที่ผู้เล่นออกมาต่อต้าน ห้าร้อยก็คือห้าร้อย ไม่ขายเพิ่มอีก”
เมื่อเห็นสีหน้ามุ่งมั่นของบอสเผย ลู่หมิงเหลียงก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากพยักหน้า “โอเคครับบอสเผย
“เรื่องที่สองคือเรื่องขอบเขตงานของหม่าอี้ฉวิน
“เขาแจ้งผมมาหลายครั้งว่าอยากมีส่วนร่วมในการพัฒนาอัปเดตใหม่ในครั้งนี้
“ผมคิดเรื่องนี้อยู่พักหนึ่ง เกมแม่ทัพผีกับเกมนักออกแบบเกมต้องใช้คนที่เก่งเรื่องการวางโครงเรื่องแบบหม่าอี้ฉวินมาช่วยพัฒนาตัวอัปเดต
“ให้เขาลองทำดูจะได้ฝึกฝีมือดีไหมครับ”
เผยเชียนไม่ได้ตอบออกไปทันที
เขาคิดหาเหตุผลดีๆ มาปฏิเสธไม่ได้
แต่ถ้าไม่ปฏิเสธ เผยเชียนก็ไม่ค่อยมั่นใจให้หม่าอี้ฉวินรับผิดชอบเรื่องโครงเรื่องเกมเท่าไหร่
หม่าอี้ฉวินเก่งเรื่องนี้มาก โครงเรื่องที่วางให้ฉางหยางเกมส์นั้นดีมากๆ ถ้าดันทำผลงานดีๆ ให้เกมแม่ทัพผีกับเกมนักออกแบบเกมขึ้นมา คงจะซวยแย่!
แต่เขาจะปฏิเสธยังไงดีล่ะ
หม่าอี้ฉวินเข้ามาทำงานตั้งแต่เดือนมีนาคม ผ่านมาสองเดือนแล้ว จะให้เรียนรู้งานต่ออีกก็คงยาก
ถ้าไม่อยากให้หม่าอี้ฉวินมาวุ่นวายกับเนื้อเรื่องเกมก็ต้องหางานอื่นให้ทำ
ส่งไปทำคลิปกับหวงซื่อปั๋วเหรอ ก็ไม่ค่อยเข้าท่า ทักษะการเขียนของเขาน่าจะเป็นประโยชน์กับการทำคลิปสั้นน่าดู
ส่งไปร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเหรอ ก็ไม่เลวเท่าไหร่ แต่เผยเชียนก็หาเหตุผลเหมาะๆ มาใช้ส่งตัวหม่าอี้ฉวินไปที่นั่นไม่ได้
คิดอยู่พักใหญ่เผยเชียนก็ยังหาเหตุผลดีๆ ไม่ได้ จึงได้แต่พยักหน้า “ได้ เขาเรียนรู้งานมานานพอแล้ว ลองให้ทำงานง่ายๆ ดู”
เผยเชียนตอบออกไปอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก
ลู่หมิงเหลียงรีบพยักหน้า “โอเคครับบอสเผย บอสพักผ่อนต่อเถอะครับ เดี๋ยวผมไปจัดการงานต่อ”
เผยเชียนเอนหลังพิงเก้าอี้แล้วห่อตัวด้วยผ้าห่มอีกรอบ แต่เขากลับรู้สึกกระสับกระส่าย นอนไม่ได้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“แปลกจัง ทำไมถึงรู้สึกว่าอันตรายกำลังรุมเร้าเข้ามาจากทั่วทุกทิศ
“คงไม่ใช่ฉางหยางเกมส์หรอกนะ”
เผยเชียนไล่ทบทวนโปรเจ็กต์ต่างๆ ในหัว
ฝั่งเถิงต๋า อัปเดตใหม่น่าจะทำเงินได้ แต่ก็ยังอยู่ในการควบคุม ไม่ได้ถือเป็นประเด็นใหญ่โตอะไร
ฝั่งเฟยหวงสตูดิโอบอกมาว่าอยากทำสารคดี แต่ก็ยังไม่มีความคืบหน้าอะไรใหม่
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูยังเป็นโปรเจ็กต์ละลายเงินเหมือนเดิม ร้านสองสาขาเพิ่งจะปรับปรุงเสร็จ กำลังเตรียมเปิดให้บริการ ส่วนสาขาหลักเพิ่งแวะไปดูมาเมื่อสัปดาห์ก่อนก็ไม่เห็นมีอะไรสุ่มเสี่ยง
พอมาคิดดูดีๆ ก็เหมือนว่าฉางหยางเกมส์น่าจะมีความเสี่ยงสูงสุด!
เผยเชียนบอกให้พวกเขาตัดช่องทางการเก็บเงินผู้เล่นของทั้งสองเกมออกให้หมด เหลือไว้แค่อย่างเดียว ถือเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเสี่ยง
การถอดช่องทางการเก็บเงินออกจะเป็นผลดีกับชื่อเสียงของเกม
แต่ชื่อเสียงกับรายได้เป็นสองเรื่องที่แยกกัน
เกมเพลงรบโลหิตเป็นเกมภาพห่วยที่ระบบการเล่นพอถูไถ จุดขายอย่างเดียวคือพวกสายวาฬสามารถเปย์เงินมาไล่บ้าฆ่าคนได้ พูดอีกอย่าง จุดขายหลักของเกมคือ ‘การเปย์เพื่อแก้แค้น’
พอฆ่าคนได้ คนที่โดนฆ่าก็จะเปย์เงินเพื่อกลับไปฆ่าอีกฝ่าย ถือเป็นจุดขายหลักของเกมแนวนี้
เพราะเกมมี ‘การเปย์เพื่อแก้แค้น’ เป็นเครื่องมือจุดชนวนอารมณ์ด้านลบของผู้เล่น ต่อให้ภาพและระบบการเล่นจะกากแค่ไหน คนก็ยังเล่นอยู่ดี
ถ้าเผยเชียนไม่แก้ตรงนี้ เกมอาจจะฟื้นคืนชีพกลับมาได้ ถึงโอกาสจะน้อยก็เถอะ
แค่เยว่จือโจวทำการตลาดนิดหน่อยเพื่อเรียกผู้เล่นเก่ากลับมา เกมก็อาจจะกลับไปทำกำไรได้เหมือนเดิม ทีนี้เผยเชียนก็จะหาเรื่องขาดทุนกับตรงนี้ไม่ได้อีก
ดังนั้นเผยเชียนจึงตัดสินใจถอดช่องทางการเก็บเงินทุกอย่างออกจากเกม
เกมเพลงรบโลหิตไม่มีจุดขายอื่นอีก จะให้เอางานภาพกับระบบการเล่นเข้าสู้ก็ไม่น่าจะดึงดูดผู้เล่นใหม่ได้ถ้าเทียบกับเกมอื่น
ต่อให้ทำให้เกมยุติธรรมกับผู้เล่นแล้วเรียกชื่อเสียงกลับมาได้ก็ไม่เห็นเป็นไร ขอแค่ทำเงินไม่ได้ เผยเชียนก็พอใจแล้ว
แต่ถ้าเกมดึงดูดผู้เล่นใหม่ได้จากชื่อเสียงที่ดีขึ้น แล้วฐานผู้เล่นขยายจนสร้างกำไรได้เยอะขึ้นล่ะ
ก็เป็นไปได้ยาก มีโอกาสน้อยสุดๆ
เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนว่าฉางหยางเกมส์น่าจะเป็นโปรเจ็กต์ที่สุ่มเสี่ยงที่สุด เขาจึงตัดสินใจจะให้ความสนใจเป็นพิเศษ
เขาเข้าไปดูเว็บไซต์หลักของเกมเพลงรบโลหิต
ดูเหมือนว่าความนิยมจะเพิ่มขึ้นมาหน่อยจริงๆ หลังจากชื่อเสียงดีขึ้น ผู้เล่นเก่าส่วนหนึ่งก็กลับมาเล่น
แต่เผยเชียนก็ไม่ได้ลนลานอะไร เขารีบส่งข้อความไปหาเยว่จือโจว “ช่วยส่งยอดเติมเงินจากหลังบ้านเกมเพลงรบโลหิตให้ผมด้วย”
ไม่กี่นาทีต่อมา เยว่จือโจวก็ส่งภาพถ่ายหน้าจอกลับไปให้ดู
เป็นภาพยอดเติมเงินของเกมเพลงรบโลหิต เผยเชียนดูคร่าวๆ แล้วพบว่าโดยเฉลี่ย ยอดเติมเงินรายคนเพิ่มขึ้นมาก แต่ยอดรวมตกลงไปเจ็ดสิบถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์!
จากสถานการณ์ในตอนนี้ ยอดรายได้ต่อเดือนของเกมเพลงรบโลหิตน่าจะไม่ถึงหนึ่งแสนหยวน
อืม ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของแผนการ!
เกมจะรอดไม่รอดขึ้นอยู่กับรายได้ ดังนั้นบริษัทเกมทุกบริษัทจึงผลักดันกิจกรรมเติมเงิน โดยไม่สนว่าจะโดนผู้เล่นด่าแค่ไหน ขอแค่ทำกำไรได้ก็พอ
เกมมีชื่อเสียงดีแล้วจะทำอะไรได้ถ้าขาดทุนอย่างต่อเนื่อง
ถึงเกมเพลงรบโลหิตที่ปรับมาใหม่จะเป็นมิตรกับกระเป๋าสตางค์ผู้เล่น แต่ประเด็นอยู่ที่เอาเกมนี้ไปเทียบกับเกมไหนล่ะ!
เทียบกับเกมอื่นๆ ที่มีการวางเพดานค่าใช้จ่ายสูงๆ ตอนนี้ผู้เล่นสายวาฬก็หมดสนุกกับเกมไปแล้ว รายได้จากผู้เล่นสายวาฬหายไปก้อนโต
เทียบกับเกมที่เป็นมิตรกับผู้เล่นอย่างเกม Fantasy World งานภาพของเกมเพลงรบโลหิตนั้นห่วยกว่า ไม่น่าจะเทียบชั้นได้
หมายความว่าเกมเพลงรบโลหิตสู้เกมทั้งสองแบบไม่ได้เลย ไม่สามารถแย่งฐานผู้เล่นมาได้
“ไม่เลว รักษาสภาพนี้ต่อไปเรื่อยๆ”
หลังจากตอบข้อความของเยว่จือโจว เผยเชียนก็รู้สึกสบายใจขึ้นจึงห่อตัวด้วยผ้าห่มแล้วผล็อยหลับไปอย่างมีความสุข
อีกสองวัน ร้านใหม่ทั้งสองสาขาจะเปิดให้บริการ เขาต้องไปตรวจสอบดูอีกทีเพื่อความสบายใจ
…
ฉางหยางเกมส์
เยว่จือโจวเห็นข้อความของบอสเผยก็รู้สึกอุ่นใจ
ถึงบอสเผยจะมีเรื่องให้ต้องจัดการมากมาย แต่บอสก็ยังเป็นห่วงฉางหยางเกมส์!
แม้รายได้ของเกมจะตกฮวบฮาบ แต่ก็ชัดเจนว่านี่คือส่วนหนึ่งในแผนของบอสเผย ดังนั้นเขาต้องรักษาสภาพนี้ต่อไปเรื่อยๆ
หมายความว่าพวกเขาเดินมาถูกทาง!
เยว่จือโจวรู้สึกมีพลังขึ้นมา
นี่คือผลลัพธ์จากการมีบอสดีๆ เข้ามาคุมบริษัทใช่ไหมนะ
…
…
วันที่ 20 พฤษภาคม
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูทั้งสองสาขาเปิดให้บริการอย่างเป็นทางการ!
เผยเชียน หม่าหยาง และจางหยวน บอร์ดบริหารของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเดินทางมาเปิดร้าน
แต่สถานการณ์ดูน่ากระอักกระอ่วนใจเล็กน้อย
เพราะไม่มีลูกค้าเลย!
สถานการณ์แย่กว่าตอนเปิดร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขาหลักอีก
ทำเลของสองสาขานี้แย่กว่าสาขาหลัก เผยเชียนย้ำตลอดว่าห้ามจัดกิจกรรมอะไรตอนเปิดทำการ ห้ามจุดพลุ ห้ามแจกใบปลิว ทำตัวให้เงียบได้เท่าไหร่ยิ่งดี
การเปิดร้านในทำเลรกร้างโดยไม่มีโปรโมชันหรือการโฆษณาอะไรย่อมทำให้ไม่มีลูกค้าเป็นธรรมดา
เผยเชียนรู้สึกพอใจมาก เขานั่งอยู่ในโซนคาเฟ่อันเปล่าเปลี่ยว หันมองออกไปชมแสงพระอาทิตย์อันอบอุ่นด้านนอก
ผู้จัดการสาขาทั้งสองคนดูไม่ค่อยสบายใจ แต่พวกเขาทำงานที่สาขาหลักมาก่อน จึงชินกับบรรยากาศแบบนี้ ทั้งคู่รู้ว่าบอสเผยไม่มีทางตำหนิพวกเขา จึงไม่ได้เครียดอะไรขนาดนั้น
แต่เหล่าพนักงานใหม่ไม่เคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อน จึงไม่รู้ว่าจะต้องยืนตรงไหน วางมือยังไง พวกเขารู้สึกว่าบรรยากาศร้านน่าอึดอัดมากๆ
ตรงโซนอินเทอร์เน็ต หม่าหยางกับจางหยวนกำลังกระซิบกระซาบคุยกัน
“ห้ามผมทำไม” หม่าหยางถามด้วยความงุนงง
เมื่อกี้หม่าหยางเห็นว่าร้านเงียบเหงา ทุกคนดูหดหู่ เลยตั้งใจจะไปบอกข่าวดีเรื่องร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูกับเผยเชียน
พอได้นักร้องดาวรุ่งอย่างเฉินเหล่ยมาร้องเพลงให้ที่ร้าน ยอดขายเครื่องดื่มโซนคาเฟ่ก็พุ่งขึ้นพรวดพราด แถมยังมีลูกค้าเข้ามาใช้บริการเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด!
หม่าหยางคิดว่าควรจะนำวิธีการนี้มาใช้กับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูทั้งสองสาขา
แต่ก่อนที่จะได้พูดออกไป จางหยวนก็เข้ามาห้ามเอาไว้ก่อน
จางหยวนรู้ว่าหม่าหยางอยากจะพูดอะไร จึงกระซิบบอก “น้องหม่า ไม่ใช่ว่าพี่ห้ามไม่ให้บอก แต่ตอนนี้ยังไม่เหมาะ อย่าเพิ่งรีบร้อน”
หม่าหยางงง “เอ๋ ทำไมล่ะ”
“น้องหม่า ยอดขายเครื่องดื่มเราเพิ่งจะเพิ่มขึ้นหมาดๆ ทำเงินได้แค่สองถึงสามหมื่นต่อเดือน เทียบกับยอดขาดทุนสามแสนต่อเดือนแล้วถือว่าน้อยมาก!
“ถ้าบอกไปตอนนี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
“สมมติน้องหม่าไปบอกบอสเผย แล้วบอสถามกลับว่า ‘ไม่เลวเลยนี่ ทำเงินได้เท่าไหร่ล่ะ’ แล้วน้องตอบกลับไปว่า ‘แฮ่ๆ ยังขาดทุนอยู่เลยพี่’ แบบนี้บอกบอสเผยไปแล้วจะได้อะไรขึ้นมา!
“ถ้าเราเก็บเงียบไว้ก็จะไม่มีใครรู้ ไปบอกตอนนี้แล้วบอสเผยตั้งความหวังกับเราขึ้นมา บอสจะไม่ผิดหวังเอาทีหลังเหรอ
“พี่ว่าเรารอให้ร้านพลิกจากขาดทุนมาทำกำไรได้ก่อนแล้วค่อยบอกบอสเผย อุบไว้เป็นเซอร์ไพรส์ไง ทำแบบนี้ ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูของเราก็จะไต่เต้าขึ้นไปอีกระดับ ตำแหน่งของเราในใจบอสก็จะเพิ่มสูงขึ้น สร้างความประทับใจได้ดีกว่ากันเยอะ!”
“ทำตามที่พี่บอกนะน้องหม่า”
หม่าหยางคิดอยู่หนึ่ง ที่ว่ามาก็ฟังดูมีเหตุผลดี
พวกเขายังห่างไกลจากการทำกำไรได้ ถ้าบอกข่าวดีเผยเชียนไปตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้อะไร รังแต่จะทำให้เขาดูเป็นคนอวดอ้างความดีความชอบของตัวเอง กลายเป็นคนคุยโม้กับความสำเร็จขี้ปะติ๋ว
ให้เป็นแบบนั้นไม่ได้
หม่าหยางพยักหน้า “โอเค พี่พูดถูก ไว้ค่อยยกเรื่องนี้มาพูดที่หลัง เมื่อไหร่ที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูพลิกกลับมาทำกำไรได้ เราจะไปเซอร์ไพรส์พี่เชียนกัน!”
……………