ตอนที่ 259 หลับตายังชนะได้
ภายในห้องวีไอพี
จากนั้นไม่นาน หลังจากที่เฮ่อสยงส่งตัวเฮ่อหมิงไข่กลับไปยังสนามแล้ว ได้วนกลับมาอีกครั้ง
เมื่อเห็นคุณปู่กับเฮ่อสยง ก็อดซีชี้ไปยังหลินเยียนในทีวีแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงประหลาด “ขอถามหน่อยนะครับ เธอคือเนวิเกเตอร์ของเฮ่อเล่อเฟิงเหรอครับ?”
ได้ยินเช่นนั้น คุณปู่เฮ่อติ้งคุนพยักหน้าแล้วตอบ “ใช่ครับ”
หลังจากได้ยินกับหูตัวเองแล้ว สีหน้าของก็อดซีและลูกทีม ซีเอ็ชวัน ทั้งหมดยิ่งแลดูประหลาดมากกว่าเดิม นี่คือกลยุทธ์การแข่งขันแบบไหนกันแน่ พวกเขาดูแล้วไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย
การแข่งขันสำหรับทีมรถตระกูลเฮ่อในครั้งนี้ พวกเขาพอจะรู้มาบ้างว่าเป็นการแข่งขันแบบคัดตัว ถ้าแพ้เกมนี้ไป ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่ออาจจะต้องแยกทางกันไป
อีกทั้งคู่แข่งทั้งสองทีมในการแข่งขันรอบคัดตัวของทีมตระกูลเฮ่อครั้งนี้ได้แก่ ทีมรถแข่งเหล่าทังและทีมเดอะแฟลช
ในระหว่างนี้ ทักษะโดยรวมของทีมรถแข่งเหล่าทังเก่งที่สุด อีกทั้งทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อไม่ใช่แพ้ให้กับทีมรถแข่งเหล่าทังเพียงครั้งเดียว แต่ไม่เคยชนะเลยต่างหาก
ถ้าให้หลินเยียนลงแข่งล่ะก็ การแข่งขันคัดตัวในครั้งนี้จะไร้ความกังวลใดๆ เลย แค่หลินเยียนคนเดียว หลับตาก็ยังชนะได้
และแล้ว ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อกลับเลือกให้หลินเยียนไปเป็นเนวิเกเตอร์ของเฮ่อเล่อเฟิงซะอย่างงั้น…
นี่มันตรรกะและความคิดแบบไหนกัน? หรือว่าทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ…มุ่งหน้าไปหาความสิ้นหวังงั้นเหรอ
เนวิเกเตอร์กับนักแข่งรถเป็นคนละเรื่องกันเลย ต่อให้จะเก่งแค่ไหน ก็คงไม่มีทางนำพาทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อชนะการแข่งขันรอบคัดตัวแบบนี้ได้หรอกมั้ง
“จริงๆ แล้ว…” ก็อดซีมองไปทางคุณปู่เฮ่อติ้งคุนและเฮ่อสยงแต่ก็หยุดชะงักลง
“ก็อดซีอยากพูดอะไรหรือเปล่า?” เฮ่อติ้งคุนถามขึ้นด้วยความสงสัย
“เอ่อ…คือว่าผมคิดแบบนี้นะ นักแข่งรถกับเนวิเกเตอร์เป็นสองสิ่งที่ต่างกัน เนวิเกเตอร์ต้องให้ผู้เชี่ยวชาญระดับมืออาชีพรับหน้าที่ไว้ ดังนั้น ให้เธอไปเป็นเนวิเกเตอร์…น่าจะไม่ค่อยเหมาะมั้งครับ” ก็อดซีเตือนด้วยความหวังดี
สิ้นประโยคก็อดซี เฮ่อสยงเอ่ยปากขึ้น “เฮ้อ…ก็อดซี คุณไม่รู้น่ะสิ พวกเราก็ไม่มีทางอื่น เนวิเกเตอร์ของเฮ่อเล่อเฟิงออกไปจากทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี่เอง พวกเราหาคนไม่ทันก็เลยหาใครสักคนมาเข้าร่วมเฉยๆ น่ะ”
“หืม?” ได้ยินแบบนั้นแล้ว เผยอวี่ถังถึงกับอึ้ง หาใครสักมาเข้าร่วมเฉยๆ งั้นเหรอ?
“เชี่ย เยี่ยม เยี่ยมจริงๆ นับถือมากครับ!” ทันใดนั้น เผยอวี่ถังยกนิ้วโป้งให้เฮ่อสยง
หาใครก็ได้สักคน…แล้วก็มาเจอหลินเยียนระดับลูกทีมสปีดแบบไม่ได้ตั้งใจงั้นเหรอ!?
ทำไมทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อไม่เหินฟ้าไปเลยล่ะ?
ถ้าจะบอกว่า ทุกคนในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อมีความสามารถสูสีกับเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาก็ยังว่าไปอย่าง แต่ทีมรถแข่งที่จะแตกกระจายแล้วรั้งท้ายอยู่แบบนี้ เรียกหลินเยียนมาเป็นเนวิเกเตอร์แบบไม่ได้ตั้งใจงั้นเหรอ…
นอกจากยกนิ้วโป้งแสดงความนับถือแล้วยังพูดอะไรได้อีก
“เอ่อ…พวกคุณอาจจะเข้าใจความหมายของกัปตันผิดน่ะครับ…” มู่มู่พูดด้วยสีหน้าเก้อๆ
ความหมายของก็อดซีคือ ความสามารถของหลินเยียนโหดเกินไป ไม่เหมาะที่จะเป็นเนวิเกเตอร์ แค่ลงแข่งก็ชนะได้เลย ดังนั้น ควรให้ผู้เชี่ยวชาญมาทำหน้าที่เนวิเกเตอร์ จะให้นักแข่งรถที่มีผลต่อการแพ้ชนะของการแข่งขันไปเป็นล่ะ ถ้าเป็นแบบนี้ ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อก็เท่ากับมุ่งหน้าสู่หนทางล่มสลายแล้วน่ะสิ
“ผมเข้าใจความหมายของก็อดซี แต่ว่าพวกคุณไม่ต้องห่วง!” เฮ่อสยงหัวเราะ “การแข่งขันในครั้งนี้มีลูกชายผมเฮ่อหมิงไข่เป็นตัวหลัก เฮ่อเล่อเฟิงแล้วก็ที่มาเข้าร่วมเป็นเนวิเกเตอร์นั่น เป็นแค่ตัวสนับสนุนเฉยๆ ไม่มีปัญหาอะไรหรอกครับ”
ก็อดซี “…”
ลูกทีม ซีเอ็ชวัน ทั้งทีม “…”
เผยอวี่ถัง “…”
ตอนที่ 260 หาเรื่องใส่ตัวชัดๆ
ลูกทีมจากซีเอ็ชวันมองไปทางเฮ่อสยง
มู่มู่ก็อ้าปากเหมือนจะพูดอะไร แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดออกมา สำหรับการกระทำของตระกูลเฮ่อครั้งนี้ เขาไม่รู้แล้วว่าควรพูดอะไรถึงจะเหมาะสม
“กัปตันครับ ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อนี่ สมองมีปัญหาหรือเปล่าครับ”
ขณะที่พวกเฮ่อสยงออกไป หนึ่งในลูกทีมซีเอ็ชวันมองไปทางก็อดซี กัปตันตัวเอง แล้วเอ่ยปากถามขึ้น
เมื่อได้ยินคำถาม สีหน้าของก็อดซีก็แลดูประหลาดขึ้นเล็กน้อย
ให้หลินเยียนไปเป็นเนวิเกเตอร์ ดูจะเกินไปหน่อยจริงๆ
ถ้าให้พวกเขาสักคนลงแข่งก็สามารถชนะการแข่งขันได้อย่างไม่ตั้งใจ แต่ถ้าให้พวกเขาทำหน้าที่เนวิเกเตอร์ล่ะก็ เหมือนกับว่าให้ปลาไปปีนต้นไม้อย่างงั้น นักแข่งรถไม่จับพวงมาลัยจะนำพาทีมไปสู่ชัยชนะได้อย่างไรกัน
“กัปตันครับ หลังแข่งเสร็จแล้ว พวกเราจะไปแข่งกับคุณหลินเยียนสักหน่อยไหมครับ” มู่มู่ถามก็อดซี
ถ้าไปแข่งกับหลินเยียนจริงๆ ก็เท่ากับว่าหาเรื่องเข้าตัวน่ะสิ
แต่พอได้ยินแบบนั้น ก็อดซีก็หัวเราะเบาๆ แล้วพูดขึ้น “ก็คิดไว้แล้วล่ะ ก่อนมาที่นี่ฉันก็คิดแบบนั้นไว้แล้ว”
“กัปตันครับ… นี่คงจะเป็นการหาเรื่องใส่ตัวเอานะครับ ขนาดทีมสปีดยังแพ้ให้กับคุณหลินเลย” ลูกทีมซีเอ็ชวันขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้น
อีกอย่าง วันนี้พวกเขาไม่ได้ใส่ชุดแข่งมา ต่อให้แพ้ก็ไม่ถือว่าแพ้ในฐานะซีเอ็ชวัน แต่ว่าจะทำให้รู้ว่าเทคนิคยังไม่ดีสักเท่าไหร่ ถ้าไปแข่งจริงๆ ถือว่าหาเหาใส่หัวชัดๆ
“ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก” ก็อดซีส่ายหัว “จากที่พวกเราเคยเห็น คุณหลินเยียนน่ะมีฝีมือในภาคสนามแข่ง แต่การแข่งขันนอกสถานที่แบบนี้พวกเราถนัดกว่า อีกอย่างถึงแม้จะแพ้ ก็แพ้ให้กับคุณหลินเยียน ไม่ถือว่าน่าอายเท่าไหร่”
สิ้นประโยคก็อดซี แววตาเผยอวี่ถังเปล่งประกายขึ้นเล็กน้อย เขารีบลุกขึ้นยืนแล้วยกมือขึ้น “ใช่ๆๆ พาฉันไปด้วย ฉันอยากไปวิ่งด้วยสักรอบ”
……
ขณะนี้ ภายในสนามแข่ง
ทีมรถแข่งเหล่าทังและทีมรถแข่งอีกทีมมากันครบแล้ว
“ฮ่าๆ คุณท่านมาไวเหมือนกันนะครับ” เหล่าทังหนีบกระเป๋าทำงานไว้ข้างตัวแล้วค่อยๆ เดินมาข้างๆ ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุน
เมื่อเห็นเหล่าทัง สีหน้าของเฮ่อติ้งคุนเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดคุยอะไรด้วย
“คุณท่านครับ คิดเล่นๆ นะ ถ้าให้ผมซื้อทีมรถของท่าน ท่านก็ยังได้เงินสักก้อนซึ่งเพียงพอต่อการใช้จ่ายในบ้านแล้ว อายุมากขนาดนี้ ขาก้าวเข้าไปในโรงครึ่งขาแล้ว เอาเงินไปใช้เที่ยวตอนยังไม่ตายก็สบายดีออก… ถ้าทีมรถแพ้ครั้งนี้ โดนสลายตัวแล้วท่านโมโหจนตาย มันไม่แย่กว่าเหรอครับ!” เหล่าทังเห็นเฮ่อติ้งคุนไม่พูดไม่จาก็เลยถือโอกาสพูดต่อ
“ไสหัวไปซะ!”
เฮ่อติ้งคุนโกรธจนตัวสั่น
“แหม คุณท่าน ดูท่านพูดจาสิ ผมก็หวังดีนะครับ ท่านดูตัวเองสิ อายุปูนนี้แล้วยังไม่มีคุณธรรม พูดจาหยาบคาย เหมือนมนุษย์ลุงเลยนะครับ” เหล่าทังถอนหายใจ
ไม่ปล่อยให้ผู้เฒ่ามีโอกาสในการตอบโต้กลับ ขณะนี้เองสายตาของเหล่าทังกลับมองไปยังหลินเยียนที่อยู่ในชุดแข่ง
“เดี๋ยวก่อน เธอมาทำอะไรที่นี่” เหล่าทังจ้องไปยังหลินเยียนแล้วเอ่ยถามขึ้น
“เธอมาทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของแก!” เฮ่อติ้งคุนตะคอกกลับด้วยความขุ่นเคือง
“เหอๆ คุณท่าน เป็นเรื่องของผมสิครับ ทีมรถของท่านแข่งกับทีมของผมนะครับ ผมทำความเข้าใจหน่อยคงไม่เกินไป อีกอย่าง ก่อนหน้านั้นผมได้ข่าวมาว่า เนวิเกเตอร์ของเจ้าเฮ่อเล่อเฟิงหนีไปซะแล้ว ไม่มี เนวิเกเตอร์แล้วเฮ่อเล่อเฟิงก็ลงแข่งไม่ได้สินะ” เหล่าทังหัวเราะขึ้นอย่างเย็นชา
“ใครบอกว่าผมไม่มีเนวิเกเตอร์!” ขณะนั้นเอง เฮ่อเล่อเฟิงเดินเข้ามา มองไปทางเหล่าทังด้วยสายตาเย็นยะเยือก จากนั้นชี้ไปทางหลินเยียน “เธอคือเนวิเกเตอร์ของผมเอง”