ตอนที่ 281 อยู่มานานจนได้เห็นอะไรแปลกประหลาด
เบื้องหน้าจุดสตาร์ท นักแข่งรถสองคนของทีมรถแข่งเหล่าทังขยับเคลื่อนซ้ายป่ายขวาอย่างบ้าคลั่ง คิดจะสลัดการประกบติดของรถสีเงินที่อยู่ข้างหน้า เพียงแต่น่าเสียดาย ไม่ว่าพวกเขาจะทำอย่างไรก็สลัดไม่หลุด รถสีเงินอยู่ข้างหน้า รักษาระยะไว้ตั้งแต่ต้นจนจบ
“ไสหัวไป!”
หนึ่งในนักแข่งด่าทอเสียงดังอย่างมีน้ำโห “พวกเราอยู่รอบที่สาม นายอยู่แค่รอบแรก นายไม่แข่งรถ มาขวางพวกเราทำไม!”
เมื่อได้ยินหลินเยียนก็ยกมุมปากเล็กน้อย เกิดเป็นรอยยิ้มแปลกประหลาด
เธออ่านกฎการแข่งแรลลี่สนามนี้มาอย่างชัดเจน ไม่ได้บอกเลยว่าห้ามรถที่วิ่งอยู่รอบแรกประชันฝีมือใดๆ กับรถที่กำลังวิ่งอยู่รอบที่สามแม้แต่น้อย
ตอนนี้เหมือนเฮ่อเล่อเฟิงคล้ายเข้าใจอะไรได้แล้ว เผยสีหน้าตกใจมากขึ้นเรื่อยๆ
เขาเข้าใจแล้ว…
ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าทำไมพี่สาวถึงให้ตัวเองซึ่งเพิ่งวิ่งจบรอบแรกเสร็จจอดรถที่จุดสตาร์ท
ไม่ใช่เพราะการแข่งคราวนี้ต้องแพ้เลยไม่ต้องวิ่งต่อไปแล้ว แต่เป็นเพราะ…พี่สาวต้องการรออันดับและอันดับสองซึ่งวิ่งรอบที่สามเสร็จแล้วที่จุดสตาร์ทต่างหากล่ะ!
“เปิดวิทยุ ปรับคลื่นให้ดี บอกคุณตาว่าพอเฮ่อหมิงไข่ตามทันแล้ว ให้วิ่งแซงด้านขวาทันที ต้องรวดเร็วด้วย” หลินเยียนพูดกับเฮ่อเล่อเฟิง
“ครับ!” เฮ่อเล่อเฟิงพยักหน้า ปล่อยพวงมาลัยโดยสิ้นเชิง ถึงอย่างไรตอนนี้พวงมาลัยก็อยู่ในมือหลินเยียนอยู่ เหมือนไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลย
“คุณปู่…บอกพี่หมิงไข่ว่าพอถึงรอบที่สามแล้ว ให้แซงทางขวา ต้องรวดเร็ว ห้ามลดความเร็วเด็ดขาดครับ!” เฮ่อเล่อเฟิงรีบบอกคำพูดของหลินเยียนแก่ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุน พอพูดจบก็ปิดวิทยุอีกครั้งหนึ่ง
ฟื้ว!
อย่างมากก็หลายสิบวินาที รถแข่งที่เฮ่อหมิงไข่ขับอยู่พุ่งมาด้วยความเร็ว พุ่งเข้าหาท้ายรถ หลินเยียนโดยไม่ได้ลดความเร็วแม้แต่น้อย
ทันใดนั้นหลินเยียนก็หมุนพวงมาลัยเบาๆ ให้รถของเฮ่อหมิงไข่ผ่านไปภายในชั่วพริบตา แซงได้สำเร็จ
และเหตุการณ์นี้ถูกถ่ายภาพช้าอีกครั้งหนึ่ง
ขณะนี้ภายในห้องโถงใหญ่และห้องวีไอพี ทุกห้องต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์
“พับผ่าสิ นี่มันการแข่งอะไรกัน กลยุทธ์นี้น่าขยะแขยงเกินไปแล้ว!” สมาชิกทีมซีเอ็ชวัน สักคนหนึ่งมองดูรถแข่งสีเงินที่เฮ่อเล่อเฟิงขับพลางพูดส่งเสียงจึ๊จ๊ะ
“อยู่มานานจนได้เห็นอะไรแปลกประหลาดแล้วจริงๆ คนอื่นเขารอบสุดท้ายกันแล้ว เฮ่อเล่อเฟิงเพิ่งจะรอบแรก แต่เขากลับขวางรถแข่งที่กำลังวิ่งรอบสุดท้าย!”
“อัจฉริยะ!” เผยอวี่ถังใบหน้าเต็มไปด้วยความนับถือ
“นี่…นี่น่าจะผิดกฎนะ!”
ก็อดซีจ้องจอโทรทัศน์ราวกับกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่ หลังจากผ่านไปครู่หนึ่งจึงเอ่ยปากพูด “พวกนายคิดว่าเป็นเพราะกลยุทธ์?”
“หัวหน้า หรือว่าไม่ใช่ล่ะครับ?”
“ถ้าให้พวกนายคนใดคนหนึ่งลงสนาม รวมถึงฉันด้วย…ต่อให้ใช้ประโยชน์จากกลยุทธ์เดียวกันก็ขวางรถสองคันพร้อมกันไม่ได้” ก็อดซีมองหน้าจอ สูดลมหายใจหนาวเหน็บ
อย่างเช่นตอนนี้ รถที่ถูกรถแข่งสีเงินคันนั้นขวางเอาไว้มีเกินเจ็ดคันแล้ว ทีมรถแข่งเหล่าทังกับอีกทีมหนึ่ง ทุกคนต่างถูกขวางเอาไว้จนหมดสิ้น มีแค่รถจากทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเท่านั้นที่ผ่านไปได้
เมื่อก็อดซีอธิบายเสร็จ ทุกคนที่อยู่ในห้องแขกวีไอพีต่างพากันเงียบงัน
…
“หน้าไม่อายจริงๆ ” เว่ยสวีเฟิงจ้องรถคันสีเงินที่อยู่ในจอพร้อมเอ่ยปากพูด
“หน้าไม่อายอะไรกัน นี่เรียกว่ากลยุทธ์…” ฉีเซ่าหยวนพูดพลางขมวดคิ้ว
“เหอะๆ กฎของการแข่งแบบนี้ไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ ไม่อย่างนั้นนี่ก็ถือว่าผิดกฎ” เว่ยสวีเฟิงส่ายหน้า “ความสามารถมีไม่พอก็ทำเรื่องต่ำช้าแบบนี้ออกมาได้ หน้าไม่อายเหลือเกิน”
…
ภายในห้องโถงใหญ่ สายตาของผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนกับเฮ่อสยงอยู่ที่เฮ่อหมิงไข่เท่านั้น รู้แค่ว่าเฮ่อเล่อเฟิงกำลังขวางรถอยู่ข้างหลัง ไม่สังเกตรถของเฮ่อเล่อเฟิงแม้แต่น้อย
ตอนที่ 282 น่าจะใกล้ระเบิดแล้ว
“คุณพ่อ หมิงไข่ได้อันดับหนึ่งแล้วครับ!” เฮ่อสยงพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น
พอได้ยินแววแห่งความตื่นเต้นก็ผุดขึ้นภายในดวงตานายผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุน เขาผงกศีรษะแล้วเอ่ยว่า “รถในทีมอีกสองคันก็ทยอยเข้าอันดับสองและอันดับสามแล้ว รอบสุดท้าย…ขอเพียงรักษาเอาไว้ได้ พวกเราก็จะชนะ!”
……
จุดสตาร์ท
หลินเยียนหักพวงมาลัยให้ตั้งลำตรงทันที จากนั้นก็ให้เฮ่อเล่อเฟิงเหยียบเบรก
“พี่เยียน พวกเราไม่ขวางแล้วเหรอครับ!” เฮ่อเล่อเฟิงรีบถาม
“ไม่ต้องแล้ว” หลินเยียนส่ายหน้า ตอบกลับไปว่า “ตอนนี้ต่อให้พวกเขาไล่ตามก็ตามไม่ทันแล้ว”
ใช่แล้ว ตอนนี้พวกของเฮ่อหมิงไข่ใกล้จะวิ่งจบรอบที่สี่แล้ว
“ชิดขวา ถอยรถ” จู่ๆ หลินเยียนก็ออกคำสั่ง
“อ้อ!”
ถึงไม่รู้วัตถุประสงค์ที่หลินเยียนให้ทำเช่นนี้ แต่ด้วยสัญชาตญาณ เฮ่อเล่อเฟิงเชื่อฟังคำพูดของหลินเยียนโดยปราศจากข้อกังขาอย่างสิ้นเชิง
ไม่นานนักเฮ่อเล่อเฟิงก็ถอยรถออกจากจุดสตาร์ท เนื่องจากหลินเยียนไม่พูด เฮ่อเล่อเฟิงจึงถอยรถอยู่ตลอด
หลังจากผ่านไปราวหลายนาที เมื่อรถของเฮ่อหมิงไข่เคลื่อนที่ผ่านทางซ้ายไป หลินเยียนถึงให้เฮ่อเล่อเฟิงหยุด เปลี่ยนเป็นขับไปข้างหน้าตามติดท้ายรถเฮ่อหมิงไข่
“พี่เยียน นี่มันหมายความว่าอะไรครับ พอบอกผมได้ไหม?” เฮ่อเล่อเฟิงมีสีหน้าสงสัยใคร่รู้
“ยางรถยนต์ของเฮ่อหมิงไข่น่าจะใกล้ระเบิดแล้ว” หลินเยียนตอบด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก
“หา?” พอได้ยิน เฮ่อเล่อเฟิงหน้าเปลี่ยนสี
จริงดังคาด เฮ่อเล่อเฟิงซึ่งตามอยู่ข้างหลังมองไปที่รถยนต์ของเฮ่อหมิงไข่ ล้อรถเปลี่ยนสภาพแล้ว
เพียงแต่ด้านเฮ่อสยงเองก็เหมือนจะเตือนไป ดังนั้นตอนนี้รถของเฮ่อหมิงไข่จึงวิ่งไม่เร็ว อย่างไรเสียก็เข้าใกล้เส้นชัยแล้ว
“ตูม!”
หลังจากผ่านไปไม่กี่ชั่วอึดใจก็ได้ยินเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ล้อรถเฮ่อหมิงไข่ระเบิด รถเซถลาเบี่ยงไปทางขวา ยังห่างจากเส้นชัยอีกราวเจ็ดถึงแปดสิบเมตร
“ดันรถเขาไป” หลินเยียนบอก
“ครับ!” เฮ่อเล่อเฟิงเหยียบคันเร่งทันที ทว่าไม่เร็วนัก ใช้หัวรถทิ่มท้ายรถแข่งเฮ่อหมิงไข่ มุ่งสู่เส้นชัยด้วยความเร็วคงที่
ผ่านไปครู่หนึ่ง รถเฮ่อหมิงไข่ก็ถูกส่งจนถึงเส้นชัย กลายเป็นนักแข่งที่เข้าเส้นชัยเป็นคนแรกของการแข่งครั้งนี้
ไม่นานนักรถคันที่สองและคันที่สามของทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อก็ตามมาติดๆ พุ่งเข้าเส้นชัยพร้อมกัน
ตอนนี้เฮ่อหมิงไข่เปิดประตูรถ เดินเข้าหาเฮ่อเล่อเฟิงด้วยท่าทีเดือดดาล พูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ “เสี่ยวเฟิง นายชนรถฉันทำไม”
“พี่หมิงไข่…ผมกลัวว่าพี่จะถูกรถของทีมเหล่าทังแซง ถึงได้ส่งพี่จนถึงเส้นชัย” เฮ่อเล่อเฟิงอธิบาย
“เหลวไหล ฉันห่างจากเส้นชัยแค่เจ็ดแปดสิบเมตร ยังต้องให้นายส่งอีกเหรอ?” เฮ่อหมิงไข่เยาะเย้ย “นายเห็นว่าตัวเองวิ่งได้ที่โหล่อีกแล้วเลยจิตใจไม่สงบ ดังนั้นเลยอยากมีตัวตนกับเขาบ้าง นึกว่ายางฉันจะระเบิดเลยชนรถฉัน พวกแกสองคนจะได้มีส่วนร่วมกับอันดับหนึ่งของฉันด้วยใช่หรือเปล่าล่ะ”
เฮ่อเล่อเฟิง “…”
หลินเยียนเหลือบมองเฮ่อหมิงไข่ ถึงกระนั้นกลับไม่มีทีท่าว่าจะสนใจแม้แต่น้อย
ส่งเขาจนถึงเส้นชัย ก็แค่ทำเพื่อคุณตาเท่านั้น ถ้าเฮ่อหมิงไข่ถูกทีมรถแข่งเหล่าทังไล่ตามทันเพราะยางระเบิด อย่างมากก็แค่เสมอกัน ไม่อย่างนั้นหลินเยียนไม่มีทางสนใจเขาหรอก
ไม่นานนักนายผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนกับเฮ่อสยงก็มาถึง
“หมิงไข่ ทำได้หมดจดมาก!” เฮ่อสยงตบบ่าเฮ่อหมิงไข่ด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“พ่อ ก่อนหน้านี้ผมก็บอกแล้วว่าไม่มีปัญหา ผมจัดการได้ทุกอย่าง!” เฮ่อหมิงไข่ยิ้มเล็กน้อย
“หมิงไข่ ไม่เลว” นายผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนมองเฮ่อหมิงไข่ สีหน้าเต็มไปด้วยความชื่นชม