บทที่ 225
ทุบกล่องดวงใจ
“นี่มัน…?” รอยยิ้มแห่งความภาคภูมิใจของวานรสีทองยักษ์ แข็งค้างบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง
เมื่อมองไปที่ หลินเว่ย ที่มีโครงกระดูกจำนวนยี่สิบสี่ร่างตระหง่านอยู่ตรงหน้าหลินเว่ย ดวงตาของวานรสีทองยักษ์กระตุก ในตอนแรกมีเพียงโครงกระดูกมังกรใหญ่ที่สามารถคุกคามมันได้เท่านั้น
แต่ตอนนี้มันรู้สึกได้ว่ามีแรงกดดันจากสัตว์อสูรขั้นที่เก้าทั้งสองร่าง ซึ่งอาจสร้างปัญหาได้ สำหรับโครงกระดูกอื่น ๆ มันมีความแข็งแกร่งไม่มากนัก
คำราม!” วานรสีทองยักษ์ อ้าปากคำรามและพูดว่า “มนุษย์ตัวจ้อย….ข้าไม่คิดว่า เจ้าจะต่อสู้กับข้า ด้วยโครงกระดูกหักๆ แบบนี้ได้
จากนั้นร่างของวานรสีทองยักษ์ซึ่งมีความสูงมากกว่า 50 เมตร จึงเริ่มเคลื่อนไหวและก้าวไปข้างหน้า และเป็นให้ เห็นได้ว่าสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกรซึ่งมีความสูงและขนาดใกล้เคียงกันกับมัน
“ ตูม … !” เมื่อก้าวไปแต่ละก้าว โลกจะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และเกิดเสียงดังกึกก้องทั่วทั้งหุบเขา
“ตูม หมัดของวานรสีทองยักษ์ดูเหมือนจะเชื่องช้า แต่อันที่จริงมันรวดเร็วมาก พลังที่ทรงพลังและเรียบง่าย ก่อให้เกิดการระเบิดในอากาศ คือ หมัดเซียวฉาน ซึ่งทุบหัวของสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกรร้ายอย่างแม่นยำ
“ ตูม … !” เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของวานรสีทองยักษ์ โครงกระดูกมังกรใหญ่ และสัตว์ร้ายโครงกระดูกร่างอื่น ๆ ที่มีร่างกายใหญ่โต ก็ก้าวไปข้างหน้าเผชิญหน้ากับกำปั้นของวานรสีทองยักษ์ และหันไปสะบัดหางของมันโดยตรง
“ ผลั่ก!”
“ คำราม!”
“ตูม ก่อนที่หมัดของวานรสีทองยักษ์จะสัมผัสกับร่างของสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกร มันถูกสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกร สะบัดหางใส่ร่างของมัน หลังจากเดินโซซัดโซเซ มันก็ล้มลงกับพื้น
ในตอนแรกวานรสีทองยักษ์ตั้งใจที่จะกลั่นแกล้งสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกร โดยอาศัยแขนยาว ๆของมัน อย่างไรก็ตาม คาดไม่ถึงว่าสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกร จะโจมตีด้วยหางที่ยาวกว่า และแม่นยำทันที
หลังจากตกลงพื้นแล้ว สัตว์อสูรวานรสีทองยักษ์ ก็รีบพลิกตัวและลุกขึ้นยืน อย่างไรก็ตาม มันรู้สึกว่าท้องฟ้ามืดลงในทันใด ในแววตา หมัดสองหมัดที่เล็กกว่ากำปั้น ข้างหนึ่งหมัดทางซ้าย และอีกข้างหมัดขวาทุบตีทันที
“ คำราม … !”
“ ตูม … !” ในเสียงคำรามของวานรยักษ์สีทอง ซึ่งยังไม่ยืนมั่นคง ถูกโจมตีด้วยพลังมหาศาล ร่างกายขนาดใหญ่ โงศีรษะขึ้น และล้มลงกับพื้น
พลังหมัดทั้งสองข้างนี้ เป็นของโครงกระดูกสัตว์อสูรวานรสองตัว พวกมันมีขนาดเล็กกว่าหนึ่งเท่าของ วานรสีทองยักษ์ และความแข็งแกร่งของพวกมันก็สูงกว่า ระดับเก้ามากเช่นกัน อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับโครงกระดูกมังกร
พวกมันไม่แข็งแกร่งเท่า อย่างไรก็ตาม หากพวกมันร่วมมือกัน ก็จะสามารถสูสีเทียบเท่ากับโครงกระดูกมังกรยักษ์ได้
ทันทีที่วานรสีทองยักษ์ตกลงสู่พื้น โครงกระดูกที่เหลือก็อยู่บนพื้นแล้ว พวกมันตรงเข้าไปรุมทุบตีไปที่วานรสีทองยักษ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มือและเท้าของวานรยักษ์สีทองถูกกดลงบนพื้น
โดยวานรทั้งสอง ในขณะที่โครงกระดูกมังกรยืนอยู่บนร่างของวานรใหญ่ ใช้อุ้งเท้าเหยียบหัวของสัตว์อสูรวานรสีทองยักษ์ด้วยเท้าเดียว
“ ตูม … !” แผ่นดินแตกร้าว และมีเสียงคำรามอย่างต่อเนื่อง ศีรษะของวานรสีทองยักษ์ถูกเหยียบย่ำจมลงสู่พื้นดิน
“โฮ่ก……สัตว์อสูรวานรสีทองยักษ์ ที่ถูกมังกรและสัตว์โครงกระดูกทุบตี ในตอนแรกเงียบไป แต่ทันใดนั้น ด้วยเหตุผลบางอย่างมันก็ส่งเสียงคำรามโหยหวนซึ่งแตกต่างกันเล็กน้อย
จากนั้น หลินเว่ยก็พบว่ามันคือสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกรร้ายที่บังเอิญ สะบัดหางถูกกล่องดวงใจของวานรสีทองยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่
“โอ้ๆ!” เมื่อเห็นฉากนี้ หลินเว่ยก็เข้าใจว่า เหตุใดวานรสีทองยักษ์ถึงร้องโหยหวนอย่างน่าสังเวช แม้แต่ตัวเขาเอง ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขาวซีด ราวกับกำลังจินตนาการถึงความรู้สึกนั้น
“ โฮก!” วานรสีทองยักษ์คำรามพลังที่แข็งแกร่งกว่าเดิม ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของมัน ด้วยความแข็งแกร่งของมือทั้งสองข้าง มันโยนสัตว์โครงกระดูกสัตว์อสูรวานรออกไปโดยตรง
“ตูม หลังจากนั้นมันก็กระแทกเท้าขนาดใหญ่ พุ่งเข้าใส่โครงกระดูกมังกรโดยตรง พวกมันยังคงทรงตัวไม่ได้และเตรียมจะถอยหนี
ในทางกลับกันโครงกระดูกอื่น ๆ ก็ถูกวานรสีทองยักษ์เหวี่ยงออกไป พวกมันได้รับคำสั่งจากหลินเว่ยให้หันหลังและวิ่งหนี
“สารเลว! เจ้ามนุษย์จิตใจชั่วร้าย มาสู้กันตัวต่อตัวสิ! เจ้าไม่สามารถเอาชนะข้าได้ หากไม่ทำตัวไร้ยางอายเช่นนี้” วานรสีทองยักษ์ยืนขึ้น มือข้างหนึ่งปิดส่วนล่าง มืออีกข้างหนึ่งชี้ไปที่ หลินเว่ยคำรามด้วยความอดกลั้น และขุ่นเคืองบนใบหน้าของมัน
“ฮึ่ม! เจ้าต้องการแบบใด! ผู้ใดกันแน่ที่ไร้ยางอาย! เจ้าบอกว่าโครงกระดูกพวกนี้คือ พวกโครงกระดูกหักๆ! ซ้ำยังบอกอีกว่า จะสั่งสอนข้า….. ข้าอยากเห็นว่า เจ้าจะสั่งสอนข้าได้อย่างไร เจ้าลิงน้อย “หลินเว่ยยืนออกและพูดด้วยใบหน้าอันธพาล
“เจ้า….เจ้า! ไอ้มนุษย์ตัวแสบ! วานรสีทองยักษ์โกรธมากจนพูดไม่ออก เขาคำรามและรีบไปหาหลินเว่ย
“ โฮก!” ในขณะนี้วานรสีทองยักษ์ได้เพิ่มพลังเป็นสองเท่า แสงสีทองส่องสว่างทั่วร่างของมัน และมันตรงเข้าทุบตีสัตว์อสูรโครงกระดูกมังกร
“ พรึ่บ!” สัตว์โครงกระดูกมังกรสะบัดหางไปมา
“ฮึ่ม! เจ้าคิดว่า ข้าจะถูกหลอกด้วยการโจมตีแบบเดิมงั้นหรือ?” วานรสีทองยักษ์ตะคอกอย่างเย็นชา และแววตาดูถูกเหยียดหยามเล็กน้อยในดวงตาของมัน
จากนั้นมือทั้งสองข้างก็ออกมา และเปลี่ยนหมัดให้กลายเป็นฝ่ามือ
“ ป้าบ!” แส้หางของสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกรร้ายถูกยึดจับทันที โดยฝ่ามือทั้งสองของวานรสีทองยักษ์ ในขณะที่อีกฝ่าย คว้าหางของสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกรก่อนที่จะสะบัดหางเข้าหาตนเอง
“ โฮก!” อีกครั้งวานรสีทองยักษ์ส่งเสียงคำรามนั่งยอง ๆ ด้วยกำลังของมือทั้งสองข้างเขายกโครงกระดูกมังกรขึ้นทันที จากนั้นก็เดินไปรอบ ๆ และทุบโครงกระดูกมังกรไปกับพื้นดิน.
“ตูม พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือน พื้นแตกร้าว และถูกทุบให้เป็นหลุมขนาดใหญ่
อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้จบลงเพียงเท่านี้ ดูเหมือนว่าวานรสีทองยักษ์จะรู้จังหวะ มันจับหางของโครงกระดูกมังกรยกขึ้นจากนั้นก็กระแทกพื้นต่อไป ทั้งหุบเขาเริ่มสั่นคลอน บนพื้นดินหลุมหนึ่งปรากฏขึ้น
“ บ้าน่า! หยุดเดี๋ยวนี้!” เมื่อเห็นโครงกระดูกมังกรถูกอีกฝ่ายจับและทุบมันเหมือนของเล่น เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกปวดใจ และดวงตาของเขาก็ฉายแววเย็นชา
“ สวบสาบ! สัตว์อสูรวานรทั้งสองซึ่งได้รับคำสั่งจาก หลินเว่ยรีบวิ่งเข้าหาวานรสีทองยักษ์ทีละตัว
“ ฮึก … !” เมื่อเห็นโครงกระดูกลิงสองตัวใกล้เข้ามา วานรสีทองยักษ์ก็หยุดกระแทกพื้น ด้วยแสงเย็นในดวงตาของมัน มันเหวี่ยงสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกรร้ายในมือของมันและพุ่งเข้าใส่โดยตรง
“ ฮึบ! รับไปซะ หลินเว่ยส่งเสียงครวญครางอย่างเย็นชา และโบกมือให้โครงกระดูกสัตว์อสูรวานรกลับเข้าพื้นที่มิติ
จากนั้นเป้าหมายก็หายไปทันที วานรสีทองยักษ์ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากเสียงคำราม หลุมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้สัตว์โครงกระดูกลิงอีกร่าง ได้รีบวิ่งไปที่วานรสีทองยักษ์เช่นเดียวกับวานรสีทองยักษ์ที่กำลังกวัดแกว่งสัตว์ร้ายโครงกระดูกมังกรอีกครั้ง มันพยายามโจมตีไปที่กล่องดวงใจ
ในขณะที่วานรสีทองยักษ์เผลอตัว