มังกรสีทองขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นกลางท้องฟ้า กวาดล้างพลังวิญญาณโดยรอบหายไปจนหมดสิ้น ทันใดนั้น ผู้คนนับไม่ถ้วนจากโลกบนก็ปรากฏตัวขึ้น ทุกคนล้วนสวมชุดเกราะ พลังเทพมหาศาลหลั่งไหลออกมาจากตัวของพวกเขา ในชั่วพริบตาท้องฟ้าเต็มไปด้วยคนจำนวนไม่น้อย
ท่ามกลางผู้คนเหล่านี้ มีชายคนหนึ่งสวมชุดสีทองยืนอยู่ ชายผู้นี้อายุยังน้อย แต่พลังที่ล้อมรอบตัวเขานั้นกลับมีมากที่สุด โดยเฉพาะพลังร่างมังกรนั้น ทำให้ผู้คนไม่อาจต้านทานได้
แม้แต่ท่านเทพชั้นสูงอย่างหยวนเจียงยังขมวดคิ้วอย่างไม่สบาย ส่วนลูกศิษย์เสวียนเหมินที่อยู่ด้านล่าง หากไม่มีการข่ายพลังคุ้มครองภูผาต้านเอาไว้ พวกเขาคงจะยืนไม่ได้เสียด้วยซ้ำ
เฟิงเสี่ยวหวงที่เดิมทียืนตัวตรงอยู่นั้น วิญญาณมังกรกลับสั่นเทาเมื่อเห็นคนที่ปรากฏตัว มันมุดกลับเข้าไปในยันต์รวบรวมวิญญาณอย่างรวดเร็ว
“ท่านมหาเทพ!” ฉู่เหยียนที่หนีหัวซุกหัวซุนนั้นฉายแววปิติในทันที เขารีบวิ่งเข้าไปพร้อมกับคุกเข่าลงตรงหน้าของอีกฝ่าย จากนั้นชี้ไปยังยมราชทั้งเจ็ด “ท่านมหาเทพช่วยข้าด้วย! ยมราชเหล่านี้คิดจะฆ่าข้า”
“ฮึ! เป็นเพียงวิญญาณในเมืองยมโลก กล้าดีอย่างไรที่มาแตะต้องคนในทักษิณสวรรค์ของข้า” ชายคนนั้นส่งเสียงเย็นชาในลำคอ ก่อนจะหันไปมองยมราชทั้งเจ็ด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแรงอาฆาต พลังที่ส่งออกมามากขึ้นเรื่อยๆ
หยวนเจียงขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะรีบเดินขึ้นหน้าพูดขัด “ท่านมหาเทพ! เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของท่านยมราช” พวกเขาไม่คิดว่าท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์จะลงมาด้วยตนเอง
ท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ผงะไป สายตากวาดมองไปยังหยวนเจียงและคนอื่นๆ ”พวกเจ้าคือมนุษย์ที่บรรลุเป็นเทพในบูรพาสวรรค์!” แววตาของเขาเย็นชา ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความรังเกียจ ”มีเพียงเจ้าคนไร้ประโยชน์อย่างสิงซีเท่านั้นที่รับเทพอย่างพวกเจ้า อีกทั้งยังแต่งตั้งให้เป็นเทพเจ้า!”
“ท่านพูดว่าอย่างไรนะ!” เหวินชิงได้ยินดังนั้นก็โกรธจัด เขาก้าวไปข้างหน้าเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง
“ศิษย์น้อง!” หยวนเจียงรีบรั้งเขาเอาไว้
“ทำไม?” สายตาของท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ยิ่งเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลนมากขึ้น เขาพูดต่ออย่างเย็นชา ”พวกเจ้าคิดว่าบรรลุเป็นเทพจะเปลี่ยนแปลงต้นกำเนิดของพวกเจ้าได้หรือ มนุษย์ก็คือมนุษย์ ถึงจะมีกระดูกเทพ แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนต้นกำเนิดมนุษย์ของตนเองได้ สกปรกโดยเนื้อแท้”
“ท่าน…” แม้ว่าโลกสวรรค์จะให้ความสำคัญกับต้นกำเนิดอย่างมาก แต่มนุษย์หรือมารที่บรรลุเป็นเทพได้ ถึงแม้จะถูกดูถูกในตอนแรก แต่หลังจากที่พวกเขาฝึกฝนจนได้ร่างทองก็ไม่เคยได้ยินคำพูดเช่นนี้มานานมากแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้พวกเขายังเป็นท่านเทพชั้นสูง ไม่คิดว่าท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์จะเป็นคนเช่นนี้
ครานี้ไม่ใช่แค่เหวินชิง ศิษย์พี่น้องสิบกว่าคนก็โกรธเคืองอย่างมาก ถ้าไม่ใช่หยวนเจียงรั้งเอาไว้ พวกเขาจะต้องต่อสู้กันเองอย่างแน่นอน
หยวนเจียงเองก็โกรธเช่นกัน แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม ท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ปรากฏตัวที่นี่ อีกทั้งยังพาท่านเทพของทักษิณสวรรค์มามากมายเช่นนี้ พวกเขาศิษย์พี่น้องไม่กลัวอีกฝ่าย แต่ด้านล่างยังมีลูกศิษย์เสวียนเหมินมากมาย รวมทั้งยมราชทั้งเจ็ด พวกเราต้องคำนึงถึงพวกเขาด้วย
“ท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์” เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อระงับความโกรธ ก่อนจะก้าวไปข้างหน้าและพูดขึ้น “เรื่องนี้เกิดจากที่ฉู่เหยียนใช้ลูกแก้วกำเนิดวิญญาณกลืนกินวิญญาณนับหมื่นเพื่อประโยชน์ส่วนตัว ยมราชทั้งเจ็ดสืบมาจนถึงที่นี่ จึงลงมือกับฉู่เหยียน”
ท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ไม่มีทีท่าแปลกใจแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาทำท่าเย่อหยิ่งมากขึ้น จากนั้นเหลือบมองยมราชทั้งเจ็ดด้วยใบหน้าที่ดูถูกเหยียดหยาม ”ฮึ วิญญาณมนุษย์เล็กน้อยเท่านั้น กลืนกินไปแล้วจะอย่างไร! เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้คู่ควรแก่การสืบหาด้วยหรือ”
ยมราชทั้งเจ็ดมองชายที่อยู่ตรงกลางด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ ราวกับไม่คาดคิดว่าเขาจะพูดเช่นนั้น ”ในฐานะมหาเทพ ท่านควรรู้ว่าเมื่อวิญญาณสลายไปแล้วจะไม่สามารถกลับชาติมาเกิดได้อีก เขาได้ทำลายวิญญาณมากมายเช่นนี้ เพียงพอที่จะทำให้เกิดความไม่สมดุลในหนทางแห่งสวรรค์ นี่หรือคือเรื่องเล็กน้อยที่ท่านว่า!”
ท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ยังคงไม่มีร่องรอยของความรู้สึกผิดบนใบหน้า เขายังคงพูดต่ออย่างเย็นชา “นั่นคือเรื่องของยมโลก วิญญาณเล็กน้อยจะสามารถทำให้สวรรค์ไม่สมดุลได้? ตลกสิ้นดี ถึงแม้ว่าจะเกิดขึ้นจริง มันก็เป็นความไร้ความสามารถของยมโลก หรือว่าท่านเทพในทักษิณสวรรค์จะสู้วิญญาณมนุษย์ไม่ได้”
“ท่าน…” ราชาซิวหลิงโกรธจนตัวสั่น ไม่คิดว่าท่านมหาเทพจะไร้ยางอายขนาดนี้ เขาปกป้องและเข้าข้างฉู่เหยียนอย่างไม่สนใจอะไร “ท่านมหาเทพทำเช่นนี้คือ กำลังหยามเกียรติยมโลกหรือ”
“ฮึ!” ท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์หรี่ตาลง เขาไม่สนใจยมราชทั้งหลายแม้แต่น้อย “พวกเจ้าก็เป็นแค่ผีในยมโลก คงจะมีเพียงสิงซีที่เสียเวลาทำสัญญาอะไรนั่น หากว่ากันตามพลัง พวกเจ้ายังสู้เทพที่อยู่ใต้ข้าไม่ได้ แล้วจะมีสิทธิ์อะไรมาตั้งคำถามกับข้า”
พูดจบ เขาก็ปลดปล่อยพลังออกมาจนหมด เจตนาฆ่าชัดเจนอย่างมาก ร่างของยมราชทั้งเจ็ดสั่นไปมา พลังวิญญาณโดยรอบก็เริ่มสั่นไหว ใบหน้าของพวกเขาเผยถึงความเจ็บปวด ในขณะที่กำลังจะต้านไว้ไม่อยู่นั้น
“ท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์!” หยวนเจียงรีบพูดห้าม “ท่านต้องการก่อเกิดสงครามระหว่างโลกสวรรค์กับยมโลกอย่างนั้นหรือ?”
“แล้วอย่างไร” ท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ไม่มีท่าทีจะหยุดแม้แต่น้อย เขายกมือขึ้นเรียกอาวุธวิเศษออกมา ก่อนจะพูดด้วยท่าทีเยาะเย้ย “ข้าไม่เคยสนใจยมโลกอยู่แล้ว ในเมื่อพวกเขากล้าที่จะท้าทายข้า ข้าไม่รังเกียจที่จะช่วยยมโลกกำจัดทิ้ง”
พูดจบ เขาก็โบกมือขึ้นทีหนึ่ง ท่านเทพอยู่ข้างหลังต่างหยิบอาวุธออกมาทันที ก่อนจะโจมตีไปยังยมราชทั้งเจ็ดที่อยู่เบื้องล่าง
สีหน้าของหยวนเจียงและคนอื่นๆ แปรเปลี่ยนไป จากนั้นพวกเขาก็ตระหนักว่าท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดด้วยเหตุผลกับพวกเขาตั้งแต่แรก จุดประสงค์ของเขาคือกำจัดยมราชทั้งเจ็ดและเสวียนเหมินไปพร้อมกัน
“หยุด!” ท่านเทพทั้งสิบเจ็ดคนรีบขวางไว้ด้านหน้า พวกเขาร่วมมือกันวางข่ายพลังป้องกัน รั้งเหล่าเทพที่พุ่งตัวลงมา “ท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ ท่านไม่กลัวที่จะเป็นศัตรูของยมโลก แต่ท่านไม่กลัวที่จะเป็นศัตรูกับบูรพาสวรรค์ด้วยหรือ” พันธสัญญาในวันนั้น บูรพาสวรรค์เป็นตัวแทนของสวรรค์ในการตกลง วันนี้เขากลับลงมือกับยมราชทั้งเจ็ด ถือเป็นการฉีกหน้าบูรพาสวรรค์!
สีหน้าของท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ดำทะมึน สายตาที่มองไปยังหยวนเจียงและคนอื่นๆ เต็มไปด้วยความรังเกียจมากขึ้น “ฮึ เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาพูดกับข้า หากเจ้าไม่พอใจ ไปเรียกสิงซีออกมาพูดกับข้าเอง!”
พูดจบเขาก็หันไปมองยมราชทั้งเจ็ดอีกครั้ง ครานี้เขาระดมพลังงานเทพที่อยู่รอบตัวอย่างเต็มที่ พลังเหล่านั้นรวมตัวเป็นมังกรขนาดใหญ่ ก่อนที่จะจู่โจมเข้าไปยังยมราชทั้งเจ็ด บูรพาสวรรค์และยมโลกมีความสัมพันธ์ที่ดีเสมอมา เดิมทีก็เป็นมารหัวใจของเขาอยู่ แค่เพียงยมราชทั้งเจ็ดตายสิงซีก็จะไม่มีที่พึ่งอีกต่อไป
“ยมราชอะไรกัน เป็นเพียงแค่ผียังกล้าเรียกตัวเองว่าราชา เป็นตัวแทนของยมโลก? เรียกคนที่มีความสามารถออกมาคุยกับข้า!”
ทันทีที่พูดจบ พลังของมังกรสีทองนั้นเห็นทีกำลังจะพุ่งเข้ามา พลังเทพมหาศาลนั้นทำให้เหล่าเทพต่างหลบหลีกออกไป แม้แต่ข่ายพลังป้องกันของหยวนเจียงและคนอื่นต่างก็แหลกละเอียดไป
ยมราชทั้งเจ็ดคิดจะใช้พลังวิญญาณในการต้าน แต่พลังของพวกเขาห่างจากท่านมหาเทพแห่งทักษิณสวรรค์ ถึงสองระดับ อีกทั้งพลังเทพที่เขาส่งออกมาทั้งหมดนี้ ทำให้พวกเขาไม่อาจต้านไว้ได้ ในขณะที่พลังนี้กำลังจะจู่โจมร่างเสกของพวกเขา มุ่งไปยังข่ายพลังคุ้มครองภูผาหลังเขา
ทันใดนั้น เสียงชายผู้หนึ่งดังขึ้น
“ตามที่เจ้าขอ!”
ในเวลาต่อมา ทุกคนรู้สึกว่ามีพลังงานพิเศษบางอย่างพัดผ่านมา พลังงานมังกรทองที่ทรงพลังนั้นสลายไปในทันทีราวกับว่ามันไม่เคยมีอยู่
“…”
ใคร?