ตอนที่ 429 รักลึกซึ้งจนพูดออกมาไม่ได้
พ่อบ้านรีบกลับไปหาคุณชายของเขา ก่อนจะพูดด้วยความไม่สบายใจว่า “คุณชายครับ ยืนต่อไปแบบนี้ไม่ใช่วิธีที่ดีแน่ ผมได้ยินพนักงานรักษาความปลอดภัยบอกว่า ยังไงวันนี้คุณหนูซ่างซินก็จะเจอคุณให้ได้ ไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมไปครับ”
เขาไม่เคยเห็นหญิงสาวที่จิตใจแข็งแกร่งแบบซ่างซินมาก่อน
แม้ถูกมองข้ามมาแล้วหลายครั้ง แต่เธอก็ยังรอคนคนหนึ่งโดยที่ไม่โกรธแค้น
พ่อบ้านไม่สงสับเลยสักนิด ว่าคืนนี้เธอจะยืนอยู่อย่างนั้นทั้งคืนหรือเปล่า…
ถังหยวนซือเงียบอยู่นานมาก
แต่อยู่ๆ เขาก็หมุนตัวเดินเข้าไปในโรงรถ
ชายหนุ่มขับรถ เตรียมจะออกตาคฤหาสน์ตระกูลถัง
ไฟรถส่องกระทบใบหน้าขาวซีดของซ่างซิน ความอดทนในแววตาของหญิงสาวยังคงไม่ลดลง
เธอตั้งใจจะยืนอยู่ที่นี่ทั้งคืนจริงๆ…
เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ถึงทำให้เธอจะต้องเจอเขาให้ได้ในวันนี้
ถังหยวนซือพลันหรี่ตาลง เขาลังเลอยู่เพียงหนึ่งวินาที ก่อนจะเหยียบคันเร่งเตรียมออกไป
ซ่างซินคิดไม่ถึงว่าจะได้เจอเขาในเวลานี้
เขาไม่ได้ไปกับคนขับรถ แต่ขับรถเตรียมจะออกไปข้างนอกเพียงลำพัง
ในสายตาของเธอ เขาเย็นชามาก มากเสียจนมองข้ามเธอไปได้ราวกับเหมือนคนที่ไม่รู้จักกัน…
ความเย็นชาของเขาไม่ต่างกับชายหนุ่มผู้เคร่งเครียดที่เหนียนเสี่ยวมู่พูดถึง
ซ่างซินขมวดคิ้วมุ่น เธอเหมือนกับเกิดอารมณ์ชั่ววูบ อยู่ๆ หญิงสาวก็หมุนตัววิ่งเข้าใส่รถของเขา!
“เอี๊ยด”
ถังหยวนซือแทบจะเหยียบเบรกในทันที
แต่ความเฉื่อยของรถทำให้ตัวรถเดินหน้าไปอีกเล็กน้อย
นั่นทำให้ซ่างซินคุกเข่านั่งบนพื้นในทันที!
“เสี่ยวซินซิน…” ถังหยวนซือจับพวงมาลัยแน่น ใบหน้าซีดเผือดไปทันในทันใด
เขาปลดเข็มขัดนิรภัย ก่อนจะพุ่งตังลงจากรถโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
ชายหนุ่มอ้อมมาข้างหน้ารถ จากนั้นอุ้มเธอขึ้น พร้อมกับตะโกนเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยที่หน้าประตู
“ยังตะลึงอะไรอยู่ รีบโทรเรียกรถพยาบาลเร็ว!”
สิ้นเสียงของเขา มือข้างหนึ่งพลันกำชายเสื้อของเขาเอาไว้
มือออกแรงอย่างมาก ราวกับกลัวว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะเป็นเพียงภาพลวงตา
ก่อนเจ้าของมือนั่งจะเอ่ยปากเสียงอู้อี้ “ฉันไม่เป็นไร…”
“…”
เป็นห่วงจนว้าวุ่นใจไปหมดแล้ว
ถังหยวนซือเพิ่งจะสังเกตเห็นในตอนนี้ ว่าตำแหน่งที่เธอล้มลงห่างจากหน้ารถช่วงหนึ่ง
รถของเขาไม่ได้ชนเธอ หญิงสาวล้มลงโดยไม่ระวังเท่านั้นเอง
ทว่าหัวใจของเขากลับเต้นไม่เป็นจังหวะ มันไม่เคยเต้นเร็วเหมือนตอนนี้มีก่อน ความรู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นให้ได้ตลอดเวลา ก่อนจะแข็งทื่อจุกอยู่ที่คอหอย จนเขาหายใจไม่ออก
ในอกของเขามีไฟโกรธคุกรุ่นอยู่อย่างควบคุมไม่ได้ อันเกิดจากความเป็นหัว
เขาบีบไหล่ของเธอ “เธออยากตายหรือไง ถ้าฉันเบรกไม่ทันจะทำยังไง ทำอะไรคิดถึงผลลัพธ์บ้างไหม!”
หลังจากชายหนุ่มตะคอกเสร็จ เขาก็ปล่อยเธอ แล้วหันหลังกลับ เตรียมจะไปจากเธอ
ทว่าซ่างซินอ้อมมาตรงหน้าเขา ก่อนจะเงยหน้าดื้อรั้นมองตรงไปที่เขา “ฉันรู้ทุกอย่างหมดแล้ว คนที่ช่วยฉันคราวก่อนคือคุณ คุณเป็นห่วงฉันแท้ๆ แต่ทำไมต้องผลักไสฉันด้วย”
น้ำตาแห่งความอดกลั้นไหลออกมาจากในดวงตาของเธอแล้ว
ซ่างซินเช็ดมันออกไปลวกๆ ยังคงมองเขาด้วยดวงตาคู่สวยเปล่งประกาย
“ถังหยวนซือ แค่ยอมรับว่าคุณชอบฉัน มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ”
ตอนที่ 430 ชอบเธอ ชอบเธอเท่านั้น
“…” ถังหยวนซือคิดไม่ถึง ว่าเธอมาหาเขาด้วยเหตุผลนี้
เธอรู้ทุกอย่างหมดแล้ว
แววตาของเขาพลันมืดมนลง ร่างกายแข็งทื่อ ราวกับคันธนูที่ถูกง้างอย่างเต็มที่
เขาเริ่มชอบเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ เป็นเรื่องที่เขาก็จำไม่ได้เหมือนกัน
ชายหนุ่มจำได้เพียงว่า เธออยู่ในใจเขามาโดยตลอด ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอแล้ว
ตอนนั้นเขาเป็นแค่เด็กกำพร้าที่ไม่มีทั้งพ่อและแม่ในสถานรับเลี้ยงเด็ก เขาโดดเดี่ยวจนยากจะอธิบายออกมา
คนอื่นคิดว่าเขาไม่เข้าพวก ทุกคนจึงค่อยๆ ห่างเหินไปจากเขา
มีเพียงเธอ คนที่ไม่ได้อยู่ในครอบครัวเดียวกันกับเขา แต่กลับชอบหาข้ออ้างไปหาเขาที่สถานรับเลี้ยงเด็กอยู่เสมอ
เธอคอยอยู่เป็นเพื่อนเขา นั่งอยู่กับเขาในห้องสมุดเก่าๆ ทั้งวัน
ต่อมาเขาได้รับอุปการะ กลายเป็นพี่ชายในนามของเธอ
เด็กหญิงยิ่งติดเขาแจ เอาแต่คอยอยู่ข้างๆ เขาทั้งวัน พยายามแหย่ให้เขาหัวเราะ…
ตอนนั้นเธอยังเด็ก ในหัวคิดมุกตลกอะไรไม่ค่อยออก แต่เพื่อให้ความร่วมมือกับเธอ เขาชอบหัวเราะหลังจากที่เธอเล่าเรื่องบางอย่างจบแล้วทุกครั้งไป
เมื่อได้เห็นรอยยิ้มหวานหยดย้อยบนใบหน้าของเธอ เขาก็รู้สึกอิ่มเอิบมากแล้ว…
เขาเคยคิดเหมือนกัน ว่าพวกเขาจะได้มีความสุขอย่างนี้ไปตลอด
ทั้งคู่รักกันมาตั้งแต่เด็กอย่างไม่ต้องสงสัย
และเขาก็คอยปกป้องเธอเสมอมา…
ถังหยวนซือหลุบตาลง เพราะปิดบังความรู้สึกในแววตาไว้ไม่อยู่ ขณะที่เขาจะพูดอะไรบางอย่าง ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอดังขึ้นเสียก่อน
หญิงสาวไม่ได้รับสาย เสียงเรียกเข้าเงียบไปแล้ว ก่อนจะดังขึ้นมาอีกครั้ง
ราวกับว่ามีเรื่องด่วนอะไร
โทรศัพท์มือถือส่งเสียงดังอยู่สองสามครั้ง ซ่างซินมองถังหยวนซือที่เอาแต่เงียบ ก่อนจะก้มหน้าหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา
“ซ่างซิน เธอรีบดูข่าวที่เพิ่งออกเร็ว ประธานถังจะหมั้นแล้ว!” เสียงร้อนใจของผู้จัดการดังมาจากปลายสาย
“…” ซ่างซินอึ้งงันไป
เธอมองถังหยวนซือที่ยืนอยู่ตรงหน้าครั้งหนึ่ง
คล้ายกับว่าเธอไม่เชื่อสิ่งที่เพิ่งได้ยินเมื่อครู่นี้
ผ่านไปนานทีเดียว ดราสาวถึงจะดึงสติกลับมา และเปิดบ่าวบนอินเทอร์เน็ตอ่าน
หัวข้อข่าวที่เพิ่งออกมายังร้อนๆ อยู่เลย [ช็อก! ประธานบริษัทตระกูลถังคนใหม่ประกาศ ทั้งสองคนใกล้จะหมั้นแล้ว!]
ด้านล่าวหัวข้อข่าวอันเตะตาแนบรูปภาพไว้หลายรูป
เธอเคยเห็นคนในรูปมาก่อน
เป็นผู้หญิงที่เขาไปนัดบอดด้วยในวันนั้น
แต่เสื้อผ้าที่คนในรูปใส่ กลับไม่เหมือนในวันที่นัดบอด
นั่นหมายความว่าพวกเขาติดต่อกันหลังจากนั้นด้วย…
ซ่างซินพลันรู้สึกใจสั่น ก่อนจะยื่นโทรศัพท์มือถือให้ถังหยวนซือดู แล้วถามเสียงสั่นเครือ “เรื่องจริงเหรอ”
“…”
ถังหยวนซือกวาดสายตามองข่าวบนหน้าจอโทรศัพท์ ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่น แต่ไม่ได้อธิบายอะไร
ความเงียบของเขาเท่ากับการยอมรับโดยดุษฎี
หญิงสาวปล่อยมือ ทำให้โทรศัพท์มือถือตกลงบนพื้น เธอถอยหลังไปสองก้าวเพราะยืนไม่อยู่ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้น พร้อมกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ “แล้วฉันล่ะ? สิ่งที่คุณสัญญาไว้กับฉันยังมีค่าอยู่ไหม”
เขาเคยบอก ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็จะไม่ปล่อยมือเธอไปไหน
เขาเคยบอก ว่าไม่ว่าเมื่อไหร่ ขอเพียงเธอมีอันตราย เขาจะไปปรากฏตัวให้เธอเห็น…
สิ่งที่เขาเคยบอก เธอจำได้แม่นยำทั้งหมด
แต่เขากลับลืม…
“ฉันเคยบอกเธอแล้ว ว่าระหว่างพวกเรามันเป็นไปไม่ได้ รีบปล่อยวางเถอะ มันดีกับเราทั้งสองฝ่าย” ถังหยวนซือมองหญิงสาว พลางเอ่ยปากอย่างเฉยชา
แค่เพียงคำพูดเดียว เขาเหมือนกับใช้พลังทั้งตัวไปจนหมดเกลี้ยง
หลังจากพูดจบแล้ว เขาก็เตรียมจะเดินจากเธอไป
แต่เพิ่งก้าวขาออกไป เสียงของซ่างซินก็ดังขึ้นข้างหลังเขา “คุณคิดว่าแค่ข่าวปลอมจะตบตาฉันได้เหรอ”
หญิงสาวเดินมาข้างหน้าเขา มองหน้าเขาด้วยแววตาเป็นประกาย
“อยากให้ฉันยอมแพ้ใช่ไหม ก็ได้ อยู่กับฉันคืนหนึ่ง ปรนนิบัติฉันจนพอใจ แล้วฉันจะตกลง!”