ตอนที่ 345 หลับตาก็ชนะได้ / ตอนที่ 346 น่ากลัวจริงๆ

ลืมรักเลือนใจ

ตอนที่ 345 หลับตาก็ชนะได้

 

 

ณ โซนวีไอพี แอร์คอมมานเดอร์จ้องไปยังรถแข่งสีเงินที่จอดอยู่ตรงจุดสตาร์ท พึมพำขึ้น “ไม่อยากจะเชื่อเลย เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวาอำลาวงการเพราะบาดเจ็บไม่ใช่เหรอ…”

 

 

“กัปตัน ต่อให้เยวาจะบาดเจ็บ ระดับเธอแล้วหลับตายังชนะทีมรถแข่งแบบ ดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ได้ ห่างกันเยอะเกินไป อยู่กันคนละโลกเลยแท้ๆ ” หนึ่งในสมาชิกทีมสปีดพูดขึ้น

 

 

“อย่าว่าแต่หลับตาชนะ ดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู เลย ขนาดหลับตายังเอาชนะกัปตันได้เลยนั่น…นั่นก็คงเป็นเรื่องธรรมดาแหละมั้งนะ” สมาชิกอีกคนพูดขึ้น พูดจบไม่วายแอบมองแอร์คอมมานเดอร์ที่อยู่ข้างๆ

 

 

แต่แอร์คอมมานเดอร์ไม่ได้โต้กลับอะไร เพราะนี่ถือว่าเป็นความจริง ต่อให้ลงแข่งทั้งบาดเจ็บแบบนั้น ลงแข่งกับเขาในสนามก็เหมือนกับมาเล่นสนุกเฉยๆ

 

 

 

 

ทุกคนในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเตรียมตัวเสร็จสิ้นแล้ว

 

 

ในการแข่งขันครั้งนี้ ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อไม่มีกลยุทธ์อะไรเป็นพิเศษ เพราะฝีมือห่างกับ      ดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ค่อนข้างมาก ไม่ว่าจะเป็นกลยุทธ์แบบไหน สำหรับทีมแข่งระดับ ดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู แล้ว ก็ไม่มีความหมายอะไรเลย เผลอๆ จะโชว์ตลกต่อหน้าเขาด้วย ปล่อยให้ลูกทีมแข่งตามหน้างานยังจะดีซะกว่า

 

 

“หมิงไข่ กล้าๆ หน่อย ครั้งนี้เป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตรถแข่งของนาย” ก่อนที่จะลงแข่ง ชิงหลี่ที่อยู่ข้างๆ มองไปทางเฮ่อหมิงไข่แล้วพูดขึ้น

 

 

“การแข่งขันครั้งนี้พวกเราคงไม่มีโอกาสชนะได้แน่นอน แต่ไม่สำคัญแล้วล่ะ ซีเอ็ชวันให้ความสำคัญกับนายขนาดนี้ เผลอๆ นายอาจจะเป็นสมาชิกของซีเอ็ชวันก็ได้ อีกอย่างวันนี้แอร์คอมมานเดอร์มาถึงสนามเอง ก็หมายความว่านายมีศักยภาพมหาศาล ฉันคิดว่าทีมสปีดอาจจะสนใจนายก็ได้ แข่งครั้งนี้เสร็จ ทีมสปีดอาจจะชวนนายเข้าร่วมทีมของพวกเขา” ชิงหลี่พูดต่อ

 

 

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฮ่อสยงพยักหน้าแล้วมองไปทางเฮ่อหมิงไข่ “แข่งดีๆ ล่ะ ดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ไม่มีอะไรหรอก อย่ากลัวเพราะชื่อเสียงของเขาเลย ชิงหลี่พูดได้ถูก ถ้าลูกเข้าทีมสปีดได้ก็หมายความว่าด้วยศักยภาพของลูก ในอนาคตก็จะสะบัดทีม ดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ไปได้ไกลเลยล่ะ”

 

 

“ผมเข้าใจครับพ่อ“ บนหน้าเฮ่อหมิงไข่เต็มไปด้วยความทะนง

 

 

“ไม่ว่านายจะเลือกซีเอ็ชวันหรือว่าทีมสปีด ฉันจะอยู่กับนายตลอด ช่วยนายขุดเจาะศักยภาพลึกๆ ในตัวต่อไป ครั้งนี้ก็ทำให้เต็มที่เลย จะคอยดูนายนะ” ชิงหลี่ยกยิ้มขึ้น

 

 

“จะเริ่มแข่งแล้ว ลงสนามได้เลย”

 

 

สักพักผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนเดินเข้ามาแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น

 

 

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อล้วนมุ่งเดินไปยังจุดสตาร์ท

 

 

ขณะนี้ สมาชิกทีม ดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ก็เตรียมตัวเสร็จสิ้นเช่นกัน ทุกคนเข้าไปในรถแข่งกันหมดแล้ว

 

 

ส่วนทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อสมาชิก ต่างก็เปิดประตูรถออกและเข้าไปในฝั่งคนขับ

 

 

เมื่อเห็นว่าการแข่งขันกำลังจะเริ่มขึ้น ทั้งสนามเงียบลงในพริบตา

 

 

ทันทีที่ธงสัญญาณสะบัด ได้ยินเพียงเสียง ‘วิ๊งค์’ รถแข่งสิบกว่าคันมุ่งพุ่งไปด้านหน้าทันที

 

 

และแล้ว ในจุดสตาร์ทยังมีรถแข่งสีเงินคันหนึ่งจอดอยู่

 

 

“นั่นมันรถของทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเหรอ?”

 

 

“ไม่ออกตัวเหรอ?”

 

 

“เกิดอะไรขึ้น…”

 

 

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ทุกคนภายในสนามแข่งล้วนตกอยู่ในความงุนงง เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย

 

 

เฮ่อติ้งคุนและเฮ่อสยงยืนอยู่ข้างใต้สนาม สายตาเพ่งไปยังรถแข่งสีเงินที่ไม่มีทีท่าอะไร

 

 

“พ่อครับ นี่แหละหลานรักของพ่อน่ะ ทำให้ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่ออับอายสุดๆ ” เฮ่อสยงหัวเราะขึ้นอย่างเย็นชา

 

 

“ช่างเถอะ ปล่อยเสี่ยวเยียนไปเถอะ เพราะเสี่ยวเยียนเองก็ไม่รู้เรื่องขับรถอยู่ดี แบบนี้ยังจะปลอดภัยซะกว่า” ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนพูดขึ้น

 

 

“พ่อต้องรู้สึกโชคดีที่มีหลานอย่างหมิงไข่นะครับ” เฮ่อสยงพูดขึ้น

 

 

 

 

 

ตอนที่ 346 น่ากลัวจริงๆ

 

 

“เกิดอะไรขึ้น”

 

 

ณ โซนวีไอพี แอร์คอมมานเดอร์จ้องไปยังรถแข่งสีเงินที่ยังไม่ออกตัวสักทีแล้วพึมพำขึ้นมา

 

 

นี่ไม่เหมือนสไตล์ของเยวาเลยนะ

 

 

สำหรับสไตล์การแข่งขันของเยวา แอร์คอมมานเดอร์ศึกษามาอย่างถี่ถ้วนมาก แต่ครั้งนี้เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ

 

 

“กัปตัน นี่ตั้งใจอ่อนให้สินะ?” จู่ๆ สมาชิกทีมสปีดข้างๆ คนหนึ่งเอ่ยปากขึ้น

 

 

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แอร์คอมมานเดอร์ชะงักไปครู่หนึ่ง

 

 

อ่อนให้งั้นเหรอ

 

 

“กัปตัน เยวาระดับไหน ดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูระดับไหน ถ้าผมเป็นเยวาแล้วต้องมาเจอกับทีมอย่างดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ผมเองก็ไม่ค่อยอยากจะสนใจเท่าไหร่ ถ้าไม่อ่อนให้ซะหน่อย ยังจะแข่งอะไรล่ะ คงจะน่าเบื่อเลยสิท่า”

 

 

ขณะนี้ รถแข่งสีเงินที่จอดอยู่ในจุดสตาร์ท

 

 

“บ้าเอ๊ย…โหมดมรณะอยู่ไหนเนี่ย”

 

 

หลินเยียนเอียงหัวเล็กน้อย สายตาจ้องไปยังมอนิเตอร์

 

 

รถแข่งพวกนี้ ซีเอ็ชวันเป็นคนเตรียมไว้ให้ ก่อนหน้านั้นหลินเยียนยังไม่คุ้นเคยกับรถเลย

 

 

“เจอแล้ว”

 

 

จากนั้น หลินเยียนเผยยิ้ม เอานิ้วจิ้มเบาๆ บนมอนิเตอร์

 

 

วินาทีต่อมา เสียงคำรามราวกับสัตว์ป่าของรถแข่งสีเงินดังสนั่นขึ้น

 

 

ทันใดนั้น หลินเยียนดึงเบรกมือขึ้นมา ขาซ้ายเหยียบรถไว้ ขาขวาเหยียบคันเร่งจดมิดอย่างโหดเหี้ยม

 

 

ล้อหลังทั้งสองข้างหมุนขึ้นอย่างบ้าคลั่ง แต่รถยังคงจอดอยู่ที่เดิม

 

 

ก็อดซีมองลงไปยังรถแข่งสีเงินในสนาม ขมวดคิ้วเคร่ง “เธอปิดระบบแอสซิสต์ไปหมดแล้ว”

 

 

“ไม่หรอกมั้ง คุณหลินเยียนคิดอะไรอยู่ คงไม่ขนาดนั้นหรอกมั้ง!”

 

 

มู่มู่พูดขึ้น “ฉันเชื่อในตัวคุณหลินเยียน ฝีมือการขับของเธอ ฉันเชื่อว่าทีมสปีดเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วล่ะ”

 

 

เมื่อได้ยินที่มู่มู่พูดขึ้น ทุกคนค่อยรู้สึกโล่งอกขึ้นหน่อย ฝีมือการขับของหลินเยียน พวกเขาก็เคยเห็นมากับตา

 

 

“ซู่ว!”

 

 

สิ้นเสียงมู่มู่ เห็นแค่รถแข่งสีเงินที่หลินเยียนเป็นผู้ขับนั้นกลายเป็นแสงเงาสีเงิน มุ่งไปด้านหน้าด้วยความเร็วสุดขีด

 

 

ในขณะนี้

 

 

ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อในสนามแข่ง

 

 

ความสิ้นหวัง หมดแรงถาโถมเข้ามาในใจของทุกคน

 

 

จากที่เห็นปกติก็ไม่คิดว่าจะมีอะไร แต่พอมาลงแข่งจริงๆ กับดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูแล้ว พวกเขาเพิ่งจะพบว่าทักษะการควบคุมสนามของดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูช่างน่ากลัวจริงๆ ถึงขั้น…ที่พวกเขารับไว้ไม่ได้แล้ว

 

 

ถ้าจะให้เปรียบเทียบจริงๆ ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อก็เหมือนกับเด็กทารกที่เพิ่งเกิดใหม่ ส่วนดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูก็ถือว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่มีตรงไหนที่สามารถเทียบเทียมได้เลย

 

 

ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกคนไหนในดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูล้วนเบียดแซงหน้าพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

 

 

“เป็นไปได้ไงที่จะเก่งขนาดนี้…”

 

 

เฮ่อหมิงไข่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แต่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ตามรถของทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูไม่ได้สักคัน ขนาดควันจากท้ายรถยังเอื้อมไม่ถึงเลย

 

 

……

 

 

ผู้บรรยาย “เอาล่ะ ในที่สุดพวกเราก็ได้เห็นว่ามีความเคลื่อนไหวแล้ว ถ้าผมดูไม่ผิดล่ะก็ นักแข่งรถคนนี้น่าจะยังไม่คุ้นเคยกับรถ ฮ่าๆ ดูก็รู้ว่าไม่ได้ทำการบ้านมา ปิดระบบแอสซิสต์ไปซะอย่างงั้น พวกเราต้องรู้ว่าปิดระบบแอสซิสต์ทั้งหมดในจุดสตาร์ทไม่มีความหมายอะไรเลย อีกทั้งขณะที่ทำการควบคุมเชิงลึกแล้วจะเกิดอันตรายขึ้นได้ แน่นอนว่าหลังจากปิดระบบแอสซิสต์ทั้งหมดแล้ว นักแข่งจากท่านนี้ขับรถด้วยความเร็วสูงมาก แต่ว่าด้านหน้าก็จะเป็นโค้งหักศอกโค้งแรก นักแข่งท่านนี้ควรรีบเปิดระบบแอสซิสต์ให้เร็วที่สุด…”

 

 

สิ้นเสียงคำบรรยาย ในที่สุดรถแข่งสีเงินคันนั้นก็กลับสู่สายตาผู้ชมอีกครั้ง แต่ราวๆ สี่ห้าร้อยเมตรจากตรงนั้น กำลังจะต้องเผชิญกับโค้งหักศอกโค้งแรก