ตอนที่ 349 สุดปัง / ตอนที่ 350 ขี้เกียจอธิบาย

ลืมรักเลือนใจ

ตอนที่ 349 สุดปัง

 

 

เนวิเกเตอร์ของในทีมตระกูลเฮ่อหลายคนเผยสีหน้าตะลึง นั่นเป็นรถที่หลินเยียนเป็นผู้ขับจริงๆ เหรอ?!

 

 

ยังไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แค่การที่แซงหน้ากัปตันทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ต้องใช้คำว่างดงามสุดๆ ปังมากจริงๆ !

 

 

แบบนี้ไม่ได้เรียกว่ามาแข่งในสนาม ที่มันคือการแสดงแท้ๆ เลย!

 

 

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้…เธอ…เธอ เป็นไปได้ยังไง!” เฮ่อสยงจ้องไปยังหลินเยียนทีเปิดประตูรถแล้วค่อยๆ เดินออกมาอย่างไม่แยแสนั้น สีหน้าช็อกจนไม่รู้จะอธิบายยังไง

 

 

สมัยยังหนุ่ม เฮ่อสยงก็เป็นนักแข่งรถเหมือนกัน เคยลงแข่งในสนามมากมาย แล้วก็เคยสัมผัสนักแข่งรถไม่น้อย แต่เทคนิคการขับแบบนี้ เขาไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

 

 

ณ ที่ไม่ไกล รอยยิ้มบนหน้าชิงหลี่แห้งแล้วแห้งอีก

 

 

“เธอ…เป็นคนขับเหรอ?! บนรถจะมีคนอื่นหรือเปล่า?” หนึ่งในเนวิเกเตอร์เอ่ยปากขึ้นด้วยความสงสัย

 

 

“ฉันว่าต้องมีเงื่อนงำบางอย่าง จะมีเทคนิคการขับแบบนี้ได้ไง นี่เหมือนการแสดงมากกว่า!” เนวิเกเตอร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ ชิงหลี่รีบพูดขึ้น

 

 

“จะบ้าเหรอ”

 

 

จางอวิ๋นที่โดนเปลี่ยนตัวออกเหลือบมองเนวิเกเตอร์ทั้งสองคนแล้วพูดขึ้น “พวกแกบ้าหรือว่าทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูบ้าน่ะ การแข่งขันแบบนี้จะไปโกงได้ยังไง บนรถนั่นมีแค่หลินเยียนคนเดียว”

 

 

สิ้นเสียงจางอวิ๋น เนวิเกเตอร์ทั้งสองคนเงียบกริบทันที

 

 

“เธอเปลี่ยนตัวฉันออก ตอนนี้ฉันไม่มีอะไรจะพูดแล้ว เธอคนเดียวชนะทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูทั้งทีม…” จางอวิ๋นจ้องไปยังรถแข่งสีเงินที่อยู่ตรงเส้นชัยด้วยสีหน้าอึ้งทึ่ง

 

 

ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนยืนอยู่ที่ไกล จนกระทั่งตอนนี้แล้วยังปรับสีหน้าไม่ถูก

 

 

“เป็นไปได้ไง…เธอจะเก่งขนาดนี้ได้ไง เธอเป็นแค่เนวิเกเตอร์คนหนึ่ง! เธอจะแซงหมิงไข่ได้ยังไง!” สีหน้าเฮ่อสยงไม่ค่อยดี

 

 

‘เธอไม่ได้แซงหน้าหมิงไข่น่ะ เธอแค่เผลอแซงหน้านักแข่งทุกคนในสนามในขณะที่ทำการแสดงเฉยๆ’

 

 

ขณะนี้ แอร์คอมมานเดอร์ค่อยๆ เดินเข้ามา

 

 

จากนั้น แอร์คอมมานเดอร์มองไปทางผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนที่อยู่ข้างๆ แล้วหัวเราะขึ้นเบาๆ “คุณพี่เฮ่อ หลานสาวของท่านเก่งจริงๆ เลยนะ ดูออกว่าตอนที่คุณพี่ยังหนุ่มต้องเป็นนักแข่งรถที่ยอดเยี่ยมแน่ๆ เลย”

 

 

ได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าเฮ่อติ้งคุนเพิ่งจะตั้งตัวได้ “อ้อ…แอร์คอมมานเดอร์เทพก็พูดเกินไปน่ะ…”

 

 

“เป็นไปไม่ได้ ต้องมีอะไรแน่ๆ ไม่งั้นก็คงเพราะโชคแน่ๆ” จู่ๆ เฮ่อสยงรีบพูดขึ้นมา

 

 

“โชคดี?” หนึ่งในลูกทีมจากทีมสปีดขมวดคิ้วขึ้น มองดูพวกเฮ่อสยงแล้วพูดขึ้น “พวกคุณอาจจะเข้าใจอะไรผิดกับคุณเย…คุณหลินเยียนสินะ ทุกอย่างนี้อยู่ในการคาดการณ์ของพวกเราหมด ที่พวกเรามาครั้งนี้ก็เพื่อชมการแข่งขันของคุณหลินเยียน นั่นจะเป็นเพราะโชคได้ยังไงล่ะครับ?”

 

 

“คุณว่าอะไรนะ?” เฮ่อสยงชะงักไป

 

 

“พวกคุณ…พวกคุณไม่ได้มาเพื่อหมิงไข่งั้นเหรอ?!” ชิงหลี่ขมวดคิ้วขึ้นแล้วมองไปทางพวกแอร์คอมมานเดอร์

 

 

“หมิงไข่?” หนึ่งในลูกทีมเหม่อไปเล็กน้อย “หมิงไข่คือใครเหรอ?”

 

 

“อ้อ ลูกพี่ลูกน้องของคุณหลินเยียนสินะ แล้วก็เป็นนักแข่งธรรมดาคนหนึ่งในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อน่ะ” ลูกทีมอีกคนหนึ่งอธิบาย

 

 

เมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกเฮ่อสยงและชิงหลี่ไม่อยากจะเชื่อ พวกเขา…พวกเขาไม่รู้เลยเหรอว่าเฮ่อหมิงไข่เป็นใคร?!

 

 

แล้วก็เป็นแค่นักแข่งรถธรรมดาคนหนึ่งในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่องั้นเหรอ?

 

 

จะธรรมดาได้ไง!

 

 

ผ่านไปไม่นาน หลินเยียนถอดหมวกกันน็อกออกแล้วมายังจุดที่ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่ออยู่

 

 

ผู้คนในทีมทีมซีเอ็ชวันต้อนเข้ามาด้วยความตื่นเต้น

 

 

“ไม่เจอทุกคนในทีมสปีดนานเลยนะ” ก็อดซีมองไปทางพวกแอร์คอมมานเดอร์แล้วเอ่ยปากขึ้น

 

 

“ใช่น่ะสิ จากครั้งล่าสุดที่แพ้คุณหลินเยียนไปก็ผ่านไปนานแล้วนะ เหอๆ ครั้งที่แล้วคุณหลินเยียนส่งพวกเราทุกคนออกจากสนามตัวคนเดียวเลยนะ ครั้งนี้ส่งทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูออกจากสนามด้วยตัวคนเดียวอีกแล้ว จะว่าไป ก็มีแค่กัปตันทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูที่พอใช้ได้แค่นั้นแหละ” หนึ่งลูกทีมทีมสปีดหัวเราะแล้วพูดขึ้น

 

 

สิ้นประโยค ทุกคนรวมถึงชิงหลี่และเฮ่อสยงชะงักอยู่กับที่โดยสิ้นเชิง

 

 

หลินเยียน…ส่งทีมสปีดออกจากสนามเมื่อไม่นานนี้งั้นเหรอ?!!

 

 

 

 

 

ตอนที่ 350 ขี้เกียจอธิบาย

 

 

ขณะนี้ ทุกคนในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเผยสีหน้าเหม่อลอยเล็กน้อย

 

 

โดยเฉพาะพวกเนวิเกเตอร์ในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อยิ่งไม่อยากจะเชื่อ ส่งทีมสปีดออกจากสนามไปกับมือ อีกทั้งมีแค่หลินเยียนคนเดียวอีกด้วย!

 

 

เรื่องแบบนี้ มันจะเป็นไปได้ไง!

 

 

แต่ด้วยทีมรถแข่งระดับทีมสปีดจำเป็นต้องโกหกอีกเหรอ โกหกไปเพื่ออะไร

 

 

อีกอย่าง วันนี้พวกเขาก็ได้เห็นเองกับตา หลินเยียนส่งทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยูออกไปกับมือจริงๆ…

 

 

ทุกคนในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อต่างมองหน้ากัน ดังนั้น หมายความว่าหลินเยียนมีเทคนิคการขับรถแข่งยอดเยี่ยมตั้งแต่แรกอยู่แล้ว?!

 

 

พอนึกย้อนกลับไป การแข่งขันรอบคัดเลือกกับทีมรถเหล่าทังครั้งที่แล้ว ไม่ใช่ความบังเอิญอะไรเลย หลินเยียนไม่เพียงแต่เป็นนักแข่งรถที่มีฝีมือยอดเยี่ยม แถมยังเป็นเนวิเกเตอร์ยอดเยี่ยมอีกด้วย!

 

 

สิ่งที่ตลกคือพวกเขาเหน็บแนมหลินเยียนมาโดยตลอด อีกทั้งยังคิดว่าหลินเยียนควรนับถือชิงหลี่เป็นอาจารย์อีกด้วย!

 

 

ผ่านไปไม่นาน สายตาของนักแข่งรถทีมตระกูลเฮ่อหลายคนมองไปทางชิงหลี่ที่อยู่ข้างๆ

 

 

พอนึกถึงคำพูดที่ชิงหลี่เคยพูดไว้ ถือว่าเป็นเรื่องตลกขั้นสุดยอดเลยล่ะ

 

 

เขาพูดว่าอะไรนะ…ระดับการนำทางของหลินเยียนแค่พื้นๆ…ครั้งที่แล้วที่ชนะได้ก็เพราะโชคช่วยล้วนๆ งั้นเหรอ?

 

 

ระดับการนำทางของชิงหลี่ในทีมรถแข่งตระกูลเฮ่ออาจจะเก่งที่สุด แต่ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่ออย่างพวกเขาก็เป็นแค่ทีมรถเล็กๆ เท่านั้น อย่างมากชิงหลี่ก็เป็นได้แค่เนวิเกเตอร์ระดับเกือบจะกลางเท่านั้นแหละ

 

 

แค่ระดับนี้กล้าพูดจาเหน็บแนมนักแข่งรถและเนวิเกเตอร์ระดับท็อปงั้นเหรอ!

 

 

ทั้งยังชักนำพวกเขาตกหลุมพลางไปด้วย…

 

 

จนถึงตอนนี้ ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อหลายคนถึงได้เข้าใจว่าทำไมหลินเยียนไม่เคยตอบโต้ใดๆ กับการเหน็บแนมที่ผ่านมา

 

 

หากมองอีกมุม ถ้าพวกเขาเป็นนักแข่งรถและเนวิเกเตอระดับท็อปแบบนี้ มาเจอกับพวกอ่อนหัดแบบนี้ พวกเขาก็คงไม่อยากอธิบายอะไรเหมือนกัน

 

 

เพราะว่า…ขี้เกียจ…!

 

 

เพราะไม่ไปใส่ใจ ก็เลยไม่โต้ตอบหรืออธิบายอะไรเพิ่มเติม

 

 

เพราะห่างกันมากเกินไป ก็เลยขี้เกียจไปอธิบายไงล่ะ!

 

 

ในสายตาของหลินเยียน คนอย่างพวกเขาก็ถือว่าเป็นแค่มดตัวเล็กๆ จนไม่อยากไปพูดถึงเลย…

 

 

ขณะนั้น ลูกทีมที่เคยพูดจาประชดประชันอีกทั้งยังเคยสั่งสอนหลินเยียนหน้าแดงก่ำ แทบจะอยากขุดรูมุดลงดินทันที!

 

 

“หลินเยียน แกกล้าแกล้งฉันบนสนามเหรอ!”

 

 

ผ่านไปไม่นาน เฮ่อหมิงไข่เดินมาด้วยท่าทางโมโห จ้องเขม็งใส่หลินเยียนแล้วตะคอกขึ้นด้วยเสียงแข็ง “คุณปู่ พ่อ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ…ผมคงทำได้มากกว่านี้ เธอตั้งใจขัดผมชัดๆ อยากให้ผมหน้าแตกต่อหน้าซีเอ็ชวันกับทีมสปีด!”

 

 

ได้ยินเช่นนั้น เฮ่อสยงกัดฟันแล้วเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรเลย

 

 

“แม่มเอ้ย…ซีเอ็ชวันกับทีมสปีดมาเพื่อฉันแท้ๆ ถ้าไม่มีฉัน แกจะมาลงแข่งแบบนี้ได้เหรอ? แกไปแอบเรียนเทคนิคขับรถที่ไหนมา กล้ามาขวางทางฉันในสนาม ไอ้เนรคุณ!” เฮ่อหมิงไข่พูดขึ้นด้วยความแค้นใจ

 

 

“คุณครับ”

 

 

จู่ๆ สายตาแอร์คอมมานเดอร์ก็มองไปทางเฮ่อหมิงไข่แล้วเอ่ยขึ้น “ผมคิดว่าคุณอาจจะเข้าใจผิดอะไรอยู่นะ ที่พวกเราทีมสปีดมาครั้งนี้ก็เพื่ออยากจะเป็นกำลังใจและหนุนหลังคุณหลินเยียนเท่านั้น ส่วนคุณ…ขอโทษนะครับ พวกเราไม่รู้จักจริงๆ ขอพูดตรงๆ อย่าคิดมากนะ ด้วยระดับการแข่งรถของคุณ อาจจะเข้าทีมรถแข่งแบบธรรมดาที่สุดในประเทศจีนยังไม่ได้เลย”

 

 

สิ้นเสียงแอร์คอมมานเดอร์ เฮ่อหมิงไข่ชะงักอยู่กับที่ เขาว่าไงนะ ทีมสปีดไม่ได้มาเพื่อตัวเอง?!

 

 

“เหอๆ หมิงไข่เอ้ย จริงๆ ที่นายลงแข่งในการแข่งขันระดับนี้ได้… ไม่สิ ที่ตระกูลเฮ่อลงแข่งระดับนี้ได้ ทั้งหมดก็เพราะว่าพวกเรามั่นใจในตัวคุณหลินเยียนมากเพียงพอ ถึงให้ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเป็นทีมสำรองของพวกเราซีเอ็ชวันในการลงแข่งแทน นายอาจจะเข้าใจผิดจริงๆ แล้วล่ะ” มู่มู่จากซีเอ็ชวันหัวเราะแล้วพูดกับเฮ่อหมิงไข่