กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 10
ทุกคนตกตะลึงกับเสียงตะโกน
ทุกคนรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาดูบนสื่อโซเชียล มีเดียต่าง ๆ ของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป!
แน่นอน!
ทุกสื่อบนหน้าโซเชี่ยล มีเดียที่ได้รับการรับรองของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป ได้โพสต์แถลงการณ์ล่าสุด!
รองประธาน ดอริส ยังและตัวแทนของวิลสัน กรุ๊ป แคลร์ วิลสันได้ลงนามในสัญญาออกแบบตกแต่งภายใน มูลค่าหกสิบล้านดอลลาร์!
ทั้งห้องประชุม ตกใจตาแตกและแน่นิ่งทันทีหลังจากเห็นประกาศของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป!
แคลร์ทำข้อตกลงได้จริง ๆ ! ด้วยมูลค่ารวมมากกว่าที่ตั้งใจไว้ถึงสองเท่า!
ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมง!
มันเป็นไปได้อย่างไร? มันง่ายขนาดนั้นเลยหรือ?
มันไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย!
แฮโรลด์รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก!
ก่อนหน้าวันนี้แคลร์ วิลสันเปรียบเสมือนคนไร้ตัวตนในตระกูล
ถ้าเขาตอบรับงานเมื่อวานนี้ เขาจะไม่ให้โอกาสแคลร์ได้ส่องแสงเหมือนในวันนี้แม้แต่น้อย!
แต่ถึงกระนั้นเขาก็ได้ปฏิเสธไป เพราะกลัวว่าจะล้มเหลว!
เขาปฏิเสธงานที่คุณยายมอบหมายให้ แต่ประเด็นสำคัญคือแคลร์ทำมันสำเร็จ!
มันเหมือนคนตบหน้าเขาเสียงดัง!
ทันใดนั้นคุณท่านวิลสันก็หยิบสัญญาขึ้นมาอย่างตื่นเต้นและเริ่มอ่านมัน จากนั้นเธอก็หัวเราะดัง ๆ และพูดขึ้นมา “เยี่ยม! เยี่ยม! เยี่ยมมาก! แคลร์หลานทำได้ดีมาก!”
หลังจากนั้นเธอก็ถามต่อว่า “เธอทำได้อย่างไร?”
แคลร์ตอบกลับไปว่า “ทั้งหมดนี้ หนูต้องขอบคุณ คุณดอริส ยัง เพราะว่าเธอได้มอบโอกาสให้พวกเราตระกูลวิลสันเป็นอย่างมาก”
แคลร์ต้องการที่จะพูดตามความเป็นจริง แต่หลังจากคิดไตร่ตรองอีกครั้งแล้วเธอก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าประธานเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป คือใคร และคงไม่มีใครเชื่อเธอถ้าเธอพูดความจริง
เมื่อได้ยินเช่นนี้แฮโรลด์รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกแทงเป็นล้านครั้งและมันทำให้เขาอยากจะตาย!
ไม่แปลกใจเลยที่แคลร์จะชนะในครั้งนี้ได้!
กลับกลายเป็นว่าดอริส ยังจากเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปเองก็นึกถึงตระกูลวิลสันเป็น!
นั้นคงหมายความว่ามันจะไม่สำคัญถ้าใครสักคนได้หายไป?
เขาเสียใจอย่างมากที่พลาดโอกาสดี ๆ แบบนี้!
ในขณะเดียวกันนี้ ชาร์ลีได้พูดขึ้นว่า “แฮโรลด์ คุณยังจำการเดิมพันของเราได้ไหม?”
ทันใดนั้นใบหน้าของแฮโรลด์ก็บิดเบี้ยวด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยาม
เขาจะลืมเกี่ยวกับการเดิมพันได้อย่างไร? เพราะใครที่แพ้พนันจะต้องคุกเข่าต่อหน้าอีกฝ่าย
แคลร์ชนะในการเดิมพันครั้งนี้ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนแพ้…
‘ไม่! ไม่มีทาง! คนอย่างฉันจะไปคุกเข่าต่อหน้าไอ้ขี้แพ้นั่นได้ยังไง! ข้ามศพฉันไปก่อนเุถอะ! ’
เขากัดฟันและหัวเราะเยาะ “นี่ชาร์ลี เวด นายคิดว่านายเป็นใครเหรอ? นายมันก็แค่คนไร้ค่าไร้ประโยชน์ที่บังเอิญได้แต่งงานกับคนในตระกูลของเรา! นายคาดหวังให้ฉันโค้งคำนับต่อหน้านายงั้นหรือ?”
ชาร์ลีพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ใช่ ฉันมันคงเป็นได้แค่คนไร้ค่า ไร้ประโยชน์ แต่จำไว้ด้วยว่าเมื่อวานนี้เราได้สาบานกันแล้ว ใครที่ผิดสัญญาจะขอให้พ่อ,แม่,ตา,ยายตาย!”
.
อีกครั้งที่เขาพยายามพูดจงใจเน้นคำว่า “ยาย”
แน่นอนว่ามีเมฆสีดำปกคลุมอยู่บนใบหน้าของคุณท่านวิลสัน!
เธอจ้องไปที่แฮโรลด์และถามอย่างเย็นชา “แล้วยังไงล่ะ? นี่แกต้องการให้ฉันตายจริง ๆ เหรอ?”
แฮโรลด์ตื่นตระหนกและโพล่งขึ้นว่า “คุณยายครับ อย่าหลงกลอุบายของเขานะครับ! เขาแค่ต้องการทำให้ผมอับอายและต้องการดูถูกคุณยาย!”
ชาร์ลีพูดอย่างใจเย็น “แฮโรลด์อย่าพยายามมาหลอกคุณยายตอนนี้เลยครับ อย่าลืมว่าคุณได้กล่าวคำสัญญาแล้ว หากคุณขัดขืนคุณจะถูกประณาม หรือว่าจริง ๆ แล้วคุณต้องการสาปแช่งคุณยาย?”
“คุณยายครับ พวกเราแค่ล้อกันเล่นเฉย ๆ !”
คุณท่านวิลสันไม่สบอารมณ์ทั้งที่ไม่ได้แสดงออกให้เห็น พูดว่า “แกก็รู้ว่าฉันเป็นชาวพุทธที่ดี นี่แกยังกล้าผิดสัญญาหลังจากสาบานต่อหน้าทุกคนได้อย่างไร!”
“คุณยายครับ…”
ตอนนี้แฮโรลด์ตื่นตระหนกอย่างแท้จริงเพราะเห็นได้ชัดว่าคุณยายของเขาโกรธมาก!
เมื่อเห็นว่าแฮโรลด์ไม่เต็มใจที่จะรักษาสัญญาที่เกี่ยวข้องกับตัวเองเพื่อรักษาใบหน้าของเขาเลดี้วิลสันจึงตบโต๊ะอย่างดุเดือดและตะโกนว่า “ตอนนี้คุณตั้งใจที่จะทำลายคำสาบานของคุณแล้วหรือยัง?”
“คุณยายครับ…” แฮโรลด์พูดติด ๆ ขัด ๆ ภายในใจของเขาตอนนี้กำลังสับสนอย่างมาก
เพราะถ้าหากเขาปฏิบัติตามกฎที่เดิมพันกันไว้และยอมรับความพ่ายแพ้ต่อชาร์ลีเขาจะเสียหน้าเป็นอย่างมาก
แต่ถ้าเขาไม่ยอมทำตามที่เดิมพันและทำให้คุณยายโกรธ เขาจะสูญเสียทุกสิ่งที่เขามีในตระกูลวิลสัน! เขาคงเสียมากกว่าเสียหน้าเป็นแน่!
ไม่ว่าเขาจะไม่เต็มใจแค่ไหนเขาก็กัดฟันและพึมพำ “เอาล่ะ! ฉันจะรักษาคำสัญญา!”
ชาร์ลีมองเขาอย่างเงียบ ๆ ด้วยรอยยิ้ม เพื่อรอให้เขามาคุกเข่าต่อหน้าเขา
แฮโรลด์รู้สึกราวกับว่าขาของเขาเต็มไปด้วยตะกั่วที่แสนหนัก เขาก้าวไปอย่างช้า ๆ และด้วยความไม่เต็มใจนักขณะที่เขาเดินไปหาชาร์ลี
เขารู้สึกร้อนรนจนทั้งตัวสั่นสะท้าน เขายังกัดฟันแน่นอย่างหงุดหงิด แต่แล้วขาของเขาก็กลายเป็นวุ้นอ่อนปวกเปียกและเขาก็คุกเข่าลงบนพื้น
ตุ้บ!
ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์บางคนถึงกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเงียบ ๆ แล้วเล็งไปที่พวกเขา
แฮโรลด์ก้มหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังอย่างสั่นคลอนว่า“ ฉันขอโทษ!”
จากนั้นเขาก็เอนตัวลงและศีรษะก็แนบไปกับพื้น
ชาร์ลีพูดตอบว่า “คุณพูดว่าอะไรนะครับ? ผมไม่ได้ยิน ช่วยพูดให้ดังและชัดเจนกว่านี้หน่อย”
แฮโรลด์ก้มศีรษะของเขาอีกครั้งและตะโกนว่า “ฉันขอโทษ!”
ชาร์ลียิ้มเยาะ “โอ้ คุณขอโทษ คุณขอโทษเรื่องอะไรเหรอครับ?”
ภายในใจแฮโรลด์นั้นเขาต้องการฆ่าและฉีกชาร์ลีออกเป็นล้านชิ้น แต่เขายังต้องคำนับเป็นครั้งสุดท้ายอยู่
ดังนั้นเขาจึงกัดริมฝีปากและพูดว่า “ฉันไม่ควรสงสัยในความสามารถของแคลร์…”
และเขาก็คำนับลงไปอีกครั้ง
ชาร์ลีรู้สึกได้ถึงสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิที่พัดผ่านร่างกายของเขา!
เขารู้สึกไม่พอใจกับแฮโรลด์มานานแล้ว ตอนนี้เขามีโอกาสที่จะให้แฮโรลด์คุกเข่าบนพื้นเหมือนสุนัขและยอมรับข้อผิดพลาดของเขา ตอนนี้ชาร์ลีรู้สึกสดชื่นและตื่นเต้นมาก!
ดวงตาของแคลร์เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจเมื่อเธอดูเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น แต่แล้วจู่ ๆ เธอก็เริ่มรู้สึกว่าสามีของเธอแตกต่างจากเมื่อก่อน!
อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถบอกได้ว่าความแตกต่างนั้นคืออะไร
เมื่อเธอได้นึกถึงใบหน้าที่มั่นใจของชาร์ลีเมื่อตอนที่เขาได้เดิมพันกับแฮโรลด์เมื่อวานนี้เธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่า นี่เขารู้อยู่แล้วหรือเปล่าว่าเธอจะสำเร็จในงานครั้งนี้
แล้วเขาไปเอาความมั่นใจพวกนี้มาจากไหนกันนะ?