กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 16

ซาบรีน่ากอดอกของเธอ และพูดด้วยน้ำเสียงโอ้อวดว่า “ใช่ฉันดูถูกคุณแล้วไงล่ะ? ตอนนี้คุณทนคำวิจารณ์ไม่ได้เหรอไอ้คนขี้แพ้?”

“ทุกคนในมหาวิทยาลัยรู้ว่าคุณแต่งงานกับแคลร์ และกลายเป็นลูกเขยของพวกเขาหลังเรียนจบ! คนขี้แพ้ที่น่าสังเวชที่ไม่สามารถแม้แต่จะซื้ออาหารดี ๆ ในมหาลัยกับของต่าง ๆ ได้หลังเรียนจบ! คุณกล้ามาขอความช่วยเหลือจากฉันได้อย่างไร ในเมื่อคุณมันผู้แพ้ได้เบอร์นี้? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?”

ความโกรธเกรี้ยวกำลังแผดเผาอย่างช้า ๆ ภายในตัวของชาร์ลี

เขาไม่มีวันไปทำร้ายใครก่อนได้เว้นแต่ว่าจะถูกโจมตีก่อน และในตอนนี้ซาบรีน่าได้ข้ามเส้นกันเกินไปแล้ว!

ในขณะเดียวกันนี้ เขาได้รับข้อความจากสตีเฟน “นายท่านครับ ตระกูลเวดเป็นเจ้าของโรงแรมและรีสอร์ทในเครือแชงกรีลาทั้งหมด และแชงกรีลาของโอลรัส ฮิลล์ ก็เป็นเพียงหนึ่งในเครือแชงกรีลาของเราทั่วโลก”

ตอนนี้ทุกคนดูเหมือนจะอยู่ท่ามกลางความประหลาดใจ!

เขาบอกแค่ว่าตระกูลเวดเป็นเจ้าของแชงกรีล่า?

เขาตอบแบบไม่ค่อยเชื่อในหูตัวเองว่า“นี่คุณไม่ได้ล้อผมเล่นใช่ไหม?”

“ไม่แน่นอนครับท่าน ผู้ดูแลแชงกรีล่า โอลรัส ฮิลล์ คือ ไอแซค คาเมรอน หมายเลขโทรศัพท์ของเขาคือ 155… ลองโทรหาเขา และเขาจะจัดการทุกอย่างให้คุณเลยครับ”

“ตกลง”

ซาบรีนารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยกับท่าทีของชาร์ลีที่มัวแต่จ้องมองโทรศัพท์ และส่งข้อความในขณะที่เธอกำลังล้อเลียนเขา

เธอรู้สึกเหมือนกำลังทารุณสุนัขตัวหนึ่งอยู่ และแน่นอนว่าเธออยากได้ยินเสียงสุนัขมันร้อง

ชาร์ลีไม่ได้พูดอะไรแม้แต่น้อย

มันพิสูจน์แล้วว่าในกรณีของเขา เวลาไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร เขาก็ยังคงเป็นคนขี้แพ้มาตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย และตอนนี้เขาก็เป็นคนขี้แพ้เหมือนที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเหมือนเดิม

ดังนั้นเธอจึงเพิ่มความโอหังในน้ำเสียงของเธอและเยาะเย้ยต่อว่า “เฮ้ นายหัวหน้าห้อง นายเก่งมากที่ทนกับคำพูดของฉันได้!”

“อ๋อใช่สิ ฉันได้ยินมาว่านายกับแคลร์ไม่ได้นอนด้วยกันหลังจากแต่งงานกันมาสามปี แคลร์เป็นเมียน้อยของคนอื่นจริง ๆ หรือเปล่า และคุณไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากของเล่นของเธอ? ฮ่า ๆ ๆ !”

ชาร์ลีเริ่มขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ

‘นี่ไม่เพียงแค่เธอดูถูกฉัน แต่เธอยังดูถูกภรรยาของฉันด้วย ซาบรีน่า ลี เธอกำลังขุดหลุมฝังศพของตัวเองแล้วแหละ! ‘

เขากดหมายเลขไปยังเบอร์ของ ไอแซค คาเมรอน ด้วยความโกรธ เขาจ้องไปที่ซาบรีน่า และพูดอย่างเรียบเฉยในขณะที่รออีกคนให้รับสายว่า “ฉันจะถามผู้รับผิดชอบของเธอว่าแชงกรีลาคัดเลือกพนักงานอย่างไร แม้กระทั่งคนปากโสโครกอย่างเธอก็ยังสามารถทำงานที่นี่ได้!”

“อะไรนะ? นี่นายกล้าเหน็บแนมฉันได้ยังไง? นายคงอยากมีเรื่องก้บฉันใช่ไหม!” ซาบรีน่าคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว และตะโกนบอกการ์ดที่อยู่ข้าง ๆ เธอ “เขามาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา จัดการเขา!”

ในขณะเดียวกันนี้ ก็มีคนรับสายของเขาพอดี

“สวัสดีครับ คุณคือใคร?”

เสียงผู้ชายที่มีเสน่ห์ดังมาจากอีกด้านหนึ่งของสาย

ชาร์ลีพูดอย่างเย็นชา “คุณคือ ไอแซค คาเมรอน ใช่ไหม? ผมชื่อ ชาร์ลี เวด ตอนนี้ผมอยู่ที่ทางเข้าของแชงกรีล่า ผมจะให้เวลาคุณไม่กี่นาทีเพื่อรีบมาที่นี่ ไม่งั้นคุณก็สามารถออกไปจากแชงกรีล่าได้เลย!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นชายผู้ซึ่งเต็มไปด้วยเสน่ห์ดึงดูดก็ดูตื่นตระหนก และพูดติดขัดโดยทันที “นะ นะ…นายท่านเหรอครับ? ตอนนี้คุณอยู่ที่แชงกรีล่าจริง ๆ หรือครับ”

“ห้าสิบวินาที!”

ชายคนนั้นตะโกนใส่โทรศัพท์ “กรุณารอสักครู่ ผมจะรีบไปที่นั่นทันที!”

ซาบรีน่ายิ้มเยาะขณะฟังการสนทนาทางโทรศัพท์ของชาร์ลี และเยาะเย้ยถากถาง “เฮ้ ชาร์ลี ฉันไม่รู้ว่านายจะเล่นละครได้เก่งขนาดนี้! นายรู้หรือไม่ว่าคุณคาเมรอนเป็นใคร? แม้แต่สมาชิกที่มีชื่อเสียงที่สุดของแชงกรีลาก็ไม่กล้าหยิ่งผยองต่อหน้าคุณคาเมรอน! นายคิดว่านายจะหลอกฉันได้จริง ๆ โดยแกล้งทำเป็นโทรอย่างนั้นเหรอ”

ชาร์ลีจ้องมองเธอ และพูดแผ่วเบาว่า “เธอจะรู้เองในอีกสามสิบวินาทีถ้าฉันหลอกเธอ!”

ซาบรีน่าหัวเราะอย่างดูถูก “เอาล่ะ คุณหัวหน้าห้องที่รักของเรา! ฉันจะรออีกสามสิบวินาที! ไม่เป็นไรขอเวลาสักสามนาที ถ้าคุณคาเมรอนไม่แสดงตัวภายในสามนาทีฉันจะปล่อยให้ผู้คุมฉีกปากเน่า ๆ ของนายออกจากใบหน้าของนาย ขำมาก! มันตลกมาก!”

ยี่สิบวินาทีต่อมาชายวัยกลางคนในชุดสูทสุดหรูวิ่งมาหาพวกเขาด้วยความตื่นตระหนก

เขาเป็นเหมือนสุนัขที่ทำงานให้กับตระกูลเวด เขายังเป็นสุนัขที่มีอิทธิพลเป็นอย่างมาก

นับตั้งแต่ที่เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการทั่วไปของโรงแรมแชงกรีล่า โอลรัสฮิลล์ เขาก็กลายเป็นหนึ่งในบุคคลที่น่านับถือที่สุดในเมือง ครั้งสุดท้ายที่เขาตื่นเต้นตกใจขนาดนี้ ผ่านมานานมากแค่ไหน?

อย่างไรก็ตามความตื่นตระหนกของเขาเป็นสิ่งที่เข้าใจได้ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่านายท่านแห่งตระกูลเวดจะปรากฏตัวที่แชงกรีล่าซึ่งอยู่ภายใต้การบริหารของเขา …

ซาบรีน่าตั้งใจที่จะดูถูกชาร์ลีต่อไป ทันใดนั้นเธอพลันหน้าซีดและการ์ดทั้งหลายดูตกใจเมื่อพวกเขามองไปข้างหลังเธอ

เธอมองตามสายตาที่ตกตะลึง และหันกลับมาเมื่อเห็นคุณคาเมรอนโผล่ออกมา ดวงตาของเธอเบิกกว้างราวกับว่าเธอถูกฟ้าผ่า

จากนั้นเธอก็หันกลับมาที่ชาร์ลีดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความน่ากลัว “นี่… เป็นไปได้ยังไง… เป็นไปได้ยังไง…”

“คุณชาลี เวดคือใคร?”

เสียงของไอแซคสั่นสะท้านด้วยความกลัวและไม่เชื่อ

ทุกคนจ้องมองเขาด้วยความสับสนตะลึงงัน ชายที่สามารถเขย่าทั้งโอลรัส ฮิลล์ได้อย่างง่ายดาย เพียงแค่การย่ำเท้าของเขานั้นทำให้คนหวาดกลัวได้ขนาดนี้จนแม้แต่เสียงของเขาก็เปลี่ยนไป!

ชาร์ลีพูดเสียงดัง “ผมเอง!”

ไอแซครีบตรงมาหาเขาและโค้งคำนับ “นะ นาย…”

ชาร์ลีพูดแทรกทันที “คุณคาเมรอน พอดีว่าผมมีบางสิ่งไม่เหมาะที่จะพูดออกมาดัง ๆ ในที่สาธารณะ”

ไอแซคตัวสั่นด้วยความกระวนกระวายใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น

‘คุณพระช่วย! ฉันมันช่างโง่เขลา! ตัวตนของนายท่าน ต้องเป็นความลับสูงสุด แต่ฉันเกือบจะเรียกเขาออกไปแล้ว! ถ้าฉันทำให้นายท่านขุ่นเคืองมันจะเป็นจุดจบสำหรับฉัน! ‘

ดังนั้นเขาจึงรีบเปลี่ยนตัวเอง แต่ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพ “คุณเวดครับ ยินดีต้อนรับสู่แชงกรีล่า โปรดตามผมไปที่สำนักงานของผมเพื่อการสนทนาเพิ่มเติมครับ”

ซาบรีน่าตกตะลึงอย่างที่สุด เธอไม่สามารถยอมรับความจริงได้ แต่มันถูกเปิดเผยต่อหน้าต่อตาเธอ

ชาร์ลี เวด คือใคร? ภูมิหลังที่แท้จริงของเขาคืออะไร? เขาจะทำให้บอสใหญ่แห่งแชงกรีล่าโค้งคำนับต่อหน้าเขาเหมือนชาวนาต่ำต้อยได้อย่างไร?

เขาจะไม่รู้สึกแย่กับสิ่งที่เธอล้อเลียนเธอใช่ไหม?