ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 27
ไทสันตบหน้าดอนและพูดเอ่ยบอกเสียงเย็น “คุณไม่รู้งั้นเหรอว่าทำไมผมถึงสั่งให้ซ้อมคุณ คุณไม่รู้ว่าท่านฮาร์วี่ย์คือใครงั้นเหรอ? คุณกล้าทำให้ท่านขุ่นเคืองได้ยังไง”
“เขา…เขาเป็นลูกเขยที่มาเกาะคนอื่นกินทั้งยังไร้ประโยชน์ของตระกูลซิมเมอร์ไม่ใช่เหรอ?”
ตอนนี้ดอนเสียใจมากจนแทบจะอาเจียนเป็นเลือด คนที่เขาเรียกมากลับทุบตีเขาแบบนี้และเป็นเพราะฮาร์วี่ย์ไอ้สารเลวนั่น เขาไม่เข้าใจ!
“ลูกเขยที่มาเกาะคนอื่นกินงั้นเหรอ” ไทสันหัวเราะเยาะ เมื่อเขากำลังจะเปิดเผยตัวตนของฮาร์วี่ย์ เขาบังเอิญเห็นฮาร์วี่ย์เหลือบมองมายังเขา
เขาสั่นสะท้านและและเหมือนถูกสาปไปโดยไม่รู้ตัว “ผมขอถามคุณ คุณล้มละลายงั้นเหรอ? งั้นมันหมายความว่าผมสูญเสียเงินห้าล้านที่ผมให้คุณไปนั้นเหรอ”
ทุกคนในตระกูลซิมเมอร์ไม่กล้าที่จะโน้มน้าวเขา ในตอนนี้พวกเขาทั้งหมดกำลังตกตะลึงในสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น โดยเฉพาะผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของไทสัน
เขาก้าวเดินไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตัวและพูดว่า “บราเทอร์ไทสัน…คุณบอกว่ามิสเตอร์แซนเดอร์ล้มละลายงั้นเหรอ? นั่นเป็นความจริงหรือไม่”
คนอย่างผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์เท่านั้นที่กล้าที่จะก้าวร้าวดุดันต่อหน้าคนในรตะกูลของเขาเท่านั้น เขาไม่กล้าหยาบคายต่อหน้าคนอื่นอย่างไทสัน มันค่อนข้างดีที่เขาสามารถเอ่ยถามประโยคนี้ได้ในตอนนี้
ไทสันกลอกตาของเขา ชายชราผู้โง่เขลาคนนี้ไม่รู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของท่าน ท่านได้เอ่ยบอกแล้วว่าดอนล้มละลายไปแล้ว มันจะเป็นเรื่องเท็จได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตามในตอนนี้ไทสันกลัวที่จะเปิดเผยตัวตนของฮาร์วี่ย์ แต่เขาคว้าคอของดอนและพูดอย่างเยือกเย็นว่า “พูดเองสิ ถ้าคุณถูกจับได้ว่าโกหก ฉันจะตัดนิ้วของคุณสำหรับแต่ละคำที่คุณพูดมันออกมา!”
“พูด…พูดครับ…ผมจะพูด…” ดอนที่ดูเหมือนเปียกชุ่มไปด้วยเลือดทั้งตัวพูดออกมา “บราเทอร์ไทสัน ผมไม่ได้ตั้งใจ ถึงผมจะหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว แต่ผมจะจ่ายเงินคืนให้คุณ ผมจะจ่าย…”
“โอเค คุณพูดเองนะ ผมจะให้เวลาคุณสามวัน ถ้าถึงตอนนั้นคุณไม่สามารถให้เงินผมคืนห้าล้าน ผมจะตัดมือของคุณออกไปข้างหนึ่ง!” ไทสันหัวเราะเยาะ จากนั้นเขาก็ตบหน้าดอนอีกครั้งก่อนจะตะโกนอย่างโมโหว่า “ไป!”
ลูกน้องชายฉกรรจ์ทั้งหมดออกจากคฤหาสน์ของตระกูลซิมเมอร์ด้วยความเร่งรีบ ในตอนนี้ไม่มีใครสังเกตุเห็นเลยว่าไทสันนั้นอยากที่จะวิ่งออกไปใหเร็วที่สุด เขาอยากจะฆ่าดอนนักถ้าไม่มีคนมุงดูมากขนาดนี้
“ไทสัน วูดส์…” ดอนยืนตัวสั่นด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นเมื่อร่างของไทสันลับสายตาไป
ทุกคนในตระกูลซิมเมอร์ต่างมองหน้ากัน ทันใดนั้นก็มีคนพูดขึ้นมาว่า “ฉันเข้าใจแล้ว มิสเตอร์วูดส์รู้เรื่องการล้มละลายของดอน ดังนั้นเขาจึงมาในคืนนี้เพื่อที่จะมาจัดการกับเขาต่อหน้า!”
“ใช่! ก็แค่นั้นแหละ ฉันคิดว่าฮาร์วี่ย์ที่ไร้ประโยชน์คนนี้น่ายำเกรงยังไง! เขาแค่โชคดีที่บราเทอร์ไทสันมาหาดอนได้ถูกที่ถูกเวลา!”
“ขยะก็แค่ขยะ ตอนแรกฉันคิดว่าเขาจะสามารถเปลี่ยนดวงชะตาของเขาได้เหมือนที่เขาพูดกันว่า “ ปลาเค็มสามารถหมุนเปลี่ยนได้!” “
“ฉันเกือบจะคิดว่าผู้ชายคนนี้คือประธานคนใหม่ของ ยอร์ก เอ็นเทร์ไพรส์!”
“พวกแกคิดมากเกินไป แม้ว่าไอ้ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์เช่นมันจะต้องการขัดรองเท้าของมิสเตอร์วูดส์ เขาก็คงถูกดูถูกเพราะมือสกปรก!”
หลายคนเข้าใจสถานการณ์แล้ว กลายเป็นว่าไทสันทำร้ายดอนเพราะดอนทำให้เขาต้องสูญเสียเงิน ตอนแรกพวกเขาคิดว่าเขาทำเพื่อฮาร์วี่ย์