ดาบผ่าปฐพี
แปลโดย iPAT
กลางดึกที่เงียบสงัด
ภายใต้แสงจันทร์ เงาของต้นไม้ราวกับกำลังเต้นรำ เสียงคำรามของสัตว์น้อยใหญ่ดังขึ้นเป็นครั้งคราว
โคมไฟถูกจุดในกระท่อมกลางภูเขา
ฟงจินฮวงนอนอยู่บนเตียงด้วยความอ่อนล้าและใบหน้าซีดขาว
นางมองเทพธิดาไป่ชิงที่นั่งอยู่ข้างเตียงและกล่าว “ท่านแม่ ข้าขอโทษ ข้าจะไม่ทำมันอีก…”
เทพธิดาไป่ชิงกล่าวเสียงเข้ม “ฮวงเอ๋อ แม่รู้ว่าเจ้ากำลังคิดสิ่งใด เจ้าฝึกหนักจนได้รับบาดเจ็บห้าหรือหกครั้งในช่วงหลายสิบวันที่ผ่านมา แม่เคยบอกเจ้าแล้วว่าการบ่มเพาะต้องค่อยเป็นค่อยไป การเร่งรีบยิ่งจะทำให้ความก้าวหน้าของเจ้าล่าช้าลงและอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต”
ฟงจินฮวงกล่าวเบาๆ “ข้าขอโทษ…”
“ข้าวางวิญญาณไว้ในร่างของเจ้าแล้ว เจ้าไม่สามารถบ่มเพาะเป็นเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืนและไม่สามารถออกจากภูเขาลูกนี้ หากเจ้าหิว เจ้าสามารถกินผลไม้ป่า หากเจ้ากระหาย เจ้าสามารถดื่มน้ำพุจิตวิญญาณธรรมชาติ นี่คือบทลงโทษของเจ้า จงใช้ช่วงเวลานี้สำนึกผิด” เทพธิดาไป่ชิงกล่าวอย่างจริงจัง
“ท่านแม่ อย่า…” ฟงจินฮวงกังวลมาก
อย่างไรก็ตามเทพธิดาไป่ชิงกลับสะบัดแขนเสื้อและทำให้ฟงจินฮวงนอนหลับไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นบุตรสาวหลับสนิท เทพธิดาไป่ชิงขมวดคิ้วด้วยความกังวล
นางไม่ได้แจ้งข่าวการเสียชีวิตของฟงจิวเก้อกับบุตรสาว
ด้านหนึ่ง นิกายคฤหาสน์วิญญาณต้องการเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับให้ได้นานที่สุด ฟงจินฮวงยังเป็นผู้ใช้วิญญาณระดับมนุษย์ นางไม่มีสิทธิรับรู้เรื่องนี้ หลังจากทั้งหมดมันเป็นเรื่องง่ายที่มนุษย์จะถูกรีบเค้นข้อมูล
อีกด้านหนึ่ง เทพธิดาไป่ชิงก็ไม่รู้ว่าควรบอกบุตรสาวอย่างไร
เหตุใดฟงจินฮวงจึงหักโหมบ่มเพาะอย่างสิ้นหวัง? นางทำงานอย่างหนักเพราะต้องการช่วยเหลือบิดา!
หากเทพธิดาไป่ชิงบอกความจริงเรื่องฟงจิวเก้อ แล้วนางจะรู้สึกอย่างไร?
นางจะทนไม่ได้
“เห้อ…” เทพธิดาไป่ชิงถอนหายใจยาวขณะมองหน้าบุตรสาว
เทพธิดาไป่ชิงลูบศีรษะฟงจินฮวงเบาๆด้วยความรัก รูปลักษณ์ของฟงจินฮวงเป็นการผสมผสานระหว่างฟงจิวเก้อกับเทพธิดาไป่ชิง ดังนั้นใบหน้าของนางจึงทำให้เทพธิดาไป่ชิงคิดถึงสามี
ฟงจิวเก้อตายไปแล้ว ตอนนี้ฟงจินฮวงเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้นางยังมีชีวิตอยู่
ไม่นานหลังจากนั้นแสงแรกแห่งรุ่งอรุณก็เริ่มเล็ดลอดเข้ามาทางช่องหน้าต่าง
เทพธิดาไป่ชิงตระหนักว่านางต้องออกเดินทางเดี๋ยวนี้
นางลุกขึ้นและเดินออกจากห้องอย่างแผ่วเบา
นางหันหน้ามองกลับไปยังกระท่อมที่อยู่ด้านหลังและพึมพำกับตนเอง “ฮวงเอ๋อ รอแม่อีกเจ็ดวัน ระหว่างนี้เจ้าจะต้องดูแลตนเองและสงบจิตใจลง”
เทพธิดาไป่ชิงไม่กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของฟงจินฮวง
ที่นี่คือนิกายคฤหาสน์วิญญาณ แม้จะมีความขัดแย้งภายในแต่พวกนางก็มีขีดจำกัด
เทพธิดาไป่ชิงเหยียบก้อนเมฆและบินไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
จุดหมายของนางก็คือน้ำตกสวรรค์!
เหตุใดจึงเป็นที่นี่?
นางได้รับภารกิจตรวจสอบเบาะแสเกี่ยวกับโป้ชิงที่ฟงจิวเก้อทิ้งไว้
โป้ชิงเคยเป็นสมาชิกของนิกายคฤหาสน์วิญญาณ มีข้อมูลมากมายเกี่ยวกับเขา อย่างไรก็ตามสิ่งที่เทพธิดาไป่ชิงรู้สึกสนใจก็คือ โม่เหยา คนรักของโป้ชิง
โม่เหยาเป็นอดีตผู้นำนิกายคฤหาสน์วิญญาณ สิ่งที่ทำให้นางแตกต่างก็คือนางไม่ใช่ผู้อมตะมนุษย์แต่เป็นผู้อมตะมนุษย์หมึก
‘โป้ชิงอาจไม่ได้ไปภาคเหนือแต่โม่เหยาไปและกระทั่งลอบเข้าสู่แดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวง บางทีโม่เหยาอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับการล่มสลายของวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จรง’
เทพธิดาไป่ชิงรู้เหตุผลที่โม่เหยาเสี่ยงชีวิตเข้าในแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือ นั่นก็คือเพื่อช่วยโป้ชิงก้าวข้ามภัยพิบัติ
ย้อนกลับไปการก้าวเข้าสู่ระดับเก้าของโป้ชิงเป็นเหตุการณ์สำคัญที่ผู้อมตะทั่งโลกให้ความสนใจ
น่าเสียดายที่โป้ชิงเสียชีวิตในภัยพิบัติขณะที่โม่เหยาก็ตายไปพร้อมกัน
ผู้อมตะภาคกลางทุกคนรู้เรื่องนี้
เทพธิดาไป่ชิงเคยได้ยินเรื่องนี้มาหลายครั้ง
แต่ตอนนี้นางกลับรู้สึกแตกต่างออกไปราวกับนางนั่งอยู่บนเรือลำเดียวกันกับโม่เหยา
นางกระทั่งรู้สึกอิจฉาโม่เหยาที่สามารถตายไปพร้อมกับสามี
เทพธิดาไป่ชิงตรวจสอบและพบว่าทุกเบาะแสชี้ไปยังสถานที่เดียวกัน นั่นคือน้ำตกสวรรค์
นางไม่พบเงื่อนงำอื่น ดังนั้นนางจึงต้องเดินทางไปยังน้ำตกสวรรค์เพื่อค้นหาเบาะแสเพิ่มเติม
น้ำตกสวรรค์คือสถานที่เสียชีวตของโป้ชิง
สถานที่แห่งนี้ค่อนข้างไกลจากนิกายคฤหาสน์วิญญาณ หากเทพธิดาไป่ชิงใช้วิธีส่วนตัว นางอาจต้องใช้เวลาถึงหนึ่งปีกว่าจะเดินทางไปถึง
แน่นอนว่านางจะไม่ทำเช่นนั้น
นางเดินทางด้วยการใช้ค่ายกลวิญญาณขนส่งของนิกายคฤหาสน์วิญญาณ นี่ทำให้นางสามารถประหยัดเวลาไปได้มาก
นางไม่ได้บินไปยังน้ำตกสวรรค์โดยตรงแต่มุ่งหน้าไปที่นิกายท่าเรือหมื่นมังกรก่อนจะเดินทางต่อด้วยค่ายกลวิญญาณขนส่งของนิกายท่าเรือหมื่นมังกร แม้จะเสียค่าใช้จ่ายจำนวนมากแต่มันก็ช่วยให้นางประหยัดเวลามากขึ้น
หลังจากหนึ่งวันหนึ่งคืน เทพธิดาไป่ชิงก็อยู่ห่างจากน้ำตกสวรรค์เพียงหนึ่งพันลี้
เบื้องหน้านางคือน้ำตกขนาดมหึมาที่ตกลงมาอย่างไม่รู้สิ้นสุด
เสียงน้ำตกดังราวกับเสียงฟ้าร้องอย่างต่อเนื่อง
ไอน้ำปริมาณมหาศาลสร้างชั้นหมอกหนาทึบปกคลุมพื้นที่ในวงกว้าง
เหตุใดมันจึงถูกเรียกว่าน้ำตกสวรรค์?
เพราะมันใหญ่เกินไป
หากเปรียบเทียบ เทพธิดาไป่ชิงราวกับมดปลวกที่ไร้นัยสำคัญ
เทพธิดาไป่ชิงเคยเห็นมันมาก่อนเมื่อครั้งที่นางออกเดินทางผจญภัยพร้อมกับฟงจิวเก้อ
ตอนนี้เมื่อมองไปยังน้ำตกสวรรค์ ช่วยไม่ได้ที่นางจะคิดถึงชายคนรัก
นางยังจำทุกถ้อยคำที่ฟงจิวเก้อเคยกล่าวในครั้งนั้น
มันเกี่ยวกับต้นกำเนิดของน้ำตกสวรรค์
ฟงจิวเก้อกล่าวว่ามีสองคำอธิบายที่น่าเชื่อถือ
หนึ่งคือน้ำตกสวรรค์เป็นรูปแบบหนึ่งของภัยพิบัติสวรรค์พิภพ อีกหนึ่งคือเมื่อโป้ชิงใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งดาบในภัยพิบัติของเขา พลังอำนาจของดาบเจาะทะลวงสวรรค์สีขาวไปถึงสวรรค์สีดำและสร้างรูช่วงโหว่ขึ้น
สุดท้ายแม่น้ำในสวรรค์ทั้งสองจึงร่วงหล่นลงมา
เทพธิดาไป่ชิงถามสามีของนางว่าคำอธิบายใดสมเหตุสมผลมากกว่ากัน
ฟงจิวเก้อตอบด้วยรอยยิ้ม “ข้าเองก็ไม่แน่ใจ แต่คำอธิบายที่สองสามารถอธิบายความรุนแรงของน้ำตกสวรรค์ในช่วงเวลากลางวัน กระทั่งผู้อมตะระดับแปดก็ยังไม่สามารถต่อต้านแรงกดดันนี้ ในช่วงเวลากลางคืน แรงดันน้ำจะลดลง แต่กระนั้นผู้อมตะระดับเจ็ดก็แทบไม่สามารถรับมือ”
หลังจากรำลึกอดีต เทพธิดาไป่ชิงดึงสติกลับมา
นางยืมวิญญาณบนเส้นทางแห่งวารีมากมายมาเพื่อช่วยให้นางเข้าสู่น้ำตกสวรรค์
อย่างไรก็ตามมันเป็นไปไม่ได้ที่นางจะเข้าไปในช่วงเวลากลางวัน นางเป็นผู้อมตะระดับเจ็ด นางสามารถเข้าไปสำรวจในช่วงเวลากลางคืนเท่านั้น
ตอนนี้ยังเป็นช่วงเวลากลางวัน ดังนั้นเทพธิดาไป่ชิงจึงลดความเร็วและเคลื่อนที่อย่างช้าๆ
นางตั้งใจรอให้ฟ้ามืดก่อนจะเข้าไป
เวลาค่อยๆผ่านไป ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแดงก่อนที่แสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์จะตกกระทบบนใบหน้าของนาง
เทพธิดาไป่ชิงจ้องมองน้ำตกสวรรค์ด้วยความประหลาดใจ
“บึม!”
สัตว์ร้ายโผล่ขึ้นมาจากผิวน้ำและเผยให้เห็นเขาขนาดใหญ่ของมัน
มันมีลักษณะเหมือนศีรษะกระทิงที่มีเขาโค้งงอ
‘สัตว์อสูรแรกกำเนิด กระทิงหมื่นตา!’ ใบหน้าของเทพธิดาไป่ชิงกลายเป็นซีดเผือดเมื่อเห็นสัตว์อสูรตัวนี้
น้ำตกสวรรค์ไม่ใช่สถานที่ปลอดภัย
มันเป็นน้ำตกที่ใหญ่โตและงดงามแต่แฝงไว้ด้วยอันตรายนานับประการ มีสัตว์อสูรบรรพกาลและสัตว์อสูรแรกกำเนิดมากมายอาศัยอยู่ที่นี่
กระทิงหมื่นตาเป็นสัตว์อสูรแรกกำเนิดและยังเป็นหนึ่งในเจ้าเหนือหัวของน้ำตกสวรรค์
‘โดยปกติไม่ใช่ว่ามันจะอาศัยอยู่ที่ตาน้ำตลอดเวลางั้นหรือ? เหตุใดมันจึงมาปรากฏตัวที่นี่?’ เทพธิดาไป่ชิงรู้สึกงุนงง แน่นอนว่านางล่าถอยและสร้างระยะห่างออกมาจากกระทิงหมื่นตาอย่างรวดเร็ว
สัตว์อสูรแรกกำเนิดมีพลังอำนาจเทียบเท่ากับผู้อมตะระดับแปด
เทพธิดาไป่ชิงไม่สามารถเอาชนะสัตว์อสูรตัวนี้
ยิ่งไปกว่านั้นจุดประสงค์หลักของนางไม่ใช่การล่าสัตว์
หลังจากล่าถอย เทพธิดาไป่ชิงต้องถอนหายใจให้กับความโชคร้ายของตนอย่างช่วยไม่ได้
การปรากฏตัวของกระทิงหมื่นตาทำให้นางเริ่มรู้สึกสังหรณ์ร้าย
ทันใดนั้นดาบแสงที่สว่างไสวพลันแผ่พุ่งออกมาจากน้ำตกสวรรค์อย่างกะทันหัน!
มันแทงทะลุศีรษะของกระทิงหมื่นตาราวกับสายฟ้าฟาด
ศีรษะของสัตว์อสูรแรกกำเนิดที่ทรงพลังถูกแยกออกเป็นสองในการโจมตีเดียว!
เลือดและอวัยวะภายในระเบิดออกไปรอบๆ
แต่ก่อนที่เทพธิดาไป่ชิงจะสามารถตอบสนอง ดาบแสงอีกเล่มก็ฟันลงมาอีกครั้ง
ร่างกายทั้งหมดของกระทิงหมื่นตาถูกฝ่าออกเหมือนก้อนเต้าหู้
ทะเลสาบถูกแยกออกก่อนที่มวลน้ำปริมาณมหาศาลจะไหลทะลักเข้ามาแทนที่อย่างดุเดือด
เทพธิดาไป่ชิงตกใจมาก
เกิดสิ่งใดขึ้น?
ดาบแสงมีพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวถึงขีดสุด กระทั่งสัตว์อสูรแรกกำเนิดยังถูกตัดอย่างง่ายดายไม่ต่างจากเศษผัก!
“บึม บึม บึม…”
ดาบแสงจำนวนมากยังถูกยิงออกมาอย่างต่อเนื่อง
ราวกับดอกไม้ไฟที่ถูกยิงออกไปทุกหนทุกแห่งก่อนจะหายไปในพริบตา
ดาบฝ่าปฐพี!