บทที่ 158 ขอโทษด้วย
“อะฝู！”
“เกิดอะไรขึ้น！”
พานเหม่ยเออร์ที่สวมชุดนอนก็พุ่งออกมา
เมื่อเห็นสภาพของอะฝู เธอตกใจจนพูดไม่ออก
สีหน้าของอะฝูน่าเกลียดจนน่ากลัว เมื่อมองไปแล้ว ไม่เหมือนใบหน้าคนเลย โดยเฉพาะ ร่างกายมีกลิ่นเหม็นติดจมูก
นั่นหมายถึงหลังจากที่ปัสสาวะอุจจาระราด
ฉินเทียนรู้ดีว่านับตั้งแต่เส้นทางเขตขายแดนขับรถอย่างบ้าคลั่งมาตลอดทาง ในสมองคิดถึงแต่ภาพที่โหดร้าย ไม่รู้ว่าปัสสาวะราดกี่ครั้งแล้ว
เนื่องจากโทรศัพท์ถูกฉินเทียนทำลายทิ้ง จึงไม่สามารถติดต่อพานเหม่ยเออร์ได้
มีเพียงรีบวิ่งหนีกลับมาโดยไม่หยุดพัก
“คุณหนู……คุณหนู ไม่ได้การแล้ว！”
“น้ำ เอาน้ำให้ฉันหน่อยเร็ว！”
พานเหม่ยเออร์รีบให้บอดี้การ์ดไปหยิบน้ำแร่เข้ามา หลังจากที่รอให้อะฝูดื่มน้ำอึกอึกจนหมดแก้วถึงเริ่มเป็นปกติขึ้น
“คุณหนู ดูนี่เองเถอะ”
“อยู่ในนี้หมดแล้ว”
เขาเอาโทรศัพท์ให้พานเหม่ยเออร์
“นี่มัน？” เมื่อพานเหม่ยเออร์ได้เห็นภาพทั้งหมดนั้น มีคนต่างชาติจำนวนหนึ่ง รู้ว่าเธอเป็นคนสั่งอาวุธฆ่า นั่นก็คือองค์กรงูเห่า
จากนั้น ในภาพ จู่ๆ ก็มีขอทานที่ถือกระบองเข้ามา
เขาต้องเงินหลายร้อยดอลลาร์จากงูเห่า จากนั้นก็หันหลังเพื่อที่จะจากไป
จากนั้น จู่ๆ งูเห่าก็ลงมือ
ส่วนขอทานคนนั้นก็ได้เตรียมตัวไว้อยู่ก่อนแล้ว ได้ชักกระบี่ที่ไม่สมบูรณ์ออกมาจากในไม้กระบองเพื่อโจมตีกลับ ลงไปที่ท้องของงูเห่า จนเกิดบาดแผลขึ้น
เมื่อดูถึงตรงนี้ พานเหม่ยเออร์ก็ตกใจ
ต่อมา ทั้งการต่อสู้ก็เริ่มรุนแรงขึ้น แต่เธอก็ยังอดทนดูต่อได้
ขณะนั้นเอง เธอคิดว่า เป็นงูเห่าที่ไม่ระวังทำแผนรั่ว จึงเป็นการนำมาของศัตรู
จนกระทั่งถึงตอนสุดท้าย ใบหน้าที่ปรากฏ กลิ่นควาวเลือด ปรากฏใบหน้าที่หล่อเหลา
“พานเหม่ยเออร์ ขอบใจเธอมากนะ”
“หากว่าไม่ใช่เธอ ฉันคงไม่สามารถจัดการกับองค์กรงูเห่าทั้งหมดได้ง่ายดายขนาด”
ฉินเทียน！
ขณะนั้นเอง พานเหม่ยเออร์ก็เริ่มเดือด！
“อ๊ะอ๊ะอ๊ะอ๊ะอ๊ะ ที่แท้ก็เป็นฉินเทียนไอ้สารเลวนี่เอง！”
“อะฝู รีบพูดมา ฉินเทียนไปอยู่ที่นั่นได้ยังไง！”
“พูดมาสิ！”
อะฝูร้องไห้ ไม่กล้าพูดว่าตัวเองเป็นคนทำความลับรั่ว
จึงพูดได้เพียงว่า ขณะที่ตนเองรอองค์กรงูเห่า จู่ๆ ฉินเทียนก็ปรากฏจากนั้นต่อยเขาจนสลบ
หลังจากที่ฟื้นขึ้น ฉินเทียนก็ให้เอาคลิปวิดีโอนี้ สั่งให้เขานำกลับมา
“คนแซ่ฉิน อ้สารเลวนี่จะมากเกินไปแล้วนะ！”
“เขาตั้งใจจะให้ฉันโมโหตาย！” พานเหม่ยเออร์ตะโกนเสียงดัง เธอกำลังจะประสาทจริงๆ “คนข้างนอกเข้ามา！”
“ไปเรียกคนที่มีฝีมือมากที่สุดเข้ามา ฉันจะไปที่หลงเจียงด้วยตัวเอง！”
“หากเขาไม่ตายฉันก็ไม่ยอมหยุด！”
ในความบ้าคลั่ง เธอก็เลยต้องนำคนไปด้วยตัวเอง เพื่อไปรับมือกับฉินเทียน
ขณะนั้นเอง ด้านนอกก็มีเรียกดังเข้ามา：“เธอเป็นใคร？หยุดเดี๋ยวนี้！”
“ตายแล้ว！”
“รีบจัดการ ฆ่าทิ้งซะ！”
ความอลหม่าน บอดี้การ์ดสิบกว่าคนตะโกนขึ้นมา
“เกิดอะไรขึ้น？”
“ฉินเทียนมาเหรอ？เร็ว รีบปกป้องฉันเร็ว！” พานเหม่ยเออร์ตกใจจนวิญญาณไม่อยู่กับตัว
เพียงแค่ชั่วขณะ ที่นอกบ้านก็ไม่มีเสียงแล้ว
การต่อสู้จบลงแล้ว
บอดี้การ์ดสิบกว่าคน เลือดไหลนองเต็มไปหมด
จากนั้น ที่ด้านนนอกก็มีผู้หญิงที่มีสเน่ห์สไตล์ต่างชาติที่เต็มไปด้วยความดุดัน
“เธอเป็นใคร？” เมื่อเห็นว่าไม่ใช่ฉินเทียน พานเหม่ยเออร์ก็โล่งอก
หญิงสาวที่เย้ายวนผู้นั้น ก็คือเข็มหางแมงป่อง
เมื่อเผชิญกับคำถามของพานเหม่ยเออร์ เธอไม่ได้ตอบอะไร แต่มองไปที่พานเหม่ยเออร์ แล้วพูดว่า：“บอกฉันสิ ว่าเธอใช่คุณหนูพานเหม่ยเออร์หรือไม่？”
พานเหม่ยเออร์พูดด้วยตื่นเต้น：“ใช่แล้ว！”
“ฉันก็คือคุณหนูพานเหม่ยเออร์！”
“เธออยากจะทำอะไร？！”
เข็มหางแมงป่องหัวเราะแล้วพูดว่า：“ไม่มีอะไร ฉันแค่นอนไม่หลับ เลยมาหาคุณหนูพานดื่มไวน์เสียหน่อย”
พุดไป เธอก็มองไปที่พานเหม่ยเออร์ที่เดินเข้ามา ในมือ ถือมีดสั้นที่มีเลือดหยด
“หยุดเดี๋ยวนี้！”
“เธออย่าเข้ามา！”
“ฉันจะบอกเธอให้ คุณหนูพานเหม่ยเออร์เป็นแก้วตาดวงใจของตระกูลพาน ถ้าเธอกล้าเข้ามา รับรองตายไม่ดีแน่”
อะฝูที่ตัวสั่นเทา อยากจะขัดขวาง
เข็มหางแมงป่องสะบัดมือ จากนั้นปาดคอของเขา
“อ๊ะ！”พานเหม่ยเออร์ร้องเสียงตกใจ เธอรีบเปิดลิ้นชัก จากนั้นหยิบปืนขึ้นมา มือไม้สั่น อยากจะเหนี่ยวไกรปืนใส่เข็มหางแมงป่อง
มืออันว่องไวของเข็มหางแมงป่อง เสียงตุ้บ มีดสั้นที่อยู่ในมือ ก็แทงเข้าไปที่ข้อมือของพานเหม่ยเออร์ แล้วกดเข้าไปที่ด้านหลังตู้
พานเหม่ยเออร์เจ็บจนแทบจะขาดใจตาย ร้องให้ช่วยอย่างสุดเสียง
แต่ทว่า ที่กักเสียงของคฤหาสน์หลังนี้ดีมาก อีกทั้งบริเวณข้างๆ ก็ไม่มีเพื่อนบ้าน ต่อให้เธอร้องจนตายยังไง ก็ไม่มีใครได้ยิน
เมื่อเข็มหางแมงป่องเห็นโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะ
หนังตาของเธอก็กระตุกไปครู่หนึ่ง
เธอไม่ได้รีบร้อนที่จะเปิดคลิบวิดีโอดูภาพ หากแต่กำลังรินไวน์ให้ตัวเอง จากนั้นค่อยๆ ชิมลงไป จากนั้นถึงกดคลิปวิดีโอดู
เมื่อได้เห็นพี่น้องของตนเองถูกล้อม แต่ละคนตายอย่างน่าอนาถ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิงโตแอฟริกันที่ถูกโซ่รัดจนสมองไหลออกมา งูเห่าใช้ระเบิดขั้นสูง ระเบิดตัวเองจนเป็นผง
เธอก็กัดฟันกรอด เลือดที่ริมฝีปาก ก็หยดลงไปในแก้วไวน์
น้ำไวน์สีแดงเดิม ก็ได้เพิ่มกลิ่นคาวเลือดขึ้น
“ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ！”
“เป็นเพราะเธอนางผู้หญิงเลว！”
“เธอกล้าที่จะร่วมมือกับฉินเทียนแล้วมาทำร้ายพวกเรา！”
“ฉันจะให้เลือดเธอไหลหมดตัวจนตาย！”
เข็มหางแมงป่องบ้าคลั่งแล้ว เธอฉีกเสื้อผ้าของพานเหม่ยเออร์เป็นชิ้นๆ
จากนั้น ก็โยนขวดไวน์ให้แตกละเอียด จากนั้นความคมของมัน มากรีดผิวหนังที่ละเอียดอ่อนของพานเหม่ยเออร์
ใบหน้า แขน ขา และที่หน้าท้อง……
พานเหม่ยเออร์เลือดไหลทั่วร่างกาย เมื่อมองไปแล้ว เหมือนผีร้ายที่อยู่ในนรก
“ไม่ใช่！”
“ฉินเทียนต่างหาก！”
“ฉินเทียนทำร้ายฉัน！” เธอร้องอย่างบ้าคลั่ง
จากนั้น ได้ยิน “คำสั่งลา” ของฉินเทียนก่อน แล้วก็ให้พานเหม่ยเออร์ที่อยู่บนโต๊ะ ดูคลิปหลักฐานที่“ความจริง” เข็มหางแมงป่องไม่สนใจคำพูดของพานเหม่ยเออร์
เธอบ้าคลั่งกรีดอยู่ครูหนึ่ง สุดท้าย เปิดเส้นเลือดใหญ่ที่ข้อมือของพานเหม่ยเออร์
เลือดสดมีสีสันเหมือนกับไวน์ จากนั้นก็ไหลลงพื้นอย่างรวดเร็ว
“ฉินเทียนทำร้ายฉัน……”
“ไอ้สารเลว เธอไม่ตายดีแน่……” เสียงของพานเหม่ยเออร์ค่อยๆ ต่ำลงๆ
ในปากสบดคำแช่งคำด่าเต็มไปหมด แต่ก็ยังไม่ลืมแช่งฉินเทียน
เมื่อฟ้าสว่าง
หลังจากที่เข็มหางแมงป่องระบายอารมณ์เสร็จ ก็รู้สึกว่าควรจะออกไปได้แล้ว
ขณะที่เธอกำลังจะไป เมื่อเปิดประตูคฤหาสน์ ก็ต้องตกใจ
“นายเป็นใคร？”
“นายคือฉินเทียน！”
“นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง？！” เมื่อเห็นที่ปากทาง ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กัน ที่มีชายหนุ่มรูปงามยืนอยู่ด้านหน้า เข็มหางแมงป่องตกใจเป็นอย่างมาก
หลังจากที่เธออึ้งไปชั่วขณะ ก็จำฉินเทียนได้เลย
ฉินเทียนหัวเราะ：“คุณหนูแมงป่อง วิ่งเข้ามาในเมืองจากบ้านของฉัน เพื่อมาฆ่าศัตรูแทนฉันลำบากเธอจริงๆ เลย”
“นายพูดอะไร？” เข็มหางแมงป่องอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนอีกครั้ง
เธอก็รู้ได้ว่าตนเองถูกหลอกแล้ว
ฉินเทียนหันหัว จากนั้นมองไปที่พานเหม่ยเออร์：“คุณหนูพานเหม่ยเออร์ ถูกนักฆ่าที่ตนเองเชิญมาแล้วมาฆ่าตัวเอง รู้สึกเป็นยังไงบ้าง？”
“ต้องบอกจริงๆ เลยนะว่าเธอมีสายตาที่ดีเลย นักฆ่าที่เชิญมาในครั้งนี้ อืม มีความเชี่ยวชาญมาก”
“ฉินเทียน ฉันจะฆ่านาย！”พานเหม่ยเออร์ตะโกนเสียงดัง แรงที่กำลังครั้งสุดท้ายของร่างกาย ที่เหมือนกับผี พุ่งมาที่ฉินเทียน
แต่ว่า เสียงดังพลัก หกคะเมนที่ใต้เท้าของฉินเทียน
รอยยิ้มประหลาดก็ปรากฏบนใบหน้าของฉินเทียน จากนั้นพูดว่า：“เธอควรจะรู้สึกว่าตัวเองโชคดี เพราะว่า ยังมีฉันที่จะเป็นคนแก้แค้นให้เธอ”
เขามองไปที่เข็มหางแมงป่อง：“ขอโทษด้วยนะ กฏของแคว้นมังกรของพวกเรา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญ ต้องตาย”