ตอนที่ 415 ฉันไม่ชอบผู้ชายที่เห็นแก่วัตถุเกินไป
เฝิงอันหวาหัวเราะ ตอบหลินเยียนกลับไปว่า “หลินเยียน ถ้าเธอยังไม่มีแฟน ฉันช่วยแนะนำเธอได้นะ!”
“เอ่อ…” หลินเยียนรู้สึกพูดไม่ออกอยู่บ้าง เฝิงอันหวาคนนี้ทำไมยังชอบทำตัวเป็นพ่อสื่อด้วยนะ?
ขณะนี้คนในกองถ่ายคนอื่นๆ ออกไปหมดแล้ว ภายในห้องพักที่หลินเยียนกับเฝิงอันหวาอยู่นั้นเหลือเพียงพวกเขาสองคน
ดังนั้นเฝิงอันหวาถึงกล้าคุยเรื่องพวกนี้กับหลินเยียนตามตรงนั่นเอง…
แต่เรื่องที่เขากับหลินเยียนต่างไม่รู้ก็คือ…
มีคนคนหนึ่งนั่งอยู่ภายในห้องแต่งตัวส่วนตัวของเผยหนานซวี่ที่อยู่ติดกัน
เผยหนานซวี่กำลังรอหลินเยียนอยู่ ดังนั้นจึงยังไม่ได้ออกไป และบนโซฟาภายในห้องแต่งตัวของเขา…ยังมีเผยอวี้เฉิง พี่ชายแท้ๆ ของเขาที่มารับพี่สะใภ้ใหญ่ด้วยตัวเองนั่งอยู่ด้วย…
เผยหนานซวี่ซึ่งทำหน้าที่เป็นโล่กำบังโดยเฉพาะ พาเผยอวี้เฉิงมารอหลินเยียนที่ห้องแต่งตัวส่วนตัวของตัวเอง แต่เขากลับคาดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะได้ฟังการสนทนาแบบนี้
เผยหนานซวี่ในขณะนี้มีสีหน้าสิ้นหวัง มองชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยความตื่นเต้นอย่างล้นเหลือ
เผยอวี้เฉิงสวมชุดลำลอง ใส่แว่นตากรอบทอง นั่งพิงโซฟาด้วยท่าทางเกียจคร้านสบายๆ ดูไม่ออกว่ามีสีหน้าอะไร
เผยหนานซวี่มองไปที่นาฬิกาที่อยู่บนข้อมือเผยอวี้เฉิงโดยอัตโนมัติ กลัวว่าวินาทีต่อไปมันจะดังขึ้นมา…
ถ้าหากหลินเยียนพูดอะไรที่ไม่สมควรพูดออกไปล่ะก็…
จนใจที่เขานั่งอยู่ต่อหน้าพี่ชาย ไม่อาจแจ้งข่าวให้หลินเยียนรู้ได้เลย…
เนื่องจากผนังกั้นห้องเก็บเสียงไม่ค่อยดี ดังนั้นเสียงของหลินเยียนกับเฝิงอันหวาถึงแว่วเข้ามาอย่างชัดเจน
ขณะนี้เองเฝิงอันหวาพูดกับหลินเยียนขึ้นมาว่า “แม่หนู เธออย่าคิดว่าฉันเป็นคนหาเด็กนะ ถ้าฉันคิดจะแนะนำผู้ชายให้เธอต้องไม่แย่เกินไปแน่นอน และต้องคบหากันอย่างถูกต้องด้วย ถึงยังไงเธอก็ต้องรู้ว่าในวงการนี้ถ้าไม่มีคนรู้จักหรือคนหนุนหลังกันสักหน่อยก็อยู่รอดไม่ได้ โดยเฉพาะสถานการณ์ของเธอที่เป็นอยู่ในตอนนี้
อย่าคิดว่าดังเพราะบทนางรองอันดับสี่แล้วจะสุขสบายไร้กังวลนะ เธอดังภายในชั่วข้ามคืนได้ก็ดับภายในชั่วข้ามคืนได้เหมือนกัน!
ตามที่ฉันรู้มา ตาแก่ที่เป็นเถ้าแก่ฉี่ซิง เอนเตอร์เทนเมนต์คนนั้นเป็นคนร้ายกาจ ถึงก่อนหน้านี้เขาจะปล่อยเธอไปแล้วก็ตาม แต่ตอนนี้เธอดังมากเสียขนาดนี้ แล้วจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ได้ยังไงกันล่ะ?”
อันที่จริงหลินเยียนรู้ว่าคำพูดของเฝิงอันหวานั้นคือเรื่องจริง…
“ขอบคุณค่ะโปรดิวเซอร์เฝิง ฉันจะระวังตัว…คือว่า…ถ้าเรื่องแฟน…คงไม่ต้องแล้วล่ะค่ะ…ตอนนี้ฉันคิดแต่จะทำงานให้ดีๆ เท่านั้น…ยังไม่คิดที่จะมีความรักค่ะ…” หลินเยียนตอบอย่างประนีประนอม
ดูตัวลับหลังเผยอวี้เฉิง นอกจากเธอจะไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วนั่นล่ะ…
เฝิงอันหวาเลิกคิ้ว “เด็กสาวในวัยอย่างเธอ ทำไมถึงไม่อยากมีแฟนล่ะ? แถมตัวเธอก็ดี หน้าตาสะสวย มีโอกาสเลือกตั้งเยอะแยะ
เธอลองบอกให้ฉันฟังหน่อยสิว่าเธอชอบแบบไหน ถึงแม้คนแซ่เฝิงอย่างฉันจะไม่ค่อยมีความสามารถเท่าไหร่ แต่มีคนรู้จักคนเยอะแยะเลยนะ เธอแค่บอกว่าเธอชอบแบบไหน ไม่แน่ว่าฉันอาจแนะนำคนที่เธอถูกใจออกมาได้ก็ได้!”
น้ำใจของเฝิงอันหวายากปฏิเสธ หลินเยียนรู้สึกลำบากใจอยู่บ้างจริงๆ ตอบด้วยอาการปวดเศียรเวียนเกล้ากลับไปว่า “คือว่า…อันที่จริง…ฉันก็ไม่ได้ชอบแบบไหนมากเป็นพิเศษหรอกค่ะ…เอาตามความรู้สึกก็แล้วกัน! รู้สึกว่าใช่ก็พอแล้ว! แค่เป็นคนที่ฉันชอบ ฉันจะเชื่อใจและทำเพื่อเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข! แต่มีปัญหาเรื่องหนึ่งที่สำคัญมาก…”
เฝิงอันหวา “ปัญหาอะไรเหรอ? ไหนลองพูดให้ฟังทีสิ!”
หลินเยียน “ถ้าต้องให้ฉันจ่ายเงิน ห้ามเกินหนึ่งร้อยหยวนเด็ดขาด! ฉันไม่ชอบผู้ชายที่เห็นแก่วัตถุเกินไปค่ะ!”
เฝิงอันหวา “…”
เผยหนานซวี่ที่อยู่ในห้องติดกัน “…”
ตอนที่ 416 แต่งงานกับฉันนะ
เมื่อเฝิงอันหวาได้ยินก็มีสีหน้าที่ยากจะบรรยายได้ ผ่านไปเนิ่นนานถึงจะได้สติคืนกลับมา จากนั้นจึงพูดขึ้นมาว่า “แค่ก ปกติแล้วก็ไม่ใช่เธอต้องจ่ายเงินนี่นา! ผู้ชายต้องจ่ายอยู่แล้ว…”
หลินเยียนส่ายหน้า วิเคราะห์ด้วยท่าทีจริงจัง “ไม่ใช่ๆ ค่ะ ถ้าคบกัน อยู่ในสถานะเป็นแฟนกันแล้ว หลักการของฉันคือต้องแชร์กันค่ะ…
นอกจากนี้ คุณดูสิคะ ถ้าเดตกันข้างนอก อย่างนั้นฉันต้องแต่งหน้าใช่รึเปล่า กลบรอยดำใต้ตา ติดขนตาปลอม ปากแดงแก้มแดง ครีมโลชั่นเซรั่มก็ต้องทาให้ครบชุด…การออกจากบ้านครั้งหนึ่งแบบนี้ต้องใช้เงินเท่าไหร่กันคะ”
หลินเยียนพูดพลางแสดงสีหน้าปวดใจจากใจจริง ไม่เหมือนตั้งใจพูดพอเป็นพิธี เธอขี้งกจริงๆ
เฝิงอันหวา “…”
เผยหนานซวี่ “…”
หลินเยียน “โปรดิวเซอร์เฝิง คุณว่าที่ฉันพูดมีเหตุผลมากพอรึเปล่า ดังนั้นการมีความรักมันช่างสิ้นเปลืองเงินเหลือเกิน ฉันไม่อยากมีความรักเลยสักนิด…”
“…” เฝิงอันหวามองถุงผ้าใบที่หลินเยียนถืออยู่ในมืออย่างเงียบๆ วิธีแก้ปัญหาคือต้องรวยสุดๆ เท่านั้น
ที่จริงแล้วเขาเคยคิดว่าหลินเยียนจะปฏิเสธเหมือนกัน ถึงกระนั้นกลับคาดไม่ถึงว่าเธอจะปฏิเสธด้วยเรื่องนี้
เหตุผลที่จะไม่มีความรักข้อนี้มันช่างสดใหม่สำหรับวงการบันเทิงซะจริง…
ในที่สุดเฝิงอันหวาก็หยุดคิดเรื่องนี้ชั่วคราวท่ามกลางเสียงพูดคำนวณบัญชีเจื้อยแจ้วไม่หยุดของหลินเยียน
เมื่อเฝิงอันหวาไปแล้ว หลินเยียนก็โล่งใจได้เสียที
ขณะที่กำลังเตรียมตัวจะออกไป ทันใดนั้นก็มีเสียงแอ๊ดดังมาจากข้างหลัง ประตูห้องที่อยู่ติดกันถูกเปิดออก
หลินเยียนหันกลับไปโดยอัตโนมัติ เธอมองเห็นเผยหนานซวี่ที่อยู่ตรงประตูทันที รวมถึง…เผยอวี้เฉิง…ที่อยู่ข้างหลัง
หลินเยียน “…!!!”
เผยอวี้เฉิงอยู่ที่นี่ได้ยังไง
เขาคงไม่ได้ยินเรื่องที่เฝิงอันหวาจะหาแฟนให้เธอเมื่อกี้หมดแล้วหรอกนะ
คงไม่ได้ยินเรื่องที่เธอพูดว่าไม่อยากมีความรักหมดแล้วหรอกนะ…
“เอ่อ…คุณเผย…คุณมาได้ยังไงคะ” หลินเยียนถามพลางหัวเราะแห้งๆ สีหน้าเหมือนถึงวันสิ้นโลกแล้ว
เผยอวี้เฉิง “มารับเธอ”
หลินเยียน “งั้นเหรอ นี่ออกจะรบกวนคุณเกินไปแล้ว! อันที่จริงฉันกลับเองก็ได้ค่ะ…”
เผยอวี้เฉิงมองหญิงสาวด้วยท่าทีคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม “ไม่ชอบผู้ชายที่เห็นแก่วัตถุเกินไป?”
หลินเยียน “…”
เผยอวี้เฉิง “ไม่อยากมีความรัก?”
หลินเยียน “…”
ได้ยินจริงด้วย…
พับผ่าสิ! ทำไมราชาภาพยนตร์เผยไม่ส่งข่าวบอกเธอบ้างเลยนะ!
เมื่อเผยหนานซวี่สัมผัสถึงสายตาตัดพ้อของหลินเยียนก็ลูบจมูกด้วยความจนใจ พี่ชายเขามีความสามารถในการสังเกตมากแค่ไหน แล้วเขาจะกล้าเล่นตุกติกต่อหน้าต่อตาเขาได้อย่างไร
หลินเยียนมีสีหน้าขมขื่น ขณะที่กำลังเค้นสมองอยู่ว่าจะเอ่ยปากอย่างไรดี ขณะนี้เอง เผยอวี้เฉิงมองเธอพลางเอ่ยปากพูดด้วยท่าทีสบายๆ “อันที่จริงใช่ว่าจะไม่มีวิธีแก้ไขนะ…”
“หา?” หลินเยียนอึ้ง
วิธีแก้ไขอะไร
เผยอวี้เฉิงสบสายตางุนงงสงสัยของหญิงสาว พูดอย่างแช่มช้าออกมาว่า “แต่งงานกับฉัน”
หลินเยียน “…”
หลินเยียนแทบจะตกใจตายเพราะคำพูดนี้ “แค่กๆๆๆ…คะ…คุณพูดอะไรนะคะ”
แม้แต่เผยหนานซวี่ที่อยู่ด้านข้างก็ยังตกตะลึงจนไอสำลักอย่างต่อเนื่อง…
ทว่าเผยอวี้เฉิงกลับพูดอย่างหนักแน่น “หลังจากแต่งงานแล้วก็ไม่จำเป็นต้องแชร์ ไม่ต้องให้เงินทองฉันเหมือนกัน ฉันจะให้เธอดูแลทรัพย์สมบัติของฉันทั้งหมดเลย”
หลินเยียน “…”
ลูกพี่! เกินไปแล้วนะ! ไม่ควรเป็นแบบนี้สิ!
ลูกพี่ที่รวยที่สุดในประเทศจีนมายืนอยู่ตรงหน้าเธอ บอกเธอว่าจะให้เธอแต่งงานกับเขา ให้เธอดูแลเงินของเขาทั้งหมด!
นี่ใครจะไปทนไหว?
=====
ฉากพิเศษ
เผยอวี้เฉิง “แต่งงานกับฉัน เงินของฉันเป็นของเธอทั้งหมด”
หลินเยียน “ฉันแต่งค่ะ”