บทที่ 58 กระทบโองการราชันบรรพบุรุษ !

จอมบงการเทพยุทธ์

เจ้านิกายราชันศักดิ์สิทธิ์ล้มลงสิ้นลมไปอย่างเงียบๆ

เกรงว่ากระทั่งเจ้านิกายเทียนเฉินเองก็ไม่คาดคิดว่าตนเองนั้นจะจบลงเช่นนี้

ช่างโชคร้าย

แดนลับก่อนหน้านี้ที่ฉันม่สร้างขึ้นมานั้น เพราะว่าแต้มตกใจนั้นมีจํานวนไม่มากพอ ดังนั้นโครงสร้างพื้นฐานจึงเป็นเพียงร่างจําแลง และการสังหารใครบางคนอาจไม่เพียงพอ

แต่ในแดนลับนี้ที่ฉันม่ใช้แต้มตกใจไปหลายล้านแต้ม แน่นอนว่ามันจึงมากเพียงพอ

ในวันนี้ เจ้านิกายเทียนเฉินเอาเหล็กมาทุบหัวตนเอง หากเขาไม่ตาย ก็เกรงว่าจะได้ผลลัพธ์ดีใดๆเช่นกัน

หัวของเจ้านิกายเทียนเฉินสลายหายกลายเป็นขี้เถ้า ภาพดังกล่าวนั้นไม่ได้เห็นเพียงผู้นําทั้งห้า แต่เหล่ามนุษย์ทั้งหมดเองก็เช่นกัน

กระทั่งผู้ที่ยืนอยู่ห่างออกไป ผู้ฝึกยุทธเดินดินธรรมดาเองก็เห็นภาพดังกล่าวด้วยตาของตน

ผู้นํานิกายเทียนเฉนดับดิ้นไปอย่างเงียบเชียบ

พลังดังกล่าวนั้นทรงพลังมากเกินไป จนทําให้ฝูงชนตกตะลึง!

เหล่าผู้ฝึกยุทธมนุษย์ทุกคนต่างกัมลงกราบคารวะไปในทิศทางของแท่นสักการะเทพเซียนในทันใด กล่าวสรรเสริญนามของจักรพรรดิอู่ฉือดังกึกก้องด้วยความตกตะลึง!

ได้รับแต้มตกใจ 2311 จีเด่หลิง

“ได้รับแต้มตกใจ 987 คู่หยง

“ได้รับแต้มตกใจ 1231 จุนเยวหมิง

“ได้รับแต้มตกใจ…

ทุกคนสรรเสริญนามของอู่ลือ แต้มของฉันมู่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

แต่เดิมแล้ว หลังจากที่เขาสร้างแดนลับแห่งนี้ แต้มตกใจของเขาเหลือไม่ถึงสองล้านแต้ม

แต่ในตอนนี้ หลังจากประสบพบเจอกับความตกใจมหาศาล

ตอนนี้ฉันม่มีแต้มตกใจเกินกว่าสี่ล้านแต้มแล้ว
เรียกได้ว่าได้กําไรอย่างมหาศาลเลยก็ว่าได้

บบบันไดสวรรค์นั้น ผู้นําของเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งห้าก้มลงกราวด้วยความเคารพ เคารพแท่นสักการะเทพเซียนที่อยู่ด้านหน้า
เสื้อดํายักษ์นั้นยืนอยู่ข้างๆ มันดูอับอายยิ่ง

กระแสพลังที่ปกคลุมไปทั่วทั้งความว่างเปล่านั้นเปี่ยมไปด้วยความทรงอํานาจและยิ่งใหญ่จนทําให้ขาของมันอ่อนระทวยอยากจะคุกเข่าลงไป

แต่มันมีสายเลือดอันสูงส่งของเผ่าพันธุ์มหายุคอยู่!

ในอดีต มีแต่เผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ต้องโค้งคํานับเผ่าพันธุ์มหายุค

มีครั้งใดบ้างเล่าที่เผ่าพันธุ์มหายุคจะไปโค้งคํานับแก่เผ่าพันธุ์มนุษย์?

ด้วยความเย่อหยิ่งในหัวใจของมันทําให้มันไม่อยากคุกเข่าลง

แต่แรงกดดันของความว่างเปล่านั้นรุนแรงเกินไป มันไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อย

แต่โชคยังดี

ขณะที่มันพยายามอย่างเต็มที่เพื่อต้านทาน ม้วนโองการราชันบรรพบุรุษด้านบนหัวของมันก็ถูกเปิดใช้และปลดปล่อยกระแสพลังออกมาอีกครั้ง ส่องสว่างออกมา!

ม้วนคัมภีร์นั้นกระจ่างยิ่ง กระแสพลังของราชันบรรพบุรุษแผ่กระจายและปกป้องเสื้อดํายักษ์ภายในนั้น

ม้วนโองการเปิดออกอย่างช้าๆ ปล่อยแสงสว่างจ้าและเป็นประกายระยิบระยับออกมา

เมื่อโองการราชันบรรพบุรุษถูกเปิดออก แรงกดดันที่เสื้อดํายักษ์โดนก็เริ่มเบาบางลงในทันใด

แต่แล้วสีหน้าของมันก็เปลี่ยนไป ไม่ใช่ความผ่อนคลาย แต่เป็นความตกใจสุดขีด

มันนึกถึงคํากล่าวที่ราชันบรรพบุรุษได้กล่าวกับมันก่อนจะมาว่า

โองการนี้มีความคิดถูกผูกติดเอาไว้ ตราบใดที่เสื้อดํายักษ์สัมผัสได้ถึงอันตราย หรือมีอันตรายคุกคามอยู่โดยรอบ เสี้ยวจิตวิญญาณที่แนบมาด้วยกับโองการนี้จะถูกเปิดใช้งาน

โองการปรากฏ กําราบศัตรู

ในตอนนี้ เศษเสี้ยวจิตวิญญาณราชันบรรพบุรุษที่แนบมากับโองการนั้นได้สัมผัสถึงอันตรายโดยรอบและเปิดใช้ขึ้นมาเอง

หากเป็นปกติเสือดํายักษ์คงปลาบปลื้มใจที่เศษเสี้ยวจิตวิญญาณของราชันบรรพบุรุษจุติลงมาสังหารเหล่ามนุษย์เดินดิน

แต่ในตอนนี้นั้นผิดที่ผิดทาง!

แท่นสักการะเทพเซียนของจอมจักรพรรดิโบราณมนุษย์ตรงหน้าเขานั้นแม้จะอยู่มาเนิ่นนานแต่ก็มีพลังศักดิ์สิทธิ์เหลือล้นไร้ที่สิ้นสุด จึงมีผลกระทบกับกระแสพลังของราชันบรรพบุรุษจนก่อให้เกิดความผันผวน

หากเป็นเช่นนี้ แม้จะมีราชันบรรพบุรุษตัวจริงปรากฏตัวขึ้นมา ก็เกรงว่าจะไม่สามารถที่จะต้านทานได้

ยิ่งไปกว่านั้น หากราชันบรรพบุรุษปรากฏตัวขึ้นมา บางทีมันอาจถูกคิดว่าเป็นศัตรูและก่อให้เกิดการตอบสนองที่น่าสะพรึงกลัวขึ้นก็เป็นได้

เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่หัวของเจ้านิกายเทียนเฉินสลายกลายเป็นฝุ่นโดยไม่ได้แม้แต่จะกรีดร้อง ใจของเสือดํายักษ์ก็ตึงเครียดขึ้นมา

มันอยากจะหนีไปจากที่นี่ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว

ม้วนคัมภีร์เหนือหัวของมันเปล่งแสงสว่างสดใสจากด้านบน

ภาพมายาที่ยิ่งใหญ่และสง่างามได้ปรากฏตัวขึ้นมาจากม้วนคัมภีร์นั้น

ร่างทั้งร่างถูกปกคลุมไปด้วยแสงสว่างงดงาม มีปีกถึงยี่สิบสี่คู่อยู่ด้านหลัง ดวงตาของมันนั้น เป็นประกายกระจ่าง ราวกับมองเห็นทั่วทุกทิศทาง

แม้ว่าจะเป็นเพียงร่างจําแลง แต่กระแสพลังนั้นช่างทรงพลัง ราวกับเทพปีศาจโบราณที่ฟื้นคืนชีพ กลับลงสู่พิภพ

“จงใจปลุกสํานึกศักดิ์สิทธิ์ของข้า เจ้าพวกรากหญ้า เจ้าช่างกล้านัก กล้าดีอย่างไรจึงมาโจมตีผู้ส่งสารของเรา”

เสียงอันยิ่งใหญ่ดังออกมาจากร่างจําแลงของราชันบรรพบุรุษ

มันพึ่งจะมาถึง และไม่รู้ว่าสถานการณ์โดยรอบนั้นเกิดอะไรขึ้น

แต่การปรากฏตัวของร่างจําแลงศักดิ์สิทธิ์นี้จะเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่คับขันเท่านั้น

เมื่อเอ่ยชูไปที่เมืองศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับโองการ

ดังนั้นเมื่อร่างศักดิ์สิทธิ์ของข้าปรากฏขึ้นมา มีความเป็นไปได้ว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์จะต่อต้านพวก
เรา!

เมื่อคิดได้เช่นนั้น ราชันบรรพบุรุษก็เปี่ยมไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

“เผ่าพันธุ์เล็กๆเช่นเผ่าพันธุ์มนุษย์บังอาจหาญกล้าต่อต้านเผ่าพันธุ์หมื่นเซียนเช่นนั้น?

เป็นไปได้หรือไม่ว่าพวกมันคิดว่าจะมีจอมจักรพรรดิโบราณมาคอยหนุนหลังพวกมันอยู่จริงๆ?”

ช่างไร้สาระยิ่งนัก

ราชันบรรพบุรุษโกรธเกรี้ยว และในขณะที่มันกําลังปลดปล่อยจิตสังหารออกมานั้นเอง

ในตอนนั้นราวกับว่าบางสิ่งที่อยู่เบื้องหลังม่านน้ําตกแห่งความวุ่นวายจะสัมผัสได้ถึงจิตสังหารของมัน

แท่นสักการะโบราณเรืองแสงออกมา มีกระแสพลังกระจายออกไปทั่ว ราวกับว่าจักรวาลโบราณได้เคลื่อนหมุนอีกครา ช่างน่าสะพรึงและน่าขนลุก

ต่อหน้ากระแสพลังอันศักดิ์สิทธิ์และยิ่งใหญ่นี้ ร่างจําแลงของราชาบรรพบุรุษก็ถูกทําลายในทันใด สลายหายไปจากที่แห่งนั้นในทันที

“กระแสพลังนี้มัน!”

ร่างจําแลงของราชันบรรพบุรุษตกตะลึง หลังจากที่มันสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่ทรงพลังนั้น ดวงตาของมันก็เหลือกขึ้นในทันที

เกิดอะไรขึ้นกัน?

จะมีกระแสพลังที่น่าสะพรึงเช่นนี้อยู่จริงๆ ได้อย่างไรกัน?

ในตอนนั้นเองมันจึงนึกขึ้นมาได้ว่าตนลืมตรวจสอบพื้นที่โดยรอบ

แต่ก็สายเกินไปเสียแล้ว

กระแสพลังที่มองไม่เห็นกระจายออกไป สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งแท่นสักการะ

กระแสพลังนี้กระจายออกไป ทําลายล้างทุกอย่าง

ในวินาทีสุดท้ายของร่างจําแลงของราชันบรรพบุรุษ มันสัมผัสได้เพียงกระแสพลังที่มองไม่เห็นก่อนที่จะถูกลบหายไปโดยสมบูรณ์

พลังเช่นนี้ทําให้ราชันบรรพบุรุษถึงกับต้องสั่นสะท้าน นี่เป็นการปรากฏตัวครั้งแรกของมัน และมันไม่มีแม้กระทั่งเวลาจะทําสิ่งใด ก่อนจะถูกตัดขาดไปโดยพลังที่มองไม่เห็น

และคลื่นพลังที่มาจากแท่นสักการะนั้น หลังจากที่กวาดผ่านราชันบรรพบุรุษไปมันก็ไม่ได้หยุดลง มันยังคงเคลื่อนต่อไปและกวาดผ่านม้วนโองการและเสือดํายักษ์

และก็เป็นเช่นเดิม

โองการสลายกลายเป็นผุยผง หายไปกับความว่างเปล่า

และเสือดําก็พบกับจุดจบเช่นเดียวกัน

ทุกอย่างนั้นรวดเร็วในชั่วพริบตา

ไม่มีทางและโอกาสให้ต้านทานได้

มีเพียงเมื่อร่างจําแลงของราชันบรรพบุรุษได้หายไปพร้อมกับราชโองการและเสือดํายักษ์ กระแสพลังของจอมจักรพรรดิโบราณจึงค่อยๆ สลายหายไปในที่สุด

หลังจากกระแสใยปราณแห่งความวุ่นวายนั้น ราชันบรรพบุรุษถูกตัดหัว

ตอนนี้เมื่อกระแสพลังของจักรพรรดิโบราณวาดผ่านก็ได้สังหารราชันบรรพบุรุษดึกดําบรรพ์ บดขยี้โองการและกฎของราชันบรรพบุรุษดึกดําบรรพ์ไปสิ้น