อะไรล่ะคราวนี้?
ลิลี่ยืนอยู่ตรงนั้น ตื่นตระหนกด้วยปากที่เม้มแน่น
ทันใดนั้น ภาพที่น่าตกตะลึงก็ปรากฏบนจอ ชายบ้าคลั่งคนหนึ่งได้ส่งของขวัญหลายกลุ่มให้ช่องของเธอ และเมื่อรวมกันแล้ว มันมีมูลค่ากว่าสองล้านเหรียญ!
ว้าว!
ทั้งช่องฮือฮากันใหญ่โต! ให้ของขวัญสองล้านเหรียญในครั้งเดียว? เขาเป็นมหาเศรษฐีรึเปล่า?
ลิลี่สั่นสะท้านและรู้สึกขอบคุณในขณะที่เธอมองไปที่ชื่อของชายคนนั้น: ฮิลล์
หลังจากมอบเงินไป ผู้ใช้ที่ชื่อ ‘ฮิลล์’ ก็แสดงความคิดเห็นของเขาในช่อง [คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไร จะร้องเพลงก็ได้ถ้าคุณอยากร้อง] ‘นายใหญ่แห่งตงไห่’ ถึงกับหุบปากลงไปทันที
เมื่ออ่านสิ่งที่ ‘ฮิลล์’ เขียนมา ลิลี่ถึงกับรู้สึกขอบคุณจนบอกไม่ถูก ในขณะที่เธอต้องการจะยืนขึ้นเพื่อขอบคุณเขา เธอก็เห็นได้ว่าผู้ใช้ ‘ฮิลล์’ นั้นได้ออกจากช่องของเธอไปแล้ว
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“ท่านประธาน ดิฉันเข้าไปได้ไหมคะ?” เสียงนั้นถาม
“เข้ามาสิ”
เพิร์ลเข้ามาพร้อมเอกสารเป็นกองในมือของเธอ “ท่านประธาน ดิฉันได้จัดการเรื่องไลฟ์-สตรีมมิ่งแพลตฟอร์มของลิลี่ ลินดัน แล้ว นี่คือรายงานรายได้ต่อเดือนของเรา โปรดตรวจดูได้เลยค่ะ”
แดร์ริลแสยะยิ้มกับเอกสาร “ฮึ่มม ไม่เลวเลยทีเดียว!”
เขาต้องยอมรับ เพิร์ลนั้นเก่งมาก เธอเพิ่มผลกำไรให้กับบริษัท
หลังจากได้รับคำชื่นชม เพิร์ลก็ยิ้มแล้วคว้าโอกาสในการถาม “ท่านประธาน โรงประมูลโรเจอร์ จะเปิดในคืนนี้ คุณสนใจจะไปไหมคะ? พวกเขาส่งคำเชิญมาให้เราเมื่อเช้านี้”
โรงประมูลของโรเจอร์? นี่มันชื่อแบบไหนกัน?’ แดร์ริลคิดกับตัวเอง
“ไม่อะ ไม่สนใจ”
“ท่านประธาน นี่ไม่ใช่แค่การประมูลทั่วไปนะคะ” เพิร์ลรีบเสริม “มันถูกจัดโดยตระกูลโรเจอร์”
แดร์ริลขมวดคิ้ว เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับตระกูลโรเจอร์ พวกเขาเป็นตระกูลใหญ่ แต่การลงทุนส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่ได้อยู่ในเมืองตงไห่
ในขณะเดียวกัน เพิร์ลกล่าวต่อ “จากข้อมูลของพวกเขา พวกเขาไม่ได้เพียงแค่ประมูลอัญมณีหายากเท่านั้น แต่ยังมีสมบัติลึกลับมากมายของโลก นอกจากนั้น อสังหาริมทรัพย์, หมายเลขป้ายทะเบียน และอื่น ๆ ก็ยังมีประมูล ดิฉันคิดว่ามันต้องคุ้มค่าเวลาของคุณแน่ค่ะ”
เมื่อกล่าวแบบนั้น เพิร์ลก็มองแดร์ริลด้วยความคาดหวัง
เพิร์ลต้องการไปร่วมการประมูลมาตั้งแต่ครึ่งเดือนที่แล้ว เธอรู้ว่าพวกเขาจะประมูล ‘คำสรรเสริญจากคริสตัล’ ที่มีเพียงเก้าสิบเก้าคู่ในโลกด้วย เหมือนดังหญิงสาวคนอื่น การครอบครองมันเป็นความฝันของเธอ แต่เธอยังไม่สามารถหามันมาได้จากสถานะทางการเงินของเธอในตอนนี้ สิ่งที่เธอต้องการมีเพียงได้แอบเหลือบมองมันบ้างในการประมูลเท่านั้น
เมื่อเห็นท่าทางคาดหวังของเพิร์ล แดร์ริลจึงใช้เวลาพิจารณาพักหนึ่งก่อนจะพยักหน้า “ก็ได้ คุณจะไปกับผมก็ได้”
“ขอบคุณค่ะ ท่านประธาน” เพิร์ลดีใจ เธอรู้สึกโชคดีมากที่ได้ทำงานให้เจ้านายที่ใจดีแบบนี้
อีวอน ยัง รู้สึกหดหู่แปลก ๆ ไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอไม่รู้ว่าทำไม แต่ความคิดเรื่องแดร์ริลนั้นวนอยู่ในหัวของเธอ ภาพของเขาที่กำลังประเมินวัตถุโบราณ การต่อสู้กับฉลามของเขา ความกล้าหาญในการช่วยเหลือทุกคน และการถูกทำร้ายจากพวกโจร แมเงิน กระทั่งตอนที่เขาอาบไปด้วยเลือด
ภาพที่ฝังลึกพวกนั้นคอยหลอกหลอนเธอเหมือนคำสาป เธอห้ามไม่ให้หัวใจเต้นแรงทุกครั้งที่เธอพบเขาไม่ได้เลย เป็นเวลาเกือบครึ่งเดือนแล้วที่เธอได้ยินข่าวแดร์ริลครั้งสุดท้าย เธอสงสัยว่าเขาจะหายหรือยัง เธอสงสัยว่าเขาจะทำอะไรอยู่ อีวอนรู้สึกว่าเธอกำลังป่วย เธอไม่สนใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบเธอเลย
“อีวอน”
ในขณะเดียวกัน พ่อของเธอ คิงส์ตัน ก็เร่งเข้ามาในห้องนั่งเล่น
“ทำไมลูกถึงนั่งฝันกลางวันกลางบ้านอีกแล้ว? ไปเร็ว! พ่อจะพาลูกไปงานที่น่าสนใจ”
คิงส์ตันสังเกตว่าอีวอนนั้นดูไม่ค่อยดี เขาจึงต้องการให้กำลังใจเธอ
“พ่อ หนูไม่รู้สึกอยากไปไหน” อีวอนพึมพำ
คิงส์ตันยิ้ม “ลูกต้องไปงานประมูลนี้แน่ ไม่เคยได้ยินเรื่องโรงประมูลของโรเจอร์เหรอ? พวกเขามีวัตถุโบราณมากมายที่ขายอยู่ที่การประมูล ใครจะไปรู้ เราอาจกลับบ้านมาพร้อมสมบัติเล็กน้อยก็ได้ อีกอย่าง ไม่ใช่ว่าลูกหลงรัก ‘คำสรรเสริญจากคริสตัล’ หรอกเหรอ? จากที่พวกเขาว่ามา พวกเขาจะประมูลรองเท้าคู่นั้นด้วยเหมือนกัน”