มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 34
เมื่อเจอรัลด์ก้าวเข้ามาในห้อง เขาตระหนักได้ว่ามีผู้คนจำนวนมากอยู่ด้านใน
บรรยากาศค่อนข้างสดใส มีหญิงชายทุกช่วงวัย ประมาณร้อยคนได้อยู่ข้างในห้อง และพนักงานเสริฟชายหญิงวิ่งกลับไปมาขณะที่เครื่องดื่มทั้งหมดเป็นแบบบริการตัวเอง
ถ้าเจอรัลด์ไม่ได้เดาผิด คนเหล่านี้น่าจะเป็นเหล่าเจ้านายและเจ้าของร้านและสถานประกอบการต่าง ๆ ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่
เจอรัลด์เหลือบมองรอบ ๆ แต่เขาหาแซคไม่พบ
เขานำโทรศัพท์ของเขาออกมาขณะที่เขาพยายามโทรหาแซค เพียงแต่ตระหนักได้ว่าโทรศัพท์ของเขาแบตหมดไปนานแล้ว
เฮ้อ!
เจอรัลด์ใช้โทรศัพท์ของเขาเมื่อคืนและเขาลืมที่จะชาร์จแบตไว้!
ช่างเถอะ! เจอรัลด์ตัดสินใจเพียงแค่รอแซคมาและทักทายเขาเมื่อเขามาถึงที่ห้องภายหลัง
หลังจากเดินไปรอบ ๆ ห้องขนาดใหญ่มาครู่หนึ่ง เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ยิ้มกับตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ก่อนที่เขาจะพบมุมเงียบ ๆ เพื่อนั่งลงด้วยตัวเอง
หลังจากนั้น เจอรัลด์ตัดสินใจกินผลไม้และเครื่องดื่มเป็นอย่างแรก
พนักงานเสริฟชายและหญิงยุ่งมาก พวกเขาไม่แม้แต่สังเกตเห็นเจอรัลด์ ขณะที่เจอรัลด์กำลังดื่มและกินของว่างที่เสริฟ์ เขาได้ถูกสังเกตพบโดยกลุ่มของหญิงสาวรุ่นที่สองที่ร่ำรวยจากย่านการค้าเมย์เบอรรี่
“ดูผู้ชายคนนั้นสิ มันเป็นเวลานานแล้วนะตั้งแต่เขากินและดื่มขณะที่นั่งอยู่ตรงมุมนั้น มีใครรู้จักเขาไหม? เขามาจากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่จริง ๆ ใช่ไหม?”
“ฉันไม่เคยเห็นเขามาก่อนอย่างแน่นอน!”
พวกผู้หญิงขมวดคิ้วขณะที่พวกเธอส่วยหัวกัน
“ฉันไม่คิดว่าเขาคือคนจากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ นั่นมันจะเป็นไปได้อย่างไร? แค่มองวิธีที่เขาแต่งตัว! ฉันคิดว่าเขาเป็นเพียงคนที่แอบเข้ามาเพลิดเพลินกับอาหารและเครื่องดื่มฟรีที่นี่!”
เธอคิดว่าเขาเข้ามาในนี้เพื่อขโมยอาหารเหรอ? ไม่มีทาง! จะมีคนไร้ยางอายแบบนี้จริงเหรอ?”
“ทำไมจะไม่หละ? ฉันคิดว่าเขาไร้ยางอายเช่นนั้นจริงนะ! ดูเขาสิ เขาแต่งตัวอย่างโกโรโกโสและต้องมีเหตุผลที่ทำไมเขาเลือกนั่งตรงมุมเงียบ ๆ นั้นด้วยตัวเอง”
“นั่นดูสมเหตุสมผล!” ลูกชายและลูกสาวของเหล่าเจ้าของธุรกิจหลายแห่งในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่เริ่มถกเถียงและพูดคุยเกี่ยวกับเจอรัลด์
“เจ้านายของย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด จะมาถึงที่นี่ในวันนี้ ฉันไม่ต้องการให้คนเช่นผู้ชายที่แต่งตัวซอมซ่อคนนั้นมาทำลายบรรยากาศ”
“คุณคลอฟอร์ดจะคิดอย่างไรกับความสามารถของพ่อแม่เราในการจัดการสิ่งต่าง ๆ? คนแบบเขาจะได้รับอนุญาตให้เข้ามาในงานนี้ได้อย่างไร?”
ชายหนุ่มที่มีเสน่ห์ในชุดขาวยิ้มเยาะขณะที่เขามองเจอรัลด์
“โอ้ ดูสิ! เอเลน่าอยู่แล้ว!”
ในเวลานี้ หนึ่งในหญิงสาวอุทานขึ้นขณะที่เธอชี้ไปตรงทางเข้า
“เอเลน่า มานี่สิ!”
หญิงสาวโบกมือให้ เอเลน่า ลาร์ซัน
ทันทีที่เอเลน่าเข้ามาในห้อง ดวงตาของเหล่าเด็กหนุ่มสว่างขึ้นอย่างทันที
เอเลน่าสวมชุดเดรสสั้นและผมยาวของเธอปกคลุมทั่วไหล่ ใบหน้าสวยงามของเธอสมบูรณ์แบบและเธอดูเหมือนกับเทพธิดาจริง ๆ เทียบกับหญิงสาวคนอื่น ๆ ทั้งหมดที่อยู่ในห้อง
เมื่อเอเลน่าเดินไปหาเพื่อน ๆ ของเธอ แขกที่มีอายุมากกว่าบางคนอดไม่ได้ที่จะชำเลืองมองขายาว เรียวสวยด้วยลักษณะลามกบนใบหน้าพวกเขา
ในเวลานี้เอง พวกชายหนุ่มก็ยังคงจ้องมองมาที่เอเลน่า
“เอเลน่า! ทำไมเพิ่งมานี่ตอนนี้? พวกเราตกลงว่าจะมาที่นี่ด้วยกันไม่ใช่เหรอ?”
“เอเลน่า ทำไมเธอดูไม่มีความสุขเลยหละ? มีบางอย่างเกิดขึ้นหรือเปล่า?” ชายหนุ่มที่แต่งตัวด้วยชุดขาวถามขึ้นทันที ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวงใจ
“อืม อย่าพูดถึงมันอีกเลย ตอนฉันอยู่ชั้นล่าง ฉันพบกับไอ้เศษสวะ! อย่างแรก เขาแตะต้องฉันในที่ที่ไม่เหมาะสม หลังจากนั้น เขาแอบมองฉันขณะที่พวกเราขึ้นลิฟท์มาด้วยกัน! นั่นคือสาเหตุว่าทำไมฉันถึงต้องแวะเข้าห้องน้ำเพื่อจัดเสื้อผ้าของฉัน!” เอเลน่าบ่นขณะที่เธอถอนหายใจด้วยสีหน้าที่ซีดเซียวบนใบหน้าของเธอ
เธอพูดค่อนข้างเก่งและคล่องแคล่ว
เหตุผลอย่างแรกทำไมเธอถึงเร่งรีบออกจากลิฟท์ก่อนหน้านี้เป็นเพราะว่าเธอไม่ต้องการที่จะอยู่ในลิฟท์ตัวเดียวกันกับไอ้เศษสวะลามกนั่น
อย่างที่สอง เธอรู้สึกราวกับว่าชุดชั้นในของเธอขยับตอนที่เธอกระแทกชนเข้ากับประตูหมุนก่อนหน้านั้น ดังนั้น เธอจึงแวะเข้าห้องน้ำเพื่อแก้ชุดชั้นในและเสื้อผ้าของเธอ
เธอเคืองมาก!
“ให้ตายสิ! เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?”
ผู้ชายในชุดขาวและพี่น้องคนอื่น ๆ ทั้งหมดต่างก็รู้สึกโกรธกันมากในเวลานี้ ใครจะแตะต้องเอเลน่าอย่างไม่เหมาะสมได้อย่างไร? เธอคือเทพธิดาของพวกเขาและพวกเด็กหนุ่มที่อยู่ที่นี่ไม่กล้าแม้แต่จะสัมผัสมือเธอด้วยซ้ำ!
“เอาหละ เอเลน่า รอให้พวกเรากำจัดโจรน้อยจอมแอบคนนี้ก่อน หลังจากนั้น พวกเราจะมุ่งไปที่ห้องควบคุมการเฝ้าระวังและมองหาผู้ชายคนนั้นที่เธอกำลังพูดถึงอยู่!”
ชายหนุ่มในชุดขาวเหลือบมองเจอรัลด์ผู้ที่กำลังเพลิดเพลินกับผลไม้และสลัดผักของเขาในตอนนี้
“ใช่ พวกเราควรกำจัดเจ้าโจรคนนั้นก่อน!” เสียงสะท้อนของสาว ๆ ทั้งหมดังก้องในเวลานี้…