เมื่อมองไปที่น้ำสีดำเหมือนหมึกนั่น ทุกคนก็นิ่งเงียบราวกับไร้ชีวิต หลงเหลือเพียงเสียงของความพยายามกลั้นหายใจเท่านั้น

“จะทำยังไงดี ? ยาวิเศษก็อยู่ตรงหน้าแล้ว แต่เพราะเจ้าสัตว์ประหลาดนั่น ถ้าหากต้องการยาวิเศษล่ะก็ คงต้องจัดการสัตว์ประหลาดนั่นให้ได้ก่อน !” นักบู๊คนหนึ่งตะโกนบอกอย่างไม่มีทางเลือก

” แต่สัตว์ประหลาดนั่นซ่อนตัวอยู่ในน้ำ หากให้สู้กันในน้ำเราย่อมเสียเปรียบมัน ถ้าล่อมันขึ้นฝั่งมาไม่ได้ พวกเราก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน !” นักบู๊อีกคนบอก

ทุกคนนิ่งเงียบไปซักพัก ทำได้เพียงจับจ้องไปยังยาวิเศษที่อยู่เบื้องหน้า

เฉินโม่มองดูอย่างเงียบ ๆ ไม่ได้เริ่มแผนการใด ๆ คนเหล่านี้ถูกความโลภครอบงำ ต่อให้ตายไปคงไม่มีใครเห็นใจ

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเคลื่อนไหวใด ๆ ในที่สุดอู๋ไต้ซือและพรรคพวกจึงก้าวออกมาข้างหน้า

“พวกขยะ !” อู๋ไต้ซือพูดอย่างเย็นชา เขาก้าวไปข้างหน้าด้วยสีหน้าเยาะเย้ย

กลุ่มนักบู๊เห็นถึงกับถลึงตามองด้วยความโกรธ

ชายชราผู้มีพลังแดนในสมบูรณ์ เงยหน้าถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “พวกท่านมีวิธีจัดการกับสัตว์ประหลาดนั่นหรือไง ?”

อู๋ไต้ซือหัวเราะฮา ๆ ดวงตาฉายแววแห่งความชั่วร้าย “แน่นอน แต่พวกนายทั้งหมดต้องฟังคำสั่งของฉัน !”

เหล่านักบู๊ครุ่นคิด ถ้าหากอู๋ไต้ซือมีวิธีจัดการกับสัตว์ประหลาดนั่นจริง ๆ ก็ควรลองฟังดู

ชายชราพูดขึ้น “ถ้าท่านมีวิธี ก็ควรพูดให้พวกเราทุกคนได้ฟัง หากแผนการดีจริง ๆ ล่ะก็ จะให้ฉันฟังคำสั่งของท่านด้วยก็ไม่เป็นไร”

อู๋ไต้ซือชำเลืองมองทุกคนด้วยสายตาเย็นชา สีหน้าดูถูกเหยียดหยาม “วิธีของข้านั้นง่ายมาก แค่ให้พวกนายทุกคนลงไปในน้ำ หลอกล่อสัตว์ประหลาดนั่นออกมา และหาทางจับมันไว้ ข้าก็มีวิธีจัดการกับมันได้แน่ !”

“ฮ่าฮ่า ฉันคิดว่าท่านจะมีวิธีการที่ฉลาดกว่านี้เสียอีก กลับกลายเป็นว่าท่านส่งให้พวกฉันไปตาย ส่วนท่านเพียงแค่นั่งเชยชมความสำเร็จอยู่ที่นี่ ถ้าท่านลงไปจับสัตว์ประหลาดให้ฉันได้ ฉันก็ฆ่ามันได้เช่นกัน !” ชายชราหัวเราะเยาะ

“ใช่ ถ้าท่านจับสัตว์ประหลาดนั่นได้ พวกฉันเองก็จัดการมันได้ !” นักบู๊คนหนึ่งตะโกน

“ฮึ พูดง่ายนะ ให้พวกฉันไปเสี่ยงอันตราย ท่านแค่นั่งรอชมความสำเร็จ คิดง่ายเกินไปแล้ว !” อีกคนหนึ่งตะโกนด้วยความรังเกียจ

แม้ว่าคนอื่น ๆ จะไม่พูด แต่พวกเขาก็มองดูอู๋ไต้ซืออย่างเย้ยหยัน เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครเห็นด้วยกับวิธีการของเขา

ใบหน้าอู๋ไต้ซือกลับเย็นชา จ้องมองไปที่ชายชราด้วยความเคียดแค้น “นายกล้าคัดค้านความเห็นของฉันรึ ?”

ชายชราไม่มีที่ท่าหวาดกลัวแม้แต่น้อย ตอบกลับด้ววน้ำเสียงเย็นชา “ค้านแล้วยังไงล่ะ ?”

“งั้นแกก็ตายซะ !”

ไร้ซึ่งสัญญาณเตือน จู่ ๆ อู๋ไต้ซือก็พุ่งเข้าใส่ร่างของชายชรา กลุ่มไอสีดำไหลผ่านร่างของเขา จากนั้นร่างของอู๋ไต้ซือก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังชายชราอย่างน่าประหลาด

“เกิดอะไรขึ้น ?”

นักบู๊ทุกคนต่างงงงวยในสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมชายชราถึงไม่ตอบโต้กลับบ้างเลย ?

เมื่อเห็นท่าทีของทุกคน อู๋ไต้ซือก็หัวเราะออกมาด้วยความสะใจ “วิญญาณเขานั่นถูกฉันกลืนกินไปหมดแล้ว เขานั่นน่ะตายแล้ว !”

เมื่อกลัวว่าทุกคนจะไม่เชื่ออู๋ไต้ซือเดินเข้าไปหาร่างของชายชรา เพียงจิ้มเบา ๆ ร่างนั้นก็ล้มลงไปนอนกับพื้น

“อะไรกัน !”

คราวนี้ทุกคนต่างทึ่งกับสิ่งที่เกิดขึ้น !

ชายชราคนนั้นมีพลังแดนในสมบูรณ์ ซึ่งมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น แต่กลับถูกอู๋ไต้ซือจัดการได้ในกระบวนท่าเดียว หรือว่าอู๋ไต้ซือจะมีพลังแข็งแกร่งกว่าแดนในสมบูรณ์ !

หรือว่าจะเป็นปรมาจารย์ ?

อู๋ไต้ซือหัวเราะพอใจกับสายตาตกตะลึงของทุกคน “ตอนนี้ยังมีใครกล้าคัดค้านความเห็นของฉันอีกไหม”

ไม่มีใครกล้าพูด ทุกคนนิ่งเงียบ ต่อหน้าอู๋ไต้ซือไม่มีใครกล้าต่อกรพลังของเขา