ออร่าของฮ่อหยุนเฉิงรุนแรงอย่างมาก ในเมื่อขายอมเปลืองคำพูด ไป๋เทียนฉิงก็ทำได้เพียงตอบอย่างสุภาพว่า “ได้ครับ ประธานฮ่อ”
ในระหว่างที่ไป๋เทียนฉิงกลับไปที่ห้องวงจรปิดก็ตรวจสอบละเอียดหลายครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาดก่อนที่จะนำแฟลชไดรฟ์ ออกมา
ไม่กี่นาทีต่อมา ไป๋เทียนฉิงก็กลับมาในร้าน
“ประธานฮ่อ นี่คือภาพวงจรปิดในช่วงนั้น” ไป่เทียนฉิงเดินไปหาฮ่อหยุนเฉิงและยื่นแฟลชไดรฟ์ให้เขา
ร่างกายของฮ่อหยุนเฉิงแผ่ความกดดันออกมา ทำให้ไป๋เทียนฉิงไม่กล้าหายใจ
เดิมทีไป๋หรานแค่บอกว่าให้เขาช่วยอะไรเล็กน้อย แต่เขานึกไม่ถึงว่าตอนนี้จะไปกระทบฮ่อหยุนเฉิง
อย่าได้เกิดปัญหาที่ไม่คาดฝันโดยเด็ดขาด
ฮ่อหยุนเฉิงเอ่ยเสียงเย็นว่า “ไปเปิดให้ดู”
“ครับ” ไป๋เทียนฉิงเสียบแฟลชไดรฟ์เข้ากับคอมพิวเตอร์ แล้วเปิดออกมา
แน่นอนว่าไม่มีภาพของซูฉิงและไป๋หรานบนหน้าจอคอมพิวเตอร์
“บางทีพวกเธออาจยืนอยู่ในจุดบอดของกล้องวงจรปิด จึงถ่ายไม่เห็นพวกเธอ” ไป่เทียนชิงมองที่ฮั่วหยุนเฉิงอย่างระมัดระวังแล้วพูดอธิบาย
“นี่เป็นไปไม่ได้” ซูฉิงพูดเสียงเย็น
เธอจำได้ชัดเจนว่าตอนนั้นเธอกับไป๋หรานยืนห่างจากประตูไม่ไกล
อยู่ในระยะการถ่ายของกล้องตัวนี้แน่
เป็นไปไม่ได้ที่จะถ่ายไม่ได้!
ความเป็นไปได้เพียงเดียวก็คือ….มีคนไปแตะต้องภาพวงจรปิด
“เปิดวิดีโอนี้อีกรอบ” ดวงตาของซูฉิงไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
ในนี้มีอะไรที่ไม่ถูกต้องอยู่
“คุณซู เมื่อครู่ก็ดูไปแล้ว ถ่ายไม่ถึงจริงๆ จะเสียเวลาเปิดใหม่ไปทำไม” ไป่เทียนฉิงพูดกับซูฉิงด้วยรอยยิ้มเสแสร้ง
” ให้นายเปิด นายก็เปิด!” ซูฉิงกวาดตามองไป๋เทียนฉิงด้วยสายตาเย็นชา
ไอเยือกเย็นของเธอทำให้หัวใจของไป๋เทียนฉิงสั่นอย่างอธิบายไม่ถูก คลิกปุ่มเล่นซ้ำอย่างที่เธอบอก
ครั้งนี้ ซูฉิงก็เห็นปัญหาจริงๆ
“วิดีโอช่วงนี้ถูกตัดต่อ” ซูฉิงก้าวมาข้างหน้า ชี้ไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์
“จะเป็นไปได้ยังไง?” สีหน้าของไป๋หรานเปลี่ยนไปเล็กน้อย ชิงลงมือก่อน “ซูฉิงเธออย่ามาพูดมั่วๆ นะ”
“แล้วทำไมจะไม่ได้?” มุมปากที่สวยงามของซูฉิงโค้งขึ้นอย่างประชดประชัน เล่นวิดีโออีกครั้ง “เห็นได้ชัดเจนว่าวิดีโอช่วงนี้มันข้ามไป มีคนลบวิดีโอไปประมาณสองนาที และในช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่คนดึงฉันไว้”
แม้ว่าไป๋เทียนฉิงจะลบอย่างระมัดระวัง แทบไม่เหลือข้อบกพร่องใดๆ เลย แต่ซูฉิงเป็นแฮ็กเกอร์ลึกลับที่มีชื่อเสียงระดับโลก อย่างเอด้า จุดเล็กๆ น้อยๆ นี้ไม่เล็ดลอดจากเธอไปได้
สีหน้าของไป๋เทียนฉิงย่ำแย่เล็กน้อย เขารีบปฏิเสธ “ไม่มีเรื่องแบบนี้ ฉันอยู่ในห้องวงจรปิดตลอด ไม่มีใครแตะต้องอะไรเลย เป็นไปไม่ได้ที่ภาพวงจรปิดจะถูกลบ”
“แล้วถ้าคุณทำเองล่ะ” ซู่ฉิงเยาะเย้ยเบาๆ
ตอนนี้ไป๋เทียนจิงทำเป็นใจดีสู้เสือ แค่มองก็รู้ว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
“คุณอย่ามาพูดมั่วๆนะ!” ไป๋เทียนฉิงเช็ดเหงื่อเย็นๆ บนศีรษะ
“ฉันพูดมั่วหรือเปล่า เดี๋ยวก็รู้กัน” ซูฉิงนั่ลงหน้าคอมพิวเตอร์ จ้องไปที่หน้าจอสักพัก
สวีหว่านเอ๋อร์รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
ในตอนแรก เธอต้องการใส่ซูฉิง และทำให้ซูฉิงอับอายในที่สาธารณะ แต่คาดไม่ถึงว่าทุกอย่างกลับเบี่ยงออกจากที่เธอคาดไว้
คาดไม่ถึงว่าทุกอย่างกลับเบี่ยงออกจากที่เธอคาดไว้เล็กน้อย
สวีหว่านเอ๋อร์เดินไปตรงหน้าซูฉิง ก้มมองเธอ ถามว่า” ซูฉิง เธอคิดจะทำอะไร?”
“ก็กู้วิดีโอช่วงนั้นคืนมาน่ะสิ” ซูฉิงเงยหน้าขึ้น
สวีหว่านเอ๋อร์กับไป๋หรานสบตากัน สีหน้าตื่นตะลึง
กู้วิดีโอที่ถูกลบคืนมา!
นี่จะเป็นไปได้ยังไงกัน
ไป๋เทียนฉิงเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ วิดีโอที่เขาลบด้วยตัวเองไม่มีทางกู้คืนได้อย่างแน่นอน!
คนล้าหลังอย่างซูฉิงจะเข้าใจอะไรกัน “ซูฉิง เธออย่ามาหลอกกันเลย ฉันแนะนำให้เธอรีบขอโทษไป๋หรานนะ! เธอคิดว่ามาเล่นลูกไม้แล้วจะดึงเวลาออกไปได้เหรอ คิดว่าหลีกหนีการลงโทษได้?”
“เล่นลูกไม้หรือเปล่า คุณสวีก็งั้นรอดูแล้วกัน” ซูชิงเหลือบมองสวีหว่านเอ๋อร์ราวกับคนงี่เง่า
เธอไม่สนใจสวีหว่านเอ๋อร์ ใช้นิ้วขาวเนียนของเธอพิมพ์โค้ดสองสามบรรทัดบนแป้นพิมพ์อย่างชำนาญ ท่าทางเก่งกาจใจเย็นและมั่นใจ
ชุดรหัสที่ซับซ้อนกระพริบอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ทำให้ตาพร่ามัว
ห้านาทีต่อมา ซูฉิงกดปุ่ม Enter และพูดอย่างเรียบเฉย “เสร็จแล้ว!”
ท่ามกลางสายตาแปลกใจของทุกคน ซูฉิงก็กดเล่นวิดีโอใหม่อีกครั้ง
ครั้งนี้ ซูฉิงกู้วิดีโอที่ถูกไป๋ฉิงเทียนลบออกสองนาทีนั้นกลับมาด้วย
บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ก็มีซูฉิงและไป๋หรานปรากฏขึ้น
ขณะที่ซูฉิงเดินไปยังประตู ไป๋หรานก็พุ่งมา ดึงเธอไว้กลางคัน
เสียงของคนสองคนนั้นได้ยินไม่ชัดเจน แต่จากท่าทางและการกระทำของพวกเขา เห็นได้ชัดเจนว่าไป๋หรานคอยยั่วยุซูฉิงอย่างต่อเนื่อง และดึงไม่ให้ซูชิงไป
ซูฉิงหมดความอดทน ยื่นมือออกไปผลักไป๋หราน อาศัยโอกาสที่ไป๋หรานตกตะลึงเดินออกจากประตูร้านHNไป
และในตอนนั้น ชุดของไป๋หรานยังสมบูรณ์ไม่ฉีกขาด
“ไม่ เป็นไปไม่ได้!” หลังจากเห็นวิดีโอที่ถูกกู้คืนมา สีหน้าของไป๋หรานก็ซีดขาว เสียงตระโกนแหบแห้ง
เธอมองไปที่ไป๋เทียนฉิงอย่างตื่นตระหนกและงงงวย
ทั้งที่ไป๋เทียนฉิงลบวิดีโอนี่ไปแล้วชัดๆ ทำไมซูฉิงยังกู้คืนมาได้อีก
ไป๋เทียนฉิงเหงื่อเย็นๆเต็มศีรษะ
เห็นได้ชัดว่าเขาทำทุกอย่างโดยไม่ให้พิรุธแล้ว ทำไมซูฉิงถึงกู้คืนวิดีโอนั้นได้ในเวลาเพียงห้านาที!
ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่เข้าใจโค้ดที่ซูฉิงพิมพ์เลยสักนิด!
เขามองไปยังซูฉิงอย่างไม่อยากเชื่อ ในใจของเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น
ซูฉิง…แท้จริงแล้วเป็นใครกันแน่?!
“เอาล่ะ ทุกคนเห็นได้อย่างชัดเจนว่าสถานการณ์ในตอนนั้นเป็นยัง” ชูฉิงหยุดวิดีโอชั่วคราว ชี้ไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วพูดอย่างใจเย็น “ตอนฉันเดินออกจากประตูร้านHN เสื้อผ้าของเธอ ไป๋หรานยังคงไม่เสียหาย ดังนั้น เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะทำลาย!”
ทุกคนพากันผงกศีษะ:
“คาดไม่ถึงว่าเรื่องราวที่แท้จริงจะเป็นแบบนี้”
“พูดแบบนี้ ไป๋หรานก็ตั้งใจจะใส่ร้ายซูฉิงจริงๆน่ะสิ?”
“ดูท่าแล้ว พวกเราคงผิดต่อซูฉิงแล้ว”
จู่ๆ เรื่องนี้ก็ถูกเปิดเผย เมื่อต้องเผชิญกับความรับผิดชอบของทุกคน ใบหน้าของไป๋หรานก็แดงเป็นปื้น
และสีหน้าของสวีหว่านเอ๋อร์ก็ย่ำแย่สุดๆ
คาดไม่ถึงว่าซูฉิงจะรอดตัวไปได้อย่างสบายๆอีกแล้ว!
เห็นได้ชัดว่ามันเป็นแผนไร้ช่องโหว่ ทำไมกัน!
เมื่อเห็นการแสดงอารมณ์อย่างยอดเยี่ยมบนใบหน้าของไป๋หรานและสวีหว่านเอ๋อร์ ซูฉิงหัวเราะอย่างเย็นชา “ตอนนี้เรื่องก็กระจ่างแล้ว เห็นได้ชัดว่าเป็นไป่หรานที่เองทำลายเสื้อผ้าของตน แล้วมาใส่ร้ายป้ายสีฉัน”
หลังจากเว้นวรรคไปชั่วครู่ ดวงตาที่เฉียบคมของเธอก็จ้องไปที่ใบหน้าของไป่หราน พูดเสียงเย็นว่า “เอาตามที่พูดเมื่อครู่ ไป๋หราน ตอนนี้ไม่ใช่ว่าคุณควรคุกเข่าขอโทษฉันหรือ?”