ตอนที่ 232 ทำร้ายเทรนเนอร์ในฟิตเนส

เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

ตอนที่ 232 ทำร้ายเทรนเนอร์ในฟิตเนส!
ปกติคุณชายผู้ร่ำรวยอย่างจินเซียวข่ายไม่เห็นหัวใครมานานแล้ว เขาจึงไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าแววตาของเย่เฉินเลยแม้แต่น้อย แถมยังหัวเราะแล้ววางท่าอยู่เลย

“เพื่อน นายได้เห็นหุ่นฉินเสี่ยวตั่วแบบนั้น ต้องขอบคุณฉันให้มากๆ ล่ะ เพราะฉันเป็นคนเริ่มแผนการนี้เลยนะ ตอนแรกนะเพราะฉันถูกใจฉินเสียวตั่วบนเครื่องบิน เลยได้เพิ่มรายชื่อหล่อนเป็นเป้าหมายของพวกเราห้าคน”

ในตอนที่จินเซียวข่ายกำลังลิงโลด เย่เฉินก็ฟาดฝ่ามือลงมา!

เพี้ยะ!

เย่เฉินจ้องจินเซียวข่ายอย่างโมโห “แกมันคนขี้แพ้ จีบผู้หญิงไม่ติดเองอย่างแกน่ะมันเรีบกว่าพวกคนไร้ความสามารถ! ให้คนอื่นจีบแทนแล้วส่งรูปมาให้ดู เพื่อจะได้สลัดคราบคนขี้แพ้ทิ้งไป!”

ทันใดนั้นเองจินเซียวข่ายและหม่าหนานก็โดนฝ่ามือฟาดใส่หน้าก็งงุนงงไป

เมื่อครู่พวกเขายังคิดว่าเย่เฉินเป็นเพื่อนของหลิ่วอวี่เจ๋อ เป็นคนกันเอง!

จินเซียวข่ายกุมใบหน้าทันใดนั้นเองก็รู้สึกเหมือนโดนทุบจนได้สติอย่างไรอย่างนั้น ชี้ไปที่เย่เฉินแล้วกล่าว

“อ้อ ฉันจำนายได้แล้ว! นายไม่ใช่เพื่อนของอวี่เจ๋อนี่! แต่นายเป็นคนที่ก่อเรื่องวุ่นวายในงานแต่งของเขานี่นา!”

เมื่อได้จินเซียวข่ายเตือนสติ หม่าหนานเองก็จำเรื่องนี้ได้

ตอนนั้นเย่เฉินสวมรองเท้าแตะบุกเข้ามาในวิลล่า แล้วด่าหลิ่วอวี่เจ๋อ หลิ่วเฟิงเองก็ต่อยกับเย่เฉิน

ถ้าไม่ใช่เพราะจู่ๆ หวังเจียเหยาก็ลากเย่เฉินออกไป ก็ไม่รู้ว่าหลิ่วเฟิงกับเย่เฉินจะทะเลาะกันจนมีสภาพเป็นแบบไหน

หม่าหนานกวาดตามองเย่เฉินด้วยสายตาดูถูก “นายคือแฟนเก่าของเมียของหลิ่วอวี่เจ๋อใช่ไหม? ฮ่าๆ แฟนของตัวเองโดนเพื่อนฉันแย่งไป นายสิไอ้ขยะ!”

“ถูกต้อง นายต่างหากที่เป็นไอ้พวกขี้แพ้ ยาจก! นายเป็นใคร ไม่อยากจะเชื่อจะว่าจะกล้าตีฉัน? ใครก็ได้! เทรนเนอร์เถียน! เทนรเนอร์ฟาน!”

จินเซียวข่ายจำได้ว่าเย่เฉินคนนี้ไม่ได้มีพื้นเพครอบครัวอะไร มิฉะนั้นก็คงจะไม่โดนหลิ่วอวี่เจ๋อแย่งแฟนตนเองไป ดังนั้นถึงได้โหวกเหวกโวยวายมา

แล้วเทรนเนอร์สูงเกือบ 190 ซม.ที่ร่างกายเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสองคนเดินมาอย่างรวดเร็ว

ทั้งสองคนก็คือเทรนเนอร์ส่วนตัวของจินเซียวข่ายและหม่าหนาน พวกเขาคือเทรนเนอร์เถียน เทรนเนอร์ฟาน

ปกติแล้วเทรนเนอร์ในห้องฟิตเนสล้วนแต่กล้ามใหญ่ทั้งนั้น เพราะถ้าเทรนเนอร์ของคุณกล้ามไม่ใหญ่ล่ะก็ ไม่สามารถดึงดูดสมาชิกมาเรียนได้

และเทรนเนอร์ในฟิตเนส ไม่เพียงแต่ร่างกายสูงใหญ่ กล้ามใหญ่ อีกทั้งยังมีใบหน้าที่หล่อเหลา

ผู้ชายรูปร่างกำยำสูงใหญ่แถมยังหล่อเหลาสองคนเดินมา แล้วมองจินเซียวข่ายและหม่าหนานอย่างเคารพ

“คุณชายจิน คุณชายหม่า”

จินเซียวช่ายสั่งทั้งสองคนอย่างวางท่า “เทรนเนอร์เถียน เทรนเนอร์ฟาน ผู้ชายคนนี้กล้าลงไม้ลงมือทำร้ายร่างกายผม คุณโยนเขาออกไปที!”

ปกติแล้วทั้งสองคนได้รับผลประโยชน์จากจินเซียวข่ายและหม่าหนานมาไม่น้อย พวกเขาพร้อมทำตามคำสั่งของทั้งสองคน

หนึ่งในนั้นเดินมาที่ด้านหน้าเย่เฉินก่อน “คุณผู้ชาย คุณทำผิดกฎของที่นี่ คุณต้องออกไปเดี๋ยวนี้!”

เย่เฉินยังไม่ได้ตอบ หลิวเจิ้งคุนที่อยู่ด้านหลังเขาก็ชิงพูดขึ้ดมาก่อน “พวกเราเองก็จ่ายเงินเข้ามา พวกเราก็เป็นสมาชิก มีสิทธิ์อะไรมาไล่พวกเรา”

จินเซียวข่ายแค่นเสียง “เงินแค่นั้นของแกเรียกว่าเงินที่ไหนกัน? ฉันให้แกไสหัวไปแกก็ต้องทำตามนั้น!”

พูดพลางส่งสัญญาณบอกเทรนเนอร์ทั้งสองคน

ดังนั้นหนึ่งในเทรนเนอร์ ก็ลงมือลากเย่เฉินออกไป

เทรนเนอร์คนนี้ตัวสูงกว่าเย่เฉินมาก กล้ามเนื้อบนมือของเขาดูไปแล้วโหดกว่าเย่เฉินมาก พอจะมองออกได้อย่างง่ายดายว่าเขาน่าจะเอาชนะเย่เฉินได้อย่างรวดเร็ว

ทว่าเหตุุการณ์จริงกลับไม่เป็นแบบนี้

กลายเป็นว่าเทรนเนอร์คนนี้เพิ่งจะคว้าตัวเย่เฉินได้ ก็โดนเย่เฉินบิดข้อมือแล้วทุ่มอีกฝ่ายลงพื้นอย่างแรง!

“ตอนผมไม่ได้บอกว่าจะไป ไม่ว่าใครหน้าไหนก็อย่ามาแตะต้องผม” เย่เฉินกล่าวเสียงเย็น

และในเวลานี้เอง บรรดาผู้หญิงที่กำลังวิ่งบนลู่หรือว่าอุปกรณ์ออกกลังกายชิ้นอื่นในฟิตเนสนั้นได้ยินเสียงเข้า ก็หยุดทุกอย่างแล้วยืนมองมาทางพวกเขา

นี่เป็นหนึ่งในฟิตเนสที่แพงที่สุดในเทียนไห่ ผู้หญิงที่มาที่นี่ได้นั้นล้วนแต่เป็นเศรษฐีนีอละลูกคุณหนูที่ทั้งร่ำรวยและมีหน้ามีตาในสังคมชั้นสูงของเมืองเทียนไป

เทรนเนอร์ที่โดนทุ่มลงพื้นไป รู้สึกเสียหน้าอย่างมาก!

เพราะว่าเทรนเนอร์อย่างพวกเขา ปกติแล้วได้สอนพวกสาวสวยๆ ที่ร่ำรวยพวกนี้ ก็ทำให้พวกเขารู้สึกภาคภูมิใจอย่างมาก

หลังจากสัมผัสได้ถึงความชื่นชมจากสาวๆ เหล่านี้แล้ว เทรนเนอร์พวกนี้ก็จะมีโอกาสได้นอนกับหล่อน!

ใครจะไม่อยากลองทำความรู้จักกับสตรีในแวดวงสังคมชั้นสูงพวกนี้ล่ะ!

แต่ว่าเย่เฉินกลับทำให้เทรนเนอร์อย่างพวกเขาเสียหน้าขนาดนี้!

“ไอ้เด็กเปรต ฉันไว้หน้านาย แต่นายกลับทำให้ฉันเสียหน้า นายนี่มันไม่รู้อะไรเลยนะ? ก็ได้ ฉันจะไม่ออมมือแล้วนะ!”

เทรนเนอร์ที่โดนทุ่มลงพื้น ลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

เขาที่ร่างกายสูงใหญ่กว่าเย่เฉิน ก็พุ่งมาหาเขาอย่างรวดเร็ว!

ทว่าเย่เฉินแค่ดึงๆ ผลักๆ โดยไม่ได้ออกแรงอะไรนักหนา ก็สามารถทุ่มเทรนเนอร์ในฟิตเนสคนนี้ลงพื้นได้อย่างง่ายดาย!

“สุดยอด พี่ชายคนนี้เก่งจัง กล้ามเนื้อดูไปแล้วก็ไม่ได้เยอะอะไรนี่นา”

ผู้หญิงที่อยู่ไกลออกไปตกใจอย่างมาก

เย่เฉินส่ายหน้าอย่างอดไม่ได้ ถูกต้อง เทรนเนอร์คนนี้ตัวสูงกว่าเขา กล้ามเนื้อก็ใหญ่กว่าเขา แต่ถ้าให้ต่อยกันเย่เฉินสามารถรับมือกับพวกเขาห้าคนได้สบายๆ

กล้ามของเทรนเนอร์พวกนี้ล้วนแต่เกิดขึ้นจากการกิน และการออกกำลังกายในฟิตเนส

แต่เย่เฉินนั้นเกิดจากช่วงเวลาในสงคราม!

จะเหมือนกันได้ยังไง

สามารถพูดได้ว่าเทรนเนอร์คนนี้ไม่น่าจะเคยมีเรื่องวิวาทกับใครมาก่อน แต่เย่เฉินไม่เพียงแต่เคยวิวาทกับคนมาบ่อย เขายังผจญผ่านความเป็นตายไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว

เย่เฉินกล่าวว่า “ผู้ชายที่ออกกำลังกายแบบนาย น่าจะไม่เคยต่อยกับเด็กด้วยซ้ำไป อาจจะพอเอาไว้หลอกผู้หญิงได้ แต่กับฉันมันแค่ขยะ”

“แก…” ผู้ชายที่โดนทุ่มลงพื้นต่างก็รู้แล้วว่าเย่เฉินเก่งขนาดไหน

ส่วนจินเซียวข่ายกลับเอาแต่เร่งเร้า “ยืนเฉยทำไมล่ะ รุมมันสิ! ต่อยมันให้สุดแรงไปเลย เดี๋ยวฉันรับผิดชอบทั้งหมดเอง! ใครชนะมันได้ฉันให้เงิน 500 หยวนเลย !”

เมื่อมีเงินรางวัล เทรนเนอร์ทั้งสองคนเหมือนได้ยาวิเศษ ปล่อยหมัดใส่เย่เฉินสุดแรง!

ตอนเย่เฉินอยู่อวิ๋นโจว เขาคนเดียวสามารถสู้กับคนได้สิบคนอย่างสบายๆ ให้สู้สองต่อหนึ่งแบบนี้ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก

เย่เฉินปล่อยหมัดออกมาอย่างรวดเร็วเหมือนสายฟ้า พอต่อยเทรนเนอร์เถียนเสร็จ ทันใดนั้นเองก็ต่อยใส่หน้าเทรนเนอร์ฟาน

จากนั้นเขาก็คว้าหนึ่งคนในนั้น ทุ่มอีกฝ่ายผ่านหลังจนกระแทกใส่ตัวเทรนเนอร์อีกคน!

โครม!

ทั้งสองคนเหมือนโดมิโน่ที่ล้มทับกัน นอนครวญครางกันบนพื้น

“อ๊าก…”

เทรนเนอร์รูปร่างสูงใหญ่สองคนล้มกองกับพื้นแล้วโอดครวญ

ส่วนผู้หญิงพวกนั้นที่อยู่ด้านข้างต่างก็ส่งเสียงร้องออกมา ไม่ใช่เพราะเจ้าหล่อนหวาดกลัว แต่เพราะความหล่อเหลาของเย่เฉิน!

“หนุ่มน้อยคุณหล่อจังเลย เป็นเทรนเนอร์ส่วนตัวให้ฉันไหม คาบละหมื่นก็ได้ ฉันยอมจ่าย!”

“สุดหล่อ น้าเองก็อยากเทรนกับเธอนะจ้ะ! เธอมาสอนฉันที่บ้านได้ไหม?”

เย่เฉินหันกลับไปมองผู้หญิงกลุ่มนั้น แล้วคิดในใจพูดเหลวไหลอะไรกันเนี่ย

หลิวเจิ้งคุนรู้ว่าเย่เฉินมีความสามารถอย่างมาก แค่คนสองคนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เฉินด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาจึงไม่ออกหน้า

เมื่อเห็นการแสดงของเย่เฉินจบลงถึงพูดกับเทรนเนอร์สองคนที่นอนราบกับพื้นไป “ยังไม่รีบไสหัวไปอีก?”

ทั้งสองคนคลานขึ้นมาจากพื้นแล้วรีบออกไปจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว

“เทรนเนอร์เถียน! เทรนเนอร์ฟาน! อย่าเพิ่งไปสิ!”

จินเซียวข่ายและหม่าหนานลนลาน!

เย่เฉินเดินรุกคืบเข้าไปหาจินเซียวข่าย “กลัวแล้วล่ะสิ?”

จินเซียวข่ายไม่กล้าพูดอะไร

เย่เฉินกล่าว “เสียดาย นายมาล่วงเกินญาติของฉัน ต่อให้นายคุกเข่าอ้อนวอนฉัน วันนี้ฉันจะไม่มีทางปล่อยนายไป”

ใครจะรู้ว่าจินเซียวข่ายไม่เพียงแต่ไม่คุกเข่าอ้อนวอนเขา แต่กลับถ่มน้ำลายใส่เขาอีกต่างหาก!

ถุย!

จินเซียวข่ายถ่มน้ำลายใส่หน้าเย่เฉิน!