ตอนที่ 234 เถ้าแก่หลี่เจ้าของฟิตเนส!
เมื่อครู่เย่เฉินยังพูดในโทรศัพท์คุยโวว่าจะซื้อฟิตเนสแห่งนี้
แต่ว่าในระหว่างนั้นจินเซียวข่ายกับหม่าหนานก็เหน็บแนมเขา บอกเขาว่าเงินไม่กี่สิบล้านไม่ได้ทำให้ขนหน้าแข้งของเถ้าแก่หลี่ร่วงด้วยซ้ำไปต่อให้เขามีเงินไปก็ซื้อไม่ได้อยู่ดี
ต่อมาเย่เฉินก็กลับคำว่าไม่ต้องซื้อในทันที
ในสายตาของหม่าหนานและจินเซียวข่ายนั้น นี่คืออาการของคนที่ไม่เอาจริง ที่คุยโม้ใหญ่โตว่าจะซื้อฟิตเนสนั้นเป็นแค่เรื่องโกหกทั้งเพ
ดังนั้นจินเซียวข่ายและหม่าหนานหัวเราะกันจนปิดปากไม่ได้
“ฮ่าๆ หมอนี่ตลกจริงๆ นายไปเป็นนักแสดงในเต๋ออวิ๋นสิไป ไม่งั้นเสียดายแย่เลย”
“ใช้ได้นี่ ยังรู้จักยอมรับความจริงอยู่บ้าง”
แต่ความจริงแล้วจะใช่เย่เฉินเกิดปอดแหกขึ้นมาจริงเหรอ?
แน่นอนว่าต้องไม่ใช่แบบนั้น ที่เย่เฉินพูดว่าไม่ต้องซื้อแล้วนั้นเพราะพ่อบ้านฟางบอกเขาว่า
“คุณชายสาม ฟิตเนส CGYM เป็นพื้นที่ของตระกูลเย่เราเอง เถ้าแก่แซ่หลี่คนนั้น เป็นหนึ่งในคนของเราที่ถูกทิ้งไว้ในเป็นหูเป็นตาในเทียนไห่ คุณท่านเคยช่วยเขาไว้ คุณชายสามารถสั่งเขาได้เหมือนกับที่สั่งผมเลยครับ”
นั่นเป็นสาเหตุว่าเมื่อครู่ทำไมเย่เฉินถึงได้พูดคำว่าไม่ต้องซื้อแล้ว เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อบ้านฟาง
เมื่อวางสายแล้วก็พบว่าจินเซียวข่ายกับหม่าหนานเองกำลังหัวเราะกันอย่างมีความสุข
เย่เฉินจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่ใคร่จะพอใจนักว่า “หัวเราะเอาไว้ก็ดี อีกเดี๋ยวน่าจะทำได้แค่ร้องไห้แล้วล่ะ”
จินเซียวข่ายหัวเราะเสียงดัง “ยังจะกล้าคุยโวขนาดนี้อยู่อีก! อีกเดี๋ยวคนของนายจะเข้ามาไม่ได้ ที่เข้ามาในนี้ได้น่ะมีแต่คนของฉัน อีกเดี๋ยวต้องสู้กับคนสิบกว่าคนไปจนถึงร้อยคน ฉันจะดูว่านายจะยังกล้าพูดจาวางท่าใหญ่โตแบบนี้อยู่ไหม”
“นายตบหน้าฉันหนึ่งคร้ั้ง ฉันจะเอาคืนนายสิบครั้ง!”
เย่เฉินพยักหน้ารับ “ก็ได้ ฉันจะรอแล้วกัน”
สิบนาทีผ่านไป
ลูกน้องของหลิวเจิ้งคุนกลุ่มแรกมาถึงแล้วน่าจะมีประมาณ 30 กว่าคน ทั้งหมดเป็นนักเลงหัวไม้ อีกทั้งครึ่งหนึ่งยังเป็นชาวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
แต่ว่าพวกเขาเพิ่งมาถึงหน้าประตู ก็โดนพนักงานของฟิตเนสเรียกเอาไว้
“รบกวนสอบถามนิดหน่อยครับ ใช่คนที่คุณชายจินและคุณชายหม่าเรียกมาไหมครับ?” พนักงานถาม
พวกเขาก็ถือว่าเป็นคนที่ซื่อสัตย์มากทีเดียว “พวกเราเป็นคนของคุณชายเย่!”
“คุณชายเย่? คุณชายเย่ผีบ้าอะไร?” พนักงานไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าที่เทียนไห่จะมีคนชื่อคุณชายเย่แล้วกล่าว “ต้องขอโทษด้วย ตอนนี้คุณชายหม่าและคุณชายหม่าเป็นคนดูแลฟิตเนส ตอนนี้ระงับการทำบัตรสมาชิก และไม่เปิดทำการด้วย ถ้าคุณไม่ใช่คนของคุณชายหม่าและคุณชายหม่า พวกคุณกลับไปเถอะ”
“สารเลว! ฉันจะบุกเข้าไป ก็มาดูกันว่าพวกแกใครจะกล้าขวางฉัน?”
คนในกลุ่มนั้นหัวเสีย
คนบุกที่เข้าไปคนแรกชะงักไปเสี้ยววินาที
“อ๊าก!”
เพิ่งจะเข้าใกล้ประตู ผู้ชายคนนั้นก็เหมือนโดนไฟช็อตอย่างไรอย่างนั้น
หลิวเจิ้งคุนเดินไปหาเย่เฉินแล้วกดเสียงต่ำ “ที่บริเวณประตูมีประตูกันขโมย ลูกน้องเข้ามาไม่ได้ จะให้ซ้อมพนักงานแล้วบังคับให้พวกเขาเปิดประตูไหมครับ?”
เย่เฉินไม่อยากจะทำร้ายผู้บริสุทธิ์ วันนี้แค่อยากจะสั่งสอนพวกจินเซียวข่ายและหม่าหนานที่เป็นคนเคยทำร้ายฉินเสี่ยวตั่วโดยตรง
เย่เฉินกล่าวว่า “ไม่ต้อง เถ้าแก่ของพวกเขาใกล้จะมาถึงแล้ว”
ยังไม่ถึงห้านาที มีชายวัยกลางคนในชุดสูทเป็นทางการเดินเข้ามาในฟิตเนสประตูลับอีกทาง
เพิ่งเดินเข้ามา พวกผู้หญิงสวยๆ ในฟิตเนสต่างก็ทักทายเขา
“เถ้าแก่หลี่ ไม่เจอกันตั้งนานหล่อขึ้นนะคะเนี่ย”
“พี่หลี่ ด้านนอกมีคนเยอะแยะ คงจะไม่มีอะไรใช่ไหมคะ?”
“ที่โต๊ะสนุกเกอร์มีคนกำลังทะเลาะกัน คุณรีบไปจัดการเถอะค่ะ!”
เถ้าแก่หลี่ยิ้มน้อยๆ ขณะค้อมตัวลงทำความเคารพแขกคนอื่นๆ
“พี่ฉิน ไม่เจอกันนานเลย”
“ปิงปิง สบายใจเถอะ ไม่เป็นอะไรหรอกครับ”
“ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้ครับ พวกคุณออกกำลังกายไปต่อเถอะครับ จะไม่เกิดเรื่องวุ่นวายรบกวนพวกคุณหรอกครับ”
หลังจากที่เถ้าแก่หลี่ยิ้มให้พวกแขกเหรื่อเล็กน้อยแล้ว สีหน้าก็เริ่มไม่ค่อยสู้ดีนัก
เห็นเถ้าแก่หลี่พุ่งพรวดมา จินเซียวข่ายก็ตบหม่าหนานเบาๆ “ดูสิ เถ้าแก่หลี่ดูเป็นคนดุมากเลย”
หม่าหนานกล่าวพลางระบายยิ้ม “นั่นมันก็แน่นอนอยู่แล้ว ใครไม่รู้บ้างว่าในฟิตเนสของเขามีดาราผู้หญิงเยอะที่สุดแล้วมั้ง มีคนกล้าก่อเรื่องในฟิตเนสของเขาคงจะเบื่อชีวิตล่ะมั้ง ดูแล้วฉันคงไม่ต้องออกแรงเถ้าแก่หลี่ก็คงจะสั่งสอนไอ้เด็กคนนั้นอยู่ดี”
เมื่อเถ้าแก่หลี่เดินมา จินเซียวข่ายและหม่าหนานก็ยกมือขึ้นทักทายเขาทันที
“เถ้าแก่หลี่!”
“พี่หลี่!”
คุณชายที่ร่ำรวยสองคนต่างก็ไว้หน้าเถ้าแก่หลี่อย่างมาก
“คุณชายจิน คุณชายหม่า” เถ้าแก่หลี่พยักหน้ารับ
จินเซียวข่ายรีบร้อนทักทายเถ้าแก่หลี่ เขาชี้ไปที่เย่เฉินแล้วกล่าวว่า “เถ้าแก่หลี่ครับ หมอนี้แหละครับ ไอ้ยากจกจากบ้านนอกที่บุกเข้ามาหาเรื่องพวกเรา แล้วก็โวยวายโหวหเหวกที่นี่ทำให้แขกของพี่ตกใจกันไปหมด”
หม่าหนานเองก็กล่าวต่อว่า “นั่นสิ คุณน้าเสวี่ยเมื่อกี้ยังออกกำลังกายอยู่ แต่ตกใจจนกลับไปแล้ว!”
ตอนเย่เฉินมาถึงนั้น น้าเสวี่ยเองกำลังลงลิฟต์ไปแล้ว เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนนั้นจงใจใส่ความเย่เฉิน!
พวกเขารู้ว่าเถ้าแก่หลี่คนนี้ให้ความสำคัญกับแขกพวกนี้ของเขาเป็นที่สุด ใครกล้าล่วงเกินแขกของเขาล่ะก็ เขาไม่มีทางปล่อยให้รอดตัวไปได้ง่ายๆ แน่!
แล้วก็เห็นเถ้าแก่หลี่เดินตรงไปหาหลิวเจิ้งคุนและเย่เฉินทันที
จินเซียวข่ายและหม่าหนานกำลังรอดูอะไรสนุกๆ อยู่ด้านข้าง
แต่ว่าใครจะรู้ว่าพอเถ้าแก่หลี่เดินไปหาเย่เฉินและหลิวเจิ้งคุนแล้ว กลับถามอีกฝ่ายอย่างนอบน้อม “ขอโทษนะครับ ท่านไหนคือคุณเย่ครับผม?”
เมื่อครู่เถ้าแก่หลี่เองเพิ่งได้รับสายจากพ่อบ้านฟาง ดังนั้นเขาถึงได้รีบมาที่นี่ แต่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยเจอเย่เฉินมาก่อน
“ผมเอง” เย่เฉินมองอีกฝ่าย “คุณคือเถ้าแก่หลี่?”
“มิกล้าๆ เรียกผมว่าเสี่ยวหลี่ก็ได้ครับ” เถ้าแก่หลี่กล่าวด้วยท่าทีนบนอบอย่างมาก
จินเซียวข่ายและหม่าหนานต่างก็ชะงักนิ่งไป
เสี่ยวหลี่?
คิดไม่ถึงว่าเถ้าแก่หลี่จะเรียกตัวเองว่าเสี่ยวหลี่เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เฉิน?
คุณอา…อายุคุณ 40 กว่าแล้วนะ!
กระทั่งคนร่ำรวยอย่างจินเซียวข่ายและหม่าหนาน พอเห็นเขาแล้วยังต้องเรียกเขาว่าพี่ด้วยความเคารพนับถือ
แต่เขาอยู่ต่อหน้าเย่เฉินกลับกดตัวเองให้ต่ำลงอย่างนั้นหรือ?
งั้นจะเท่ากับว่าพวกเขามีศักดิ์ต่ำกว่าเย่เฉินหนึ่งขั้นไม่ใช่หรือไง?
เถ้าแก่หลี่กล่าวอย่างลนลาน “ไม่รู้ว่าคุณชายเย่ให้เกียรติมาเยี่ยม เลยเสียมารยาทไม่ได้มาต้อนรีบ ต้องขออภัยคุณชายด้วยครับ ผมอยากจะขออนุญาตถามคุณชายว่ามีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?”
เถ้าแก่หลี่ตอนนี้สับสนอย่างมาก เขารู้ว่าเย่เฉินและคุณชายทั้งสองคนตรงหน้านี้มีเรื่องผิดใจกัน ไม่ว่าจะฝ่ายใดก็ไม่อาจล่วงเกินได้ทั้งคู่
แต่ว่าวันนี้เขาจำเป็นต้องเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง และฝ่ายนั้นย่อมต้องเป็นเย่เฉิน
เย่เฉินกล่าวว่า “คุณช่วยเปิดประตูให้คนของผมเข้ามาก็เป็นอันใช้ได้ คุณไม่ต้องยุ่งเรื่องอื่นหรอก”
เถ้าแก่หลี่ตอบกลับทันที “ครับ!”
จากนั้นเถ้าแก่หลี่ก็รีบเดินไปที่ประตูแล้วกล่าวกับพนักงาน “รีบปลดประตูนิรภัยออก!”
เถ้าแก่สั่งแล้ว พวกเขาย่อมไม่กล้าขัดขืนทำได้เพียงรีบปลดระบบนิรภัยทิ้งทันที แล้วคนจำนวน 30 กว่าคนก็กรูกันเข้ามา
และในเวลานี้เองเถ้าแก่หลี่ก็กล่าวกับลูกค้าผู้หญิงคนอื่นๆ ที่อยู่ในฟิตเนส “ขอโทษทุกท่านด้วย วันนี้คุณชายเย่ต้องการจะใช่ฟิตเนสของผมทำธุระส่วนตัว รบกวนเวลาในการออกกำลังกายของทุกท่าน เชิญทุกท่านกลับไปก่อน ผมจะต้องชดเชยให้ทุกท่านแน่นอน”
ทว่าลูกค้าผู้หญิงเหล่านี้กลับไม่มีทีท่าว่าจะออกไปจากฟิตเนสเลยสักนิด!
“พี่หลี่ สุดหล่อคนนั้นคือเพื่อนคุณเหรอคะ?”
“คุณชายเย่? ดูไม่ออกเลยว่าเป็นลูกเศรษฐี พอจะแนะนำให้เรารู้จักหน่อยไหมคะ?”
“เถ้าแก่หลี่ พอจะคุยกับเพื่อนของคุณให้เขามาเป็นเทรนเนอร์ที่นี่ได้ไหมคะ ฉันอยากให้เขามาเป็นเทรนเนอร์ของฉัน”
เถ้าแก่หลี่ชะงักไปทันทีนี่มันเกิดอะไรขึ้น!