เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 981 ความสามารถของปรมาจารย์
แปลโดย iPAT
ทะเลตะวันออก แดนศักดิ์สิทธิ์หยูลู่
เช่นเดียวกับชีวิตก่อนหน้า โดยการนำทางของผีดิบอมตะชาหนานจิง ฟางหยวนกับไท่เป่ยหยุนเฉิงถูกนำเข้าสู่แดนศักดิ์สิทธิ์หยูลู่
“น้องไท่เป่ย เราพบกันอีกครั้ง ฮ่าฮ่าฮ่า” ฉลามปีศาจทักทายไท่เป่ยหยุนเฉิงด้วยการแสดงออกที่อบอุ่น
ด้วยวิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้าและวิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้าทำให้ไท่เป่ยหยุนเฉิงมีชื่อเสียงอย่างรวดเร็วในทะเลตะวันออก
ดังนั้นฉลามปีศาจจึงเชิญเขาเข้าร่วมในการบุกแดนศักดิ์สิทธิ์หยูลู่
หลังจากฉลามปีศาจทักทายไท่เป่ยหยุนเฉิง เขาหันหน้าไปทางฟางหยวน “ท่านนี้ต้องเป็นสหายที่ดีของน้องไท่เป่ย ผู้อมตะความคิดดารา เฉินเต๋า เมื่อท่านเป็นสหายของน้องไท่เป่ย ท่านก็เป็นสหายของข้าเช่นกัน”
“ข้าเป็นเพียงผู้บ่มเพาะสันโดษ ข้ามิกล้า” ฟางหยวนเผยรอยยิ้มถ่อมตน
เขาอยู่ในรูปลักษณ์ของเด็กหนุ่มที่ดูสุภาพและหล่อเหลาราวกับบัณฑิต
เมื่อเขายิ้ม เขาดูเหมือนสุภาพบุรุษที่สมบูรณ์แบบ
ในชีวิตก่อนหน้าเขาคือซิงเซียงซื่อแต่ในชีวิตนี้เขาปลอมตัวเป็นผู้อมตะความคิดดาราเฉินเต๋า
พลังอำนาจของท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคยเหนือกว่าท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คลุมเครือ หากก่อนหน้าฉลามปีศาจกับคนอื่นๆไม่สามารถเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา ครั้งนี้พวกเขาก็ยิ่งไม่สามารถ
ซูไป่ม่านภรรยาของฉลามปีศาจพิจารณาฟางหยวนก่อนกล่าว “ข้าได้ยินมาว่าคุณชายบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งปัญญาเป็นเส้นทางหลักและเส้นทางแห่งดวงดาวเป็นเส้นทางรอง ไม่ทราบว่าคุณชายจะช่วยแสดงความสามารถให้พวกเราชื่นชมสักเล็กน้อยได้หรือไม่?”
ในชีวิตก่อนหน้าฟางหยวนปลอมตัวเป็นซิงเซียงซื่อและประกาศว่าตนเองบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งดวงดาวเป็นเส้นทางหลักขณะที่เส้นทางแห่งปัญญาเป็นเส้นทางรอง แต่ตอนนี้ความสำเร็จบนเส้นทางแห่งปัญญาของฟางหยวนบรรลุระดับปรมาจารย์เรียบร้อยแล้ว แม้เขาจะไม่มีวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา เขาก็มีพื้นฐานที่เพียงพอ ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนข้อมูลของตนเองในครั้งนี้
ฟางหยวนพยักหน้ากล่าว “พวกท่านสงสัยเกี่ยวกับการบ่มเพาะของข้า นี่เป็นเรื่องปกติ เช่นนั้นข้าก็จะขอให้พวกท่านช่วยแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับทักษะของข้า”
ในชีวิตก่อนหน้าฟางหยวนถ่อมตัวมาก แต่ครั้งนี้แม้เขาจะกล่าวด้วยถ้อยคำที่สุภาพแต่การแสดงออกของเขายังดูยโส
ฉลามปีศาจกับซูไป่ม่านลอบมองหน้ากันด้วยความคาดหวัง
ไท่เป่ยหยุนเฉิงกลับรู้สึกกังวลอยู่ภายในแต่เขาไม่ได้แสดงออก
โป้ตันยืนอยู่ในกลุ่มด้วยการแสดงออกที่เคร่งขรึม การปรากฏตัวของฟางหยวนคุกคามสถานะและผลประโยชน์ของเขาเป็นอย่างมาก
ทุกคนมองฟางหยวนเป็นสายตาเดียว
ฟางหยวนยิ้ม มือข้างหนึ่งไพล่หลังขณะที่มืออีกข้างสะบัดพัดขนนกไปมาอยู่บริเวณหน้าอก
เขากวาดตามองไปรอบๆ
ตอนนี้พวกเขาอยู่ในเขตแดนโลกเยือกแข็ง ดังนั้นทุกทิศทางจึงเต็มไปด้วยหิมะและน้ำแข็ง
ทุกช่วงเวลาหนึ่งฝนน้ำแข็งจะร่วงหล่นลงมาพร้อมกับการบุกโจมตีของอสูรหิมะ
ฟางหยวนกวาดตามองเพียงครู่เดียวก่อนจะเปิดปากกล่าว “ข้าอนุมานเรียบร้อยแล้ว”
ฉลามปีศาจกับคนอื่นๆตกใจมาก พวกเขาคิดว่าฟางหยวนกำลังเตรียมตัวกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายแต่ผู้ใดจะคิดว่าเขาจะอนุมานเรียบร้อยแล้ว!
ซูไป่ม่านกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณชายมีระดับความสำเร็จที่น่าทึ่งนัก ท่านสามารถอนุมานท่าไม้ตายเขตแดนนี้โดยไม่ส่งผลกระทบต่อมัน นี่เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์อย่างแท้จริง”
ฟางหยวนโบกมือ “ท่านหญิงกล่าวยกย่องข้าเกินไปแล้ว ข้าต้องใช้ความพยายามพอสมควรในการอนุมานและสรุปข้อบกพร่องของท่าไม้ตายเขตแดนนี้ สิ่งที่ข้าอนุมานได้อาจไม่เหมือนที่พวกท่านคิด”
ผีดิบอมตะบางคนเร่งถาม “แล้วมันคือสิ่งใด?”
ฟางหยวนกล่าวอย่างใจเย็น “ข้าสามารถอนุมานรายละเอียดของท่าไม้ตายเขตนี้ ตัวอย่างเช่นมันเรียกว่าท่าไม้ตายเขตแดนโลกเยือนแข็ง”
ผู้อมตะทั้งหมดตะลึง
ดวงตาของฉลามปีศาจส่องประกายแหลมคม เขาแทบระเบิดความโกรธออกมาแต่ซูไป่ม่านหยุดเขาเอาไว้อย่างลับๆ
โป้ตันหัวเราะ “เฉินเต๋า เจ้ากำลังล้อพวกเราเล่นเช่นนั้นหรือ? เหตุใดพวกเราจะไม่รู้ว่ามันคือท่าไม้ตายเขตแดนโลกเยือกแข็ง เจ้าไร้ความสามารถแต่กลับกล้าล้อเล่นกับท่านฉลามปีศาจงั้นหรือ?”
ซูไป่ม่านหัวเราะเพื่อคลี่คลายสถานการณ์ตึงเครียดก่อนกล่าว “เก็บลิ้นของเจ้าเอาไว้ โป้ตัน ข้าแน่ใจว่าคุณชายเฉินเต๋ามีความสามารถ”
ฟางหยวนส่ายศีรษะ “ท่านหญิง นี่คือสิ่งที่ข้าสามารถอนุมาน”
การแสดงออกของซูไป่ม่านกลายเป็นมืดมน
“ฮืม!” ฉลามปีศาจก่นเสียงและไม่สามารถอดทนอีกต่อไป
ไท่เป่ยหยุนเฉิงก้าวออกไปข้างหน้า เขาป้องหมัดขึ้นและกล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่น “ท่านฉลามปีศาจ นี่เป็นความผิดของข้าเอง ข้าไม่ได้บอกท่านล่วงหน้าว่าน้องชายของข้าเป็นคนเช่นนี้ เขาจะอธิบายสิ่งเล็กน้อยก่อนเสมอ นิสัยนี้ของเขาทำให้ข้าทุกข์ใจมานานแล้ว”
“โอ้?” การแสดงออกของฉลามปีศาจผ่อนคลายลง
“เห้อ…น้องเฉิน กล่าวทุกสิ่งที่เจ้าสามารถอนุมานออกมาเถิด” ไท่เป่ยหยุนเฉิงแสร้งแสดงออกด้วยความหนักใจ
ฟางหยวนหัวเราะ “ทุกท่าน ข้าสรุปท่าไม้ตายเขตทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว ไม่เพียงท่าไม้ตายเขตแดนโลกเยือกแข็ง หลังจากนี้ยังมีเขตแดนสนามรบจิตวิญญาณ เขตแดนเขาวงกตแปดประตู และเขตแดนกองทัพที่ไม่สามารถเคลื่อนย้าย”
“เขตแดนสนามรบจิตวิญญาณ เขตแดตเขาวงกตแปดประตู เขตแดนกองทัพที่ไม่สามารถเคลื่อนย้าย นี่เป็นเรื่องจริงงั้นหรือ!?” ฉลามปีศาจถูกดึงดูดโดยคำกล่าวของฟางหยวน
ฟางหยวนโบกมือ “เมื่อข้าอนุมาน มันจะผิดได้อย่างไร?”
ฉลามปีศาจกับซูไป่ม่านลอบสื่อสารกันอย่างลับๆ
ฉลามปีศาจมีความสุขมาก “ภรรยา หากเฉินเต๋าผู้นี้อนุมานได้ถูกต้อง ความสำเร็จบนเส้นทางแห่งปัญญาของเขาต้องอยู่ในระดับที่น่าเหลือเชื่ออย่างมาก!”
ซูไป่ม่านเห็นด้วย “ถูกต้อง ผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาที่เราเคยเชิญมาก่อนหน้านี้ต่างพบกับความยากลำบากในการอนุมานท่าไม้ตายเขตแดน แต่เฉินเต๋าผู้นี้กลับสามารถอนุมานได้อย่างง่ายดาย”
ฉลามปีศาจไตร่ตรอง “เราจะเห็นกันว่าเขากล่าวเรื่องไร้สาระหรือไม่ หากเขาอนุมานผิด เราจะทำอย่างไร?”
ซูไป่ม่านคิดก่อนตอบ “ข้าคิดว่ามันไม่น่าจะผิดพลาด ประการแรก ไท่เป่ยหยุนเฉิงเป็นคนซื่อตรง หากเขายอมรับเฉินเต๋า นั่นหมายความว่าคนผู้นี้เป็นปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งปัญญาที่แท้จริง ด้วยความสำเร็จของเขา เป็นไปได้ที่เขาจะค้นพบเขตแดนทั้งหมด ประการที่สอง เราสามารถยืนยันคำกล่าวของเขาเมื่อบุกเข้าไป พวกเขาคงไม่โง่พอที่จะหลอกลวงพวกเรา”
“ถูกต้อง เจ้ากล่าวได้ถูกแล้ว”
ขณะที่ฉลามปีศาจกับซูไป่ม่านกำลังแลกเปลี่ยนความคิดเห็น โป้ตันไม่สามารถอดทนรอได้อีกต่อไป เขาเย้ยหยัน “เฉินเต๋า เจ้าช่างมีจินตนาการกว้างไกล ตราบเท่าที่เรายังไม่ผ่านเขตแดนโลกเยือกแข็ง ผู้ใดจะรู้ว่ามีสิ่งใดรออยู่!”
ฟางหยวนลอบถอนหายใจ ในชีวิตก่อนหน้าเขาเหยียบย่ำโป้ตันและดูเหมือนว่าชีวิตนี้มันก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยง
ในความเป็นจริงฟางหยวนไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับโป้ตันหากไม่จำเป็น แต่คนผู้นี้กลับสอดมือเข้ามาทำให้ฟางหยวนไม่มีทางเลือก
ในจังหวะนี้ฉลามปีศาจกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ท่านเฉิน โปรดอย่าถือสาความหยาบคายของโป้ตัน”
“แม้เขาจะหยาบคายแต่เขาก็พูดความจริง สิ่งที่ข้าอนุมานยังต้องใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์” ฟางหยวนพยักหน้าตอบ
ซูไป่ม่านเผยรอยยิ้มบาง “แม้นี่จะเป็นครั้งแรกที่ข้าได้พบกับคุณชายแต่ข้ารู้สึกราวกับได้พบสหายสนิทที่พลัดพรากจากกันมาเน้นนาน แม้เราจะไม่สามารถยืนยันได้ในเวลานี้ แต่ข้าเชื่อท่าน”
“ฮ่าฮ่าฮ่า หลายคนมักจะกล่าวเช่นนี้กับข้าเสมอ” ฟางหยวนหัวเราะและไม่ถ่อมตนแม้แต่น้อย
แต่เขาไม่จำเป็นต้องถ่อมตน
หลังจากทั้งหมดนี่คือผลกระทบของท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคย
ฉลามปีศาจกล่าว “ท่านเฉิน ตอนนี้เราติดอยู่ในโลกเยือกแข็ง ข้าหวังว่าท่านจะช่วยคลี่คลายเขตแดนนี้ให้เรา ยิ่งเร็วเท่าใดเราก็ยิ่งเข้าสู่ชั้นถัดไปได้เร็วเท่านั้นและมันจะเป็นการยืนยันความสามารถของท่าน”
ฟางหยวนหัวเราะ “ท่านฉลามปีศาจ ข้ามั่นใจในการอนุมานของตนเอง ข้าไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ตนเองเพียงเพราะคนอื่นไม่เชื่อใจข้า”
หลังจากนั้นฟางหยวนยังกล่าวต่อ “เนื่องจากท่านร้องขอความช่วยเหลือจากข้า เช่นนั้นเราควรมาพูดคุยเกี่ยวกับค่าตอบแทนกันก่อนดีหรือไม่?”
ฉลามปีศาจขมวดคิ้ว ฟางหยวนทำให้เขารู้สึกไม่มีความสุข
ท้ายที่สุดฟางหยวนก็เป็นเพียงผู้อมตะระดับหกแต่เขากลับกล้ายโสต่อหน้าผู้อมตะระดับเจ็ด
ฟางหยวนอ่อนน้อมและสุภาพต่อฉลามปีศาจในชีวิตก่อนหน้าเพราะเขาต้องการเข้าร่วมกองกำลังพันธมิตรผีดิบของทะเลตะวันออก แต่ตอนนี้เขาได้รับมรดกจากสุสานใต้บาดาลของภาคเหนือเรียบร้อยแล้ว เหตุใดเขายังต้องเข้าร่วมกับกองกำลังพันธมิตรผีดิบ?
ฉลามปีศาจบุกโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์หยูลู่และต้องการความช่วยเหลือจากฟางหยวน ดังนั้นเขาจึงต้องรีดเค้นผลประโยชน์จากฝ่ายตรงข้าม
หลังจากเจรจา ฉลามปีศาจต้องจ่ายด้วยราคามหาศาล
ฟางหยวนยอมรับและเริ่มทำงาน
แม้เขาจะไม่มีวิญญาณอมตะความคิดดาราแต่ความสำเร็จบนเส้นทางแห่งปัญญาของเขาเหนือกว่าชีวิตก่อนหน้าอย่างมาก กระทั่งเขาจะใช้วิญญาณระดับมนุษย์ เขาก็สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
สิ่งสำคัญที่สุดก็คือเขาเคยคลี่คลายเขตแดนนี้มาแล้ว
ดังนั้นผลลัพธ์ที่รวดเร็วจึงทำให้ทุกคนต้องอ้าปากค้าง
ในความเป็นจริงฟางหยวนมุ่งเน้นไปที่การศึกษาเขตแดนเป็นหลักขณะที่ค่อยๆคลี่คลายมัน
เมื่อเวลาผ่านไปฟางหยวนจึงได้รับข้อมูลในเชิงลึกเกี่ยวกับเขตแดนนี้
เขารู้ว่ามันใช้วิญญาณอมตะและวิญญาณระดับมนุษย์ทั้งหมดกี่ดวง แต่เขายังไม่แน่ใจว่าพวกมันทำงานร่วมกันได้อย่างไร
ฟางหยวนไม่ได้ทำเรื่องผิดพลาดเช่นชีวิตก่อนหน้า ดังนั้นพลังอำนาจของฝนเยือกแข็งจึงไม่เพิ่มสูงขึ้น ตรงข้ามมันค่อยๆลดความรุนแรงลงเรื่อยๆ
สำหรับโป้ตัน เขาต้องหลบอยู่ในมุมหนึ่งและไม่กล้าที่จะแข่งขันกับฟางหยวน
แม้โป้ตันจะไม่พอใจ แต่เขาก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้
เมื่อวิญญาณความคิดดาราระดับมนุษย์ถูกใช้ไปเกือบทั้งหมด ฟางหยวนจึงหยุดมือ
ตอนนี้เขตแดนโลกเยือกแข็งถูกคลี่คลายไปแล้วหกสิบส่วนและเหลืออีกเพียงสี่สิบส่วน
“ท่านเฉิน เหตุใดจึงหยุด?” ฉลามปีศาจถามด้วยความกังวล
ฟางหยวนยิ้ม “การเร่งรีบจะทำให้พบกับความสูญเสีย วันนี้ข้าเหนื่อยแล้ว เราจะหยุดที่นี่”
ฉลามปีศาจโกรธมากแต่เขายังต้องการความช่วยเหลือจากฟางหยวนและไม่มีทางเลือกนอกจากเผยรอยยิ้ม “ท่านกล่าวได้ถูกต้อง ท่านควรพักผ่อน ท่านเป็นแขกจากแดนไกล เช่นนั้นข้าขอเชิญท่านไปร่วมงานเลี้ยงที่วังของข้า”
ผู้อมตะคนอื่นๆอ้าปากค้างและเต็มไปด้วยความอิจฉา
ฟางหยวนพยักหน้าอย่างเรียบง่าย “เช่นนั้นข้าคงต้องขอรบกวนแล้ว”