มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 45
ในเวลานี้ซาเวียกำลังควงแขนยูริด้วยท่าทางสนิทสนมแนบชิด
เธอมองเจอรัลด์ นาโอมิ และคนอื่น ๆ ด้วยความประหลาดใจ
อย่างไม่คาดคิด พวกเขายังสามารถเข้าร่วมงานระดับชั้นนำอย่างนี้ได้ด้วย
เจอรัลด์มองซาเวียและเขาเห็นว่าเธอแต่กายด้วยชุดสีทองและเงิน หลังจากนั้น จู่ ๆ เจอรัลด์ก็คิดถึงแหวนเพชรที่ยูริได้ซื้อให้ซาเวียก่อนหน้านี้ในวันนี้ เขาต้องซื้อสิ่งของเหล่านี้ทั้งหมดเพื่อให้ซาเวียสวมใส่มางานเปิดร้านอาหารแกรนด์ มาแชลในคืนนี้
ซาเวียดูภูมิใจและมีความสุขมากในเวลานี้
เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองว่า ‘บางทีซาเวียและยูริคงจะรักกันจริง ๆ’
บางทีเขาคงเป็นเพียงแค่เครื่องมือให้ซาเวียในการคลายความเบื่อในอดีต
ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขารู้สึกว่าเขาน่าขันมาก เมื่อคิดว่าเมื่อคืนเขาเป็นห่วงซาเวียจริง ๆ เขาไม่จำเป็นต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับเธอเลย!
“ควินตัน คุณกับเจอรัลด์ก็รู้จักกันอย่างไม่คาดคิดด้วยเหรอ?” ยูริถามขึ้นด้วยท่าทางที่เคารพ
ความจริงแล้ว โรงงานขนาดเล็กของตระกูลโลเวลยังไม่สามารถเทียบกับความสูงส่งของตระกูลซิเกอร์ได้ เหตุผลเดียวที่ทำไมยูริถึงสามารถมาร่วมพิธีเปิดร้านในวันนี้ได้เป็นเพราะแม่ของยูริและแม่ของควินตันเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องในมหาวิทยาลัยที่ได้แบ่งปันความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันและยังคงติดต่อกันและกันอยู่เรื่อยมา เมื่อยูริได้ข่าวเกี่ยวกับพิธีการเปิดร้านอาหาร เขาได้ขอความช่วยเหลือจากแม่ของเขาและนี่เป็นเหตุผลที่เขาได้มาที่นี่กับซาเวียในคืนนี้
“พวกเขาทั้งหมดคือเพื่อนของอลิซ ยูริ นายรู้จักพวกเขาด้วยเหมือนกันเหรอ?” ควินตันถามขึ้น
“ใช่ ควินตัน! พวกเขามาจากชั้นเรียนข้าง ๆ!”
“ควินตัน เจอรัลด์เป็นเศษขยะจริง ๆ! นี่เป็นพิธีเปิดระดับชั้นนำและหรูหราแต่เขาไม่แสดงความเคารพใด ๆ ทั้งนั้น! ดูที่เขาแต่งตัวมาวันนี้สิ! เขากำลังลดมาตรฐานของที่นี่จริง ๆ!” ซาเวียพูดขึ้นขณะที่เธอจ้องมองเจอรัลด์อย่างดูถูกในเวลานี้ เธอยังจับรอบแขนของยูริแน่นขึ้น ราวกับว่าซาเวียกำลังพยายามแสดงให้เจอรัลด์เห็นว่าชีวิตของเธอนั้นดีขึ้นมากหลังจากที่ได้คบกันกับยูริ
นอกจากนี้ ซาเวียต้องการแสดงให้เจอรัลด์รู้ว่าเธอมีสิทธิ์ที่จะมาพิธีเปิดร้านอาหารแกรนด์ มาแชลหลังจากได้เลิกรากับเขา ในความคิดของซาเวีย เจอรัลด์โชคดีมากจริง ๆ ที่ได้เงิน 30,000 ดอลลาร์จากลอตเตอรี่แต่เขายังคงไม่มีอะไรเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ!
ควินตันก็ยังพอใจกับความคิดเห็นของซาเวียมากและเขาวางมือลงในกระเป๋าเสื้อขณะที่เขาหัวเราะและพูดขึ้นว่า “หากเขาจะลดมาตรฐานลง ก็แค่ลดมาตรฐาน ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เมื่อเป็นเรื่องความสง่างามและความนิยมชมชอบแบบธรรมดา ไม่ใช่ทุกคนที่มีมาตรฐานสูง!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ควินตันน่าทึ่งจริง ๆ ที่เขาพูดมาถูกต้องมาก!”
“ใช่แล้ว ควินตันพูดถูก สิ่งที่เขาพูดสมเหตุสมผลจริง ๆ หากไม่มีมาตรฐานต่ำ งั้นจะมีมาตรฐานสูงได้อย่างไร?”
“โอเค โอเค หยุดกันได้แล้ว มันโอเคจริงเหรอที่จะพูดถึงเจอรัลด์เช่นนี้ถึงแม้ว่ามันจะจริงก็ตาม? ฮ่าฮ่าฮ่า…”
เวลานี้ ซาเวียมีความเข้าใจโดยปริยายกับเจสลินและพวกผู้หญิงที่เหลือขณะที่พวกเธอเห็นด้วยกับสิ่งที่ควินตันเพิ่งได้พูด
เจอรัลด์ก็เริ่มโกรธเช่นกันขณะที่เขาได้ฟังถึงสิ่งที่พวกเขากำลังพูด ในเวลานี้ เขาคิดกับตัวเองว่าผู้หญิงกลุ่มนี้รักเงินมากแค่ไหน เอาล่ะะ! เขาจะเพียงแค่โยนเงินให้พวกเธอภายหลัง
โอเค! เขาโกรธ!
ในเวลานี้ ควินตันมองเจอรัลด์ก่อนเขาจะยิ้มและพูดขึ้นว่า “เจอรัลด์ อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันแค่ล้อเล่น นายไม่โกรธหรอก ใช่ไหม? ฉันรู้ว่าเจอรัลด์จะไม่โกรธอย่างแน่นอน นายเป็นคนที่ไม่สามารถล้อเล่นด้วยได้หรอกเหรอ?”
เจอรัลด์เพียงแค่ตอบกลับด้วยท่าทางเย็นชาว่า “ควินตัน วันนี้นายกำลังหาเรื่องฉันอย่างจงใจหรือเปล่า?”
ในตอนแรกนั้นเจอรัลด์คิดว่าเหตุผลที่อลิซได้เชิญเขามาที่นี่วันนี้เป็นเพราะเธอต้องการให้เขาแก้ไขความสัมพันธ์ของเขากับควินตัน
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้เข้ากันได้ดีกับควินตัน เขาก็ยังคงเชิญชวนพวกเขาทั้งหมดให้มาเพลิดเพลินมื้อเย็นกับเขาในจุดที่แพงและหรูหราที่สุดในคฤหาสน์
เขาคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะทำเช่นนั้น
อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุดเจอรัลด์ก็ได้เข้าใจว่าพวกเขาได้เชิญเขามาที่นี่วันนี้เพื่อจะเหน็บแนมเขาเท่านั้น!
“โอ้! ดูราวกับว่าเจอรัลด์กำลังโกรธตอนนี้ ควินตันทำความชอบอย่างใหญ่หลวงโดยให้โอกาสนายได้มาที่นี่วันนี้และนายยังกล้าที่จะเสียอารมณ์กับเขาเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า…”
ซาเวียพบว่ามันสนุกมากเมื่อเธอเห็นทุกคนกำลังดูถูกเจอรัลด์ นอกจากนี้ เธอรู้ยังรู้สึกมีความสุขมากขึ้นเมื่อเธอตระหนักว่าควินตันดูเหมือนจะเกลียดเจอรัลด์เล็กน้อย
ดังนั้น เธอเอาแต่ดูถูกเจอรัลด์เพราะเธอต้องการทิ้งความประทับใจที่ดีไว้ในใจของควินตัน
“เอาล่ะ หยุดกันได้แล้ว ควินตัน โต๊ะที่นายได้จองไว้ให้พวกเราอยู่ที่ไหน?” อลิซพูดขึ้นอย่างรวดเร็วในเวลานี้