มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 48
ความจริงแล้ว ซาเวีย, ยูริ, อลิซ และคนอื่น ๆ ทั้งหมดกำลังตกตะลึงในเวลานี้
อย่างเห็นได้ชัดพวกเขาได้ยินมาแล้วว่าผู้คนหนุ่มสาวเหล่านั้นที่นั่งอยู่โต๊ะนั้นคือใคร แต่พวกเขาไม่มีโอกาสที่จะไปทักทายพวกเขา พวกเขาตกใจมากที่คนเหล่านั้นได้เชิญเจอรัลด์ให้ไปนั่งกับพวกเขาจริง ๆ
ในเวลานี้ เจอรัลด์ก็ประหลาดใจที่เอเดน เอเลน่าและเพื่อน ๆ ของพวกเขาทั้งหมดก็อยู่ที่นี่ที่พิธีการเปิดในคืนนี้ เขาไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ กับแขกคนอื่น ๆ ทั้งหมดก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ทันทีทันใดนั้นเขาก็ได้ยินคำเชิญของพวกเขาในตอนนี้
เจอรัลด์คิดกับตัวเองและเขารู้ว่าหากเขาเดินออกไปจากห้องจัดงานเลี้ยงตอนนี้ ทุกคนคงจะคิดว่าเขาได้มาที่นี่เพื่อขออาหารจริงอย่างแน่นอน! ดังนั้น เขารู้สึกว่ามันคงจะดีกว่าสำหรับเขาที่จะตอบรับคำเชิญและไปนั่งกับเอเดนและคนหนุ่มสาวที่เหลือแทน อย่างน้อย เขาคงสามารถทำให้คนเหล่านั้นที่ดูถูกเขาหุบปากลงได้ชั่วขณะ
เจอรัลด์พยักหน้าอย่างทันที “โอเค!”
หลังจากนั้น เจอรัลด์เดินไปด้านหน้าของห้องจัดงานเลี้ยง ทีละก้าวภายใต้การมองอย่างประหลาดใจของทุกคน ก่อนที่เขาจะนั่งลงในที่นั่งว่างระหว่างเอเลน่าและเอเดนในที่สุด
“ไร้ยางอาย!”
“เขาไม่รู้ที่ของเขาเลยจริง ๆ!”
“เขากล้าที่จะนั่งโต๊ะเดียวกับพวกเขาจริง ๆ! เขาไม่รู้สถานะของเขาเองเลยเหรอ?”
“นอกจากนี้ เขานั่งใกล้กับเทพธิดาของพวกเรามาก เอเลน่า!”
มีลูกคนรวยรุ่นที่สองอื่น ๆ จำนวนมากที่เต็มไปด้วยความริษยาและเกลียดชังในเวลานี้
อลิซ ยูริ ซาเวียและคนที่เหลือในกลุ่มก็มองไปที่ควินตันด้วยความตกใจก่อนที่พวกเขาจะถามเขาว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่!
พวกเขารู้สึกไม่สบอารมณ์ที่เจอรัลด์ได้นั่งอยู่กับคนหนุ่มสาวเหล่านั้น อย่าลืมว่า โต๊ะของพวกเขาได้ถูกวางไว้ในตำแหน่งที่มีเกียรติที่สุดโต๊ะหนึ่ง ตลอดทางขึ้นไปด้านหน้าข้างเวที ในทางตรงกันข้ามโต๊ะของพวกเขาเพียงแค่อยู่ตรงกลางของห้องจัดงานเลี้ยง
“งั้น หากบางคนได้เชิญให้นายไปนั่งที่โต๊ะ นายต้องตอบรับคำเชิญด้วยเหรอ?”
ควินตันรู้สึกยิ่งรู้สึกอึดอัดมากขึ้นเพราะจริง ๆ แล้วเขาคือตัวละครหลักและเขาควรจะเป็นจุดสนใจของความสนใจของทุกคนในคืนนี้
ดังนั้น ควินตันเดินไปหาเอเดนและคนหนุ่มสาวที่เหลือก่อนจะพูดขึ้นว่า “คุณเอเดน คุณทำอย่างงี้หมายความว่าอย่างไร? ชายหนุ่มคนนี้จะสามารถนั่งที่โต๊ะนี้ได้อย่างไรกัน?”
“ทำไมถึงจะนั่งที่โต๊ะนี้ไม่ได้? หากว่าเพื่อนคนนี้ของพวกเราไม่ได้อนุญาตให้นั่งที่นี่ งั้นพวกเราทั้งหมดจะออกไปด้วยเหมือนกัน!”
เอเดนทำเสียงออกจมูกก่อนจะยืนขึ้นโดยตรง
ท่ามกลางฝูงชน เจ้านายบางคนผู้ที่ทำงานอย่างใกล้ชิดกับตระกูลเบเกอร์ก็ยืนขึ้นด้วยในเวลานี้ หากเอเดนตัดสินใจออกจากงานไป งั้นปกติแล้ว พวกเขาก็จะทำตามเขาและออกจากห้องจัดเลี้ยงอย่างทันที
“นี่…”
การแสดงออกบนใบหน้าของควินตันนั้นน่าเกลียดอย่างที่สุด
มันคือพิธีการเปิดสำหรับร้านอาหารแกรนด์มาแชลที่พวกเขาเพิ่งได้ถือครองกิจการในวันนี้และเขารู้ว่าเขาไม่สามารถทำให้ตระกูลเบเกอร์ขุ่นเคืองใจได้
อย่างไรก็ตาม ควินตันไม่สามารถเข้าใจได้จริง ๆ ว่าทำไมเอเดนผู้ที่ตามปกติหยิ่งผยองจะสุภาพมากกับเจอรัลด์
“แน่นอนเขาสามารถนั่งตรงนี่! เนื่องจากคุณได้พูดขึ้นแล้ว คุณเอเดน งั้นตามธรรมดาแล้วเขาจะสามารถนั่งตรงนี้ได้!”
ควินตันขึงตาอย่างฉุนเฉียวให้เจอรัลด์ก่อนที่เขาจะหันหลังและกลับไปที่ที่นั่งของเขา
“ควินตัน สถานการณ์เป็นยังไง? เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเอเดนถึงได้เชิญเศษขยะเจอรัลด์นั่นไปนั่งโต๊ะนั้นกับพวกเขา?”
“ฉันไม่แน่ใจ แต่ฉันเดาเป็นเพราะว่าเขาไม่พอใจที่พวกเราได้สิทธิ์ในการดำเนินการร้านอาหารแทนครอบครัวของเขา! เดิมทีตระกูลเบเกอร์ ตั้งใจจะเข้าควบคุมสิทธิ์ในการดำเนินการร้านอาหารแกรนด์มาแชล อย่างไรก็ตาม พวกเราจัดการได้มันมาในที่สุดเพราะพ่อของฉันได้พยายามอย่างมากและใช้ความสัมพันธ์อย่างมากมายก่อนที่เขาจะประสบความสำเร็จในท้ายที่สุด ฉันคิดว่านี่คือเหตุผลที่ทำไมเอเดนถือโทษโกรธพวกเรา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมันยังคงเป็นพิธีเปิดของพวกเราในวันนี้ พวกเราไม่สามารถทำให้เขาขุ่นเคืองได้ อย่าลืมว่า ตระกูลเบเกอร์คือตระกูลที่ใหญ่และมีอำนาจจริง ๆ ในเมืองเมย์เบอร์รี่”
“นั่นต้องเป็นเหตุผลนี้!”
ในที่สุดทุกคนก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
อลิซถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างโล่งอกและในที่สุดซาเวียก็รู้สึกราวกับว่าเธอสามารถหายใจได้อีกครั้ง
หากว่าเจอรัลด์มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเอเดนจากตระกูลเบเกอร์จริง ๆ งั้นซาเวียคงจะรู้สึกอึดอัดมากอย่างแน่นอน ยูริยังไม่แม้แต่จะมีสิทธิ์ที่จะได้รู้จักเขา ดังนั้นเจอรัลด์จะเป็นเพื่อนกับคนเช่นเอเดนได้อย่างไรกัน?
ในทางตรงกันข้าม เจอรัลด์ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ซาเวียและเพื่อน ๆ ที่เหลือของเขากำลังคิดหรือพูดเกี่ยวกับเขาในตอนนี้ หลังจากได้นั่งลงที่โต๊ะ เขารู้สึกว่ามันน่าสนใจจริง ๆ ที่ได้มองสาวสวยทั้งหลายที่หน้าแดงขึ้นมาเมื่อพวกเธอเห็นเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเอเลน่า
“อย่างไม่คาดคิด พวกเราเจอกันอีกครั้งเร็วมากขนาดนี้?” เจอรัลด์พูดขึ้นขณะที่เขายิ้ม
“ค่ะ คุณคลอฟอร์ด ฉันคิดว่ามันต้องเป็นโชคชะตา!” สาวสวยทั้งหลายตอบกลับขณะที่พวกเธอมองไปที่เจอรัลด์ด้วยการแสดงออกที่อ่อนหวานบนใบหน้าของพวกเธอ
เอเลน่ารู้สึกยุ่งเหยิงมากเมื่อเธอคิดถึงสิ่งที่พ่อของเธอได้พูดกับเธอ เมื่อช่วงบ่ายก่อนหน้านี้ เธอตัดสินใจที่จะเชื่อฟังพ่อของเธอและเธอก็พยักหน้าอย่างเบา ๆ ให้เจอรัลด์
“คุณคลอฟอร์ด คุณไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับควินตัน ใช่ไหม?” เอเดนถามขึ้นทันทีในตอนนี้ขณะที่เขาหรี่ตามองไปที่ควินตัน
“ไม่ พวกเราไม่ได้สนิทกันเลย!” เจอรัลด์ตอบตามความเป็นจริง
“งั้นดีเลย คุณคลอฟอร์ด จริง ๆ แล้วพวกเราวางแผนที่จะฉีกหน้าและทำลายชื่อเสียงของควินตันและครอบครัวของเขาต่อหน้าสาธารณชนในวันนี้ อย่างไรก็ตาม พวกเราทั้งหมดกลัวลุงแซคจะว่า ดังนั้นพวกเราจึงไม่กล้าทำอะไรทั้งนั้น หากคุณเต็มใจที่จะสนับสนุนพวกเราและหนุนหลังพวกเรา พวกเราสามารถมั่นใจได้ว่าพวกเราจะทำลายควินตันได้วันนี้! ฮ่าฮ่าฮ่า!”