“อู๋ชิงหร่าน เธอคิดจะทำอะไรน่ะ?” เฉินจุนเหยียนเข้ามายืนขวางตรงหน้าซูฉิงอย่างรวดเร็วและคว้ามือของอู๋ชิงหร่านเอาไว้
“วันนี้ ฉันมาที่นี่เพื่อมาคิดบัญชียัยเมียน้อยไร้ยางอายคนนี้ไง!” อู๋ชิงหร่านจ้องไปที่ซูฉิงอย่างดุเดือด ราวกับว่าภรรยาหลวงจับพวกเมียน้อยได้คาเตียง
นักข่าวนำที่อู๋ชิงหร่านพามาต่างเข้ามารุมล้อมก่อนจะเล็งกล้องยาวมาทางฉฺนจุนเหยียนและซูฉิงพร้อมกดชัตเตอร์ไม่หยุด
“พวกคุณเองก็เห็นยัยซูฉิงจิ้งจอกไร้ยางอายนี่หมดแล้ว!” อู๋ชิงหร่านขึ้นเสียงเล็กน้อยและพูดกับนักข่าวว่า “หล่อนรู้ทั้งรู้ว่าฉฺนจุนเหยียนมีสัญญาแต่งงานกับฉัน ก็ยังยืนกรานจะเข้ามาแทรก ตแนนี้พวกเราเองก็เห็นกับตา!”
ใบหน้าที่บอบบางของอู๋ชิงหร่านดูน่ากลัวขึ้น ดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความหึงหวงเกลียดชัง จ้องซูฉิงจนตาแทบถลน
อู๋ชิงหร่านรักเฉินจุนเหยียนมาตั้งแต่เด็ก ครั้งแรกที่เธอเห็นเขาก็ตกหลุมรักชายรูปงามที่แฝงไปด้วยความเศร้าโศกคนนี้
แต่ทว่าในสายตาของเฉินจุนเหยียนนั้นคิดกับเธอเป็นเพียงคู่ที่โดนจับแต่งด้วย และเย็นชากับเธอเสมอมา
ตอนนั้นบ้านตระกูลเฉิประสบกับวิกฤตเศรษฐกิจ จนเกือบจะล้มละลาย ฉฺนจุนเหยียนก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก ทั้งวันจึงเอาแต่เมาหัวราน้ำและได้แต่ตัดพ้อ
บ้านตระกูลอู๋ต้องการยกเลิกการหมั้นหมายกับตระกูลเฉิน ทว่าอู๋ชิงหร่านไม่เห็นด้วยเพราะเธอชอบเฉินจุนเหยียนจากใจจริง
อู๋จื่อจวิ้น พี่ชายคนโตของอู๋ชินหร่าน ส่งเธอออกนอกประเทศ ไม่ให้เธอได้เจอกับเฉินจุนเหยียนอีกและไม่ให้ติดต่อกับเขา ทั้งยัง ให้คนอื่นกระจายข่าวว่าเธอหนีไปกับคนอื่นอีกด้วย
อยู่ต่างประเทศในช่วงหลายปีที่ผ่านมา อู๋ชิงหร่านได้คิดล้มเลิกและมีแฟนใหม่มากมาย หนึ่งในนั้นยังมีเถ้าแก่ที่มีอำนาจมากมาย ทั้งวันกลางคนที่มีพรสวรรค์ ทว่าไม่มีคนไหนเลยที่เธอจะชอบอย่างจริงใจ ชอบเธอจริงๆ
เพราะเธอยังคงลืมเฉินจุนเหยียนไม่ได้
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เฉินจุนเหยียนกลายเป็นดาราชายแห่งชาติ เป็นนักแสดงยอดนิยม บ้านตระกูลเฉินก็ดีกว่าแต่ก่อน
ในตอนนั้นเอง อู๋จื่อจวิ้นก็หยิบเรื่องเก่าขึ้นมาพูดและเรียกอู๋ชิงหร่านกลับมา
แต่อู๋ชิงหร่านนึกไม่ถึงว่าทันทีที่เธอกลับมา สิ่งที่เธอเห็นจะเป็นเรื่องอื้อฉาวระหว่างซูฉิงและเฉินจุนเหยียน
เธอเคยเข้าหาเฉินจุนเหยียนและพยายามอธิบายว่าตอนที่เธอจากไปนั้นไม่ได้มีอะไร แต่เฉินจุนเหยียนไม่คิดจะเจอเธอเลยด้วยซ้ำ
อู๋ชิงหร่านแทบจะกระอักและสาบานว่าจะคว้าเฉินจุนเหยียนกลับมาให้ได้
วันนี้เธอพาบอดี้การ์ดและนักข่าวมาเพื่อเป็นการ “จับให้ได้คาหนังคาเขา” โดยเฉพาะ และเธอต้องทำใหซูฉิงล่มจมให้ได้!!
เธอตัดสินใจจะเอาเฉินจุนเหยียนคนนี้ ไม่ว่าใครก็ห้ามแย่งไป รวมทั้งซูฉิงด้วย!!
นักข่าวต่างพากันรายล้อมซูฉิงและเฉินจุนเหยียน เมื่อกี้ที่ทั้งสองที่มีท่าทีสนิทสนมกันจนดูคลุมเครือบนสนามหญ้า ทุกคนเองก็เห็นหมดแล้ว
“ซุปเปอร์สตาร์เฉิน ความสัมพันธ์ระหว่างคุณและคุณซูคืออะไรเหรอคะ?”
“ซุปเปอร์สตาร์เฉิน วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ แต่คุณใช้มันกับคุณซูกันตามลำพัง หมายความว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกคุณไม่ธรรมดาจริงๆ ใช่ไหมคะ?”
“คุณซู คุณคิดยังไงกับการที่คุณอู๋กล่าวหาว่าคุณเป็นเมียน้อยบ้างคะ?”
“คุณซูคะ…”
เมื่อเผชิญกับนักข่าวที่เข้ามาห้อมล้อม ใบหน้าของเฉินจุนเหยียนซีด เขายืนขวางอยู่ตรงหน้าซูฉิงก่อนจะกระแอมและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เรื่องนี้ไม่มีอะไรเลยครับ ผมจะอธิบายให้ทุกคนทราบในภายหลังเองนะครับ”
นักข่าวถามต่อ “ขอโทษนะคะคุณซุปเปอร์สตาร์เฉิน สิ่งที่คุณพูดต่อที่สาธารณะหมายความว่ายังไงคะ”
“ถึงตอนนั้นพวกคุณก็จะรู้เองครับ” เฉินจุนเหยียนกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก ทั้งยังปกป้องซูฉิงไว้ข้างหลัง
เขาจะยุติการหมั้นหมายกับตระกูลอู๋อย่างเป็นทางการในพิธีมอบรางวัลในสัปดาห์หน้า จากนั้นก็จะขอซูฉิงแต่งงาน
ในเวลานั้นทุกคนจะได้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับซูฉิงนั้นตรงไปตรงมา
เขาไม่อยากให้ซูฉิงต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจ
อู๋ชิงหร่านเห็นเฉินจุนเหยียนคอยปกป้องซูฉิงก็รู้สึกเสียดแทงลูกตา
เธอก้าวไปข้างหน้าและสั่งบอดี้การ์ดที่เธอพามา “พวกนายยืนอึ้งอะไรอยู่ ยังไม่รีบไปจัดการยัยจิ้งจอกไร้ยางอายนี่อีก!”
ไม่ว่ายังไง วันนี้เธอต้องให้ซูฉิงได้รับบทเรียนในวันนี้ให้ได้!
“ครับ คุณผู้หญิง!” บอดี้การ์ดตอบรับและเข้ามาล้อมซูฉิงไว้
“อย่าเข้ามายุ่ง!” เฉินจุนเหยียนใช้ร่างกายของเขาปกป้องซูฉิงเอาไว้
เขารู้สึกเสียใจเพราะวันนี้เขาให้บอดี้การ์ดและคนรับใชออกไปเพราะเพื่อที่จะอยู่กับซูฉิงตามลำพัง
ตอนนี้เขาหัวเดียวกระเทียมลีบ แถมอู๋ชิงหร่านได้ยังพาบอดี้การ์ดมาตั้งหลายสิบคน
“เฉินจุนเหยียน นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ!” อู๋ชิงหร่านก้าวไปข้างหน้าก่อนจะใช้แรงดึงตัวเฉินจุนเหยียนออก
ในเวลาเดียวกัน บอดี้การ์ดหลายคนก็เข้าไปล้อมซูฉิง
เมื่อมองไปที่บอดี้การ์ดที่เดินเข้ามา ซูฉิงก็ขมวดคิ้ว
รับมือกับคนพวกนี้ เธอไม่มีปัญหาอยู่แล้ว
เพียงแต่ว่ามีนักข่าวอยู่ในณ ที่นี้เยอะมาก
ถ้าเธอจัดการบอดี้การ์ดพวกนี้ก็ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้นักข่าวจะเขียนข่าวอะไรยังไงกันบ้าง
นี่สิเป็นเรื่องยาก
ซูฉิงคิดก่อนจะก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว
บอดี้การ์ดกดดันกันอย่างหนัก เมื่อเห็นซูฉิงเดินไปจนถึงขอบสระ อู๋ชิงหร่านก็รีบวิ่งไปอีกด้านก่อนจะผลักซูฉิงลงสระว่ายน้ำอย่างแรง “ซูฉิง ยัยจิ้งจอกไร้ยางอาย ไปตายซะ!”
ซูฉิงที่จ้องไปที่บอดี้การ์ด ไม่คิดว่าอู๋ชิงหร่านจะเข้ามาอย่างกะทันหันแบบไม่ทันตั้งตัวจนลื่นไป
“ตูม!”
ซูฉิงตกลงไปในน้ำอย่างเสียงดัง
น้ำกระเซ็นไปทั่ว และเฉินจุนเหยียนก็ร้องเรียกอย่างรีบร้อน “ซูฉิง ซูฉิง!”
เขาอยากจะกระโดดลงไปช่วยซูฉิง แต่กลับถูกบอดี้การ์ดรั้งตัวเอาไว้
เมื่อเห็นซูฉิงจมลงไป บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆ อู๋ชิงหร่านก็พูดอย่างลังเลว่า “คุณผู้หญิงครับ ต้องลงไปช่วยไหมครับ คงไม่ดีหากเธอเป็นอะไรไป เพราะยังไงก็มีนักข่าวอีกตั้งมาก…”
“ไม่ว่าใครก็ห้ามช่วย! นี่แหละจุดจบของเมียน้อยไร้ยางอาย!” อู๋ชิงหร่านตะโกนอย่างดุเดือด
เธอโดนความอิจฉาริษยาบังตาจนตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับซูฉิง
แม้ว่าซูฉิงจะจมน้ำตายจริงๆ อู๋ชิงหร่านก็เชื่อมั่นว่าด้วยอำนาจของตระกูลอู๋ ตัวเธอจะไม่เป็นไรแน่นอน!
“ซูฉิง ซูฉิง! พวกนายปล่อยฉันนะ!” เฉินจุนเหยียนที่ใช้กำลังจนหลุดพ้นจากบอดี้การ์ดก็เดินไปที่สระว่ายน้ำทันที
ในขณะนั้นเองก็มีร่างสูงกระโดดลงไปในสระเร็วกว่าเฉินจุนเหยียนไปก้าวหนึ่งอย่างไม่ลังเล
“คุณฮ่อ!!” นักข่าวตะโกนกันท่ามกลางฝูงชน
สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ฮ่อหยุนเฉิง
อู๋ชิงหร่านตกตะลึง ทำไมแม้แต่ฮ่อหยุนเฉิงถึงมาได้?
ฮ่อหยุนเฉิงกระโดดลงไปในน้ำและว่ายตรงไปยังที่ซูฉิงตกลงไป
เขาดำดิ่งลงไปในน้ำ ก่อนจะเห็นซูฉิงและเข้าไปคว้าตัวเอาไว้ ก่อนจะกอดเธอไว้ในอ้อมแขน “ซูฉิง เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ฮ่อหยุนเฉิง นายทำอะไรน่ะ” ซูฉิงมองฮ่อหยุนเฉิงอย่างหมดคำพูด
เธอว่ายน้ำได้นะ ฮ่อหยุนเฉิงก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้ ใครอยากให้เขาช่วยเขากัน?