ตอนที่ 525 ฝันร้ายกลับไม่ใช่ความฝัน
เด็กสาวโดนบีบคอจนใบหน้าแดงก่ำ ดวงตาเห็นเส้นแบ่งระหว่างความเป็นความตาย พร้อมกับพยายามขัดขืนสุดชีวิต…มือทั้งสองของเธอทุบตีไปมา และไม่รู้ว่าคว้าอะไรเข้า ความกลัวตายทำให้เธอออกแรงเฮือกสุดท้าย ยกไปตีที่ตัวผู้ชายคนนั้นอย่างแรง
“ฟึ่บ!”
เลือดไหลออกมา กระจายโดนตามใบหน้า
เลือด เลือดสดเป็นวงๆ
ระยะไกลเท่าที่ตาเห็นล้วนเป็นสีแดงแสบตา
“อ๊าก!”
อวี๋กานกานตกใจตื่นจากฝัน ส่งเสียงกรีดร้องออกมา!!
ฟังจือหันกับเหอสือกุยรีบผลักประตูพุ่งเข้ามา สาวเท้าไปถึงเตียงและถามไถ่ว่าเธอเป็นอะไรไป เหอสือกุยก็เหมือนเช่นแต่ก่อน อยากจะนั่งข้างเตียง กุมมืออวี๋กานกานและปลอบใจเธอ
ผลคือฟังจือหันนำเขาไปก่อนหนึ่งก้าว กางแขนโอบอวี๋กานกานเข้ามาในอ้อมกอดพลางปลอบใจเบาๆ “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรแล้ว…”
เหอสือกุยมองมือที่ว่างเปล่าของตนเอง ความรู้สึกใจหายหลั่งไหลลงมาในส่วนลึกของหัวใจ แต่ว่าตอนนี้เขาก็แทบไม่ได้สนใจมากขนาดนั้น มองอวี๋กานกานพร้อมกับเอ่ย “เธอฝันร้ายใช่ไหม”
อวี๋กานกานหลับตา ถอนหายใจออกมาเสียยกใหญ่
ฝันร้ายเหรอ
ทำไมตื่นขึ้นมาแล้วชัดเจน แต่ในสมองของเธอทำไมถึงยังฉายภาพแปลกประหลาดฉากตอนท้ายนั้นอยู่
เช่น…
ผู้ชายคนนั้นที่บีบคอเบิกตาโต มองเด็กสาวด้วยใบหน้าเหลือเชื่อ
มือที่บีบคอสาวน้อยคนนั้นก็คลายออก สาวน้อยล้มลงกับพื้น
สาวน้อยเรี่ยวแรงกลับมาจึงพบว่าในมือของตนเองถือมีดสั้นอยู่
เห็นผู้ชายนอนอยู่บนพื้นพลางเบิกตากว้างมองมาที่ตนเอง เด็กสาวหวาดกลัวถึงขีดสุด มีดร่วงลงที่พื้นส่งเสียงตึงตัง
เธอส่งเสียงกรีดร้องพร้อมกับใช้มือกุมหัว “อ๊า!!!” หลังจากนั้นก็วิ่งออกไป
ผืนหิมะกว้างใหญ่ไกลสุดลูกหูลูกตา เธอก็ไม่รู้ว่าตนเองวิ่งมานานเท่าไหร่แล้ว เธอล้มลง
มือเต็มไปด้วยเลือด เธอรีบร้อนล้างกับหิมะ
ทุกฉากนั้นล้วนเป็นฝันร้ายเหรอ
ทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่าเธอเคยประสบพบเจอมากับทุกสิ่งทุกอย่างนี้…
เธอเป็นใคร
ผู้ชายที่บีบคอคนนั้นเป็นใครอีกกัน
ผู้ชายที่ถูกเธอแทงเข้าคนนั้น…ตายรึยัง
อวี๋กานกานพลันรู้สึกไม่สบายใจ แขนกอดเอวฟังจือหันแน่นพร้อมกับฝังใบหน้าลงในอกเขา
ฟังจือหันขมวดคิ้วพลางกอดเธอแน่นด้วยความสงสาร
เธอช่างร่าเริงและเด็ดเดี่ยวอย่างนั้นอยู่ชัดๆ เห็นได้ชัดว่าความสดใสและงดงามเช่นนี้กลับทำให้ตกใจเสียจนฝันร้ายตามตัว
นัยน์ตาของฟังจือหันฉายแววโหดเหี้ยม
เขาจะเพิ่มความเจ็บปวดบนตัวเธอสิบเท่าคืนกลับไป!
เหอสือกุยกำลังคิดไปเรื่อย เทน้ำแก้วหนึ่งและเดินเข้ามา
อวี๋กานกานรีบแก้วน้ำที่เหอสือกุยส่งให้ ดื่มเล็กน้อย เธอจัดการความรู้สึกครู่หนึ่ง ยิ้มพลางมองเหอสือกุยและเอ่ย “ทำให้คุณเป็นห่วงเสียแล้ว อาจารย์เหม่ยเหรินคะ”
เหอสือกุยปลอบใจเธอ “แพทย์ฝึกหัด เห็นการจากลาชั่วชีวิตจนชินนานแล้ว การตายของเขาไม่เกี่ยวข้องกับเธอ เธอไม่ต้องเก็บเอามาใส่ใจ”
อวี๋กานกานพยักหน้า “ฉันไม่เป็นไรแล้วค่ะ ดึกขนาดนี้แล้ว อาจารย์เหม่ยเหรินคุณรีบไปพักผ่อนเถอะ”
เหอสือกุยก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ก่อนออกไปมองฟังจือหันอย่างลึกซึ้ง ให้เขาอยู่เป็นเพื่อนอวี๋กานกานให้ดี
หลังจากอวี๋กานกานไปส่งเหอสือกุยก็ทอดสายตาไปที่ตัวฟังจือหัน “ทำไมคุณถึงไม่กลับโรงแรม”
ฟังจือหันดึงเธอลงมานอนตามพร้อมกับให้หนุนบนแขนเขา “เมื่อวานคุณอยู่เป็นเพื่อนผม คืนนี้ผมอยู่เป็นเพื่อนคุณ”
แขนที่วางอยู่ระหว่างเอวของฟังจือหัน หลังจากอวี๋กานกานสบตานิ่งๆ กับเขาครู่หนึ่งจู่ๆ ก็เอ่ยขึ้นมา “ตอนนี้ฉันต้องการคนอยู่เป็นเพื่อนจริงๆ เพราะฉันนึกถึงเรื่องแปลกประหลาดบางอย่างขึ้นมาได้ เหมือนฉันจะฆ่าคนไปแล้วจริงๆ”
นัยน์ตาฟังจือหันฉายแววลึกลับ “พูดจาเหลวไหลอะไรกัน”
ตอนที่ 526 ฟ้าถล่มทลาย มีผมแบกรับไว้
อวี๋กานกานส่ายหน้า “ฉันไม่ได้พูดจาเหลวไหล เพียงแต่จู่ๆ ฉันก็นึกเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ ฉันมั่นใจได้เลยว่านั่นไม่ใช่ความฝัน เป็นไปได้ว่าฉันอาจจะ…”
คำพูดของเธอยังไม่ทันพูดจบก็ถูกฟังจือหันจูบที่ริมฝีปากแล้ว
จูบครั้งนี้ค่อยๆ ละเลียดชิม ไม่มีความใคร่ใด แค่ต้องการปลอบใจเท่านั้น
พอจูบเสร็จเขาก็งอนิ้วดีดไปที่หน้าผากเธอเบาๆ “อย่าพูดเหลวไหล ไม่อนุญาตให้คิดเพ้อเจ้อด้วย”
“แต่ว่าถ้าเป็นจริงล่ะ ฉันไม่รู้เลยว่าฉันเป็นใคร…”
ฟังจือหันพูดแทรกคำพูดเธอ “คุณคือหลานสาวที่คุณปู่รักใคร่ เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์เหม่ยเหริน เป็นภรรยาของฟังจือหัน เป็นคนที่ผมอยากจะปกป้องตลอดชีวิต!!”
อวี๋กานกานมองเขาอย่างอึ้งๆ
เธอค่อนข้างอยากร้องไห้ แต่จู่ๆ กลับหัวเราะออกมาเบาๆ “ฟังจือหัน ทำไมคุณดีขนาดนี้ล่ะ”
อดโถมตัวไปจูบกลีบปากเขาสักหน่อยไม่ไหว
นิ้วเรียวยาวเลื่อนไปตามเส้นผม ลูบไล้มาถึงริมฝีปากของเธอ กดจูบลึกซึ้งลงไป
จูบอ่อนไหวดุจเส้นไหมชวนให้ติดพันไม่อยากแยกจาก
คำพูดของเธอที่ยังพูดไม่จบติดค้างอยู่ที่ริมฝีปากทั้งหมดคล้ายกับไม่ใช่ปัญหา ราวกับว่าไม่ยั่งยืนทั้งสิ้น มีเพียงจูบลงกลางใจคุณจึงอยู่ในใจชั่วนิรันดร
พอจูบหยุดลง เขากางแขนดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดตนเองและวางคางไว้บนหัวเธอพร้อมกับเอ่ย “จำไว้ สามีของคุณชื่อฟังจือหัน ฟ้าถล่มลงมา เขาจะแบกรับให้คุณ”
ประโยคเดียวที่ทั้งแมนทั้งจีบ เสียงหนักแน่นและมั่นใจอย่างยิ่งดังขึ้นข้างหู อวี๋กานกานนิ่งอึ้ง เชยตามองเขา
ในนาทีนี้
สรรพสิ่งบนโลกต่างก็เหมือนกับพร่ามัว ในโลกของเธอเหลือแค่เขา ใบหน้าหล่อเหลาดุจหิมะนั้นประทับลึกไว้ในดวงตา ในใจของเธอ!!
นัยน์ตาแดงก่ำ
หนาแน่นเหมือนหมอก
“ฟังจือหัน ต่อไปถ้าคุณไม่ต้องการฉัน ฉันคงจะโสด”
“กลัวผมไม่ต้องการคุณ ก็ดีกับผมหน่อย”
“ฉันกลัวหาคนที่ดีกว่าคุณไม่ได้ต่างหาก ถึงอย่างไรฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่ยอมปล่อยไป”
“ยายโง่” มือของฟังจือหันลูบไปบนหัวของเธอ “นอน”
อวี๋กานกานหลับตาลง ซบในอกเขา เป็นเวลานานหลังจากนั้น ตอนที่เสียงลมหายใจเบาๆ ของฟังจือหันดังขึ้น จู่ๆ เธอก็พูดขึ้นมาเบาๆ “ฉันกลัว เพราะอย่างนั้นฉันจะรีบจับคุณไว้ในมือ”
ชายหนุ่มที่ “นอน” กลีบปากหยักเป็นเส้นโค้งสมบูรณ์เล็กน้อย
ฟังจือหันให้คนไปลดความร้อนแรงในอินเทอร์เน็ต แต่กลับไม่มีประโยชน์ เรื่องนี้มีคนจงใจกระจายเป็นวงกว้าง กลายเป็นหัวข้อสนทนายามว่างหลังอาหารให้พวกชาวเน็ต
แม้อวี๋กานกานจะค่อนข้างมีชื่อเสียงในอินเทอร์เน็ต แต่เธอก็ไม่ได้มีเวยป๋อ
และไม่ได้วางแผนที่จะเปิดเผยชีวิตส่วนตัวของตนเอง
บัญชีผู้ใช้เวยป๋อที่ชื่อ “อวี๋กาน” นั้นพลันโพสต์แถลงการณ์ออกมา เล่าเรื่องคร่าวๆ สื่อว่าการตายของสวีอวี้หลันไม่เกี่ยวข้องกับอวี๋กานกาน เผยว่าจะรอผลการสืบสวนและร้องขอความเป็นจริง
ชาวเน็ตส่วนใหญ่ต่างรู้ว่านี่ไม่ใช่เวยป๋อของอวี๋กาน แต่ก็รู้สึกว่าเธอน่าจะรู้จักอวี๋กานกาน
พอ “อวี๋กาน” โพสต์แถลงการณ์ ไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ถูกรีโพสต์เกินพันแล้ว
แต่ว่านี่กลับไม่ได้ทำให้นักรบคีย์บอร์ดหยุดทะเลาะกันเลย
ชัดเจนว่ามีคนเชิญแอคหลุมกับแอคปล่อยข่าว จงสร้างกระแสเรื่องนี้
บัญชีผู้ใช้สื่อส่วนตัวคนหนึ่งชื่อว่า “ชีวิตระเบิดตูม” รายงานว่า “อวี๋กาน” ก็คือบัญชีเวยป๋อของอวี๋กานกาน บอกว่าเธอไม่ยอมรับว่าเวยป๋อเป็นของเธอ แค่มีเจตนาหลอกทุกคนเท่านั้น
อยากดังไปด้วยแสร้งทำตัวลึกลับไปด้วย เพื่อดึงดูดแฟนคลับนิดหน่อย
และยังบอกว่ามีหลายชีวิตภายในมือเธอ แค่เพราะว่าเธอมีผู้อยู่เบื้องหลัง เธอเป็นแฟนสาวของฟังจือหันอนาคตผู้สืบทอดเจียงซื่อคอร์เปอเรชัน
เพื่อแฟนสาว ฟังจือหันลงเงินลงแรงหาคนมาปิดเรื่องเอาไว้