ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 88
ลึก ๆ แล้วในใจของแมนดี้ก็เห็นด้วยว่าฌอนและแซ็คสมควรได้รับความอัปยศอดสูนั่นแล้ว
ฮาร์วีย์ไม่คิดที่จะแก้ตัวใด ๆ เขาคว้าแตงโมอีกชิ้นทันที
“ไม่มีอะไร ผมก็แค่จะทิ้งขยะ มันไม่ใช่ความผิดของผมสักหน่อยที่คำพูดของใครบางคนเหม็นเหมือนถังขยะ” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น
“ไอ้…” ฌอนเช็ดหน้าตัวเองพร้อม ๆ กับที่เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ฌอนรู้สึกโกรธมากจนร่างกายสั่นอย่างห้ามไม่อยู่
“แล้วผมล่ะ? เป็นเพราะลูกชายของคุณที่ทำให้เกิดปัญหาซึ่งภรรยาของผมก็ต้องเข้าไปจัดการ แม้จะเมินเฉยความพยายามของเธอและไม่มีแม้แต่จะขอบคุณที่เธอ แต่พวกคุณก็ยังใส่ร้ายกล่าวหาว่าเธอทำร้ายครอบครัว มันน่าตลกอะไรเช่นนี้? ได้ งั้นให้ลูกชายของคุณจัดการแล้วกัน!” ฮาร์วีย์พูดอย่างท้าทายฌอน
“ฮาร์วีย์ นายเป็นแค่ลูกเขย นายคิดว่านายสามารถเสนออะไรในที่ประชุมของบ้านเราได้งั้นหรือ”
“ฐานะคนของซิมเมอร์เองแมนดี้ควรทำงานเพื่อตระกูลของเราอยู่แล้ว…” ฌอนตะโกนใส่ฮาร์วีย์
“และปล่อยให้ลูกชายสุดที่รักของคุณมาชุบมือเปิปไปใช่ไหมล่ะ” ฮาร์วีย์พูดแทรก
“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาไปคุกคามพนักงานของพวกเขาอีกและอาจทำให้เราล้มละลายอีกครั้ง? คุณก็ไม่ควรกลัวจะเกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีกหรือ?” ฮาร์วีย์ก็ถาม
ในขณะนั้นคนอื่น ๆ ต่างก็เกิดอาการวิตกกังวลเพราะพวกเขาคิดว่าแซ็คจะทำอะไรแบบนี้อีกครั้งตามความรู้สึกที่พวกเขามีต่อเขา
แต่ละคนต่างหวาดกลัวเพราะพวกเขาจะสูญเสียทุกอย่างในทันทีและกลายเป็นคนไม่เหลืออะไรเลยหากซิมเมอร์ล้มละลาย
“ผู้อาวุโสซิมเมอร์ ฮาร์วีย์พูดถูก เราไม่สามารถปล่อยให้แซ็คทำผิดพลาดได้อีกในครั้งนี้”
“ใช่ เขาเป็นคนที่ทำให้เกิดปัญหาและอย่างน้อยแมนดี้ก็จัดการปัญหานั่นให้กับเรา”
“ประเด็นคือเราได้รับเงินทุน แต่ก็เสียผลประโยชน์เล็กน้อย นั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหามากอยู่แล้ว”
“ถูกตัอง ขอบคุณแมนดี้ที่เจรจาข้อตกลงให้พวกเรา!”
เพียงไม่กี่นาทีพวกเขาก็เปลี่ยนจุดยืนของตัวเองและหันมาต่อต้านแซ็คทันที
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถึงกับขมวดคิ้วนั่นเพราะเขายังมีความสงสัยในตัวแมนดี้ อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเห็นด้วยกับข้อตกลงดังกล่าว เขากังวลว่ายอร์กอาจยกเลิกข้อเสนอหากพวกอีกก็ได้หากพวกเขาเปลี่ยนผู้ประสานงานเป็นคนอื่นอีก
“แมนดี้ เนื่องจากพวกตระกูลยอร์กเสนอมาแล้ว งั้นเราเพียงแค่ต้องยอมรับมัน ถึงอย่างไรเธอลองเจรจากับพวกเขาในการเอากำไรสิบเปอร์เซ็นต์กลับคืนมาว่าจะมีทางไหม? ถ้าไม่อย่างนั้นเราก็เหมือนกับแค่มาทำงานให้กับพวกเขาเท่านั้น” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง