ตอนที่ 531 คุณฟังผู้เก่งกาจ ล้างมลทิน / ตอนที่ 532 ใครเป็นฆาตกรตัวจริง!

ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ

ตอนที่ 531 คุณฟังผู้เก่งกาจ ล้างมลทิน

 

 

ตอนที่อวี๋กานกานถูกใส่ร้าย ฟังจือหันก็ได้ให้คนไปเอาคลิปจากกล้องวงจรปิดที่ร้านขายสมุนไพรในทันที แต่ว่าคลิปนั้นไม่มีความชัด ต่อให้เอามาได้ก็ไม่เห็นใบสั่งยา

 

 

นี่ก็เป็นสิ่งที่อีกฝ่ายมองข้ามไปนิดหน่อย

 

 

โดยพื้นฐานคลิปไม่ชัดไม่มีทางปรับให้ชัดได้

 

 

แต่เขาสามารถเพิ่มระดับความชัดเจนได้

 

 

ลูกน้องของฟังจือหันเป็นบุคลากรที่เป็นมืออาชีพมาก หลังจากผ่านการจัดการจากพวกเขาไม่กี่วัน แม้คลิปจะไม่สามารถบอกได้ว่าชัดเจนไม่มีที่ติ แต่ว่ากลับเห็นได้ว่าในใบสั่งยาที่สวีอวี้หลันเอาไปไม่ได้มียาสามตัวท้ายเลย

 

 

นี่สามารถมั่นใจได้เต็มร้อยเลยว่าการตายของสวีอวี้หลันไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับอวี๋กานกาน

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงดวงตาเบิกกว้างยิ่งขึ้น แทบไม่อยากจะเชื่อ “นี่มันจะเป็นไปได้ยังไง จงใจทำคลิปแบบนี้เพื่อล้างความผิดใช่ไหม”

 

 

หมีจั่งอี้มองเธอพร้อมกับพูด “คลิปแบบนี้ไม่มีทางที่จะปลอมขึ้นมาได้”

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงยังอยากจะพูดอะไร พอสบตาเข้ากับฟังจือหันแวบหนึ่ง

 

 

สายตาของฟังจือหันเย็นชาราวกับคมมีดชวนให้รู้สึกหวาดกลัวเกินบรรยาย

 

 

เธอยิ้มแข็งทื่อ “ฉันแค่ถามความคิดเห็นที่มีความสงสัยเอาไว้เท่านั้น วิดีโอนี้ปลอมขึ้นไม่ได้ก็ไม่ได้สิ ในเมื่อหมออวี๋ไม่เกี่ยวข้องกับการตายของแม่สามีฉันจริง งั้นเราก็ไม่มีเหตุผลอะไรแล้ว และเราคงไม่ติดใจแน่นอน! คุณตำรวจ คุณต้องรีบหาตัวฆาตกรมา อย่าให้การตายของแม่สามีฉันเป็นปริศนา”

 

 

สวีไห่ป๋อขมวดคิ้ว “ใบสั่งยานี้ไม่ใช่ของหมอคนนี้ งั้นใบสั่งยาในมือแม่ฉันได้มาจากไหนและยาพวกนั้นเอามาจากไหน”

 

 

หมีจั่งอี้ตอบ “ใบสั่งยาไม่ใช่หมออวี๋เป็นคนออก หลังจากซื้อสมุนไพรถึงได้เกิดปัญหา ถ้าอย่างนั้นไม่ระหว่างทางที่กลับไปก็ตอนที่กลับถึงบ้านแล้วถึงได้เกิดปัญหาขึ้น”

 

 

ประโยคง่ายๆ ประโยคเดียวนี้ก่อให้เกิดคลื่นสิบชั้นในทันที

 

 

สวีไห่ป๋อตกตะลึง “อะไรนะ ในบ้าน”

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงรีบเอ่ยปาก “คุณตำรวจนี่หมายความว่าอะไร ใบสั่งยาจะเกิดปัญหาในบ้านได้ยังไง ต้องเป็นระหว่างทางที่เกิดปัญหาแน่”

 

 

น้ำเสียงของเธอสูงขึ้นโดยสัญชาตญาณ

 

 

สวีไห่ป๋อก็รีบเอ่ย “นี่แม่ฉันเชียวนะ ฉันจะฆ่าแม่ฉันได้ยังไง ใบสั่งยาต้องเกิดปัญหาระหว่างทางแน่ คุณตำรวจ ขอร้องไม่ว่ายังไงก็ต้องหาตัวผู้ร้ายฆ่าคนให้เจอ!”

 

 

เขากัดฟันกรอด ใบหน้าโกรธเคือง!

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงก็รีบตอบไปอีกหนึ่งประโยค “ใช่เลย ปกติความสัมพันธ์ฉันกับแม่สามีก็ดีมาก”

 

 

อวี๋กานกานมองเธอพร้อมกับพูด “แต่ว่าในอินเทอร์เน็ตบอกว่าความสัมพันธ์ของพวกคุณไม่ได้ดี ค่ารักษาพวกคุณก็ไม่ยอมให้ และวันนั้นเธอเป็นผู้ป่วยเวียนศีรษะคนหนึ่ง หมดสติไปได้ทุกเมื่อ พวกคุณกลับให้เธอไปโรงพยาบาลคนเดียว เห็นเลยว่าพวกคุณไม่สนใจความเป็นตายของเธออยู่แล้ว”

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงจ้องอวี๋กานกาน “คุณอย่าจงใจใส่ร้ายพวกเรานะ ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ไปเป็นเพื่อนเธอ พวกเราต่างก็ต้องทำงาน พวกเราลางานหลายครั้งมากแล้วเพราะอาการป่วยของเธอ และลาไม่ได้อีกแล้วจริงๆ”

 

 

อวี๋กานกานขมวดคิ้วพร้อมกับเอ่ย “งั้นก็ไม่ควรให้คนไข้ที่อาจเป็นลมได้ทุกคนหนึ่งไปโรงพยาบาลคนเดียว”

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงตะโกนใส่อวี๋กานกานอย่างลนลาน “ไม่เกี่ยวกับพวกเราจริงๆ ชีวิตยากลำบาก ไม่ทำงานจะเอาเงินมาจากไหนให้เธอไปหาหมอ”

 

 

และพูดพร้อมกับมองหมีจั่งอี้ด้วยใบหน้าจริงใจ “คุณตำรวจคะ ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเราจริงๆ”

 

 

นัยน์ตาของหมีจั่งอี้ที่ทอดมองเธอนั้นค่อนข้างหงุดหงิด “เราจะไม่ใส่ความคนดีคนหนึ่ง แน่นอนว่าก็ไม่ปล่อยผู้ร้ายคนหนึ่งด้วย”

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 532 ใครเป็นฆาตกรตัวจริง!

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงหัวเราะเหอะ ดึงสวีไห่ป๋อครู่หนึ่ง “ในเมื่อไม่มีธุระอะไรแล้ว หมออวี๋เองก็ถูกใส่ความ งั้นพวกเราก็ขอตัวกลับก่อนแล้วกับ”

 

 

“ทั้งใส่ร้าย ทั้งฆาตกรรม จะให้พวกคุณกลับไปได้ยังไง!” เสียงของฟังจือหันดังขึ้น น้ำเสียงเย็นชาดุจน้ำแข็ง

 

 

“หมายความว่าอะไร” หลิวเหม่ยเฟิงตกใจอีกทั้งตื่นตระหนก จากนั้นก็พูดเสียงดัง “ใส่ร้าย ฆาตกรรมอะไร คุณอย่าพูดไปเรื่อย ไม่งั้นฉันก็แจ้งความได้เหมือนกัน”

 

 

ฟังจือหันไม่ได้สนใจเธอ แค่พูดกับหมีจั่งอี้ “เชิญดูวิดีโอคลิปที่สอง”

 

 

หมีจั่งอี้คลิกเปิดวิดีโอคลิปที่สอง คนที่ปรากฏในคลิปคือหลิวเหม่ยเฟิง

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงเห็นชัดเจนว่าคนในคลิปคือตัวเอง หลังจากเห็นสถานที่ในคลิปทุกอย่างชัดเจนแล้ว ในพริบตาทั้งตัวก็ไม่อาจนิ่งเฉยได้ บนใบหน้าเต็มไปด้วยความตระหนกตกใจ “นี่พวกคุณกำลังทำอะไร ทำไมต้องตามสืบฉัน รู้ไหมว่านี่มันละเมิดสิทธิส่วนบุคคล”

 

 

เธอพูดพร้อมกับยื่นมือจะไปแย่งยูเอสบี

 

 

แต่ว่าถูกตำรวจที่อยู่ด้านข้างขวางเอาไว้ “คุณจะทำอะไร”

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงตะโกนด้วยความน้อยใจ “ฉันกำลังปกป้องสิทธิของฉัน ผู้ชายคนนี้แอบตามสืบฉัน เขากำลังละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของฉัน ฉันจะแจ้งความเขา”

 

 

“เชิญได้ตามสบาย”

 

 

ฟังจือหันทิ้งสี่คำเอาไว้ น้ำเสียงราบเรียบมาก ไม่ต่างอะไรกับตอนพูดในยามปกติ

 

 

แต่ว่าน้ำเสียงแน่วแน่ทำให้เกิดความรู้สึกน่ากลัวบางอย่างที่ชวนให้ตัวสั่นเทิ้ม

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงอึ้งไปหมด

 

 

เธอดูคลิปที่เปิดอยู่ครู่หนึ่ง ในคลิปหลิวเหม่ยเฟิงเข้าไปร้านขายสมุนไพรร้านหนึ่ง ซื้อสมุนไพรมาหนึ่งตัว

 

 

ชัดเจนมากว่าคลิปถูกแก้ไข รวดเร็วและแสดงให้เห็นว่าเธอเข้าไปในร้านขายสมุนไพรร้านที่สอง ตั้งใจซื้อสมุนไพรหนึ่งตัวอีกครั้ง ต่อมาก็ไปร้านขายสมุนไพรร้านที่สาม

 

 

อวี๋กานกานประหลาดใจอย่างยิ่ง “เป็นคุณ”

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงปฏิเสธเสียงดัง “ฉันอะไร คุณอย่าใส่ร้ายฉัน ยาพวกนี้ไม่ใช่ยาสามอย่างนั้นที่เพิ่มเข้าไปในยาของแม่สามีฉัน!”

 

 

อวี๋กานกานหรี่ตาลงเล็กน้อย หัวเราะเย้ยหยัน “ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลย คุณกลับพูดถึงยาเหล่านั้น เห็นเลยว่าคุณร้อนตัว”

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงตะโกน “คุณอย่ามาพ่นเลือดในปากใส่คนอื่น*”

 

 

เธอแย้งแต่ร่างกายกลับสั่นเทา “วิดีโอคลิปพวกนี้เป็นของปลอม ของปลอมแน่นอน! จะเป็นไปได้ไง นี่มันจะเป็นไปได้ยังไง…”

 

 

หมีจั่งอี้มองเธอพร้อมกับพูด “คลิปไม่มีทางเป็นของปลอมแน่ ตอนนี้เป็นยุคแห่งอินเทอร์เน็ต เป็นยุคแห่งกล้องวงจรปิดทั่วประเทศ สถานที่สาธารณะบางส่วนล้วนติดตั้งกล้องวงจรปิดเอาไว้”

 

 

สวีไห่ป๋ออึ้งไปครู่หนึ่งจึงจะตั้งสติจากการตกใจ “การตายแม่ฉันเกี่ยวข้องกับเธอเหรอ”

 

 

ผู้ชายคนนี้ก็ไม่ได้อกตัญญูจริง แค่ต้องการตามใจภรรยา ปฏิบัติกับภรรยาดีกว่าแม่ไปบ้าง แต่ไม่อาจฆ่าแม่ของตนเองได้

 

 

ตอนนี้หลักฐานชี้ไปที่ภรรยาของตนเอง ตัวเขาทั้งตัวตกใจจนมึนไปหมดแล้ว!

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงเช็ดเหงื่อกาฬที่หน้าผาก มองสวีไห่ป๋อพร้อมกับพูด “ไม่ใช่ฉัน ฉันถูกใส่ความ”

 

 

เธอไปจับแขนสวีไห่ป๋อแต่ถูกสวีไห่ป๋อที่ยังมีอาการตกใจอยู่สะบัดออกราวกับธนูที่ถูกยิง

 

 

แรงเยอะเกินไป หลิวเหม่ยเฟิงถูกสะบัดจนล้มพับลงกับโต๊ะด้านข้าง

 

 

ฟังจือหันเดินไปข้างหน้าพลางเหลือบตาลงมองเธอ “ใบสั่งยานั่นเธอไม่สามารถเลียนแบบได้ บอกมา คนเบื้องหลังเธอคือใคร!”

 

 

หลิวเหม่ยเฟิงส่ายหน้า และส่ายหัวอย่างเอาเป็นเอาตาย “ฉันไม่ได้ทำ ต่อให้ฉันซื้อสมุนไพรก็ไม่ได้หมายความว่าฉันเป็นคนฆ่าแม่สามีของฉัน ฉันถูกใส่ความ!!”

 

 

 

 

* เป็นสำนวน หมายถึงใส่ร้าย