ตอนที่ 296 : 80 ล้านเครดิต
ลานด้านล่างนั้นเงียบสงัดไปในทันที ทุกสายตาล้วนจับจ้องไปยังคนที่เพิ่มราคาให้ขึ้นมาถึง 10,000,000
เสียงนั้นมาจากห้อง VIP ชั้นสอง ชัดแล้วว่าคนที่ขึ้นไปอยู่ชั้นที่สองได้จะต้องไม่ใช่คนธรรมดา
หวังเย่าเองก็มองไปที่ห้องนั้นและพบกับชายหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่ง
หวังเย่ารู้จักอีกฝ่าย เพราะในวันชาตินั้นชายคนนี้ก็เป็นหนึ่งในสิบผู้เยาว์ที่โดดเด่น วันนั้นพวกเขาก็ขึ้นไปรับรางวัลด้วยกัน
เขามาจากตระกูลใหญ่ในเมืองหัวเซี่ย ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ระดับ A และถือว่าเป็นอัจฉริยะ
แต่ไม่รู้ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงไม่เข้าร่วมการชุมนุมศิลปะการต่อสู้ด้วย
หวังเย่ามองไปที่อีกฝ่าย อีกฝ่ายก็รับรู้ได้ถึงสายตาที่หวังเย่ามองมาและหันมามองหวังเย่าด้วยท่าทีเป็นมิตร
ทุกคนต่างก็มองไปที่ชายหนุ่มคนนั้นก่อนที่สีหน้าจะเปลี่ยนไป ไม่มีใครอยากประมูลต่อจากเขา เงินที่พวกเขามีไม่อาจจะเทียบกับเงินของตระกูลชายหนุ่มคนนี้ได้
เมื่อชายหนุ่มเพิ่มราคาสูงถึง 10,000,000 แค่นี้มันก็ไม่มีใครจะสู้ต่อแล้ว และยิ่งมารู้ว่าเขาเป็นใคร ก็ยิ่งไม่มีใครอยากจะท้าทาย
“10,000,000 ครั้งที่ 1”
เฉินเหล่ามองไปรอบ ๆ ด้วยสีหน้าเฉยเมย
“10,000,000 ครั้งที่ 2”
“11,000,000”
ตอนที่ทุกคนคิดว่าหญ้านี่คงตกเป็นของชายหนุ่มคนนั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากชั้นสอง
เสียงนี้ดังมาจากห้องที่อยู่ข้าง ๆ ของห้องชายหนุ่มผู้นี้ มันคือชายวัยกลางคนที่แต่งตัวดูดี เขายืนอยู่ข้าง ๆ หน้าต่าง
“น่าสนใจดีนี่” หวังเย่ามองตามและเผยท่าทีสนใจออกมา
นี่เหมือนกับการประมูลคนละระดับกับผู้คนด้านล่างไปแล้ว
ผู้คนด้านล่างได้แต่เงียบและรอดูตระกูลใหญ่แข่งขันกันเอง
“12,000,000 เครดิต” ชายหนุ่มมองไปที่ชายวัยกลางคนและยังเพิ่มราคาต่อโดยไม่คิดจะยอมแพ้
“13,000,000 เครดิต” ชายวัยกลางคนยังคงพูดขึ้นต่อ
“15,000,000 เครดิต”
“16,000,000 เครดิต ”
“20,000,000 ! ” ชายหนุ่มมองไปที่ชายวัยกลางคนก่อนจะยิ้มออกมา “ลุงเฟิงหยุดแค่นี้และให้โอกาสผมจะดีกว่า มันมีประโยชน์ต่อผมอย่างมาก มันยังมีของอีกหลายชิ้น ลุงเฟิงไปดูของชิ้นอื่นจะดีกว่าไหม”
“ไม่ใช่ว่าลุงไม่ไว้หน้าเธอแต่ของสิ่งนี้ก็มีประโยชน์ต่อลูกชายของลุงมาก ลุงคงปล่อยมันไปไม่ได้” ชายวัยกลางคนพูดขึ้น ก่อนจะมองไปที่ชายอีกคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
ชายคนนี้มีชื่อเฟิงเลี่ยซึ่งเป็นลูกของชายวัยกลางคน ส่วนชายวัยกลางคนที่พูดขึ้นชื่อเฟิงสง เขาเป็นหัวหน้าสมาคมตระกูลเฟิง
ทั้งสองคนถือว่าโด่งดังไปทั่วหัวเซี่ย
เฟิงเลี่ยมองไปที่อีกฝ่ายและอดไม่ได้ที่จะผายมือแล้วพูดขึ้น “น้องชาย สิ่งนี้มันมีประโยชน์มากสำหรับฉัน หากพลาดสิ่งนี้ไป ฉันก็ไม่รู้ว่าในอนาคตจะได้มันมารึเปล่า”
“ฉันคงยอมไม่ได้จริง ๆ นายควรทำตัวเป็นผู้น้อยที่ดีและยกมันให้กับฉันไม่ดีกว่าหรือ ? ” เฟิงเลี่ยพูดขึ้นก่อนจะมองไปที่ชายหนุ่มด้วยสายตาไม่พอใจ
ชายหนุ่มคนนี้ก็มาจากตระกูลใหญ่เหมือนกัน เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่กลัวอีกฝ่าย เขาเองก็ต้องการหญ้านี่ และเขาไม่มีทางปล่อยให้มันหลุดมือไปได้
หญ้าจิตวิญญาณแบบนี้หาได้ยาก หากพลาดมันไปแล้วไม่รู้ว่าต้องรออีกนานแค่ไหนกว่าจะได้มันมา
แต่ถึงอย่างนั้นชายหนุ่มก็ไม่คิดไว้หน้าอีกฝ่ายและพูดขึ้นมาว่า “ผมต้องขอโทษด้วย มันมีประโยชน์กับผมอย่างมาก ผมคงยอมให้ไม่ได้จริง ๆ ”
“งั้นก็แล้วแต่นายละกัน” เฟิงเลี่ยไม่สนใจอีกฝ่ายต่อไป และพูดขึ้นมาว่า “25,000,000 ! ”
ชายหนุ่มคิ้วขมวด เขาไม่อยากยอมแพ้ในการประมูลสมุนไพรนี่และได้เพิ่มราคาอีกครั้ง “ 26,000,000 เครดิต ! ”
“30,000,000 เครดิต” เฟิงเลี่ยพูดขึ้น
ชายหนุ่มมองไปที่อีกฝ่ายก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง “35,000,000 เครดิต”
“40,000,000 เครดิต ” เฟิงเลี่ยยังเพิ่มราคาขึ้นไปต่อ ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้ใส่ใจกับเงิน 40,000,000 เลย ยังไงซะเขาก็มีตระกูลคอยหนุนหลัง เงินในสายตาพวกเขาไม่ต่างอะไรจากเศษกระดาษทั่วไป
“45,000,000 เครดิต”
“50,000,000 เครดิต”
ไม่มีใครยอมใครเลย
เมื่อเห็นทั้งสองสู้กันอย่างดุเดือด ผู้คนด้านล่างก็มองดูอยู่เงียบ ๆ นี่เท่ากับว่าสมาคมใหญ่ทั้งสองสู้กัน มันยากที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
“ราคาขึ้นมาเป็นตั้ง 50,000,000 เครดิต ? มันก็แค่หญ้าที่เพิ่มความภักดีของอสูรไม่ใช่รึไง” หวังเย่ามองไปที่พวกนั้นด้วยความแปลกใจ
สำหรับคนที่มีระบบแล้ว หญ้านี่ไม่ต่างอะไรจากวัชพืชทั่วไปเลย นอกจากส่งผลกับความภักดีแล้ว มันก็ไม่มีประโยชน์อย่างอื่นเลย
แต่ถึงอย่างนั้นก็บอกได้ว่าเขาน่ะพิเศษกว่าคนอื่น
“60,000,000 เครดิต ”
การเผชิญหน้าของทั้งสองยังคงดำเนินต่อไป ในพริบตาราคาก็เพิ่มขึ้นถึง 60,000,000
ตอนนี้ทั้งสองเพิ่มราคาขึ้นมาทีละ 5,000,000 เครดิตแล้ว
ผู้คนด้านล่างได้แต่แสดงความอิจฉาออกมากับเงินที่พวกนี้มี ดูแล้วพวกเขามั่งคั่งอย่างมาก
“70,000,000 เครดิต ” เฟิงเลี่ยเพิ่มราคาขึ้นอีก 10,000,000 เครดิตในทันที
มันอาจจะเป็นตัวเลขมหาศาลสำหรับคนทั่วไปแต่ในสายตาของคนจากตระกูลใหญ่และสมาคมใหญ่แล้ว พวกเขาไม่ได้ใส่ใจอะไรเลย
“75,000,000” ชายหนุ่มยังเพิ่มราคาขึ้นต่อ
“80,000,000” เฟิงเลี่ยเองก็ไม่คิดจะยอม
ในตอนที่ชายหนุ่มคิดจะเพิ่มราคาขึ้นอีกนั้นก็มีบางคนเข้ามาในห้องเขาและกระซิบบางอย่างจนทำให้เขาต้องหยุดประมูลต่อ
“หือ ? มีอะไร ? เขาไม่ประมูลต่อแล้วหรือ ? ” เมื่อเห็นแบบนั้นเฟิงเลี่ยก็ยิ้มออกมา
เขาไม่สนใจชายคนนั้นอีกต่อไป เขาหันกลับมาและพอใจกับผลลัพธ์ที่ได้
แม้จะไม่รู้ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงไม่ประมูลต่อ แต่เขาก็ไม่คิดอะไรมาก สุดท้ายหญ้านี่ก็จะตกเป็นของเขา เดาว่าคงไม่มีใครคิดจะแข่งกับเขาอีก