ศูนย์การค้ายี่ต้าชั้น 5 อยู่ระหว่างการปรับปรุง และยังไม่ได้เปิด
ลิฟต์หยุดทำงานเมื่อถึงชั้น 5
หลินฟาน และคนอื่นๆ กำลังรอหญิงชราของตระกูลซู อยู่ที่ชั้น 7
ด้วยความช่วยเหลือจากลูกหลานตระกูลซูหลายคน หญิงชราของตระกูลซูจึงขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้น 5 และต้องขึ้นบันไดไป 2 ชั้น บันไดในห้างสรรพสินค้านั้นยาว และสูงซึ่งทำให้หญิงชราตระกูลซู ต้องออกแรง กำราวบันไดด้วยมือข้างหนึ่ง
ลูกหลานหลายคนของตระกูลซูเริ่มดุด่า
“บ้าชิบ! ซูจินจิน ต้องมีเจตนาเพื่อทำให้คุณยายอับอาย!”
“ถึงแม้คุณยายจะขู่ว่าจะไล่เธอออกจากบ้านซู เธอก็ไม่จำเป็นต้องตอบโต้แบบนี้!”
“ฉันคิดว่านี่คืออดีตของเธอ เป็นความคิดที่ไม่ดีของแฟนหนุ่มหลินฟาน แต่การไม่คัดค้านของซูจินจิน ก็แสดงให้เห็นถึงปัญหาเช่นกัน!”
หญิงชราของตระกูลซู ปีนขึ้นไปที่ชั้น 7 ด้วยความยากลำบาก
กระหืดกระหอบ!
ปวดหลัง!
หลังจากยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งเธอก็ลดความเร็วลง
เธอยังรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เธอไม่เคยคิดว่าตัวเองจะซวยได้ขนาดนี้ อยู่มาก็เกือบทั้งชีวิตแล้ว และตอนนี้ เธอถูกลูกหลานในครอบครัว หลอกจนฉุดไม่อยู่!
ซูจินจินไม่เหมือนเดิมแล้ว!
หดหู่.
“พาฉันไปดูพวกเขา” หญิงชราสงบลงและพูด
พวกเขาเห็นหลินฟาน และหลินซานชาน พี่ชาย และน้องสาวที่ทางเข้าร้านอาหารที่ยังคงปิดปรับปรุง แต่ ซูจินจิน ไม่อยู่ที่นั่น
เป็นไปได้มาก ว่าเธอซ่อนตัวอยู่ในร้านอาหารนี้
“จินจินอยู่ที่ไหน”
หญิงชราของตระกูลซูจ้องที่หลินฟานด้วยสายตาที่เฉียบแหลม และถามอย่างเย็นชา
หลินฟาน ยิ้มและพูดว่า “จินจิน อยู่ข้างใน เธอไม่ต้องการพบคุณ ดังนั้นเธอจึงขอให้ผมมาพูดแทนเธอ”
หญิงชราของตระกูลซู ขมวดคิ้ว “เธอขอให้ฉันมาเชิญเธอกลับไป ด้วยตัวเอง แต่เธอปฏิเสธที่จะคุยกับฉัน เมื่อฉันมาแล้ว ฉันต้องเจอเธอ”
ลูกหลานหลายคนของตระกูลซูไม่มีความสุขแล้ว นี่มันตลกเหรอ กระดูกเฒ่าของย่ามาถึงที่นี่!
หลินฟาน พูดว่า: “ทำไมเธอถึงไม่อยากเจอคุณล่ะ คุณรู้เหตุผลดีที่สุดแล้ว ใครบังคับให้เธอแต่งงานกับคนที่เธอไม่ชอบ เพราะเห็นแก่ครอบครัวและเกือบจะทำลายความสุขในชีวิตของเธอ ไล่เธอไป และข่มขู่เธอ ถ้ามีคนปฏิบัติต่อคุณแบบนี้ คุณจะดีใจไหม”
หญิงชราของตระกูลซูพูดอย่างเย็นชา “แล้วเธอต้องการอะไร”
หลินฟานกล่าวว่า “มันง่ายมาก ขอโทษสำหรับความผิดพลาดของคุณ คุณต้องขอโทษเธอซะ!”
อะไรนะ?
ลูกหลานหลายคนของตระกูลซูตกใจ
เขายังขอให้หญิงชราขอโทษซูจินจินด้วย!
ซูจินจินบ้าไปแล้ว ไม่ว่ายังไง หญิงชราก็คือย่าของซูจินจิน ซูจินจินอุกอาจไปแล้ว!
หญิงชราของตระกูลซูจ้องไปที่ หลินฟาน ความคิดของเธอเปลี่ยนไป และกล่าวว่า “จากสิ่งที่ฉันรู้เกี่ยวกับจินจิน แม้ว่าเด็กคนนี้จะไม่พอใจฉัน เธอจะไม่สามารถทำสิ่งผิดปกติเช่นนี้ หลินฟาน ทั้งหมดนี้เป็นความคิดของแกใช่ไหม , แกเป็นคนยุยงจินจินเอง!”
หลินฟานยิ้ม “มันเป็นความคิดของผม แล้วมันจะทำไม?”
มันบ้า!
มันเป็นความคิดของ หลินฟาน!
ลูกหลานของตระกูลซูทนไม่ไหวอีกต่อไป
“หลินฟาน แกช่างกล้าหาญเหลือเกิน แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร แกมันก็แค่คนขี้ขลาด!”
“แกเป็นแค่แฟนเก่าของซูจินจิน จะมีประโยชน์อะไรในการต่อสู้เช่นนี้ แกคิดว่าซูจินจินจะยังอยู่ด้วย?”
“ไอ้หมาน้อย แกอย่ามายุ่งเลย! คุณหลินได้ชักชวนซูจินจินแล้ว แต่มันไม่ใช่คุณ!”
“ใช่ ซูจินจินไม่ได้เลือกคุณหลิน ทำไมเธอถึงได้เลือกแก ชายผู้น่าสงสาร คุณหลินเป็นถึงเผด็จการท้องถิ่นที่สุดยอด และทั้งคู่ต่างก็มีนามสกุลกัน แกเห็นไหม ทำไมช่องว่างถึงกว้างใหญ่นัก!”
ตระกูลซูเย้ยหยัน หลินฟาน และหัวเราะอย่างป่าเถื่อน
หลินซานชาน ทนไม่ได้ที่คนพูดถึงพี่ชายของเธอ เราไม่ได้ยากจน!
แต่พี่ชายของเธอบอกให้เธอเพิกเฉย เธอแค่เก็บโทรศัพท์ไว้ข้างๆ
หลินฟาน สงบ และไม่สนใจสิ่งที่คนในตระกูลซู พูด
ความเสียหายต่อเขา ด้วยคำพูดของพวกนี้ คือศูนย์ แต่ถ้าพวกเขารู้ว่าคุณหลิน คือหลินฟาน มันคงเป็นคริติคอล
หญิงชราแห่งตระกูลซูพูดขึ้น “เมื่อคืนนี้ ฉันไม่ได้สนใจเรื่องที่แกลักพาตัวจินจิน แกตั้งใจจะต่อต้านฉันจริงๆ หรือ แกควรชั่งน้ำหนักตัวเองก่อน ไม่ว่าครอบครัวซูจะล้มยังไง ฉันก็จะยอม” แค่จัดการกับแก ไม่ต้องใช้แค่นิ้วเดียว!
หลินฟาน หัวเราะ พูดว่า: “เมื่อสามปีที่แล้ว ครอบครัวซูของคุณยังรุ่งเรืองอยู่ ผมเคยกลัวคุณไหม คุณมาเจรจากับผมด้วยเงิน 300,000 หยวนเป็นการส่วนตัว ผมขอให้คุณยอมรับความพ่ายแพ้ครั้งนี้ วันนี้ตระกูลซู ของคุณพังยับเยินแล้ว และคุณยังขู่ว่าจะเล่นผมที่นี่!”
หญิงชราตระกูลซู ตัวสั่นด้วยความโกรธ คำพูดของ หลินฟาน บีบคั้นหัวใจเหลือเกิน
ตอนนั้นเธอต้องการใช้เงินเพื่อส่งหลินฟานออกไปจากชีวิตจินจินจริงๆ เธอคิดว่าเด็กยากจนอย่าง หลินฟาน คงจะอดใจไม่ไหว กับสิ่งล่อใจของเงิน และทำให้ จินจินไม่มีกำลังใจ ต่อมา เธอทำให้ทั้งคู่เลิกกันโดยบังคับให้ส่งซูจินจินออกจากประเทศ
หลินฟาน ทิ้งความประทับใจให้กับเธอตั้งแต่นั้นมา ไม่คาดคิดว่าสามปีต่อมา
ยังเหมือนเดิม!
“หลินฟาน แกเป็นแค่เด็กยากจน กล้าดูถูกตระกูลซู แกคิดว่าฉันไม่กล้าแตะต้องแกจริงๆ หรือ? ” หญิงชราของตระกูลซูเย้ยหยัน
หลินฟาน กล่าวอย่างใจเย็นว่า “คุณลองพยายามทำให้ฉันขุ่นเคืองใจดูสิ และหากจินจินข้องใจ แล้วไปบอกกับคุณหลิน คุณไม่คิดว่าเขาจะขุ่นเคืองไหม?”
หญิงชราตระกูลซูส่ายหน้า: “แกกล้าขู่ฉัน! กับคุณหลิน! อย่าคิดว่าฉันไม่กล้าทำร้ายแก และอย่ากลัวว่าฉันจะทำให้คุณหลินขุ่นเคือง ยังไง มันก็ดีกว่าขับไล่ซูจินจินออกจากตระกูลซู หลังเสร็จเรื่องแล้ว ฉันจะมาจัดการกับแก!”
หลินฟาน กล่าวว่า “แน่นอนว่าคุณทำได้ แต่ถ้าคุณทำเช่นนี้ ครอบครัวซู ของคุณอาจถึงแก่กรรม ฉันไม่คิดว่าคุณจะทำเช่นนี้ได้”
หญิงชราตระกูลซู พ่นลมอย่างเย็นชา หลินฟานตัดสินใจปกป้องเธอจริงๆ แต่กระนั้นเธอก็หวังว่าจะยึดติดกับคุณหลินให้ได้ เพื่อให้ครอบครัวซู สามารถกำจัดสถานการณ์ และแม้กระทั่งขึ้นสู่ครอบครัวชั้นหนึ่งได้
อย่างไร การจะทำลายกำแพงเมืองจีนเพื่อเห็นแก่ครอบครัว มันสำคัญกว่าไหนๆ เธอถอนหายใจ
หลินฟาน ยิ้มและพูดว่า “คุณนายซู วันนี้ ผมทำให้คุณลำบากใจเล็กน้อย ครอบครัวซูของคุณเป็นหนี้เธอมากเกินไป หากคุณสามารถเคารพเธอได้ในอนาคต คุณก็จะได้รับความเคารพจากผมเช่นกัน“
หญิงชราของตระกูลซูหัวเราะและตบเท้า วิธีนี้เป็นวิธีที่ดี
“หลินฟาน ฉันชื่นชมบุคลิกของแกจริงๆ แกยังฉลาดอยู่บ้าง น่าเสียดายที่แกเป็นแค่เด็กยากจน และแกไม่ได้อยู่ในระดับชั้นเดียวกับครอบครัวซูของฉัน ฉันไม่สนใจเรื่องคุณเคารพ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทายาทหลายคนของตระกูลซูก็หัวเราะ
“หลินฟาน แกรู้ตัวเองเกินไปแล้ว แกมันเป็นแค่หัวหอมอะไร?”
หลินฟาน ยิ้ม เขาไม่พูดในตอนนี้ แต่อีกไม่นานเขาจะแจ้งให้ครอบครัวซูรู้ว่าเขาเป็นหัวหอมอะไร
ด้วยทรัพยากรทางการเงินในปัจจุบันของ หลินฟาน ตราบใดที่เขายกมือ ผู้คนในตระกูลซู จะไม่รู้สึกเลยว่าเสียชีวิตอย่างไร หญิงชราของตระกูลซูคิดว่าเธอตีหลินฟานได้แล้ว และรู้สึกดีขึ้น และกล่าวว่า “ฉันมาที่นี่ในวันนี้เพื่อเห็นแก่คุณหลินแกบอกให้จินจินออกมา และฉันจะขอโทษเธอ”
หลินชานชานมองดู
หลินซานชานหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูดว่า “พี่จินจิน คุยได้แล้วนะ”
ปรากฏว่าเธออยู่ในสายกับซูจินจิน และซูจินจินได้ยินการสนทนาทั้งหมดเมื่อครู่นี้
ซูจินจินกล่าวว่า “คุณย่า ก่อนที่คุณย่าจะมา หนูคิดว่า หนูจะไม่กลับบ้านแล้ว อีกสามวันหนูจะไปหาคุณหลินเอง”
ทุกคนตะลึง ซูจินจินไม่อยู่ที่นี่แล้ว พวกเขาทั้งหมดถูก หลินฟาน หลอก
แต่นางซูโล่งใจ ซูจินจินยินดีพบนายหลิน และตระกูลซูก็มีความหวัง
นางซูพูดอย่างใจดี: “จิน จิน ถ้าเธอยินดีจะกลับบ้านก็ดีนะ เมื่อก่อนเคยเป็นเด็กดีของย่าใช่ไหม ในอนาคตเธอจะทำอะไรก็ได้ และย่าจะไม่บังคับเธออีก”
“ขอบคุณค่ะ คุณย่า”
คุณนายซูมองหลินฟาน อย่างเย็นชา: “หลินฟาน ลืมเรื่องนี้ไปเถอะ จากนี้ไปอย่ายั่วยุครอบครัวของฉัน และจินจิน อย่าพยายามโจมตีความคิดของครอบครัวซูของฉัน ครั้งต่อไป ฉันจะไม่คุยกับคุณแล้ว ไป!”
พูดจบพวกเขาก็หันหลังเดินจากไป
ไปที่บันได
หลินฟานพูดอย่างเย็นชา “นางซู ระวังบันได อย่าให้เท้าลื่น คุณแก่แล้วเดินไม่ค่อยดีแน่ๆ ผมจะไม่ชนคุณแน่นอน”
ถูกต้อง มันลื่น แต่โชคดี มีลูกหลานคนหนึ่งคอยพยุงเธอ และเธอก็โพล่งเสียงออกมาด้วยเหงื่อเย็นเยียบ