ตอนที่ 577 ตกใจ! (7)
เสียง ‘โครม’ ดังขึ้น
หวางเฉินถูกต่อยล้มลงกับพื้น
โทรศัพท์ในมือกระเด็นไป ยังได้ยินเสียงกำชับรางๆ ดังมาจากปลายสาย “แกรู้ว่าเธอเป็นคนยังไงก็ดี สรุปว่าทำผิดต่อเธอไม่ได้…”
ครั้นได้ยินคำพูดพวกนั้น ถังหยวนซือก็โมโหจนเลือดขึ้นหน้า
ฝ่ายหวางเฉินยังไม่ทันดึงสติกลับมา ถังหยวนซือก็ก้าวมาคว้าคอเสื้อของเขาให้ลุกขึ้น แล้วต่อยเพิ่มอีกสองหมัด!
จนกระทั่งหวางเฉินมึนหัวเห็นดาวล่องลอย
เมื่อคิดได้ว่าสุดที่รักที่ตัวเองเลี้ยงมาตั้งแต่เล็ก จะเจอคนชีกอเข้าใกล้หาผลประโยชน์แบบนี้ ถังหยวนซือก็อยากฆ่าเขาเสียให้ตาย!
ขณะที่กำลังจะลงมืออีก หางตาพลันเหลือบเห็นเงาร่างที่คุ้นเคยกำลังเดินเข้ามา
ถังหยวนซือชะงักงัน ปล่อยมือแล้วหมุนตัวเดินไปในทันที
ไม่นานก็ได้ยินเสียงร้องตกใจของซ่างซินดังมาจากหน้าห้องน้ำ
“หวางเฉิน!”
ซ่างซินคิดไม่ถึงโดยสิ้นเชิง ว่าเธอแค่ออกมาเข้าห้องน้ำ แต่กลับเห็นหวางเฉินถูกต่อยจนนอนลุกไม่ขึ้นอยู่บนพื้น
หญิงสาวพุ่งไปข้างน้า เพื่อประคองให้เขาลุกขึ้น
เธอหันไปมองรอบๆ ครั้งหนึ่ง แต่ก็ไม่เห็นคนอื่น
หวางเฉินถูกต่อยหนักทีเดียว โหนกแก้มบวมปูดไปหมด ตาข้างหนึ่งหรี่ลง
เมื่อเห็นว่าซ่างซินกำลังจะเรียกรถพยาบาล เขาพลันจับมือเธอไว้
“ผมไม่เป็นไรครับ แค่โดนต่อยสองที”
“เกิดอะไรขึ้นคะ”
แค่มาเข้าห้องน้ำเท่านั้น แต่กลับโดนต่อยเสียได้ แถมคนลงมือยังรุนแรงจริงๆ
ใบหน้าของหวางเฉินเสียโฉมหมดแล้ว
นี่มันความแค้นประเภทไหนกัน
หวางเฉินมองดูเป็นผู้ดี ไม่มีท่าทางว่าจะผิดใจกับใครได้
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ จู่ๆ มีคนบ้าพุ่งเข้ามาต่อยผมโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาลงมือรวดเร็วมาก ผมยังมองเห็นเขาไม่ชัดเลย…ซี๊ด!” ทันทีที่หวางเฉินพูดออกมา ก็ดึงแผลบนใบหน้าจนเจ็บปวด ต้องร้องรอดไรฟันออกมา
“คุณผิดใจกับใครหรือเปล่าคะ” ซ่างซินขมวดคิ้วถาม
แค่มาคอนเสิร์ตเท่านั้น ทำไมมีคนบ้าโผล่มาทำร้ายคนได้
แถมยังเป็นห้องน้ำด้านในเสียด้วย
คนที่ซื้อตั๋วแล้วเท่านั้น ถึงจะเข้ามาที่นี่ได้
“เห็นแก่ความปลอดภัย แจ้งตำรวจเถอะค่ะ” ซ่างซินพูด พลางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเตรียมต่อสาย
“อย่าครับ! ผู้ชายต้องกล้าหาญเป็นสุภาพบุรุษ โดนต่อยครั้งสองครั้งไม่เป็นไรหนอกครับ วันนี้คุณออกมากับผมเป็นครั้งแรก ถ้าสุดท้ายวุ่นวายจนต้องเข้าโรงพัก อย่างนั้นคงจะหมดสนุก ผมไม่เป็นไรครับ ถือว่าโดนหมาบ้ากัดสักสองครั้งแล้วกัน”
หวางเฉินจับมือของซ่างซินไว้ และพูดพร้อมรอยยิ้ม
รอยยิ้มสดใสทำให้ซ่างซินพลอยยิ้มตามไปด้วย
ถังหยวนซือยืนหลบมุม ครั้นเห็นภาพนี้ ลูกตาของเขาหดตัวในทันที
ทั่วตัวมีกลิ่นอายอันน่าหวาดหวั่นตลบอบอวลอยู่ด้วย…
“ถึงไม่แจ้งตำรวจ คุณก็ปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้นะคะ ไม่ต้องฟังเพลงในคอนเสิร์ตแล้ว ตอนขามาฉันเห็นว่ามีห้องพยาบาลอยู่ชั้นล่าง ฉันจะไปจัดการแผลเป็นเพื่อนคุณเองค่ะ” ซ่างซินประคองชายหนุ่มให้ลุกขึ้นยืนจากพื้น
หญิงสาวให้เขายืนรออยู่ที่เดิมพักหนึ่ง เธอขอไปขเห้องน้ำก่อน
“ผมไม่เป็นไร คุณไปเถอะครับ ก่อนคุณจะกลับมา ผมรับรองว่าจะยืนรอคุณตรงนี้อย่างว่าง่าย จะไม่ไปไหนทั้งนั้น” หวางเฉินยื่นมือปิดแก้มที่บาดเจ็บไว้ครึ่งหนึ่ง พร้อมกับส่งยิ้มให้เธอ
รอยยิ้มนี้ดึงบาดแผลของเขา ทำให้เขาต้องคำรามเสียงต่ำออกมาอีกครั้ง
หลังจากเห็นเงาร่างของซ่างซินหายไปจากประตูห้องน้ำ เขาเพิ่งคิดจะเดินไปพิงผนังสักครู่ ทว่าได้ยินเสียงฝีเท้าแปลกประหลาดดังมาจากข้างหลังเสียก่อน
เสียงฝีเท้านี้คุ้นหูเกินไปแล้ว…
หวางเฉินตัวสั่นด้วยความกลัว ก่อนจะหันกลับไปในทันที!
เขายังไม่ทันดึงสติกลับมา กำปั้นหนึ่งก็ซัดเข้ามายังแก้มข้างที่ยังไม่เป็นอะไรในทันที!
“โอ๊ย”
ตอนที่ 578 เป็นบ้าเพราะคุณ เป็นปิศาจเพราะคุณ
ซ่างซินคิดไม่ถึง ว่าเธอแค่ไปเข้าห้องน้ำ จะเห็นหวางเฉินถูกคนทับตัวชกต่อยอยู่บนพื้น ตอนที่ออกมาจากห้องน้ำอีกครั้ง
หมัดอันรุนแรงกระทบใบหน้าของหวางเฉินครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับอยากให้ชายหนุ่มตายเสียให้ได้!
ครั้นจำได้ว่าคนออกหมัดคือถังหยวนซือ เธอก็พลันชะงักงันไป…
ถังหยวนซือบ้าไปแล้วจริงๆ!
เธออยากมานัดบอด เขาขวางไม่อยู่ แล้วก็ขวางไม่ได้
ถ้าหวางเฉินชอบเธอจริงๆ ถึงแม้ถังหยวนซือจะไม่พอใจแค่ไหน ก็ทำได้แค่อดทนไว้
ทว่านึกขึ้นได้ ว่าหวางเฉินเข้าใกล้เธอเพราะมีเป้าหมาย แม้กระทั่งอยากใช้ประโยชน์เธอ จากพื้นเพครอบครัวของเธอ เขาก็โมโหจนเลือดขึ้นหน้า!
ไอ้ชั่ว!
คิดไม่ถึงว่าจะกล้าทำตัวน่าสงสารต่อหน้าซ่างซิน
ไม่แจ้งตำรวจใช่ไหม
อยากจะนัดบอดให้ได้ใช่ไหม
เขาจะทำให้อีกฝ่ายได้ไปนัดบอดที่โรงพยาบาลเลยทีเดียว!
ถังหยวนซือก็ไม่รู้ว่าตัวเองโมโหหรืออิจฉา ได้แต่คว้าหวางเฉินขึ้นมาต่อยอย่างเอาเป็นเอาตาย
เมื่อรู้สึกได้ว่ามีคนมองตัวเองอยู่ข้างหลัง เขาก็ชะงักไปเล็กน้อย และหันกลับไปมองทางห้องน้ำ คล้ายกับรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง…
ตาทั้งสองคู่ประสานกัน แววตาของทั้งสองคนเปลี่ยนไปในพริบตา
ชายหนุ่มตัวแข็งทื่อ กำปั้นหยุดลงตรงปลายจมูกของหวางเฉิน
ในที่สุดหวางเฉินที่ถูกต่อยจนมึนงงก็ค่อยๆ ได้สติคืนมา เขาตะเกียกตะกายลุกขึ้นจากบนพื้น หวาดกลัวจนล้มลุกคลุกคลานวิ่งไปหาซ่างซิน
“ซ่างซิน เร็วครับ แจ้งตำรวจเร็ว ให้มาจับไอ้คนบ้านี่!”
“…”
ซ่างซินยืนอยู่ที่เดิม เธอได้ยินที่หวางเฉินพูดแล้ว แต่ก็ยังไม่ขยับ
แม้กระทั่งลืมเข้าไปประคองซ่างซิน
เธอได้แต่จับจ้องถังหยวนซือที่ปรากฏตัวอยู่ข้างหน้า ตอนนี้ชายหนุ่มเหมือนปิศาจเลยทีเดียว
ไม่เคยเห็นเขามีท่าทางแบบนี้เลย…
แม้เขาจะหน้าตาดุดัน ทว่าอ่อนโยนกับคนอื่นมากเสมอ มีเรื่องนับครั้งได้ ยิ่งไม่มีทางใช้กำลัง
ตอนที่ยังเด็ก เขาถูกบีบบังคับตอนอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ตอนนั้นเขาชำเลืองมองอีกฝ่านด้วยความเย็นชาเท่านั้น จากนั้นก็หาที่สงบๆ นั่งลง
นี่เป็นครั้งปรก ที่เธอเห็นเขาโมโหขนาดนี้ ท่าทางเหมือนจะฆ่าคนให้ได้…
เป็นเพราะหวางเฉินมานัดบอดกับเธอเหรอ
“ซ่างซิน ซ่างซิน…” หวางเฉินวิ่งไปตรงหน้าหญิงสาว ก่อนจะยื่นมือไปจับใบน้าที่บวมปูดเหมือนหัวหมูเอาไว้ พลางร้องเรียกเธอด้วยความร้อนใจ
ในที่สุดซ่างซินก็ได้สติคืนมาจากความทรงจำ เธอเห็นถังหยวนซือกำลังเดินเข้ามาหาเธอแล้ว
แต่คนที่เขามองอยู่ไม่ใช่เธอ กลับเป็นหวางเฉินที่อยู่ข้างหน้าเธอต่างหาก
หวางเฉินถูกต่อยจนกลัวแล้วจริงๆ พอเห็นอีกฝ่ายเดินเข้ามา เขาก็กลัวจนต้องไปหลบข้างหลังซ่างซิน เตรียมจะขอให้ซ่างซินช่วย
“ซินเอ๋อร์ มานี่สิ” ถังหยวนซือเห็นหวางเฉินไปหลบอยู่ข้างหลังซ่างซิน แววตาของเขามืดมัวลงทันที
ชายหนุ่มที่ปกป้องเธอไม่ได้ ทั้งยังขอให้เธอปกป้องอีก จะไปมีประโยชน์อะไร!
เมื่อได้ยินเสียงของเขา หวางเฉินก็ตะลึงงัน
เขาอ้าปากเล็กน้อย มองเธออย่างไม่กล้าเชื่อ “พวกคุณรู้จักกันเหรอ งั้นเขาต่อยผมคงไม่ใช่เพราะ…”
คุณชายตระกูลหวางเพิ่งจำถังหยวนซือได้ ครั้นเห็นอีกฝ่ายเดินเข้ามาหา เขาก็กลัวจนรีบพูด “ประธานถังพูดกันดีๆ ก่อนครับ! ถึงผมทำอะไรผิดใจคุณ อย่างน้อยคุณก็ต้องพูดให้รู้เรื่องกันก่อนค่อยลงมือ ถึงผมจะตายก็ต้องเข้าใจก่อน!”
ถังหยวนซือยังไม่ทันเอ่ยปาก ซ่างซินพลางทำหน้าบึ้ง ขวางเขาเอาไว้
แววตาของหญิงสาวมีแต่ความโกรธเคือง
“ถังหยวนซือ คุณก่อเรื่องพอหรือยัง”
“ยังไม่พอ! ถ้าเธอกล้าคบกันไอ้เลวนี่ ฉันจะทำให้เขาพิการวันนี้แหละ!”